سبکهای یادگیری دانشجویان معماری: مقایسة بین مقطع کارشناسی پیوسته و کارشناسی ناپیوسته دانشگاههای استان همدان
محورهای موضوعی : معماریشیرین گوران 1 , منوچهر فروتن 2 , امید دژدار 3
1 - پژوهشگر دکترای معماری، گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
2 - استادیار گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
3 - استادیار گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
کلید واژه: کارشناسی پیوسته, سبک یادگیری, نظریة کلب, دانشجویان معماری, کارشناسی ناپیوسته,
چکیده مقاله :
شناخت سبکهای یادگیری آموزشگیرندگان عاملی مهم در افزایش یادگیری و جلوگیری از هدررفتن استعدادها و امکانات است. پژوهش حاضر باهدف شناخت و مقایسة سبکهای یادگیری دو گروه کارشناسی پیوسته و کارشناسی ناپیوسته معماری دانشگاههای مختلف استان همدان، کارکرد تحصیلی و ارتباط آن با جنسیت دانشجویان انجامگرفته است. پژوهش از کلیة دانشجویان معماری استان همدان که در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند انجامشده است. روش پژوهش پیمایشی و به لحاظ نتایج، توصیفی - تحلیلی است و معدل دروس تخصصی دانشجویان بهعنوان شاخص کارکرد تحصیلی در نظر گرفتهشده است. در گردآوری دادههای پژوهش از پرسشنامة کلب و جهت تحلیل دادههای پژوهش از آزمون مجذور کایدو بهره گرفتهشده است. نتایج نشان میدهد بین سبکهای یادگیری دانشجویان کارشناسی پیوسته و ناپیوسته و همینطور بین سبکهای یادگیری دانشگاههای مختلف تفاوت معناداری وجود دارد. در خصوص پاسخ به پرسشهای دیگر پژوهش تفاوت معناداری بین دانشجویان با جنسیت متفاوت و میانگین نمرات دروس تخصصی دیده نشد.
In the definition of education, it can be said that the professional activities of the teacher are called "education". It is said that the set of activities and efforts are made to clarify the topic of learning that is planned by the trainer and that there is an interaction between the trainer and the trainer or the recipients. Recognizing and understanding different learning styles is an important factor in improving the learning process and preventing talents and aptitudes from declining and wasting away. On the other hand, coordination between the learner and the teacher through various learning styles and educational plans can boost the training and help the learner with his/her educational achievements. This aim of this study was to investigate and compare the different learning styles of two academic groups, namely the students of continuous undergraduate program (4-year bachelor) and the students of discontinuous undergraduate program (2-year associate+2-year bachelor), in the field of architecture in the universities of Hamedan Province based on academic performance and gender. These universities included the state universities (Bu-Ali Sina and Malayer), the branches of Islamic Azad University Hamedan, Malayer, Bahar and Asadabad Branchs and the private universities (Science and Culture University, Civil & Tosee and Hegmataneh) which were active during academic year 2017-2018. The methodology was causal-comparative. Questionnaires (Kolb’s LSI) were used for collection of the required data and the chi-squared test was used for analysis of the collected data. Statistical operations were performed on a total number of 309 persons and 19 individuals exited the sample population. Then, the questionnaires were redistributed in a number of universities to improve the quality of the study. SPSS software was used for analysis of the data collected via the questionnaires. Pearson correlation test was used to examine the relationship between the components of learning styles questionnaire. The results of Pearson correlation test showed a significant relationship between the components of learning style. Also, the average score of the educational units passed by the students was decided to comprise the academic performance index. The results indicated that the assimilation learning style had the highest (31.7%) frequency and the divergent learning style had the lowest (15.9%) one. Also, a significant difference was found between the learning styles of the students of continuous and dissentious BS programs as well as between the learning styles of different universities. The students of continuous undergraduate program had the highest frequency in the assimilation learning style and the lowest in the divergent learning style. On the other hand, the students of discontinuous undergraduate program had the highest frequency in the accommodation learning style and the lowest in the divergent learning style. However, no significant difference was found between different genders and students. Based on the results, it is recommended that different subsidiary courses and curricula be designed and implemented in the undergraduate program to help motivate students and improve their talents and a more comprehensive introduction be offered to applicants prior to entering the field of architecture to better familiarize them with the artistic aspect.
1. ترابی، زهره؛ و اسلامی، سید غلامرضا. (1392). آموزش خلاق. هویت شهر، 14 (7)، 37-48.
2. حسینی لرگانی، مریم؛ و سیف، علیاکبر. (1380). مقایسة سبکهای یادگیری دانشجویان باتوجهبه جمی نسیت، مقاطع تحصیلی و رشته تحصیلی. پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، 1 (7)، 93-114.
3. حسینی، الهه؛ فلامکی، محمد منصور؛ و حجت، عیسی. (1398). نقش تفکر خلاق و سبکهای یادگیری در آموزش طراحی معماری. دوفصلنامه اندیشه معماری، 5، 140-125.
4. خشنودی فر، مهرنوش. (1393). سبکهای یادگیری در یادگیری الکترونیکی. ندای نوآوری، 4 (9)، 2-5.
