استشهادی منحصر بفرد از قرن هشتم هجری
محورهای موضوعی : زبان و ادب فارسی
1 - استادیار گروه ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
کلید واژه: مثنوی, استشهاد, گواهی, محضر, Certification, Baha Al-din Savaji, Certify,
چکیده مقاله :
نامه نگاری منظوم و منثور در زبان فارسی قدمت دیرینه دارد امّا نامه های اداری معمولاً منثور بودند. استشهادی نویسی یکی از گونه های مکاتبات اداری محسوب می شد و اکنون نیز چنین است. در استشهاد، گروهی از بزرگان و مسئولان و معتمدان و معاریف شهر و کشور، در تأیید یا تکذیب امری گواهی می نوشتند. در کتابهای تاریخ و جنگها و آثار نویسندگان زبان فارسی، نمونه های فراوانی از مکاتبات رسمی و غیر رسمی و اداری و دوستانه آورده شده است، امّا، نگارنده تاکنون در میان این آثار، استشهادی که گواهی های گواهان نیز در پای نامه باشد، ندیده است، جز این استشهاد که در این مقاله معرفی خواهد شد.
Certification is one of old administrative correspondence which is official and conventional and often comprises judiciary value. Certification was often written in prose and in that a group of trusted and swerves and those who were popular in city and country could certify, deny or confirm something that happened. Apparently some traits such as good certification and bad certification have increased in Persian language and literature. However, Persian language authors and poets writing repeatedly referred to the certifications and historical documents to be seen and recognized. Among the surviving poems by Baha Al-din Savaji, there are poems of certification in from of verse that can be considered rare sample and perhaps unique one for this literary type.
_||_