دیوان کبیر مولوی از متون محوری پژوهشهای عرفانی است. از حدود نیم قرن پیش تا به امروز تمام تحقیقاتی که در زمینۀ غزلیات مولوی انجام شده، براساس کلیّات شمس تصحیح استاد فروزانفر بودهاست؛ امّا از زمان تصحیح این متن تا کنون نقدهایی دربارۀ اصالت متن و شیوۀ تصحیح انجام گرفته چکیده کامل
دیوان کبیر مولوی از متون محوری پژوهشهای عرفانی است. از حدود نیم قرن پیش تا به امروز تمام تحقیقاتی که در زمینۀ غزلیات مولوی انجام شده، براساس کلیّات شمس تصحیح استاد فروزانفر بودهاست؛ امّا از زمان تصحیح این متن تا کنون نقدهایی دربارۀ اصالت متن و شیوۀ تصحیح انجام گرفتهاست. شیوۀ تصحیح استاد فروزانفر و انتخاب نسخۀ قونیۀ 770 به عنوان نسخۀ اساس یکی از مسائلی است که باید به صورت علمی و انتقادی بررسی شود. در مورد نسخۀ مذکور دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. در این پژوهش ضمن آوردن نقدهایی که دربارۀ آن انجام شده، به طور دقیق و مفصّل به معرّفی غزلهایی پرداختیم که در هیچ یک از نسخ – حتّی در نسخههای پرحجم - نیامدهاند و تنها در نسخۀ قونیۀ 770 (=فذ) آمدهاند، در بین این غزلها، به غزلهایی برخوردیم که مطمئناً از آن مولوی نیستند و هم چنین به غزلهایی برخوردیم که نباید آنها را غزلی مستقل به حساب آورد. بررسی این غزلها میتواند مبیّن این امر باشد، که نسخۀ قونیۀ 770 (=فذ) نسخة معتبر و اصیلی نیست و برای تصحیح دیوان کبیر مولوی نباید آن را نسخۀ اساس قرار داد.
پرونده مقاله