در طول سالهای اخیر، سرمایه فکری بهعنوان یک عامل اساسی جهت تعیین عملکرد مالی موردتوجه قرارگرفته است. همچنین سرمایه فکری میتواند بر کیفیت تولیدات شرکت تأثیرگذار باشد و با افزایش سهم بازار شرکت، سودآوری شرکت را افزایش دهد. از سویی، مدیران باثبات توانایی بیشتری برای سرما چکیده کامل
در طول سالهای اخیر، سرمایه فکری بهعنوان یک عامل اساسی جهت تعیین عملکرد مالی موردتوجه قرارگرفته است. همچنین سرمایه فکری میتواند بر کیفیت تولیدات شرکت تأثیرگذار باشد و با افزایش سهم بازار شرکت، سودآوری شرکت را افزایش دهد. از سویی، مدیران باثبات توانایی بیشتری برای سرمایهگذاری مطلوبتر در داراییهای فکری دارند که این میتواند سودآوری شرکت را بهبود بخشند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر تعدیلگر دوره تصدی مدیرعامل بر رابطه بین سرمایه فکری و عملکرد مالی در شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر پس از اعمال برخی از محدودیتهای موجود در این تحقیق، متشکل از 140 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سالهای 1392 تا 1398 میباشد. برای آزمون فرضیههای پژوهش از مدل رگرسیون خطی چندگانه بر اساس دادههای تابلویی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از این است که بین سرمایه فکری و عملکرد شرکت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در حقیقت، در شرکتهایی که سرمایه فکری بیشتر بوده است، عملکرد مالی شرکت بالاتر بوده است. یافتههای پژوهش نشان داد که دوره تصدی مدیرعامل اثر مثبتی بر رابطه بین سرمایه فکری و عملکرد شرکت داشته است. به عبارتی، در شرکتهایی که مدیرعامل آنها از ثبات بیشتری برخوردار بودهاند، ارتباط سرمایه فکری و عملکرد شرکت تقویت میشود.
پرونده مقاله
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تصمیمات سرمایهگذاری و مدیریت مالیات بر نقدشوندگیِ سهام و همچنین بررسی نقش تعدیلکنندگی نقدینگیِ شرکت (نسبت جاری) در میزان تاثیر تصمیمات سرمایهگذاری و مدیریت مالیات بر نقدشوندگی سهام است. در این راستا، 140 شرکت (1400 مشاهده سال- شرک چکیده کامل
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تصمیمات سرمایهگذاری و مدیریت مالیات بر نقدشوندگیِ سهام و همچنین بررسی نقش تعدیلکنندگی نقدینگیِ شرکت (نسبت جاری) در میزان تاثیر تصمیمات سرمایهگذاری و مدیریت مالیات بر نقدشوندگی سهام است. در این راستا، 140 شرکت (1400 مشاهده سال- شرکت) پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1389 تا 1398 مورد بررسی قرار گرفتهاند. به منظور آزمون فرضیههای تحقیق از مدل رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از دادههای تابلویی (پانلی) دارای الگوی اثرات تصادفی استفاده شده است. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان میدهد که به طور همزمان، تصمیمات سرمایهگذاری بر مبنای رشد داراییهای جاری و ثابت و مدیریت مالیات بر نقدشوندگی سهام، تاثیر مثبتِ معناداری دارند. همچنین نتایج نشان داد که تصمیمات سرمایهگذاری بر مبنای رشد داراییهای جاری و ثابت و مدیریت مالیات به طور مجزا بر نقدشوندگی سهام نیز تاثیر مثبتِ معناداری دارند. علاوهبراین نتایج حاکی از این است که نقدینگی شرکت در میزان تاثیر تصمیمات سرمایهگذاری بر مبنای رشد داراییهای جاری و مدیریت مالیات (به طور همزمان و مجزا) بر نقدشوندگی سهام شرکت تاثیر مثبت و معناداری دارد. اما در این پژوهش شواهدی از تاثیر معنادار نقدینگی شرکت بر تاثیر همزمان تصمیمات سرمایهگذاری بر مبنای رشد داراییهای ثابت و مدیریت مالیات بر نقدشوندگی سهام یافت نشد و همچنین بر مبنای شواهد ارائه شده در این پژوهش ادعا شد که نقدینگی شرکت نمیتواند تاثیر تصمیمات سرمایهگذاری بر مبنای رشد داراییهای ثابت بر نقدشوندگی سهام را تعدیل نماید.
پرونده مقاله