سنجش میزان برخورداری مناطق 22 گانه شهر تهران در تحقق پذیری شهر خلاق
محورهای موضوعی : مدیریت فرهنگیرضا معافی 1 , محسن قدمی 2 , محمد مهدی مظاهری 3
1 - دانشجوی دکتری رشته مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار و عضو هیئت علمی گروه مدیریت فرهنگی، واحدعلوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران (نویسنده مسئول).
3 - استادیار و عضو هیئت علمی‌دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: مناطق, تهران, شهر خلاق,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: شهر خلاق مرکز فناوری و نوآوری، خلاقیت و تبدیل ایده به ثروت قلمداد می‌شود . حرکت به سمت ایجاد و تحقق آن در توسعه اقتصادی بسیار ضروری است. سنجش میزان برخورداری مناطق 22 گانه شهر تهران در تحقق پذیری شهر خلاق هدف پژوهش است. روش پژوهش: بهره‌مندی از داده‌های ثانویه، تهیه پرسشنامه و استفاده مناسب از نرم‌افزارSPSS یافته‌ها: اولویت‌بندی بدست آمده از مدل تاپسیس سه سطح مناطق تهران را نمایان می‌سازد: 1) سطح برخوردار؛ 2) سطح نیمه برخوردار (متوسط)؛ 3) سطح فرو برخوردار (محروم). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد از یک طرف افزایش و بهبود معیارهای شهر خلاق تاثیرات خود را در حرکت محلات شهر به سوی تحقق شهر خلاق می‌گذارد و از طرف دیگر میزان این تاثیرگذاری بسیار متفاوت است.
The creative city is the center of innovation, creativity, and the transformation of ideas into wealth. Evaluation of 22 urban areas of Tehran and rank the indicators of creativity with 19 factors from the indicators of the creative city. The results of the research show that, on the one hand, the increase and improvement of the criteria of the creative city has its effects on the movement of neighborhoods to the realization of the creative city, and on the other hand, the amount of this impact is very different, so that according to the network analysis model, the index of innovation benchmarks Showing 265/0 has the greatest impact on moving a neighborhood toward the creative neighborhood in Tehran. In the meantime, the number of science and technology centers, innovations and inventions play the most role in the realization of the creative area of Tehran; however, the factor of human capital, especially elites and students, social capital, social networking and cooperative networks, play a major role in realizing. In the final stage, quality of life is also effective in moving a neighborhood toward creative neighborhoods in the city.
اشتری، حسن و مهدنژاد، حافظ (1393). شهر خلاق، طبقه خلاق، تهران: انتشارات تیسا، چاپ دوم.
ابراهیمی، مهران (1387). نشست شهر خلاق؛ مفاهیم، سیاست‌ها، مطالعه موردی از شهرهای موفق و ناموفق، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهری شهر تهران، فرهنگسرای نیاوران، تهران.
رفیعیان، مجتبی و شعبانی، مرتضی (1394). تحلیل شاخص‌های خلاقیت شهری در نظام سکونت‌گاهی استان مازندران، فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای، سال پنجم، شماره 16.
رفیعیان، محسن (1389). درآمدی بر مناطق و شهرهای خلاق، ماهنامه شهرداری‌ها، شماره 100.
رضاییان قره‌گوزلو، آ؛ قادری و میرعباسی (1390). برنامه‌ریزی شهر خلاق، نسخه اول، تهران، انتشارات آذرخش.
ﺳﻴﻒاﻟﺪﻳﻨﻲ، ﻓﺮاﻧﻚ، ﻣﻴﺮه، ﻣﺤﻤﺪ، ﭘﻮرﺷﻴﺨﺎﻧﻲ، زﻫـﺮا (1386). ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ، ﺷﻬﺮ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳـﺰی ﺷـﻬﺮی در اﻧﻘﻼب، ﺑﺴﺘﺮ ﺟﻬﺎﻧﻲﺷﺪن، ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻣﺴﻜﻦ .
شهابیان، پویان و رهگذر، عرفانه (1391). پیوند محیط خلاق با شهر، مجله منظر، شماره 19.
