تاثیر مقادیر مختلف سوپر جاذب و سولفات پتاسیم بر دینامیک رشد و مولفه‌های تولیدی لوبیا چشم بلبلی
محورهای موضوعی : پژوهش نامه کشاورزی
آسیه تلاشان
1
(فارغ التحصیل کارشناسی ارشد گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران)
طیب ساکی نژاد
2
(استادیار گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران)
کلید واژه: پتاسیم, لوبیا چشم بلبلی, پلیمر, مولفه های تولید,
چکیده مقاله :
این تحقیق به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. عامل اصلی شامل سه سطح کود سولفات پتاسیم که سطح 1- بدون سولفات پتاسیم. سطح 2- 70 کیلوگرم در هکتار پتاسیم خالص و سطح 3- 140 کیلوگرم در هکتار پتاسیم خالص از منبع کود سولفات پتاسیم بود و عامل فرعی شامل سه سطح پلیمر سوپر جاذب با مقادیر 1- بدون سوپر جاذب (شاهد)، 2- 50 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب، 3- 100 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب بود. نتایج نشان داد که افزایش سولفات پتاسیم تا 140 کیلوگرم در هکتار و سوپر جاذب تا 100 کیلوگرم در هکتار باعث بهبود و افزایش روند وزن خشک کل، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و سرعت جذب خالص شد. تفاوت بین سطوح سولفات پتاسیم از نظر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال یک درصد و شاخص برداشت در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. تفاوت بین سطوح مختلف پلیمر سوپر جاذب در تمامی صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. در اثر متقابل بین سولفات پتاسیم و سوپر جاذب، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال یک درصد و شاخص برداشت در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود اما در باقی صفات اختلاف معنی‌داری مشاهده نشده بود. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار 140 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم به همراه 100 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب با 4336 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه در تیمار شاهد (بدون کاربرد سولفات پتاسیم و سوپر جاذب) با 1334 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. با توجه به این نتایج، کاربرد 140 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم و 100 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب از نظر مولفه های تولید و عملکرد نتایج قابل قبولی داشته و می‌تواند در منطقه پیشنهاد گردد.
This research in the form split plot in format of random complete block design in three replays was implemented. The main plots consist of three levels of potassium sulfate fertilizer, 1- no potassium sulfate, 2- 70 kg/ha pure potassium 3- 140 kg/ha pure potassium, from the source potassium sulfate fertilizer, and subplots inclusive three levels of super absorbent polymer with amounts: 1- no super absorbent, 2- 50 kg/ha super absorbent, 3- 100 kg/ha super absorbent. The results showed Increased potassium sulfate up to 140 kg/ha and super absorbent up to 100 kg/ha cause improvement and increase total dry matter process, leaf area index, crop growth rate and net assimilation rate were. The difference between levels of potassium sulfate fertilizer was also significant in terms of number of pods per plant, number of seeds per pod, 1000 seed weight, grain yield, biological yield at 1% probability level and harvest index at 5% level. The difference between super absorbent polymer surfaces in all measured traits was significant at 1% probability level. In the interaction between potassium sulfate and super adsorbent, 1000 seed weight, grain yield, biological yield at 1% probability level and harvest index were significant at 5% probability level, but In the remaining traits no significant difference was observed. The highest grain yield with 140 kg/ha of potassium sulfate and 100 kg/ha of super absorbent polymer with 4336 kg/ha and the lowest grain yield in control treatment (without application of potassium sulfate and superabsorbent) with 1334 kg/ha. According to the results, application of 140 kg ha-1 of potassium sulfate and 100 kg ha-1 of super absorbent polymer in terms of physiological indices and yield the results are acceptable and can be recommended in the region.
_||_