مقایسه شاخص‌های کمّی آب و هواشناسی توریسم برای سنجش آسایش حرارتی محیط
محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری
کلید واژه: توریسم, شاخص‌های آب و هواشناسی, آسایش حرارتی,
چکیده مقاله :
گردشگری یکی از مهمترین بخش‌های اقتصادی جهان به شمار می‌رود که حساسیت خارق العاده‌ای نسبت به هوا و آب و هوا نشان می‌دهد. آب و هوا تأثیر بسیار قوی بر بخش توریسم و اوقات فراغت اعمال می‌کند. به طوری که در برخی از مناطق جهان، پیش بینی وضعیت گردشگری بر اساس آب و هوا صورت می‌گیرد. بر اساس تحقیقی که ویلتون در سال 1998 انجام داده است مشخص شده که 1 درجه سانتی‌گراد افزایش دمای متوسط تابستان در کانادا باعث افزایش 4 درصدی تعداد گردشگران این کشور می‌شود. در این پژوهش با مقایسه شاخص‌های کمّی آب و هواشناسی توریسم شامل شاخص عدم آسایش (HU) ، شاخص قدرت سرد کنندگی محیط (CPI)، شاخص نظر متوسط پیش بینی شده ( PMV)، شاخص دمای معادل فیزیولوژیک (PET) و شاخص آب و هوای توریسم (TCI) جمع آوری شده از ایستگاه‌های سینوپتیک بجنورد، دامغان، سبزوار، ساری، شاهرود و دو ایستگاه درون استانی شامل مراوه تپه و گرگان ؛ به بررسی کارایی این شاخص‌ها در پهنه استان گلستان پرداخته و نقشه آسایش حرارتی برای بازدید گردشگران در فصل مناسب تهیه گردیده است.
Tourism is one of the most important part of world economy which is really sensitive as far as air and climate are concerned. The climate has a powerful influence on Tourism and leisure sector, so that in some regions of the world tourism development is predicted based on climate changes. Wilton studies in 1998 showed that increasing each one Celsius on average summer's temperature in Canada would cause four percent increase in tourist quantities. In this study the compared tourism quantities climatic indexes included HU, CPI, PMV, PET and TCI collected from synoptic stations of Bojnurd, Damghan, Sabzevar, Sari, Shahrood and two stations inside the Golestan city, namely Moravetape and Gorgan. The effectiveness of these indexes in Golestan was studied and a thermal comfort map for identifying the best season for tourists was prepared.