بررسی مقایسه ای کارکرد آرکائیسم در حوزهی زبان اشعار فروغ فرخ زاد و پروین اعتصامی
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسیمعصومه موسوی ساداتی 1 , کامران پاشایی فخری 2 , پروانه عادل زاده 3
1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز ،تبریز،ایران.
2 - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد تبریز
3 - عضو هیئت مدیره دانشگاه آزاد اسلامی تبریز
کلید واژه:
چکیده مقاله :
آرکائیسم، نوعی هنجارگریزی و انحراف از زبان معمول و نُرم و به کار بردن واژگان منسوخ یا شیوه ی نحوی مهجور و غیر متداول زبان امروزی است، درک اصطلاح مزبور نیازمند تأمل در زبان و تحولات آن است. تحول در زبان، در طول زمان امری طبیعی است که بعضی واژگان در ساختار زبان وارد شده و بعضی از آن ها از این چرخه خارج می شوند در این مقاله اشعار دو شاعر معاصر پروین اعتصامی و فروغ فرخ زاد به شیوهی کتابخانه ای بررسیشده است. پیوند پروین اعتصامی با سبک خراسانی و عراقی باعث شد که باستانگرایی به صورت متنوع و چشمگیر در اشعارش مشهود باشد و شاید استواری و فخامت شعری پروین اعتصامی، پیوستگی اشعار او به ادبیات کهن و غنی کشورمان باشد؛ اما باستان گرایی در اشعار فروغ فرخ زاد هم عصر شاعر با توجه به نوگرا بودن شاعر و نزدیکی زبان او به گفتار امروزی و کاربرد واژگان امروزی،در اشعار او چشمگیر نبوده و شاید در بعضی مواقع باعث آسیب پذیری زبان نرم فروغ شده است. در این مقاله دوازده شعر از دفتر اسیر فروغ و ده قصیده از اشعار پروین مورد بررسی تطبیقی قرارگرفته است؛ و نشان دادهشده است که فروغ در استفاده از انواع قیدهای مختص و مشترک و تتابع اضافات و کاربرد تنسیق الصفات به طریق قدما رفته است. پروین نیز در استفاده از واژگان کهن، تخفیف های آوایی، کاربرد فعل ها به صورت باستانی و از لحاظ نحوی استفاده ی حروف به جای هم از این روش بهره برده است. اهمیت آرکائیسم در استفاده از تجربههای کهن و ادامه ی مرده ریگ هنر قدیم در هنر امروز است.
Archaism is a kind of deviation and deflection of the common and soft language and the use of the obsolete or syntax unusual in the modern language. Perception of these terms requires hesitation in the language and its revolution. Change in language is natural that some vocabularies and structures are entered in the language and some of them are obsoleted. In this article, the pomes of Parvin Etesami and Frough Farrokhzad were investigated accordingly in documentary method.The connection between Parvin and Khorasani and Eraqi styles has led to manifestation of archaism significantly in her poems and the consistency of her poems lies in the connection to the Iranian ancient literature. However, archaism is not seen significantly in the poems of Frough Farrokhzad, the contemporary poet of Parvin according to thepoet’s modernity and the proximity of her language to the modern speech and the use of modern vocabularies. In some cases, this trend has caused to vulnerability in the soft language of Frough. Twelve poems of the Frough Captive Poems and ten odds of Parvin have been studied comparatively. It was concluded that Frough has chosen the ancient literary men style in use of some common adverbs and adjectives. Parvin has employed old vocabularies and reduction of conglobation in terms of syntax and use of words instead of each other in ancient form and archaic experience and continuation of the heritage of the ancient art in the modern art.
_||_