به منظور بررسی اثر انواع و مقادیر مختلف محلولپاشی جاسموناتها بر صفات عملکردی، فیزیولوژیک و کیفی دو رقم توتفرنگی قبل از برداشت میوه، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه هیدروپونیک صدرا دانشگاه شیراز در سال 1397 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل چکیده کامل
به منظور بررسی اثر انواع و مقادیر مختلف محلولپاشی جاسموناتها بر صفات عملکردی، فیزیولوژیک و کیفی دو رقم توتفرنگی قبل از برداشت میوه، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه هیدروپونیک صدرا دانشگاه شیراز در سال 1397 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دو نوع جاسمونات (جاسمونیک اسید و متیل جاسمونات) هر کدام در پنج غلظت (0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی مولار) و (0، 25/0، 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) با چهار تکرار و در هر تکرار سه گلدان و در دو رقم توتفرنگی (سلوا و پاروس) اجرا گردید. تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای آزمایشی بر کلیه صفات مورد بررسی بهجز صفات وزن میوه و ویتامین ث معنیدار شد. نتایج نشان داد که محلولپاشی جاسموناتها، سبب کاهش میزان کلروفیل و وزن خشک برگ در هر دو رقم توتفرنگی گردید در حالیکه بیشترین تعداد میوه در رقم سلوا با محلولپاشی 2 میلی مولار جاسمونیک اسید حاصل شد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که افزایش غلظت جاسموناتها با کاهش میزان اسیدیته کل و افزایش آنتوسیانین میوه در هر دو رقم، سبب بهبود خواص کیفی توتفرنگی گردید. در مجموع رقم سلوا با تاثیرپذیری بیشتر از جاسموناتها با تولید مواد جامد محلول و نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته کل معنیدار بیشتر و میزان اسیدیته کل کمتر نسبت به رقم پاروس، از لحاظ کیفی مطلوبتر میباشد.
پرونده مقاله
پلی ساکاریدهای خارج سلولی ترکیبات پلی مری هستند که در بعضی از جنسهای سیانوباکتریها تولید میشوند. در این پژوهش، ویژگیهای فیزیولوژیکی و پلی ساکاریدهای خارج سلولی در سه سیانوباکتری مختلف؛ ریسهای هتروسیست دار، ریسهای بدون هتروسیست و تک سلولی بررسی و مقایسه شده است. نت چکیده کامل
پلی ساکاریدهای خارج سلولی ترکیبات پلی مری هستند که در بعضی از جنسهای سیانوباکتریها تولید میشوند. در این پژوهش، ویژگیهای فیزیولوژیکی و پلی ساکاریدهای خارج سلولی در سه سیانوباکتری مختلف؛ ریسهای هتروسیست دار، ریسهای بدون هتروسیست و تک سلولی بررسی و مقایسه شده است. نتایج مربوط به نرخ رشد و منحنی رشد این سه نمونه نشان میدهند که سیانوباکتر تک سلولی Synechococcus sp. نسبت به دو سویه ریسهای هتروسیست دار Nostoc sp. و ریسهای بدون هتروسیست Phormidium sp. رشد بیشتری دارد. این در حالی است که سنجش پلی ساکاریدهای این سه نمونه نشان میدهد تولید پلی ساکاریدهای خارجی هر سه نمونه در انتهای فاز رشد این نمونهها به بیشینه میرسد و اینکه سویه Phormidium sp. توانایی تولید بیشترین میزان پلی ساکاریدها به ویژه خارج سلولی را دارد در حالیکه بررسی فعالیت نیتروژنازی این سویهها نیز نتیجهای مطابق رشد آنها داشت. به گونهای که سویه Synechococcus sp. بیشترین میزان فعالیت نیتروژنازی را دارد و نمونه Nostoc sp. با اختلاف جزئی در مقام دوم است. به این ترتیب نتیجه گیری میشود که سویه Phormidium sp. نمونه مستعدی است که قابلیت تولید پلی ساکاریدها بویژه پلی مرهای خارج سلولی را به میزان زیادی دارد و میتواند در بخشهای مختلف با پلی مرهای سنتتیکی چون زانتان رقابت نماید.
پرونده مقاله