پیامدهای الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت در حوزه صنایع غذایی ایران (مورد کاوی صنایع غذایی استان آذربایجان شرقی)
محورهای موضوعی : مدیریت بازاریابیحسین وظیفه دوست 1 , بیژن صفوی 2 , بهزاد احمدی 3
1 - استادیار، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
2 - استادیار، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب
3 - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی( گرایش بازاریابی بین الملل)، دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم وتحقیقات تهران
کلید واژه: جهانی شدن, سازمان جهانی تجارت, سرمای هگذاری مستقیم خارجی, صنایع غذایی,
چکیده مقاله :
پدیده جهانی شدن و توسعه پایدار از مهمترین مسائل اقتصادی هر کشوری م یباشد که جزء ازطریق تامین نیازهای ارزی و بالا بردن توان رقابتی تولیدات داخلی (به ویژه در صنایع مزیت دار) میسرنمی گردد. صنایع غذایی از جمله مهمترین صنایع مزی تدار کشور بوده که از لحاظ وفور مواد اولیه درکشور به قیمت ارزان، از لحاظ وجود منابع طبیعی، نیروی انسانی انبوه و متخصص و ... دارای مزیتتولیدی می باشد. سوال اصلی این پژوهش این است که الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت چه آثارمثبت و منفی برای صنایع غذایی ایران (استان آذربایجان شرقی) دارد؟ بدین منظور کلیه شرکتهای فعالدر زمینه تولید و صادرات مواد غذایی 50 نفر کارکن و بیشتر استان آذربایجان شرقی به عنوان جامعهآماری مورد بررسی قرار گرفته و از سوی دیگر با استفاده از پرسشنامه، اطلاعات مورد نظر این شرکتها ازبالاترین فرد مسئول در امور بازاریابی، مالی و اداری و سرپرست هر شرکت گردآوری شد. نتایج نشان می دهد که الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت در حوزه صنایع غذایی باعث خواهد شد که در کوتاه مدت یا میان مدت، شرکتهای سنتی تولیدکننده مواد غذایی و کارگاههای کوچک به خاطر عدم توانایی رقابت با شرکتهای خارجی در قیمت تمام شده، کیفیت و ...، ورشکست شوند. ولی با توجه به توانایی های بالقوه ای که کشور ما بخصوص استان آذربایجان شرقی در تولید مواد غذایی دارد، در صورت مدرنیزه کردن سیستم تولید مواد غذایی و توجه به مسائلی از قبیل کیفیت، بسته بندی و رعایت استانداردهای جهانی، در بلند مدت صنایع غذایی ایران و استان م یتواند به رقابت با شرکتهای خارجی در عرصه جهانی بپردازد.
Globalization and sustainable development are of most important economic issues of any country that will not be successfully handled without adequate foreign exchange supply and improvement of domestic production (especially in advantageous industries). Food industries are one of significant advantageous industries of Iran and enjoy many production advantageous including plenty of economical raw materials, excess and trained human resources, etc. the main question of the current research investigates the positive and negative consequences of Iran’s joining to WTO on domestic food industries (Azarbayjan Sharghi as the sample). All of active companies in food production and export in the province of Azarbayjan Sharghi with 50 or more employees have been chosen as the statistical sample. Using questionnaires, the information is gathered from the highest person in charge for marketing, financial, administrative and supervisory functions. The results suggest that the Iran’s join to WTO will lead to bankruptcy of traditional and small food producers in short and medium time due to competitive incompetencies in sales price, quality, etc. However, regarding potentials of the country (Azarbayjan Sharghi, in specific) in food industries, if mechanized production systems are employed and word-level quality, packaging and standards be considered, the domestic industry can compete internationally.