حقوق خریدار (اصیل) در معاملات فضولی (مطالعه تطبیقی در نظام های حقوقی ایران، مصر و انگلستان)
محورهای موضوعی : فقه و مبانی حقوق اسلامی
1 - گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سقز، سقز، کردستان، ایران.
2 - عضو هیات علمی گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سقز، کردستان، ایران
کلید واژه: معامله فضولی, خریدار(اصیل), فروشنده,
چکیده مقاله :
اثر عقد بیع به عنوان مهمترین عقد تملیکی، انتقال مالکیت مبیع از فروشنده به خریدار است؛ ادعای مالکیت مبیع از سوی شخص ثالث، آثار مزبور را متزلزل می کند. مقررات حاکم در حقوق ایران در بحث معاملات فضولی و ضمان درک، دلالت بر این دارد که نتیجه چنین ادعایی، بطلان کامل عقد بیع و بازگشت وضعیت به حال سابق (قبل از انعقاد عقد) است و بر همین اساس لازم است کلیه حقوق مدعی ثالث (مالک) تامین شود و اصل مال (مبیع) در اختیار هر یک از طرفین باشد به وی مسترد شده و کلیه خسارات وارده و منافع جبران شود. در جریان بررسی این نوع از عقود در کتب فقها و به تبع در قانون مدنی مشاهده می شود شخص غیر، محور بحث قرار گرفته و تمامی تلاش ها به موضوعات مجیز (اجازه دهنده)، مجاز (عقد مورد اجازه) و اجازه(تنفیذ) محدود شده است. در این میان اصیل کمتر محور سخن واقع شده است. جالب این که، آن حداقل توجهی را که نویسندگان معطوف به اصیل داشته اند را نیز محدود به التزامات و تعهدات وی نموده اند. بنابراین در این مقاله بر آن خواهیم بود حقوق خریدار در معامله فضولی را مورد مطالعه قرار دهیم. برای بررسی دقیق و واکاوی موضوع در سایر کشورها، به مطالعه نظام های حقوقی اسلام، ایران، مصر و انگلستان خواهیم پرداخت.
The effect of the marriage contract as the most important custom-made contract is the transfer of large ownership from the seller to the buyer; the claim of third-party ownership by the third party undermines the work. The rules governing the rights of Iran in the discussion of voyage and warranties of understanding implies that the result of such a claim is the complete abolition of the state of affairs and the return of the status to the former (before the conclusion of the contract) and, accordingly, all the rights of the third party claiming The owner), and the original of the property is available to each of the parties, to be returned to him and to compensate for all damages and interests. During the review of this type of contract in the jurist's books and in the civil code, it is seen that the non-person has been the focus of the discussion, and all efforts are limited to the issues of the author (permission), the permitted (permissible) agreement and the permission (permission) Has been. In the meantime
_||_