5. درودگر، قاسم. (1388). اصلاح شیوه گزینش دانشجو بهمنظور ارتقای کیفیت آموزش معماری - گامهای علمی برای رسیدن به وضعیت مطلوب. هنرهای زیبا - معماری و شهرسازی، 38، 25-36.
6. سرچمی، رامین؛ و حسینی، سید مسعود. (1383). رابطه سبکهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانشجویان پرستاری قزوین. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، 1 (8)، 64-67.
7. سیف، علیاکبر. (1386). روانشناسی پرورشی نوین. تهران: دوران.
8. سیف، علیاکبر. (1392). روانشناسی نوین تربیتی. تهران: آگاه.
9. سیف، علیاکبر. (1394). روانشناسی پرورشی: روانشناسی یادگیری و آموزش. تهران: آگاه.
10. صابری تولائی، رضا؛ غفاریان پناهی، علی؛ نادری، باقر؛ و آرون, حامد. (1395). اثربخشی آموزش سبکهای یادگیری بر انگیزش عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی دانشآموزان. پنجمین کنفرانس بینالمللی پژوهش در علوم و تکنولوژی. لندن - انگلستان.
11. فرجاللهی، مهران؛ نجفی، حسین؛ نصرتی هشی، کمال؛ و نجفیان، سودابه. (1392). رابطه بین سبک یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانشجویان. راهبرد آموزش در علوم پزشکی (2) 6, 88-83.
12. فرمانبر، ربیع الله؛ حسینزاده، طوبی؛ اسدپور، محمد؛ و یگانه، محمدرضا. (1391). ارتباط سبکهای یادگیری بر اساس نظریه کلب با موفقیت تحصیلی دانشجویان پرستاری و مامایی. علوم پزشکی گیلان، 22 (86)، 60-68.
13. کریمی مشاور، مهرداد. (1391). رابطه سبکهای یادگیری و کارکرد دانشجویان در کارگاه طراحی معماری. فصلنامه علمی - پژوهشی باغ نظر، 20(9)، 3-12.
14.کلباسی، سعید؛ ناصری، محسن؛ شریفزاده، غلامرضا؛ و پور صفر، علی. (1387). سبکهای یادگیری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. گامهای توسعه در آموزش پزشکی مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، 1 (5), 10-16.
15. مشتاقی، سعید؛ عگبهی، عبداللهی؛ و حیاتی، داود. (1391). بررسی رابطه سبکهای یادگیری با عملکرد تحصیلی، جنسیت و رشته تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه شهرستان دزفول. توسعة آموزش جندیشاپور دوفصلنامه مرکز مطالعات و تو سعه آموزش علوم پزشکی، 2 (5)،49-59.
16. معیاری، اعظم؛ صبوری کاشانی، احمد؛ قریب، میترا؛ و بیگلرخانی، مهدی. (1388). مقایسه سبکهای یادگیری دانشجویان سال اول و سال پنجم رشته پزشکی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی. گامهای توسعه در آموزش پزشکی مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، 2 (6), 110-118.
17. میر مرادی، سیده سمیه. (1397). بررسی سبکهای یادگیری دانشجویان رشته معماری. هویت شهر، 12 (3), 37-48.
18. Ahadi, F., Abedsaidi, J., Arshadi, F., & Ghorbani, R. (2010). Learning styles of nursing and allied heath student in Semnan University of medical sciences. Koomesh, 11(2), 141-147.
19. Akinyode, B. F., & Khan, T. H. (2016). Students’ learning style among planning students in Nigeria using Kolb’s learning style inventory. Indian Journal of Science and Technology, 9(47), 1-13.
20. Demirkan, H., & Demirbas, O. (2003). Focus on architectural design process through learning style. Desige Studies Journal, 24, 237-456.
21. Demirkan, H., & Demirbas, O. (2007). The effects of learning styles of freshman design student. Design Studies Journal, 29(3), 254-266.
22. Felder, R. M., & Spurlin, J. (2005). Applications, reliability and validity of the index of learning styles. International journal of engineering education, 21(1), 103-112
23. Felder, R. M. (1993). Reaching the second tire: learning styles and teaching styles in college science education. Journal of College Science Teaching, 23(5), 286-290.
24. Kolb, A. Y. & Kolb, D. A. (2005). The Kolb Learning Style Inventory. (Version 3). Technical Specifications. Boston, MA: Hay Resources Direct, 200(72).
25. Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. New Jersey: Englewood Cliffs.
26. Kvan, T., & Jia, Y. (2005). Students learning styles and their correlation with performance in architectural design studio. Design Studies, 26(1), 19-34.
27. Maturkarn, C., & Moorapun, C. (2017). Design Thinking: Interior Architecture and Interior Design in Thailand. Environment-Behavior Proceedings Journal, 2(6), 71-79.
28. Newland, P., Powell, J. A., & Creed, C. (1987). Understanding architectural designer's selective information handling. Design Studies, 8, 1-17.
29. Pashler, H., Daniel, M. M., Rohrer, D., & Brok, R. (2008). Learning Styles: Concepts and Evidence. Psychological Science in the PUBLIC INTERESt, 9(3), 105-119.
30. Zanich, M. L. (1991). Learning styles/teaching styles. Unpublished Manuscript, Indiana University of Pennsylvania, Teaching Excellence Center, Indiana, PA.
_||_