شناسایی و رتبه بندی مولفه های آسیب رسان فرهنگی در محتوای انواع نرم افزارهای تلفن همراه( بازی های موبایلی،شبکه های اجتماعی و اپلیکیشن ها) از منظر بزرگسالان و دانش آموزان
محورهای موضوعی : مطالعات میان فرهنگیمحمد بیطرف 1 , فاطمه فراهانی عزیز آبادی 2 * , بهروز مینایی بیدگلی 3 , عطاءاله ابطحی 4 , علی اکبر رضایی 5
1 - دانشجوی دکترای مدیریت فرهنگی، دانشکده مدیریت واقتصاد، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی تهران، ایران
2 - دانشیار مدیریت امور فرهنگی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران
3 - استاد علوم ومهندسی کامپیوتر، دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران، ایران
4 - استادیار مدیریت‌فرهنگی، دانشکده مدیریت‌و‌اقتصاد، واحد علوم‌وتحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی،تهران، ایران
5 - استادیار مدیریت فرهنگی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: تلفن همراه, شبکه های اجتماعی, بازی های تلفن همراه, اپلیکیشن ها, مولفه های آسیب رسان فرهنگی,
چکیده مقاله :
در دنیای امروز، گوشی‌های هوشمند تلفن‌همراه نقش اساسی در زندگی روزمره ایفا می‌کنند و دقت در محتوای نرم‌افزارهای آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا استفاده ناآگاهانه می‌تواند آثار غیرقابل جبرانی بر روح و روان کاربران کودک و نوجوان داشته باشد. این پژوهش با هدف «شناسایی و رتبه‌بندی مولفه‌های آسیب‌رسان فرهنگی در محتوای انواع نرم‌افزارهای تلفن‌همراه (بازی‌های موبایلی، شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌ها) از منظر بزرگسالان و دانش‌آموزان» طراحی شده است. ماهیت پژوهش توصیفی همبستگی بوده و با استفاده از روش‌های مطالعه اسنادی، تحلیل محتوا و مصاحبه، مستندات جمع‌آوری و استخراج گردیده است. در این پژوهش، پرسشنامه‌ای شامل 18 مولفه آسیب‌رسان پرتکرار از 12 نظام معتبر رده‌بندی سنی کشورهای مختلف، در اختیار 79 نفر از فعالان فضای مجازی و 159 نفر از دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه قرار گرفت. نتایج نشان داد که مولفه‌های آسیب‌رسان در محتوای شبکه‌های اجتماعی با شدت بیشتری نسبت به بازی‌های موبایلی و اپلیکیشن‌ها وجود دارد. در بازی‌ها، مولفه‌های «خشونت» و «رفتارخطرناک قابلتقلید» و در شبکه‌های اجتماعی، «مصرف‌گرایی»، «بدپوششی و برهنگی» و «شوخی‌های نامناسب» بیشترین شدت را دارند. همچنین در اپلیکیشن‌ها، مولفه‌های «مصرف‌گرایی» و «شوخی‌های نامناسب» در اولویت قرار گرفتند. تفاوت‌های معنی‌داری در رتبه‌بندی مولفه‌های آسیب‌رسان بر اساس متغیرهای “سن” و “جنسیت” مشاهده شد، در حالی که در متغیر “تحصیلات”، به جز موارد خاص، تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.