ارائه مدل راهبردی درون و برون‌سازمانی خود توسعه‌ای منابع انسانی در سازمان‌های دولتی شهر شیراز
محورهای موضوعی : توانمندسازی سرمایه انسانی
1 -
2 - گروه مدیریت، دانشکده اقتصاد و مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
کلید واژه: خود توسعه‌ای, منابع انسانی, عوامل برون‌سازمانی, عوامل درون‌سازمانی.,
چکیده مقاله :
هدف این مطالعه ارائه یک مدل راهبردی برای خودتوسعه منابع انسانی در سازمان‌های دولتی شهر شیراز است. این تحقیق با استفاده از روش‌های کیفی (مصاحبه و تحلیل مضمون) و کمی (پرسشنامه و تحلیل عاملی) انجام شده است. در بخش کیفی، ۱۶ نفر از صاحب‌نظران و اساتید دانشگاه مورد مصاحبه قرار گرفتند و در بخش کمی، ۳۸۴ نفر از مدیران و کارمندان سازمان‌های دولتی شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متغیرهای تناسب شغل و شاغل، غنی‌سازی شغلی، اهداف شغلی و امنیت شغلی در سطح اطمینان ۹۵ درصد بر عوامل درون‌سازمانی خودتوسعه منابع انسانی تأثیر مثبت دارند. همچنین، متغیرهای خط‌مشی‌ها و رمزگذاری تجربه کارمندان، فرهنگ سازمانی، فرصت‌های توسعه شغلی، ارتباطات و بازخورد، تعهد سازمانی، یکپارچگی کارکردهای منابع انسانی و جبران خدمات بر عوامل برون‌سازمانی تأثیر مثبت دارند. از انجایی که تا کنون مطالعه ای نه در داخل و نه خارج از کشور به ارائه مدل راهبردی بر اساس عوامل درونی و بیرونی سازمانی بر متغیر خودتوسعه‌ای نپرداخته است، این تحقیق با ارائه مدلی جامع، به پر کردن شکاف‌های موجود در ادبیات موضوع کمک می‌کند و پیشنهاداتی برای بهبود فرآیندهای خودتوسعه منابع انسانی در سازمان‌های دولتی ارائه می‌دهد. محدودیت‌های این تحقیق شامل محدودیت‌های جغرافیایی و نمونه‌گیری است که باید در تحقیقات آینده مورد توجه قرار گیرد.
The aim of this study is to present a strategic model for human resource self-development in government organizations in Shiraz. This research was conducted using qualitative (interview and content analysis) and quantitative (questionnaire and factor analysis) methods. In the qualitative part, 16 experts and university professors were interviewed, and in the quantitative part, 384 managers and employees of government organizations in Shiraz were surveyed. The results showed that the variables of job-employee fit, job enrichment, job goals, and job security have a positive effect on the intra-organizational factors of human resource self-development at a 95% confidence level. Also, the variables of policies and coding of employee experience, organizational culture, career development opportunities, communication and feedback, organizational commitment, integration of human resource functions, and compensation for services have a positive effect on the extra-organizational factors. By providing a comprehensive model, this research helps to fill the gaps in the literature on the subject and offers suggestions for improving the processes of human resource self-development in government organizations. Limitations of this study include geographical and sampling constraints that should be considered in future research.
احمدی، ع. (1395). بررسی رابطه رفتار خود توسعه‌ای و عوامل مؤثر بر آن با بهره‌وری کارکنان معاونت منابع انسانی ناجا، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) - دانشگاه پیام نور استان تهران - مرکز پیام نور تهران غرب.
اکبری، ص. (1399). شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های خود توسعه فردی کارکنان در بانک کشاورزی تربت جام، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی سهند، دانشکده مهندسی پزشکی.
اکبری، ی. (1400)، استراتژی‌های توسعه منابع انسانی بر مبنای الگوی رفتار خود توسعه‌ای موردمطالعه: بانک ملت، چهارمین کنفرانس ملی و نخستین کنفرانس بین‌المللی الگوهای نوین مدیریت و کسب‌وکار، تهران.
آقایی ملک آبادی، علی، عمانی، احمدرضا، نوراله نوری وندی، آزاده، و صبوری، صادق. (1402). مدل مفهومی مدیریت عملکرد با رویکرد توسعه منابع انسانی پایدار در بخش ترویج کشاورزی استان تهران: یک رویکرد کیفی. فصلنامه انجمن علوم مدیریت ایران، 18(72), 153-180.
بیک زاد، ج. رزمجو، م. تدین، و. (1401). تأثیر مربی‌گری سازمانی و خود توسعه‌ای بر تناسب فرد- سازمان و بهره‌وری نیروی انسانی با نقش میانجی عجین شدن با شغل (مطالعه موردی). مدیریت عملیات، 2(8)، 93-123.
جاویدی، س. (1398). بررسی نقش قابلیت های فناوری اطلاعات، شایستگی منابع انسانی و توانایی‌های مدیریت دانش بر روی عملکرد سازمان: مطالعه موردی شرکت آب و فاضلاب شهر بندرعباس، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، دانشکده علوم انسانی.
