مکانیابی پهنههای مستعد توسعه اکوتوریسم در نواحی روستایی با رویکرد EIA مطالعه موردی: بخش مرکزی تالش
محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری
کلید واژه: توسعه, GIS, اکوتوریسم, مکانیابی, اکوتوریسم متمرکز و گسترده, بخش مرکزی شهرستان تالش,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف شناسایی و مکانیابی پهنه های مناسب توسعه اکوتوریسم در نواحی روستایی بخش مرکزی شهرستان تالش انجام گردیده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، همراه با مطالعات کتابخانه ای و میدانی و استفاده از GISبوده است. به همین منظور هر یک از پارامترهای ارائه شده در مدل از قبیل شکل زمین، خاک شناسی و ... به طور جدا مورد بررسی قرار گرفت و لایه های آنها بر اساس داده های پیشنهادی مدل اکوتوریسم کلاسه بندی گردید و در نهایت نقشه پهنه بندی نواحی مستعد توسعه اکوتوریسم تهیه گردید و هر یک از دهستان ها به لحاظ میزان برخورداری از شاخص های اجتماعی- اقتصادی توسعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایح حاصل شده بیانگر این است که دهستان کوهستانی تالش از نظر زیست محیطی از پتانسیل بالایی برای اکوتوریسم گسترده طبقه یک و دو برخورداراست. از لحاظ زیرساخت های اقتصادی – اجتماعی دهستان های ساحلی جوکندان و طولارود برای ارائه خدمات و پشتیبانی گردشگری توانمندی بیشتری دارند.
The current study has been done by the purpose of identifying and positioning suitable ecotourism development in rural areas of Talesh central division. The research methodology used in this descriptive-analysis study has been a library one using GIS. For this purpose, each one of the presented parameters in the model such as the form of field and geology has been surveyed. The layers of the mentioned parameters were classified based on the suggested model of ecotourism, and finally a zoning map of apt developing ecotourism was provided. Furthermore each of the villages was studied by considering the rate of social-economical indexes. The results showed that mountainous Talesh villages environmentally have one or two disaster potential categories in wide ecotourism. In terms of social-economical substructures, coastal villages of Jow Kandan and Tula Rudhave were shown to have more capacity in presenting services and supporting tourism.