زمینه و هدف: سرطان کولورکتال چهارمین علت مرگ و میر ناشی از سرطان می باشد. با توجه به پیش آگاهی ضعیف و شیوع بالای این بیماری، تشخیص زود هنگام این بیماری حائز اهمیت میباشد. مطالعات گسترده ای نشان داده اند که مسیر سیگنالینگ فاکتور رشد فیبروبلاست از جمله مسیرهای موثر در تق چکیده کامل
زمینه و هدف: سرطان کولورکتال چهارمین علت مرگ و میر ناشی از سرطان می باشد. با توجه به پیش آگاهی ضعیف و شیوع بالای این بیماری، تشخیص زود هنگام این بیماری حائز اهمیت میباشد. مطالعات گسترده ای نشان داده اند که مسیر سیگنالینگ فاکتور رشد فیبروبلاست از جمله مسیرهای موثر در تقویت رشد و متاستاز سلولهای توموری می باشد. بنابراین این مطالعه با هدف اندازه گیری سطح رونوشت ژن FGF12 در بافت توموری و حاشیه ای تومور افراد مبتلا به سرطان کولورکتال انجام شد. مواد وروشها: کل از 30 بافت توموری و 30 بافت سالم بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال استخراج و سپس سنتز cDNA انجام شد. پرایمرهای اختصاصی برای ژن FGF12 و بتااکتین طراحی گردید در نهایت سطح mRNA ژنهای مورد مطالعه با روش RT-PCR اندازه گیری شد و دادهها با استفاده از نرم افزار REST تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان رونوشت ژن FGF12 در بافت توموری نسبت به بافت سالم افزایش داشته ولی این افزایش معنیدار نبود در بررسی سایر فاکتورها میزان رونوشت FGF12 در بیماران در مرحلهی 3 و 4 نسبت به افراد در مرحله 0، 1 و 2 معنادار بود در حالی که میزان رونوشت این ژن با دیگر فاکتورهای بالینی ارتباط معناداری را نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به افزایش رونوشت FGF12 درمراحل 3 و 4 سرطان کولورکتال نسبت به افراد در مراحل 0، 1 و 2 شاید بتوان بیان کرد که این ژن در تومورزایی سرطان کولورکتال نقش دارد.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: تنظیم کننده های بیان ژن و جهش توموری ، ازمارکرهای پیش آگهی دهنده وتشخیصی برای سرطان می باشند. RNAهای بلند غیرکد کننده (lncRNAs) ، درفرآیندهای تنظیمی متعدد نقش دارند. RMRP یک lncRNA می باشد که نقش تنظیمی آن دربرخی ازسرطان هامشخص شده است. با توجه به اهمیت RMR چکیده کامل
زمینه و هدف: تنظیم کننده های بیان ژن و جهش توموری ، ازمارکرهای پیش آگهی دهنده وتشخیصی برای سرطان می باشند. RNAهای بلند غیرکد کننده (lncRNAs) ، درفرآیندهای تنظیمی متعدد نقش دارند. RMRP یک lncRNA می باشد که نقش تنظیمی آن دربرخی ازسرطان هامشخص شده است. با توجه به اهمیت RMRP، به بررسی تغییرات بیان آن که به دنبال موتاسیون های ناحیه پروموتردربیماران مبتلا به سرطان سینه ایجاد می شود، پرداخته شد.روش بررسی: دراین پژوهش بیان LncRNA RMRP با استفاده از تکنیک نیمه کمی RT-PCR ، برروی 25 نمونه توموری و 25 نمونه کنترل حاشیه تومور ارزیابی شد و توسط تکنیک Real time PCR برای تعدادی از نمونه ها تایید گردید. همچنین برای بررسی وجود جهش در ناحیه پروموتری ژن LncRNA RMRP ، استخراج DNA و تعیین سکانس صورت گرفت.یافته ها: بیان RMRP درنمونه های توموری نسبت به نمونه های کنترل، افزایش بیان معناداری نشان داد. RMRP درنمونه های HER2 مثبت نسبت به نمونه های HER2 منفی کاهش بیان و در نمونه های توموری متاستاز مثبت نسبت به نمونه های متاستاز منفی افزایش بیان معناداری را نشان داد. توالی پروموتری ژن RMRP نمونه توموری هیچ جهشی وجود نداشت و تفاوتی با سکانس wild type مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده در این پژوهش، حاکی از آن است که RMRP می تواند به عنوان تومور مارکر و متاستاز مارکری برای شناسایی گروه های مختلف سرطان سینه پیشنهاد گردد. اما همچنان به بررسی های بالینی و مولکولی بیشتری برای اثبات دقیق تر آن نیاز می باشد.
پرونده مقاله
مقدمه و هدف: بعد از سرطان پستان، سرطان پروستات شایع ترین سرطان می باشد و شایع ترین سرطانی است که مردان به آن مبتلا می شوند. غدسته ای از بیومارکرهای تشخیصی، microRNA ها هستند که یک کلاس از RNA های کوچک غیر کد کننده اند که نقش تنظیمی گسترده ای را در مسیرهای سیگنالینگ مولک چکیده کامل
مقدمه و هدف: بعد از سرطان پستان، سرطان پروستات شایع ترین سرطان می باشد و شایع ترین سرطانی است که مردان به آن مبتلا می شوند. غدسته ای از بیومارکرهای تشخیصی، microRNA ها هستند که یک کلاس از RNA های کوچک غیر کد کننده اند که نقش تنظیمی گسترده ای را در مسیرهای سیگنالینگ مولکولی در سلول بر عهده دارند. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سطح بیان miR-25 در ادرار افراد مبتلا به سرطان پروستات و افراد سالم است.مواد و روش ها: این پژوهش روی 70 نمونه ادرار افراد مبتلا به سرطان پروستات و 30 نمونه ادرار افراد سالم به عنوان گروه کنترل، انجام شد. استخراج RNA با استفاده از ترایزول انجام شد و پس از سنتز cDNA تغییرات سطح بیان miR-25 در ادرار افراد مبتلا به سرطان پروستات و افراد سالم به روش qRT-PCRبررسی شد. آنالیز نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار REST 2009 انجام شدیافته ها: یافته ها نشان داد که miR-25 در افراد مبتلا به سرطان پروستات در مقایسه با افراد سالم کاهش بیان معنی داری دارد. همچنین miR-25 در گروه متاستاتیک میزان بیان کمتری نسبت به گروه غیر متاستاتیک (p=0.045) در مقایسه با افراد سالم داشت.بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که miR-25 در افراد مبتلا به سرطان پروستات نسبت به افراد سالم دارای کاهش بیان معنی داری بود که با انجام مطالعات بیشتر امید است که بتوان برای تشخیص افراد مبتلا به سرطان پروستات و حتی تفکیک گروه متاستاتیک و غیر متاستاتیک از این بیومارکر استفاده کرد
پرونده مقاله