ساروخانی، ب (1382). روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی، تهران، موسسه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ضرابی، اصغر، موسوی، میرنجف و باقری کشکولی، علی (1393). بررسی میزان تحقق‌پذیری شهر خلاق (مقایسة تطبیقی بین شاخص‌های توسعة پایدار شهری و معیارهای ایجاد شهر خلاق، نمونة مورد مطالعه: شهرهای استان یزد)، مجلة جغرافیا و توسعه فضای شهری، پاییز و زمستان 1393.
قدمی، محسن، مسعود نیازمند (1396). مدیریت دانایی میان فرهنگی،
قربانی، رسول، حسین‌آبادی، سعید و طورانی، علی (1392). شهرهای خلاق، رویکردی فرهنگی در توسعه شهری، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال سوم، شماره یازدهم.
کلانتری، بهرنگ، یاری قلی، وحید و رحمتی، اکبر (1391). فضای جمعی و شهر خلاق، مجله علمی ترویجی منظر، دوره چهارم، شماره 19.
کانونی، رضا و حیدری، مرتضی (1393). مدیریت شهری پایدار با رویکرد شهر خلاق، برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، مرداد 1393.
خان سفید، مهدی (1391). بررسی مدیریت شهری و شهر خلاق، مجله علمی ترویجی منظر، دوره چهارم، شماره 19.
محمدی، کمال و مجیدفر، فرزان (1389). دوران شهرهای خلاق، ماهنامه شهرداری‌ها، شماره 100.
مختاری ملک‌آبادی، رضا، سقایی محسن و ایمانی، فاطمه (1393). سطح‌بندی مناطق پانزده‌گانه شهر اصفهان از لحاظ شاخص‌های شهر خلاق با استفاده از مدل‌های برنامه‌ریزی منطقه‌ای، مجله پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، سال پنجم، شماره شانزدهم.
موسوی، میرنجف، شکری، پری و جهانی، سیاوش (1393). ارزیابی میزان تحقق‌پذیری مولفه‌های شهر خلاق، نمونه موردی شهر بناب، اولین کنفرانس ملی شهرسازی، مدیریت شهری و توسعه پایدار، تهران، موسسه ایرانیان، انجمن معماری ایران، سال 1393.
Authenti City (2008). Creative City Planning Framework A Supporting Document to the Agenda for Prosperity: Prospectus for a Great City” Prepared for the City of Toronto.
Coletta, C (2008). Fostering the Creative City.CEOS for cities.
Florida, Richard (2011). Cities and the Creative Floor, Translated by Ibrahim Ansari and Mohammad Esmaeil Ansari, Sociologists Publishing, First Edition.
Florida, R (2005). Cities and creative class, Routledge, New York-London.
Florida, R (2002). The Rise of the Creative ClasS: AND How It’s Transforming Work, Leisure, Community and Everday Life, New York: Basic Books.
Landry C (2015). Creative City, Translation by Mahmoud Abdollahzadeh, Nashr-e-Tahhshi-Farangi, Tehran, First Edition
Musterd, S (2010). The Creative Cultural Knowledge City, Some Conditions. Paper presented at the University of Kaiserlautern.
Sasaki, masayuki (2008). Developing creativecities through networking.
Simeti, M (2006).The creative city: moving from ideas to planning practice. Massachusetts Institute of Technology.
Shahebian P, Passer E (2012). The Link of the Creative Environment to the City, Pars Journal.
_||_
اشتری، حسن و مهدنژاد، حافظ (1393). شهر خلاق، طبقه خلاق، تهران: انتشارات تیسا، چاپ دوم.
ابراهیمی، مهران (1387). نشست شهر خلاق؛ مفاهیم، سیاست‌ها، مطالعه موردی از شهرهای موفق و ناموفق، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهری شهر تهران، فرهنگسرای نیاوران، تهران.
رفیعیان، مجتبی و شعبانی، مرتضی (1394). تحلیل شاخص‌های خلاقیت شهری در نظام سکونت‌گاهی استان مازندران، فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای، سال پنجم، شماره 16.
رفیعیان، محسن (1389). درآمدی بر مناطق و شهرهای خلاق، ماهنامه شهرداری‌ها، شماره 100.
