بازیابی ترفتالیک اسید (TPA) از ضایعات پلی اتیلن ترفتالات (PET) تحت تابش ریزموج در حضور دی اتیلن گلیکول (DEG) به عنوان حلال، سدیم هیدروکسید (NaOH) به عنوان کاتالیست و نانو ذرات آهن اکسید اصلاح شده با نانو سیلیکا (nano-Fe3O4@SiO2) به عنوان بستر جامد انجام شد. واکنش در یک چکیده کامل
بازیابی ترفتالیک اسید (TPA) از ضایعات پلی اتیلن ترفتالات (PET) تحت تابش ریزموج در حضور دی اتیلن گلیکول (DEG) به عنوان حلال، سدیم هیدروکسید (NaOH) به عنوان کاتالیست و نانو ذرات آهن اکسید اصلاح شده با نانو سیلیکا (nano-Fe3O4@SiO2) به عنوان بستر جامد انجام شد. واکنش در یک راکتور قابل کنترل ریزموج انجام شد و نسبت وزنی PET:DEG، PET:NaOH و nano-Fe3O4@SiO2:NaOH با جزئیات مورد بررسی قرار گرفت. نتیجههای بهدست آمده نشان داد در حضور 0/4 گرم از NaOH، 1/0 گرم از nano-Fe3O4@SiO2 و نسبت مولی 1:6 از96PET:DEG % از TPA بازیافت شد. در پایان واکنش، nano-Fe3O4@SiO2 با یک آهنربای مغناطیسی از محیط واکنش خارج شد و بدون اینکه کارایی آن کم شود و کاهش قابل ملاحظهای در مقدار ترفتالیک اسید بهدست آمده مشاهده شود، چندین بار مورد استفاده قرار گرفت.
پرونده مقاله
در این پژوهش به منظور افزایش پایداری داروی انسولین، این پلیمر زیستی باالاستومر پلی اورتانی مغناطیسی مزدوج شد. برای سنتز نانوکامپوزیت پلی اورتان مغناطیسی پایه آبی از نانوذرات آهن اکسید استفاده شد و به منظورجلوگیری از تجمع و همچنین افزایش نیمه عمرماندگاری نانوذرات در بد چکیده کامل
در این پژوهش به منظور افزایش پایداری داروی انسولین، این پلیمر زیستی باالاستومر پلی اورتانی مغناطیسی مزدوج شد. برای سنتز نانوکامپوزیت پلی اورتان مغناطیسی پایه آبی از نانوذرات آهن اکسید استفاده شد و به منظورجلوگیری از تجمع و همچنین افزایش نیمه عمرماندگاری نانوذرات در بدن، ابتدا با ترکیب دای پدال سیلان که از ترکیب آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان و 3-گلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان بهدست آمده بود، اصلاح شدند. سپس برای افزایش زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری ترکیب بهدست آمده، طی فرایند پلیمریزاسیون درجا با پلی اورتان پایه آبی، نانوکامپوزیتهای پلی اورتانی مغناطیسی تهیه شدند که گروههایNCOــ پیش پلیمر ترکیب یادشده باهورمون انسولین،که پلیمری با توالی پپتیدی ویژه و گروههایNH2ــ در دسترس است، پیوند اوره تشکیل میدهد. سنتز موفقیت آمیز این ترکیبات با طیف سنجی فروسرخ، رزونانس مغناطیس هسته ای، تجزیه وزن سنج گرمایی، میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری تایید شد.
پرونده مقاله
در این تحقیق نانوکامپوزیت پلی یورتانی فوم سخت سوپر پارامغناطیسی به روش درجا سنتز شد. برای سنتز این نانوکامپوزیت، نانوذرات هسته-پوسته Fe3O4@SiO2 با روش سل-ژل و با پیش ماده تترا اتیل اورتو سیلیکات (TEOS) سنتز شدند و با آنالیز میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و طیفسنجی مادو چکیده کامل
در این تحقیق نانوکامپوزیت پلی یورتانی فوم سخت سوپر پارامغناطیسی به روش درجا سنتز شد. برای سنتز این نانوکامپوزیت، نانوذرات هسته-پوسته Fe3O4@SiO2 با روش سل-ژل و با پیش ماده تترا اتیل اورتو سیلیکات (TEOS) سنتز شدند و با آنالیز میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) مشخصه یابی شدند. فاز کریستالی مورد نظر در هستهی مگنتیت (Fe3O4) و نانو ذرات هسته-پوسته به روش آنالیز تفرق اشعه ایکس (XRD) تایید شد. نانوذرات هسته-پوسته با درصدهای 1 تا 3، به زمینه پلی یورتانی اضافه شدند. خواص حرارتی و مغناطیسی نانوکامپوزیتهای سنتز شده به ترتیب با روشهای آنالیز وزن سنجی حرارتی(TGA) و آنالیز خواص مغناطیسی (VSM) مورد مطالعه قرار گرفت. نتیجهها حاکی از این بود که اضافه شدن نانو ذرات هسته-پوسته تا 2 درصد سبب بهبود خواص حرارتی فومهای سخت پلی یورتانی میشود و افزایش این درصد تا 3، بهبود قابل توجهی را سبب نمیشود. آنالیز خواص مغناطیسی نشان داد، نانوکامپوزیت سنتز شده خواص سوپرپارامغناطیسی و اندکی خواص فرومغناطیسی از خود نشان داد که قابلیت کاربرد در حوزههای مختلفی را داراست.
پرونده مقاله