جهتیابی یک توانایی حیاتی برای انسان و حیوان محسوب میگردد. برای بهبود مهارتهای جهتیابی در رباتها، میتوان از روشی که حشرات در طبیعت با کمک آن جهتیابی میکنند، الهام گرفت. یک سوال اصلی در مورد حشراتی که به کمک توانایی بصری خود جهتیابی میکنند؛ این است که آنها چه چکیده کامل
جهتیابی یک توانایی حیاتی برای انسان و حیوان محسوب میگردد. برای بهبود مهارتهای جهتیابی در رباتها، میتوان از روشی که حشرات در طبیعت با کمک آن جهتیابی میکنند، الهام گرفت. یک سوال اصلی در مورد حشراتی که به کمک توانایی بصری خود جهتیابی میکنند؛ این است که آنها چه اطلاعاتی از تصاویر طبیعی را در پیدا کردن جهت حرکت استفاده میکنند؟ برای جهتیابی، میتوان از روش مینیمم تابع اختلاف تصویر چرخشی (MrIDF) به کمک پردازش تصاویر پانوراما استفاده کرد [1]. در روش MrIDF حتی با شیفت کامل در صورتی-که فاصله مکان تصویر نمای فعلی تا تصویر مرجع زیاد شود، نمیتوان مسیر برگشت را به دلیل زیاد شدن اختلاف دو تصویر، بهدرستی شناسایی کرد. در این مقاله، ما راهکاری ارائه میدهیم که در نقاط دور از مکان مرجع نیز، میتوان مسیر و زاویه برگشت را شناسایی کرد. همچنین با استفاده از الگوریتم بهینهسازی استراتژی تکاملی انطباق ماتریس کوواریانس (CMA-ES)، کارآیی روش MrIDF را بهبود میبخشیم و در ادامه کارآیی آن را در قالب یک مثال ناوبری نشان میدهیم. نتایج نشان میدهند که یافتن جهت حرکت از طریق الگوریتم پیشنهادی، با دقت کافی و در زمان بسیار کمتری انجام میشود.
پرونده مقاله