رضاییان قره‌گوزلو، آ؛ قادری و میرعباسی (1390). برنامه‌ریزی شهر خلاق، نسخه اول، تهران، انتشارات آذرخش.
ﺳﻴﻒاﻟﺪﻳﻨﻲ، ﻓﺮاﻧﻚ، ﻣﻴﺮه، ﻣﺤﻤﺪ، ﭘﻮرﺷﻴﺨﺎﻧﻲ، زﻫـﺮا (1386). ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ، ﺷﻬﺮ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳـﺰی ﺷـﻬﺮی در اﻧﻘﻼب، ﺑﺴﺘﺮ ﺟﻬﺎﻧﻲﺷﺪن، ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻣﺴﻜﻦ .
شهابیان، پویان و رهگذر، عرفانه (1391). پیوند محیط خلاق با شهر، مجله منظر، شماره 19.
ساروخانی، ب (1382). روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی، تهران، موسسه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ضرابی، اصغر، موسوی، میرنجف و باقری کشکولی، علی (1393). بررسی میزان تحقق‌پذیری شهر خلاق (مقایسة تطبیقی بین شاخص‌های توسعة پایدار شهری و معیارهای ایجاد شهر خلاق، نمونة مورد مطالعه: شهرهای استان یزد)، مجلة جغرافیا و توسعه فضای شهری، پاییز و زمستان 1393.
قدمی، محسن، مسعود نیازمند (1396). مدیریت دانایی میان فرهنگی،
قربانی، رسول، حسین‌آبادی، سعید و طورانی، علی (1392). شهرهای خلاق، رویکردی فرهنگی در توسعه شهری، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال سوم، شماره یازدهم.
کلانتری، بهرنگ، یاری قلی، وحید و رحمتی، اکبر (1391). فضای جمعی و شهر خلاق، مجله علمی ترویجی منظر، دوره چهارم، شماره 19.
کانونی، رضا و حیدری، مرتضی (1393). مدیریت شهری پایدار با رویکرد شهر خلاق، برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، مرداد 1393.
خان سفید، مهدی (1391). بررسی مدیریت شهری و شهر خلاق، مجله علمی ترویجی منظر، دوره چهارم، شماره 19.
محمدی، کمال و مجیدفر، فرزان (1389). دوران شهرهای خلاق، ماهنامه شهرداری‌ها، شماره 100.
مختاری ملک‌آبادی، رضا، سقایی محسن و ایمانی، فاطمه (1393). سطح‌بندی مناطق پانزده‌گانه شهر اصفهان از لحاظ شاخص‌های شهر خلاق با استفاده از مدل‌های برنامه‌ریزی منطقه‌ای، مجله پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، سال پنجم، شماره شانزدهم.
موسوی، میرنجف، شکری، پری و جهانی، سیاوش (1393). ارزیابی میزان تحقق‌پذیری مولفه‌های شهر خلاق، نمونه موردی شهر بناب، اولین کنفرانس ملی شهرسازی، مدیریت شهری و توسعه پایدار، تهران، موسسه ایرانیان، انجمن معماری ایران، سال 1393.
Authenti City (2008). Creative City Planning Framework A Supporting Document to the Agenda for Prosperity: Prospectus for a Great City” Prepared for the City of Toronto.
Coletta, C (2008). Fostering the Creative City.CEOS for cities.
Florida, Richard (2011). Cities and the Creative Floor, Translated by Ibrahim Ansari and Mohammad Esmaeil Ansari, Sociologists Publishing, First Edition.
Florida, R (2005). Cities and creative class, Routledge, New York-London.
Florida, R (2002). The Rise of the Creative ClasS: AND How It’s Transforming Work, Leisure, Community and Everday Life, New York: Basic Books.
Landry C (2015). Creative City, Translation by Mahmoud Abdollahzadeh, Nashr-e-Tahhshi-Farangi, Tehran, First Edition
Musterd, S (2010). The Creative Cultural Knowledge City, Some Conditions. Paper presented at the University of Kaiserlautern.
Sasaki, masayuki (2008). Developing creativecities through networking.
Simeti, M (2006).The creative city: moving from ideas to planning practice. Massachusetts Institute of Technology.
Shahebian P, Passer E (2012). The Link of the Creative Environment to the City, Pars Journal.