اثرات بیوشیمیایی فروکتوز بر رژیم چاقی در موش‌های بالغ نر نژاد NMRI
محورهای موضوعی : میکروبیولوژی مواد غذایی
زهرا پویامنش
1
,
پریچهر یغمائی
2
,
آزاده ابراهیم حبیبی
3
,
مهسا محمدآملی
4
1 - دانش آموخته دکتری زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - دانشیار مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4 - دانشیار مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
کلید واژه: چاقی, رژیم چرب, فروکتوز, موش نر نژادNMRI,
چکیده مقاله :
مقدمه: مصرف بیش از حد شیرین کننده‌های مصنوعی با افزایش شاخص توده بدنی و میزان ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، تنگی‌نفس، آرتروز، دیابت نوع دو، سکته مغزی، فشارخون بالا همراه است و اثرات نامطلوب متابولیکی را نشان می‌دهد. هدف از این تحقیق تاثیر فروکتوز روی چاقی و پارامترهای بیوشیمیایی در موش‌های نر بالغ نژادNMRI است. مواد و روش‌ها: این مطالعه طی دو مرحله انجام شد. در مرحله اول تیمار به مدت 8 هفته (n=6) بود و شامل گروه کنترل 1 که حیوانات آب و غذای معمولی دریافت می‌کردند، گروه چاق 1 و تجربی 1 که به ترتیب رژیم غذایی چرب (1382کیلوکالری)، رژیم غذایی چرب و همراه با مقدار20% فروکتوز را از طریق گاواژ دریافت می‌کردند. مرحله دوم تیمار به مدت 12 هفته بود و شامل گروههای کنترل 2، گروههای چاق 2 و تجربی 2 که از هفته هشتم با قطع رژیم چرب به ترتیب غذای معمولی جوندگان و فروکتوز20% را به مدت 4 هفته دریافت می‌کردند. هر هفته وزن موش‌ها اندازه‌گیری شد و میزان فروکتوز سرم به روش الایزا و همچنین پارامترهای بیوشیمیایی مورد سنجش قرار گرفت. یافته‌ها: اختلاف وزن بدن بین گروههای چاق و تجربی 1 نسبت به گروه کنترل 1 افزایش معنی‌دار P≤0.001)) داشت. درحالیکه گروه تجربی 1 نسبت به گروه چاق 1 کاهش داشت اما معنی‌دار نبود. همچنین وزن گروه تجربی 2 در مقایسه با گروه کنترل 2 افزایش معنی‌داری داشت P≤0.001)). میزان فروکتوز سرم گروه های چاق P≤0.001)) و گروه تجربی 1 P≤0.05)) نسبت به کنترل افزایش معنی‌دار داشته در حالیکه گروه تجربی 2 (P˃0.05) نسبت به کنترل کاهش نشان داد. همچنین افزایش سطح سرمی قند ،کلسترول، تری‌گلیسرید، LDLو کاهش HDL در گروه های چاق و تجربی نسبت به کنترل مشهود بود. نتیجه‌گیری: میزان کالری دریافتی مازاد منجر به اضافه وزن می‌شود در حالیکه مصرف فروکتوز 20% احتمالا نمی‌تواند تاثیری در چاقی داشته باشد.
Introduction: excessive use of artificial sweeteners along with increased body mass raises the risk of cardiovascular diseases, asthma, arthritis, type2 diabetes, stroke, high blood pressure and other diseases and leaves adverse metabolic effects. This study investigates the effect of fructose on obesity and its effects on biochemical parameters in adult male mice (NMRI). Materials and Methods: Investigation was carried out in two stages. In the first stage of the treatment which lasted 8 weeks (n=6) the control group received water and rodent food, the obese group had a high-fat diet and the experimental group1received high-fat diet (1382 Kcal) along with 20% of fructose gavage.In the second stage of the treatment which lasted 12weeks, the control group 2, obese group 2 (received rodent food for the last four weeks) and experimental group 2 (received fructose with the same dosage for the last4 weeks) and the study continued for 12 week. The weights were measured every week and the amount of serum fructose and biochemical parameters were measured by sandwich Elisa method. Results: Obese and the experimental group1showed more weight gain as compared to the control 1 and statistically the results were significant (P≤0.001) but experimental 1 showed less weight as compared to the obese 1 but was not significant. Also the experimental group 2 showed higher weight gain as compared to control 2 which was statistically significant (P≤0.001). Fructose levels were higher in all the groups as compared to the control group. The same result was observed for glucose, total cholesterol, TG, LDL with the decrease of HDL. Conclusion: The extra calorie intake is stored in the form of fat leading to weight gain and it is indicated that the receiving of 20% fructose does not play a strong role in gaining weight.