این تحقیق به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. عامل اصلی شامل سه سطح کود سولفات پتاسیم که سطح 1- بدون سولفات پتاسیم. سطح 2- 70 کیلوگرم در هکتار پتاسیم خالص و سطح 3- 140 کیلوگرم در هکتار پتاسیم خالص از منبع کود سولف چکیده کامل
این تحقیق به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. عامل اصلی شامل سه سطح کود سولفات پتاسیم که سطح 1- بدون سولفات پتاسیم. سطح 2- 70 کیلوگرم در هکتار پتاسیم خالص و سطح 3- 140 کیلوگرم در هکتار پتاسیم خالص از منبع کود سولفات پتاسیم بود و عامل فرعی شامل سه سطح پلیمر سوپر جاذب با مقادیر 1- بدون سوپر جاذب (شاهد)، 2- 50 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب، 3- 100 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب بود. نتایج نشان داد که افزایش سولفات پتاسیم تا 140 کیلوگرم در هکتار و سوپر جاذب تا 100 کیلوگرم در هکتار باعث بهبود و افزایش روند وزن خشک کل، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و سرعت جذب خالص شد. تفاوت بین سطوح سولفات پتاسیم از نظر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال یک درصد و شاخص برداشت در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. تفاوت بین سطوح مختلف پلیمر سوپر جاذب در تمامی صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. در اثر متقابل بین سولفات پتاسیم و سوپر جاذب، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال یک درصد و شاخص برداشت در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود اما در باقی صفات اختلاف معنیداری مشاهده نشده بود. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار 140 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم به همراه 100 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب با 4336 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه در تیمار شاهد (بدون کاربرد سولفات پتاسیم و سوپر جاذب) با 1334 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. با توجه به این نتایج، کاربرد 140 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم و 100 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب از نظر مولفه های تولید و عملکرد نتایج قابل قبولی داشته و میتواند در منطقه پیشنهاد گردد.
پرونده مقاله