تعیین مناسب‌ترین روش تولید برنج در شمال ایران بر اساس انرژی مصرفی
محورهای موضوعی : مجله مهندسی زیست سامانه
کلید واژه: انرژی, برنج و سامانههای کشت برنج,
چکیده مقاله :
تعیین مناسب ترین روش تولید برنج در شمال ایران بر اساس انرژی مصرفی سید فرید جاویدان1*، داود محمدزمانی 2، محمد رضا اسدی اسدآبادی3 چکیده: فهم شیوه های توزیع انرژی در عملیات های زراعی اهمیت زیادی در انتخاب سامانه های کشت دارد. برنج به عنوان مهمترین گیاه زراعی در استان های شمالی ایران به 3 روش سنتی، نیمه مکانیزه و مکانیزه کشت و کار می شود. بررسی حاضر به منظور ارزیلبی نقش مکانیزاسیون در مصرف انرژی در تولید برنج در استان گیلان و تعیین میزان سهم هر یک از عملیات های زراعی و نهاده‌های مصرفی از نظر مصرف انرژی طراحی گردید. بدین منظور با استفاده از پرسش نامه و مصاحبه های حضوری با 40 کشاورز در چهار منطقه مختلف در استان گیلان اقدام به جمع آوری داده های مورد نیاز ماشین آلات و نهاده های مصرفی شامل بذر، کود، سوخت و سموم در دو سامانه سنتی و مکانیزه تولید برنج در استان گیلان گردید. پس از جمع آوری اطلاعات، داده های مربوط به هر سامانه کشت وارد نرم افزار Excel گردید و برمبنای معادل انرژی (مگاژول بر واحد) هر یک از نهاده های مصرفی، میزان کل انرژی های ورودی و خروجی و شاخص های ارزیابی انرژی محاسبه گردید. نتایج بررسی حاضر نشان داد بیشترین انرژی ورودی در هر دو سامانه تولید برنج مربوط به تهیه نشاء و پس از آن کوددهی است و کمترین انرژی ورودی مربوط به نشاکاری در هر دو سامانه می باشد. در هر دو سامانه کشت بیشترین انرژی ورودی مستقیم در مزارع برنج مربوط به سوخت و غیرمستقیم مربوط به کود نیتروژن و بعد از آن ماشین آلات بود. مصرف سوخت در سامانه کشت مکانیزه با کاربرد بیشتر ماشین آلات بطور قابل توجه ای بالاتر از مصرف سوخت در سامانه کشت سنتی گردید. همچنین نتایج نشان داد که قسمت اعظم انرژی در هر دو سامانه مربوط به انرژی غیر تجدید پذیر است. در بین انرژی های غیر تجدید پذیر، کود نیتروژن در هر دو سامانه مکانیزه و سنتی بیشترین مقدار را دارا بود. ارزیابی شاخص های انرژی نشان داد بازده انرژی خالص برای سامانه کشت سنتی 3/153975 مگاژول در هکتار و برای سامانه کشت مکانیزه 76/142464 مگاژول در هکتار بود که به عبارتی نسبت انرژی خروجی به ورودی در سامانه سنتی و مکانیزه به ترتیب 48/14 و 72/10 می باشد. این نتایج حاکی از این دارد که راندمان انرژی در مزارع تولید برنج با سامانه سنتی بیشتر است که این امر به دلیل مصرف نهاده های کمتر از جمله مصرف سوخت و ماشین آلات به ازای محصول تولید شده در این سامانه می باشد. واژه‌های کلیدی: انرژی، برنج و سامانه های کشت برنج 1- دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مکانیک ماشین های کشاورزی، دانشکده کشاورزی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران: (نویسنده مسئول) 2- استادیار، گروه مکانیک ماشین های کشاورزی، دانشکده کشاورزی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران 3- استادیار، گروه مکانیک ماشین های کشاورزی، دانشکده کشاورزی، واحد بوئین زهرا، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
Determine the most appropriate method of rice production in northern Iran on the basis of energy Seyed Farid Javidan1- Davood Mohammad Zamani2- Mohammad Reza Asadi Asad Abad 1- MA, in of Mechanics of agricultural machinery, Department of Agronomy, University Takestav ,Islamic Azad University,Gazvin, Iran 2- Assistant Professor, in of Mechanics of agricultural machinery, Department of Agronomy, University Takestav ,Islamic Azad University,Gazvin, Iran 3- Assistant Professor, in of Mechanics of agricultural machinery, Department of Agronomy, University Boein Zahra ,Islamic Azad University,Gazvin, Iran Abstract Understanding the ways of energy distribution in the agronomy operation is the great importance in the selection of cropping systems. Rice as the most important crop in the northern provinces of Iran was cultiavate by three methods of traditional, semi-mechanized and mechanized. Present study was designed to evaluate the role of mechanization in rice production in the Guilan province on energy consumption and determine the contribution and consumption of energy in each agricultural operation and inputs. Therefore, by using of questionnaire and person interviews with 40 farmers in four different regions of the Guilan province the information about machines and inputs consumption (seed, fertilizer, toxins and fuel) in traditional and mechanized rice production system togethered. After gathering information, data relating to each system's entered to Excel software and the total amount of energy input and output and indexes energy assessment was calculated based on an energy equivalent (MJ per unit) for each input consumption. The results showed that the highest energy input in both rice production systems is for seedlings preparation and then fertilizer and less energy input is for transplanting. In both culture systems, most direct energy input in rice fields related to fuel and indirect energy input related to nitrogen. The fuel consumption in mechanized system by use of more farming machinery increased than traditional cultivation system. The results showed that the bulk of energy in both systems is related to non-recycle energy. Among the non-recycle energy fertilizer nitrogen in both traditional and mechanized system had the highest value. Evaluation indexs energy showed that the net energy yield for traditional system is 153975/3 MJ ha and 142464/76 MJ ha for mechanized system. In other words, the ratio of energy output to input in traditional and mechanized systems was respectively, 14/48 and 10.72. These results suggest that the energy efficiency of rice production in raditional system is more than mechanized system that it is due to less use of inputs such as fuel, machines and equipment for each unite of production. Keywords: Energy, rice and rice cultivation system
_||_