اثربخشی خودگویی های مثبت بر سرزندگی تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص

محورهای موضوعی : علوم تربیتی

مریم ماهرالنقش ¹ , محمدرضا مرادی ² , فهیمه ماهرالنقش ³

1 - گروه روانشناسی،واحد شهرکرد، دانشگاه ازاد اسلامی ، شهرکرد، ایران
2 - استادیار گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان پیشرو، اصفهان، ایران
3 - دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

تاریخ دریافت : 1398/01/24 تاریخ پذیرش : 1399/07/22 تاریخ انتشار : 1399/09/01

کلید واژه: اضطراب, سرزندگی تحصیلی, اختلال یادگیری, خودگویی مثبت, دانش‌آموز پسر,

چکیده مقاله :

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر خودگویی‌های مثبت بر سرزندگی تحــصیلی و اضطراب امتحان دانش-آموزان با اختلال یادگیری خاص بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر دارایاختلال یادگیری خاص سوم ابتدایی آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی 98- 97 بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. بدین معنا که از 6 ناحیه آموزش و پرورش شهر اصفهان، دو ناحیه و از این دو ناحیه شش مدرسه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. دانش‌آموزان پسر دارای اختلال یادگیری با پرسشنامه مشکلات یادگیری کلواردو انتخاب و با آزمون هوش وکسلر چهارم به لحاظ هوشی همگن شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15) و کنترل (15) قرار گرفتند. شرکت کنندگان در پژوهش در دو مرحله‌ی پیش آزمون و پس آزمون به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب فیلیپس و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی پاسخ دادند جلسات آموزشی شامل ده جلسه نوده دقیقه‌ای بر اساس نظریه‌ی مایکنبام و با تاکید بر روش شناختی-رفتاریی بود. گروه کنترال تحت هیچ مداخله‌ای قرار نگرفتند. تجزیه تحلیل آماری با استفاده از آزمون تحلیل کوارایانس انجام شد. نتایج بیان‌کننده‌ی این مطلب است که آموزش خودگویی مثبت در کاهش اضطراب و بهبود سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان پسر تأثیر معنی دار (001/0 > p) داشته است. بر اساس نتایج آموزش خودگویی مثبت به دانش‌آموزان روش مناسبی برای بهبود سرزندگی تحصیلی، و کاهش اضطراب دانش‌آموزان پسر با اختلال یادگیری است.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this study was to determine the effect of positive self-talk on academic buoyancy and test anxiety among students with specific learning disabilities. The research method was quasi-experimental pretest-posttest with control group. The statistical population consisted of all male students with specific learning disability in primary school of Isfahan in the academic year of 2018-2019. They were selected using multi-stage random sampling method. This means that from six education districts of Isfahan, two districts and from these two regions, six schools were selected randomly. Students with learning disabilities were integrated with Colorado learning disabilities questionnaire and Wechsler intelligence scale for children. They were randomly divided into two experimental (15) and control (15) groups. Participants in the research in two stages of pre-test and post-test responded to the research tools: Philips Anxiety Inventory and Academic Lifelong Learning Questionnaire. The training sessions consisted of ten sessions in minutes, based on the theory of Meichenbaum, with emphasis on cognitive-behavioral approach. The control group did not receive any training. Statistical analysis was performed using Co-variance analysis. The results indicate that positive self-talk training has a significant effect on reducing anxiety and improving academic buoyancy of male students. (p <0.001). Based on the results of positive self-talk training, students had a good way to improve academic buoyancy and reduce the anxiety of male students with specific learning disabilities.