نوع شناسی گردشگری شهری بر اساس صنایع خلاق (مطالعه موردی: شهر اصفهان)
محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری
وحید غرقی شفیعی
1
,
علی رشیدپور
2
,
سعید شریفی
3
1 - دانشجوي دكتري مدیریت فرهنگی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامي، اصفهان، ایران.
2 - دانشیار گروه مدیریت فرهنگی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامي، اصفهان، ایران.
3 - دانشیار گروه مدیریت فرهنگی، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران..
کلید واژه: نوع شناسی, گردشگری شهری, صنایع خلاق.,
چکیده مقاله :
يكي از بخشهاي مهم و در حال رشد سريع در جهان، گردشگري است كه در رشد اقتصادي كشورها بسيار مؤثر است و در این میان سيستم اقتصادي جهاني صنعت گردشگري روزبهروز اهميت بيشتري پيدا ميكند. از اینرو هدف از پژوهش حاضر نوع شناسی گردشگری شهری بر اساس صنایع خلاق است. روش انجام پژوهش توصيفي- پيمايشي است. جامعه آماری صاحبان مشاغل صنایع خلاق و گردشگری استان اصفهان بود که با استفاده از جدول مورگان تعداد 384 نفر به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. با استفاده از ابزار پرسشنامه بر گرفته شده از مصاحبه و کدهای استخراجی در قالب 40 گویه دادهها جمع‌آوری شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از آزمونهای کولموگروف-اسمیرنف و بررسی چولگی و کشیدگی دادهها، آزمون t تک نمونه و آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد: (38%) از گردشگران در گروه گردشگران غیرنهادی (35%) نیمه نهادی و (27%) نهادی محسوب می‌شوند. همچنین هرچه نوع گردشگری از سمت غیرنهادی به سمت نهادی حرکت می‌کند میزان میانگین متغیرهای موردنظر بیشتر می‌شود و گردشگران نهادی به گردشگری شهری، مدیریت گردشگری و تقویت صنایع خلاق اهمیت بیشتری از گردشگران نیمه‌نهادی می‌دهند. گردشگران نیمه‌نهادی نیز به گردشگری شهری، مدیریت گردشگری و تقویت صنایع خلاق اهمیت بیشتری از گردشگران غیرنهادی می‌دهند.
Tourism is a rapidly growing sector that significantly contributes to the economic development of countries worldwide. As a result, the global economic system of the tourism industry is gaining increasing importance. This study aims to investigate the typology of urban tourism based on creative industries in Isfahan City. The research utilized a descriptive survey method, with a statistical population comprising business owners in the tourism and creative industries of Isfahan Province. A sample size of 384 was selected through simple random sampling using Morgan’s table. Data were collected using a 40-item questionnaire developed from interviews and extracted codes. To analyze the data, the Kolmogorov-Smirnov test, skewness and kurtosis tests, one-sample t-test, and analysis of variance (ANOVA) were employed. The findings revealed that 38% of the tourists were non-institutional, 35% were semi-institutional, and 27% were institutional. As tourism moves from non-institutional to institutional, the mean values of the variables increase, indicating that institutional tourists place greater importance on urban tourism, tourism management, and the development of creative industries compared to semi-institutional tourists. Similarly, semi-institutional tourists value these aspects more than non-institutional tourists.
1. ابراهیمیان، ا.، سروری، ه.، ثقه الاسلامی، ع ا. 1396. بررسی نقش گردشگری شهری در ایجاد توسعه شهری. پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری، تهران، https://civilica. com/doc/735447
2. ارمغان، س. 1385. توریسم و نقش آن در جغرافیا. اسلام شهر: انتشارات دانشگاه آزاد اسلام شهر.
3. تیموری، ر.، کرمی، ف.، تیموری، ز.، صفدری، ا. 1393. عوامل مؤثر بر گردشگری مکان های تاریخی شهری نمونۀ موردی: بازار تاریخی کلانشهر تبریز. گردشگری شهری، دورة 1، شمارة 1، زمستان 1393. ص78-63.
4. ثابت اقلیدی، م.، میرابی، ور.، قاسمی، ب.، سیدکامران، ن. 1400. بررسی نقش ژئومارکتینگ و ارزش آفرینی آن بر توسعه زیرساختهای گردشگری شهری مطالعه موردی: شهر مشهد. فصلنامه گردشگری شهری، دورۀ 8، شمارۀ 1، بهار 1400، صص 27-11.
