کاتالیست های آهن با و بدون پیش برنده در سنتز فیشر-تروپش با روش آغشته سازی تهیه شدند. این کاتالیست ها با توجه به نسبت وزنی به صورت 20%Fe/γ-Al2O3 و 20%Fe/5%Cu/3%Zr/γ-Al2O3 بودند. کاتالیست ها با روشهای پراش پرتو ایکس (XRD)، تجزیه عنصری با روش پلاسمای جفت شده القایی (ICP)، چکیده کامل
کاتالیست های آهن با و بدون پیش برنده در سنتز فیشر-تروپش با روش آغشته سازی تهیه شدند. این کاتالیست ها با توجه به نسبت وزنی به صورت 20%Fe/γ-Al2O3 و 20%Fe/5%Cu/3%Zr/γ-Al2O3 بودند. کاتالیست ها با روشهای پراش پرتو ایکس (XRD)، تجزیه عنصری با روش پلاسمای جفت شده القایی (ICP)، میکروسکوپی الکترونی روبشی (SEM)، کاهش برنامه ریزی شده گرمایی با هیدروژن (H2-TPR) و روش BET، شناسایی شدند. فعالیت کاتالیست ها در یک واکنشگاه بستر ثابت و در فشار 20 اتمسفر، نسبت H2/CO برابر با 1، دمای 270، 285 و 300 درجه سلسیوس و GHSV برابر با 2، 4 و l.h-1. gcat-1 6 مطالعه شدند. سپس، اثرهای دما، GHSV و پیش برنده های مس و زیرکونیم بر کارایی کاتالیست بررسی شدند. افزایش دما و GHSV موجب تغییر تبدیل CO و گزینش پذیری کاتالست ها نسبت به فراورده ها شد. کاتالیست¬های آهن با پیش برنده، گزینشپذیری نسبت به C5+ بالاتری نسبت به کاتالیست بدون پیش برنده داشتند، درحالی که گزینش پذیری نسبت به هیدروکربن های C2-C4 به دلیل استفاده هم زمان از مس و زیرکونیم برای پیش برندگی کاتالیست آهن، کاهش یافت. پیش برنده مس سرعت کاهش Fe2O3 را با ایجاد مکانهای تفکیک H2 افزایش داد. کارایی کاتالیست های با و بدون پیش¬برنده مورد آزمون واکنشگاهی قرار گرفتند که در آن کاتالیست حاوی پیش برنده کارایی مطلوبی را نشان داد.
پرونده مقاله