سرشار، ن. مختاری بایع کلایی، م. کیاکچوری، د. (1400). توسعه منابع انسانی با طراحی الگوی رفتار خود توسعه ای. نظارت و بازرسی، 15(55)، 47-70.
سلیمی، ل. (1398). بررسی تأثیر تفکر سیستمی بر مدیریت منابع انسانی سبز (موردمطالعه: استانداری اردبیل)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی نوین، گروه مدیریت.
عزیزی، ل. (1400). ارائه الگوی رفتار خود توسعه‌ای کارکنان تازه استخدام شده، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه ایلام، دانشکده ادبیات و علوم انسانی.
فروتنی، ز. (1392). طراحی و تبیین مدل خود توسعه‌ای منابع انسانی موردمطالعه؛ بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، پایان‌نامه دکتری، دولتی - دانشگاه پیام نور (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) - دانشگاه پیام نور مرکز - دانشکده مدیریت و اقتصاد.
مزاری، ا، خباره، ک و باده بان، س. (1394). تحلیل شکاف وضعیت خود توسعه‌ای منابع انسانی مراکز آموزش عالی (مورد: دانشگاه تهران)، دومین همایش بین‌المللی مدیریت و فرهنگ توسعه.
میرمحمدی، ز. (1398). بررسی تأثیر استراتژی‌های مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان کتابخانه های دانشگاهی شهر ارومیه، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهرا (س)، دانشکده علوم‌تربیتی و روانشناسی.
ناصری، ا. میرصفیان، ح. سلیمی، م. (1399). طراحی مدل اثرگذاری تصویر سازمانی ادراک شده بر رفتارهای خود توسعه‌ای کارکنان با توجه به نقش رضایت شغلی و تعهد سازمانی در سازمان ورزش شهرداری اصفهان. مدیریت منابع انسانی در ورزش، 8(1)، 37-54.
Anderson, V. (2017). HRD standards and standardization: where now for human resource development?. Human Resource Development International, 20(4), 327-345.
Armstrong, M. (2018). Armstrong’s handbook of performance management: An evidence-based guide to delivering high performance. London: Kogan Page Publishers. Sixth edition
Bos‐Nehles, A. C., Van Riemsdijk, M. J., & Kees Looise, J. (2013). Employee perceptions of line management performance: applying the AMO theory to explain the effectiveness of line managers' HRM implementation. Human resource management, 52(6), 861-877.
Duarte, I. (2020). Human Resources Management for Sustainable Sea Tourism. Managing, Marketing, and Maintaining Maritime and Coastal Tourism. IGI Global, 20(54), 18-32.
Kassymova, G. К., Tokar, O. V., Tashcheva, A. I., Slepukhina, G. V., Gridneva, S. V., Bazhenova, N. G., ... & Arpentieva, M. R. (2019). Impact of stress on creative human resources and psychological counseling in crises. International journal of education and information technologies, 13(1), 26-32.
KHodabandeh, N., Mohammdi, N., Mansouri, A., & Droodi, H. (2018). Designing a Human Resource Agility Model based on Grounded Theory Approach (Study Case: Social Security Organization). Iranian journal of educational sociology, 1(7), 163-179.
Lee, M. (2017). HRDI, colonization, and post-truth politics. Human Resource Development International, 20(5), 350-360.
Marhraoui, M. A., & El Manouar, A. (2020). Organizational agility and the complementary enabling role of IT and human resources: proposition of a new framework. ICT for an Inclusive World: Industry 4.0–Towards the Smart Enterprise, 55-65.
Narenji Thani, F., Mazari, E., Asadi, S., & Mashayekhikhi, M. (2022). The impact of self-development on the tendency toward organizational innovation in higher education institutions with the mediating role of human resource agility. Journal of Applied Research in Higher Education, 14(2), 852-873.
Nikitenko, G. V., Zvyagintseva, O. S., Sergienko, E. G., Babkina, O. N., & Chernikova, L. I. (2017). Development of human resources of the organization with the help of team-building model. Calitatea, 18(157), 132-136.
Noe, R. A., & Ellingson, J. E. (2017). Autonomous learning in the workplace: An introduction. In Autonomous learning in the workplace, Routledge, 1-11.
Shirbagi, N. (2018). An Assessment of Skill Needs of a Sample of Iranian School Principals Based on “Successful Leaders’ Self-Development Model”. Pedagogika, 130(2), 76-91.
Stoliarchuk, O., Serhieienkova, O., Khrypko, S., Prorok, N., Kalishchuk, S., Kolinko, M., & Binkivska, K. (2024). Self-Development as a Vector of Sustainable Development of Society: The Perspective of Ukrainian Students. European. Journal of Sustainable Development, 13(1), 428-428.
Tay, L. C., Tan, F. Y., & Yahya, K. K. (2017). The power of ability-motivation-opportunity enhancing human resource management practices on organizational ethical climate. International Journal of Business and Society, 18(3), 547-562.
Verma, R., & Agarwal, R. P. (2016). Self-development through human value education. International. Journal of Engineering and Technical Research (IJETR), 4(3), 5-8.