رویکرد بنیادی این فصلنامه:

مقاله‌های پژوهشی که طی یک فرایند علمی با تحلیل مشاهدات منظم و عینی به ساماندهی اقتصاد فضا، توسعه و تعمیم اصول یا نظریه‌هایی می‌پردازند که منجر به انتظام الگوهای مکانی- فضایی پدیده ها می‌شود؛ قابل داوری هستند.

 به‌طور کلی، چهار معیار کلیدی زیر برای ارزیابی کیفیت مقالات پژوهشی مورد استفاده داوران این فصلنامه است:

1. استحکام نظری/مفهومی

• نظریه پشتیبان تحقیق (در صورت وجود)، از لحاظ منطقی، کاربردی قابل توجیه است؟
• مقاله، رویکردهای روش‌شناختی و بینش‌های منحصر به فرد تحقیقات قبلی مرتبط را به درستی تفسیر و ترکیب کرده است؟
• فرضیه‌ها (در صورت وجود)، برگرفته از نظریه‌ای آزمون پذیرند؟ به روشنی بیان شده اند؟ و واقعاً آزمون شده اند؟

2. استحکام روش شناختی

• طرح تحقیق (نمونه، روش، تحلیل و غیره) برای مسئله مورد مطالعه مقاله مناسب است؟
• از تکنیک‌های تحلیلی مناسبی برای داده‌های جمع‌آوری شده استفاده شده است؟
• نتایج به درستی تفسیر شده اند؟
• نتیجه‌گیری و/یا پیامدها به درستی از یافته‌های تحقیق استخراج شده اند؟

3. اهمیت

• مقاله دانش رشته/ قلمرو مطالعه را ارتقا می‌دهد؟
• یافته‌ها و پیامدهای مقاله قابل توجه هستند؟
• مقاله، می‌تواند مورد توجه بسیاری از افراد (یا حداقل بخشی از آنان) مرتبط با موضوع مطالعه (به عنوان مثال، دانشگاهیان، پژوهشگران، سیاست‌گذاران، مصرف کنندگان و غیره) قرار ‌گیرد؟

4. نگارش

• در نگارش مقاله اصول نگارش فارسی رعایت شده است؟
• مقاله در قالبی منطقی تدوین شده است؟
• نکات اصلی/ پیام مقاله به راحتی قابل درک هستند؟