الگوی مدیریتی مقام معظم رهبری در بحران کرونا
محورهای موضوعی : مدیریت فرهنگی
1 - دانشیار گروه مدیریت، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، ایران.
کلید واژه: مدیریت بحران, بحران کرونا, رهبری جامعه,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: بحران کرونا، معضلات گسترده‌ای در زندگی جاری مردم به وجود آورد. رهبر انقلاب جمهوری اسلامی، از ابتدای شکل‌گیری این بحران، باتوجه به دیدگاه متخصصان بهداشتی، الگوی خاصی را برای مدیریت بحران، در پیش گرفتند. روش پژوهش: این مطالعه براساس روش تحلیل مضمون و باهدف اکتشاف دیدگاه مقام معظم رهبری، در بحران کرونا صورت گرفته است. مجموعه سخنرانی‌ها، پیام‌ها، و اقدامات مقام معظم رهبری در طول سال 1399، است که در خصوص کرونا، مطرح شده و به شیوه گردآوری کتابخانه‌ای تدوین شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که براساس فرمایشات مقام معظم رهبری می‌توان یک الگوی مدیریتی برای حل بحران کرونا، شناسایی کرد. این الگو فراتر از مدل‌های حل بحران در دانش مدیریت است. نتیجه‌گیری: براساس رویکردهای پذیرفته شده در مدیریت بحران و براساس مطالعه انجام شده در این تحقیق، مقام معظم رهبری، در سه حوزه‌ی روانشناختی، اجتماعی-سیاسی، و فنی، ساختاری، شش مولفه‌ی اصلی را برای مدیریت بحران به کار گرفته‌اند که عبارتند از جامعیت نگرش، معنویت و تقوا، اخلاق‌مداری، همدردی اجتماعی، رفتار هوشمندانه، و اصلاح تشکیلات و سازماندهی. شناسایی و فهم این الگو، می‌تواند شیوه‌ی مناسبی برای مدیریت بحران‌های جامعه اسلامی باشد.
Background: The Corona crisis has created widespread problems in people's current lives. The Supreme Leader of the Islamic Republic, from the beginning of the formation of this crisis, according to the views of health experts, adopted a special model for crisis management. The model of corona crisis management can be identified from His Majesty's orders and actions. Research Method: This study was conducted in a qualitative manner based on content analysis method with the aim of exploring the views of the Supreme Leader in the Corona crisis. Statistical population: A collection of lectures, messages, and actions of the Supreme Leader during 1399, which has been presented regarding the corona and has been compiled in a library collection manner. Conclusion: Based on the accepted approaches in crisis management and based on the study conducted in this study, the Supreme Leader, in three areas of psychological, socio-political, and technical-structural, have used six main components for crisis management, which are: Comprehensiveness of attitude, spirituality and piety, ethics, social empathy, intelligent behavior, and organizational reform. Identifying and understanding this pattern can be a good way to manage the crises of Islamic society.
_||_