تعیین راهبردها و سیاست‌های اکوتوریستی در توسعۀ مناطق روستایی (نمونۀ موردی: منطقۀ غریب محلۀ شهرستان بهشهر)
محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری
کلید واژه: اکوتوریسم, مدل SWOT, برنامهریزی راهبردی, منطقه غریب محله,
چکیده مقاله :
امروزه از جمله فرصت های جدید اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی که به دلیل نیازهای جهانی به شدت در حال رشد و گسترش است، صنعت گردشگری می باشد. کشور ایران به دلیل دارا بودن پتانسیل های متنوع و گسترده همواره به عنوان یکی از کانون های گردشگری در قلمرو سرزمینی مطرح بوده است. از همین رو، از میان فرصت های گردشگری موجود در کشور، جاذبه های طبیعی و چشم اندازهای بکر و آب و هوای مناسب، زمینه را برای توسعه اکوتوریسم، بیش از دیگر جنبه های گردشگری تقویت می کند. در این زمینه، انجام برنامه ریزی با رویکرد جدید مشارکتی و راهبردی می‌تواند یکی از شیوه های بهره برداری از این فرصت ها برای مناطق روستایی با پتانسیل اکوتوریسم باشد. در این میان منطقه غریب محله به دلیل موقعیت جغرافیایی آن دارای پتانسیل های فراوان اکوتوریسم می باشد. هدف این تحقیق بررسی فرصت ها و محدویت های اکوتوریسم منطقه غریب‌محله بر اساس رویکرد برنامه ریزی مشارکتی می‌باشد که با استفاده از روش شناسی توصیفی – تحلیلی (تلفیقی از روش کمی و کیفی) و به کار گیری مدل SWOT، کوشش شده است تا راهبرد اصلی برای اقدام در زمینه اکوتوریسم منطقه مورد مطالعه از دیدگاه 122 نفر از کارشناسان به عنوان نمونه، مورد شناسایی و ارائه گردد. نتایج بدست آمده نشان داد که بر اساس ارزیابی میانگین نمرات استراتژی های محافظه کارانه در ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی، استراتژی توسعه و گسترش گردشگری کشاورزی به منظور بهره برداری مناسب از مناظر، باغ ها در جهت کسب درآمد به عنوان بهترین استراتژی انتخاب شد.
Tourism industry is one of the new economic, social, and ecological opportunities which are growing due to the world increasing needs. Iran because of having various potentials has been considered as one of the canons of tourism. Therefore, its natural attractions, outstanding sights, and fantastic weather conditions have all made it possible for developing ecotourism in this country. Thus planning using a new cooperative approach can be applied to make use of the ecotourism potentials. Qarib Mahalle district, due to its geographical strategic state possesses a lot of potentials to be an ecotourism center. The goal of the present study was to analyze the existing ecotourism opportunities in Qarib Mahalleh district. The SWOT model and a mixed design of the study were used to investigate the use of ecotourism in the area. 122 expert persons helped the researchers to do so. The obtained results showed that the conservative strategies in the matrix of quantitative strategic planning and also developing the agricultural tourism to make better use of sights and gardens for earning are the best strategies.
_||_