5. خلیلوند، ک.، سادات نژاد، م. 1394. بررسی چالش ها و راهکارهای نظام آموزشی گردشگری در ایران. اولین همایش بین المللی و چهارمین همایش ملی گردشگری، جغرافیا و محیط زیست پایدار.
6. دیناری، ا. 1389. گردشگری شهری در ایران و جهان. چاپ دوم، مشهد: انتشارات واژگان خرد.
7. راضی، م ع.، فرج زاده، آ.، برنایی، ح.، حسن زاده، ن. 1400. نقش المان های شهری در توسعه گردشگری شهری. کنفرانس ملی معماری، عمران، شهرسازی و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب، تبریز.
8. رضایی، م ر.، مختاری، ص.، کشتکار، ل. 1394. ارائه ی مدلی تلفیقی جهت اولویت بندی زیرساخت های توسعه گردشگری مطالعه موردی: شهرستان های استان چهارمحال و بختیاری. دوره 6، شماره 22، شماره پیاپی 22، صفحه 17-1.
9. شاملی حاجی آبادی، م.، مدهوشی، م.، آقاجانی، ح ع.، یحیی زاده فر، م. 1397. تبیین شدت اثر عوامل موثر بر پایش توسعه صنایع خلاق با استفاده از روش دیمتل، بهبود مدیریت، 51-75.
10. فروزان، م. 1402. مروری بر اثرات اقتصادی صنعت گردشگری. جغرافیا و روابط انسانی، زمستان 1402، دوره 6، شماره 3، صص 316-304.
11. فروغ زاده، س.، رضوي‌زاده، ن. 1393. گونه‌شناسی گردشگران شهري: کاربست مدل نهادي کوهن. برنامه‌ریزي و توسعه گردشگري، 3 9، 190-169.
12. كاظمي، م. 1382. تاثيرات فرهنگي توسعه جهانگردي بر جوامع. مطالعات گردشگري. دوره 1، ش 1، صفحات50-39.
13. محسنی، رع. 1388. گردشگری پایدار در ایران، کارکردها، چالش ها و راهکارها. فصلنامۀ فضای جغرافیایی، ش28.
14. موحد، ع. 1384. توریسم شهري. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی، سال اول، چاپ اول.
15. موحد، ع. 1386. گردشگري شهري. اهواز: انتشارات دانشگاه شهید چمران، چاپ اول.
16. موحد، ع.، دولتشاه، ص. 1390. بررسی ظرفیتهاي گردشگري جهت توسعه گردشگري شهري خرم آباد. فصلنامه جغرافیا و آمایش سرزمین، سال اول، شماره اول.
17. نوری کرمانی، ع.، یاری، ا.، گیوه چی، س. 1385. گونه شناسی انواع گردشگری تخصصی. نشریه علوم جغرافیایی، پاييز 1385، شماره3.
18. یوسفی شهیر، ه.، باقری، ک.، حسین زاده دلیر، ک. 1394. ارزیابی زیرساخت های گردشگری با تاکید بر محورهای ارتباطی و توقفگاه ها از دیدگاه گردشگران منطقه تاریخی- فرهنگی تبریز. نخستین سمینار علمی تخصصی جاذبه ها و دافعه های گردشگری آذربایجان شرقی، صص 44-25.
19. Ashworth, G., & Page, S. J. 2011. Urban tourism research: Recent progress and current paradoxes. Tourism management, 32(1): 1-15.
20. Ata, G. G., Parvin, D., & Maryam, G. 2016. Ranking Tourism Attractions Based on Potential toAttract Tourists by Using Numerical Taxonomy Model (Case: City of Khoy). Urban Economics and Management, 5 (4): 119- 132.
21. Butnaru, G. I., & Amanda M. 2012. Conceptual Approaches on Quality and Theory of Tourism Services. Procedia Economics and Finance, 3: 375–80
22. Claire, N. 2019. Typologies of Tourista and the Activities They Do Participate in at Kavumba Recreation Center in Wakiso District. Research Thesis Submitted to the College of Agriculture and Environmental Sciences.
23. Clavé, S. A. 2019. Urban Tourism and Walkability. In The Future of Tourism (pp. 195-211). Springer, Cham.
24. Cohen, E. 2003. Backpacking: Diversity and change. Journal of tourism and cultural change, 1(2): 95-110.
25. Cohen, E. 2004. Contemporary tourism- diversity and change, London:Elsevier.
26. Cohen, E. 2004. Contemporary tourism- diversity and change, London: Elsevier.
27. DCMS. 2015. Creative Industries Economic Estimate, gov. uk
28. Dolnicar, S., Crouch, G. I., & Long, P. 2008. Environment-friendly tourists: What do we really know about them. Journal of Sustainable Tourism, 16(2): 197-210.
