یکی از مهمترین صنایع ایجاد کننده آلودگیهای زیستمحیطی، صنعت تولید سیمان و شرکتهای فعال در این صنعت میباشد. ﺻﻨﻌﺖ ﺳﯿﻤﺎن از ﻧﻈﺮ درﺟﻪی اﻫﻤﯿﺖ، ﻫﻤﭙﺎی ﺻﻨﺎﯾﻌﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻮﻻد و ﭘﺘﺮوﺷﯿﻤﯽ اﺳﺖ و ﻫﻤﻮاره در اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻠﯽ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰیﻫﺎ و ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﮐﻼن و ﺗﻮﺳﻌﻪای ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺰاﯾﯽ داﺷﺘﻪ از ﮐﺎرآﯾﯽ چکیده کامل
یکی از مهمترین صنایع ایجاد کننده آلودگیهای زیستمحیطی، صنعت تولید سیمان و شرکتهای فعال در این صنعت میباشد. ﺻﻨﻌﺖ ﺳﯿﻤﺎن از ﻧﻈﺮ درﺟﻪی اﻫﻤﯿﺖ، ﻫﻤﭙﺎی ﺻﻨﺎﯾﻌﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻮﻻد و ﭘﺘﺮوﺷﯿﻤﯽ اﺳﺖ و ﻫﻤﻮاره در اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻠﯽ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰیﻫﺎ و ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﮐﻼن و ﺗﻮﺳﻌﻪای ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺰاﯾﯽ داﺷﺘﻪ از ﮐﺎرآﯾﯽ ﻣﻄﻠﻮب ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. هدف مقاله حاضر شناسایی موانع پیادهسازی زنجیره تأمین سبز با دلفی فازی، وزندهی و اولویتبندی هریک با تکنیک بهترین – بدترین فازی، ارزیابی و رتبهبندی صنایع سیمان آبیک، اصفهان و تهران در خصوص میزان عملکرد بهرهگیری از زنجیره تأمین سبز با تکنیک مپک میباشد. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از نظر جمعآوری دادهها تحقیق میدانی است. مقاله حاضر به دنبال شناسایی موانع پیادهسازی زنجیره تأمین سبز در صنایع سیمان کشور میباشد، اکتشافی است. جامعه و نمونه آماری پژوهش حاضر را 12 نفر از مدیران ارشد حوزه لجستیک در شرکتهای تولیدکننده سیمان تشکیل میدهند. نتایج حاصل از غربالسازی مؤلفهها با دلفی فازی نشان داد، الگوی بومی در پنج بعد و سی و چهار شاخص شناسایی شدند. نتایج حاصل از وزندهی به موانع پیاده سازی زنجیره تأمین سبز با بهترین – بدترین فازی نشان داد، بعد حمایت و پشتیبانی مهمترین بعد، تکنولوژیکی رتبه دوم و ابعاد اقتصادی، دانش و آگاهی و محیطی به ترتیب رتبههای سوم تا پنجم را کسب نمودند. سپس شرکتهای تولیدکننده سیمان با مدل پیشنهادی ارزیابی و با تکنیکمپک رتبهبندی گردیدند. در پژوهش حاضر تلاش نمودیم که با طراحی مدل بومی موانع پیادهسازی زنجیره تأمین سبز در صنایع تولیدکننده سیمان تا حدی این مهم را تحقق بخشیم.
پرونده مقاله