آلودگی هوا، به عنوان یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی شهرها نمودی از باز خورد فعالیتهای ناپایدار انسانی در سیستمهای شهری محسوب میشود. تشخیص مشکلات ناشی از اثرات آلودگی در شهرها، ناکارآمدی برنامههای شهری مبتنی بر رهیافتهای سنتی در مواجهه با اثرات آن و پیشبینی دقیق چکیده کامل
آلودگی هوا، به عنوان یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی شهرها نمودی از باز خورد فعالیتهای ناپایدار انسانی در سیستمهای شهری محسوب میشود. تشخیص مشکلات ناشی از اثرات آلودگی در شهرها، ناکارآمدی برنامههای شهری مبتنی بر رهیافتهای سنتی در مواجهه با اثرات آن و پیشبینی دقیق مناطق آلوده به عنوان بخشی از گامهای مناسب میتواند اطلاعات مفیدی را برای برنامهریزان جهت مقابله با این مسئله ارائه نماید. در این مقاله، با توجه به معضل آلودگی هوا برای شناسایی دقیقتر وضعیت مناطق 22 گانه شهر تهران و روند آلودگی، اقدام به ارائه نقشههای پهنهبندی مناسب درطی سالهای (1390-1395) شده است. هدف حرکت از تصورات ذهنی و خیالی به واقعگرایی است. روش تحقیق مطالعه "توصیفی- مقطعی" بوده و در آن به تحلیل فضایی میانگین (AQI) سالانه، ارائه شده توسط ایستگاههای سنجش آلودگی هوا در شهر تهران پرداخته شده است. ابتدااز آمارهای روزانه آلودگی هوا بر اساس شاخص (AQI) طی سالهای مزبور در شهر تهران میانگین گرفته و سپس در محیط (GIS) با استفاده از روش درونیابی (IDW) نقشههای پهنهبندی آلودگی هوا بدست آمد. همچنین با مدل آماری ضریب همبستگی اسپیرمن رابطه میان دو متغیر تصادفی ارتفاعات و آلودگی هوا بررسی شد. سپس با تحلیل نقشههای مزبور آلودهترین مناطق شهری و دلایل آن بیان گردید. نتایج نشان داد که بیشترین پهنه آلودگی هوای تهران طی سالهای مزبور"مناطق مرکزی و جنوب غربی" شهر تهران میباشد، رابطه معنی دار بین عامل ارتفاع و آلودگی هوای تهران وجود ندارد. بدین ترتیب با استفاده از شناسایی و تعمیمپذیری نظریه این پژوهش در خصوص آلودگی میسر شد و در نهایت با توجه به مناطق بیشتر آلوده شهر تهران، راه حلهای سیستماتیک کارا ارائه گردید.
پرونده مقاله