سیمای دولتمردان در آینه ی آثار عبید
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسی
احمد ذاکری
1
(عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی کرج، ایران.)
خلیل فائزی
2
(عضوهیئت علمی دانشگاه پیام نور ارومیه، ایران)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
تشکیل دولت عالی‌ترین مرحله ی تکامل جامعه ی پویاست و آن مهم‌ترین و پیچیده‌ترین نهادی است که بر اثر رشد هماهنگ دیگر نهادها و سازمان‌های اجتماعی شکل می‌گیرد و به عنوان نهاد برتر مسئولیت دشوار هماهنگ سازی کلیه ی آنها را عهده‌دار می‌شود. این نهاد مهم اجتماعی در عصر عبید یعنی سده ی هشتم هجری که قرن ریا، ستم و قرن زروزور بوده، چنان بی‌ثبات گشته که در آن هر روز یک سلطان و یک آیین و یک دستور حاکم بوده است. بنابراین در آن روزگار آشفته از تهاجم و چپاولگری مغولان و اعمال ناروای حکام و امرایِ محلّی، عبید به عنوان یک مصلح اجتماعی آگاه و دردمند، باریک بینانه و نازک گویانه با شهامت و مهارت، تازیانه ی انتقادش را در قالب طنز برپیکرنهاد حکومتی عصرکه جاهل، ستمگر، مدیحه پسند، چاپلوس پرور، باج گیر، رشوه ستان وگرفتار انحرافات اخلاقی بوده، فرود آورده است. از این رو، در این مقاله سعی بر این است که آن چه را که از نهاد حکومتی حاکم بر روزگار وی و آسیب‌های اجتماعی آن در آینه ی آثار پرچم دار طنز بر ما تابانده شده، برطالبان علم و دانش و دوستداران مشتاق ایران زمین عرضه کنیم تا غبار از چهره ی حقیقی لطیفه پرداز هوشمند زدوده شود و ابتکار شیرین امّا تند و گزنده اش چراغ راه آیندگان باشد.
State formation is the highest step of a dynamic society evolution and its development. And the state is the most important and most complicated institute which is formed and built as a result of harmonious development of other social organizations and institutes and due to its fundamental role, is in charge of harmonizing their responsibilities and functions. This significant social institute, in Obeid era, namely 8th Hijira century, which was the era of oppression and encroachments, became so instable that in which each king, religion and sect its rules and orders had .in this era of oppression and invasion and Mongols encroachments of local emirs and princes, Obeid as a great social reformists, aware of his age problems and misfortunes, bravely and skillfully criticizes the backwardness of his time governors and officials who were ignorant,tyrant,sycophant,flatterer. In this paper, the writers have tried to show what has been reflected on Obeid's works of this dark age and have done their effort to present it to readers and lovers of Iran and make it clear to our readers how this great satirist lived and criticized its age with his sweet and biting critiques . Let it be the lantern of our own way today to lead us through darkness of the time.