29. Elena, A., Dzhandzhugazovaa, E., Ilinaab, L., Aleksander, N., Latkinb
and Anna I. Koshelevava. 2016. Development of Creative Potential of Cinema Tourism. International Jornal of Environmental & Science Education, 11(11): 4015-4024.
30. Fadbir, M. S., & Rafael, M. V. 2021. The tourism industry and solving the problems of patriotic education for the young generation. proposition Representaciones May, 2021, Vol. 9, SPE(3), e1286 http://dx. doi. org/10. 20511/pyr2021. v9nSPE3. 1286.
31. Garrigos-Simon, Fernando, Yeamduan Narangajavana-Kaosiri, and Yeamdao Narangajavana. 2019. Quality in Tourism Literature: A Bibliometric Review. Sustainability, 11: 38-59.
32. Gursoy, D., Ouyang, Z., Nunkoo, R., & Wei, W. 2019. Residents' impact perceptions of and attitudes towards tourism development: a meta-analysis. J Hosp Mark Manag, (2019) 28:306–33. doi: 10. 1080/19368623. 2018. 1516589.
33. Hesmondhalgh, D. 2002. The Cultural Industries, SAGE.
34. Howkins, J. 2001. The Creative Economy: How People Make Money From Ideas, Penguin.
35. Jelincic, D. A. 2021. Indicators for Cultural and Creative Industries’ Impact Assessment on Cultural Heritage and Tourism. Sustainability, 13: 7732.
36. Jordan, E. J., Spencer, D. M., & Prayag, G. 2019. Tourism impacts, emotions and stress. Ann Tourism Res. (2019) 75: 213–26. doi: 10. 1016/j. annals. 2019. 01. 011.
37. Kilipiris, F., & Stella, Z. 2012. Developing sustainable tourism in a changing environment: Issues for the tourism enterprises (travel agencies and hospitality enterprises. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 44: 44-52.
38. Li, L. S., Yang, F. X., & Cui, C. 2019. High‐speed rail and tourism in China: An urban agglomeration perspective. International Journal of Tourism Research, 21(1): 45-60.
39. Liang, S., & Wang, Q. 2020. Cultural and creative industries and urban (re) development in China. Journal of Planning Literature, 35(1): 54-70.
40. Long, P., & Morpeth, N. 2016. Tourism and the Creative Industries. London: Routledge.
41. Martínez-Ávila, D., & Koulouris, A. 2019. Academic Libraries on the Creative Industries Track: The Perception of Spanish and Brazilian Professionals Education for Information, 35(4): 377-398.
42. Mehmetoglu, M. 2004. Tourist or traveler? A typological approach, Tourism Review, 59(3): 33-39.
43. Pang, S., McKercher, B., & Prideaux, B. (2013). Climate Change and Tourism: An Overview. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 18: 4–20.
44. Pinkster, F. M., & Boterman, W. R. 2017. When the spell is broken: Gentrification, urban tourism and privileged discontent in the Amsterdam canal district. Cultural Geographies, 24(3): 457–472.
45. Richards, G. 2012, November. Tourism, creativity and creative industries. In Creativity and creative industries in challenging times conference. The Netherlands: Breda.
46. Richards, G. 2014. Creativity and tourism in the city. Current issues in Tourism, 17(2): 119-144.
47. Saghaei, M. 2007. Possibility of Eco-tourism in Iran, Conference of Geography: Tourism and Sustainable Development, Tehran: Shahre Rey’s Islamic Azade University[in Persian].
48. Sharpley, R. 2018. Tourism, tourists and society. Routledge.
49. Torres-Delgado, A., & Jarkko, S. 2014. Using indicators to assess sustainable tourism development: A review. Tourism Geographies, 16: 31-47.
50. Towse, R. 2003. Cultural industries in Towse, Ruth, ed., A Handbook of Cultural Economics ,Cheltenham: Edward Elgar, 170-182.
51. Tucker, H. 2003. First published Living with Tourism Close encounters Interactions between hosts and guests, London: Routledge.
52. Varotsis, N. 2019. Quality standards in hospitality industry: Ionian region. Journal of Tourism and Hospitality, 8: 417.
53. Ying-Yen, L. 2022. Analyzing the Importance of Service Quality And Customer Satisfaction in the Torism Industry. The International Journal of Organizational Innovation, Volume 15 Number 1, July 2022