اثرات متغیرهای زمینه ای تاثیرگذار بر تغییر بر مقاومت در برابر تغییر از طریق متغیرهای واسط گشودگی برای تغییر و آمادگی برای تغییر
محورهای موضوعی : تعالی منابع انسانی
عباس قائدامینی هارونی
1
,
رضا ابراهیم زاده دستجردی
2
,
مرضیه یوسفی
3
,
مهرداد صادقی ده چشمه
4
1 - دانشجوی دکتری مدیریت فرهنگی، دانشکده مدیریت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران،
2 - استادیار ،دانشکده مدیریت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) ، اصفهان، ایران
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان) ، اصفهان، ایران
4 - استادیار ،دانشکده مدیریت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) ، اصفهان، ایران
کلید واژه: مقاومت در برابر تغییر, آمادگی برای تغییر, گشودگی برای تغییر, متغیرهای زمینه‌ای,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثرات متغیرهای زمینه‌ای تاثیرگذار بر تغییر بر مقاومت در برابر تغییر از طریق متغیرهای واسط گشودگی برای تغییر و آمادگی برای تغییر بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشگاه های آزاد استان اصفهان به تعداد 26 ادانشگاه با 1872 نفر پرسنل می‌باشد که از این تعداد با استفاده از فرمول نمونه‌گیری جامعه محدود و به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم تعداد 812 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. به منظور جمع‌آوری داده‌های پژوهش، محقق از پرسشنامه‌های متغیرهای زمینه‌ای تاثیرگذار بر تغییر، ونبرگ و باناس (2002)، پرسشنامه آمادگی برای تغییر، هولت آرمیناکیس و همکاران (2007)، پرسشنامه گشودگی برای تغییر، میلر و همکاران (2009)، پرسشنامه مقاومت در برابر تغییر، دانهام (1989) استفاده گردید. ب به منظور بررسی پایایی ابزار پژوهش از آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه‌های متغیرهای زمینه‌ای تاثیرگذار بر تغییر (957/0)، گشودگی برای تغییر (841/0)، آمادگی برای تغییر (908/0)، مقاومت در برابر تغییر (869/0) برآورد شد. یافته‌ها حاکی از این بود که از بین متغیرهای زمینه‌ای، متغیر اطلاعات برای تغییر، مشارکت برای تغییر و تاثیر شخصی با ضرایب 05/0-، 06/0- و 02/0- به صورت مستقیم دارای تاثیر معنادار مثبت مستقیم بر مقاومت در برابر تغییر نیست اما متغیرهای خودکارآمدی و حمایت مدیریتی با ضرایب تاثیر 1/0- و 13/0- دارای تاثیر مستقیم بر مقاومت در برابر تغییر است.
The aim of this study was to determine the effects of contextual variables affecting change on resistance to change through the variables of openness to change and readiness for change. The research method was descriptive-correlation based on structural equation modeling. The statistical population of this study is all 26 universities in Isfahan province with 1872 staff members, of which the number is limited by using the population sampling formula and by stratified sampling method with a volume of 812 people. The title of statistical sample was selected. In order to collect research data, the researcher uses questionnaires of contextual variables affecting change, Wenberg and Banas (2002), Readiness for Change Questionnaire, Holt Arminakis et al. (2007), Openness Questionnaire for Change, Miller et al. (2009), Questionnaire Resistance to change, Dunham (1989) was used. In order to evaluate the reliability of the research instrument, Cronbach's alpha was used. The Cronbach's alpha coefficient for the questionnaires of contextual variables affecting change (0.957), openness to change (0.841), readiness for change (0.908), resistance It was estimated against change (0.869). The results showed that among the contextual variables, the variables of information for change, participation for change and personal impact with coefficients of -0.05, -0.06 and -0.02 directly have a significant direct positive effect. It does not affect resistance to change, but the variables of self-efficacy and managerial support with impact coefficients of -0.1 and -0.13 have a direct impact on resistance to change.
_||_