بررسی سبک شناسانۀ مجموعۀ اشعار شِکوۀ اقبال لاهوری
محورهای موضوعی : سبک شناسی (با ویژگی ادبی و هنری)
علی زابلی مهدی آبادی
1
(دانشجوی دکتری گروه علوم قرآن و حدیث، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.)
احمد صادقیان
2
(استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.)
ابوالقاسم عاصی مذنب
3
(استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.)
کلید واژه: اقبال لاهوری, حوزه های زبانی, بلاغی و فکری, سبک‌شناسی ساختاری, مثنوی شِکوه.,
چکیده مقاله :
اقبال لاهوری از شاعران صاحب سبک معاصر پاکستان است که اشعاری به زبان فارسی و اردو سروده است. از ویژگی‌های سبک زبانی اقبال این است كه تکرار و سجع متوازی بیشترین سهم را در ایجاد موسیقی درونی اشعار او دارند و اسامی ذات بیش از سه برابر اسامی معنا است. در منظومۀ شکوه اسامی فارسی، بیش از دو برابر اسامی اردو¬اند. افعال ساده نیز چهار برابر افعال مرکب‌اند. در چینش نحوی شعر اقبال، اغراض زیبایی¬شناسانه دخالت دارد. در حوزۀ بلاغی، بیشترین بسامد از آنِ تشبیه بلیغ است. در حوزۀ استعاره، استعارۀ مکنیه و تشخیص بالاترین بسامد را دارد. در میان صنایع بدیعی نیز تناسب و تلمیح بیشترین بسامد را دارند. بسامد اسامی ذات، بدان معناست كه شاعر در پی محسوس كردن امور معقول است. كاربرد افعال ساده نیز به‌منظور انتقال صریح هیجانات درونی شاعر صورت پذیرفته است. همچنین كاربرد افعال منفی با بسامد بالا، نشان از اوضاع نابسامان روحی شاعر دارد. بسامد جملات ساده و بسیط نیز به سبک او سرعت و هیجان بیشتری بخشیده است. در حوزه فکري: اقبال اندیشه¬هاي بسیاري ز قبیل عشق به خدا و رسول، رعایت تقوی و پرهیزکاری و اتحاد و همدلی را در لابه¬لاي اشعار منظومۀ شکوه مطرح ساخته است. نگارندگان در این پژوهش درصدد هستند تا به بررسی ویژگی‌های سبک‌شناسی اشعار شِکوه بپردازد تا خوانندگان با زوایای گوناگون شعر وی آشنا شوند. نوع رویکرد ما در این مقاله، سبک‌شناسی ساختگراست كه بر اساس آن به بررسی و تحلیل دقیق و موشکافانۀ هر سه حوزۀ زبانی، ادبی و فکری اشعار شِکوه پرداخته شده است.
Iqbal Lahori is one of the poets of contemporary style of Pakistan who wrote poems in Farsi and Urdu languages. One of the characteristics of Iqbal's language style is that repetition and parallelism contribute the most to creating the inner music of his poems, and the nouns of essence are more than three times the nouns of meaning. There are more than twice as many Urdu names in the system of Persian names. Simple verbs are four times more than compound verbs. Aesthetic purposes are involved in the syntactic arrangement of Iqbal's poetry. In the field of rhetoric, the most frequent is the simile. In the field of metaphor, the metaphor of recognition and recognition has the highest frequency. Among innovative industries, proportion and suggestion have the highest frequency. The frequency of proper nouns means that the poet is trying to make sense of sensible things. The use of simple verbs is also done in order to express the inner emotions of the poet. Also, the use of negative verbs with high frequency shows the poet's troubled mental state. The frequency of simple sentences has also given his style more speed and excitement. In the field of thought: Iqbal has put forth many ideas such as love for God and the Messenger, observance of piety and piety, unity and empathy in the poems of Shkowah. In this research, the authors are trying to investigate the stylistic features of Shekva 's poems so that the readers will get to know the different angles of his poetry. The type of our approach in this article is structuralist stylistics, based on which a detailed and scrutinizing analysis of all three linguistic, literary and intellectual fields of Shekwah's poems has been done.
کتاب¬ها
قرآن کریم.
احمدی، احمد. (1349). دانای راز، مشهد: نشر زوار.
اقبال لاهوري، محمد. (1366). كلیات اشعار اردو، تهران: پدید آور.
اقبال، جاوید. (1362). جاویدان اقبال زنده رود، ترجمه شهین دخت کامران مقدم، جلد 1، بی¬جا: اقبال آکادمی پاکستان.
باطنی، محمدرضا. (1348). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی، تهران: امیركبیر.
شفیعی كدكنی، محمدرضا. (1353). صور خیال در شعر فارسی، تهران: نیل.
شفیعی كدكنی، محمدرضا. (1380). ادبیّات ايران از روزگار جامي تا به امروز، تاريخ ادبیّات ايران از آغاز تا امروز، ترجمۀ يعقوب‌آژند، تهران: گستره.
شمیسا، سیروس. (1386الف). بدیع، تهران: میترا.
شمیسا، سیروس. (1386ب) فرهنگ تلمیحات، تهران: فردوس.
شمیسا، سیروس. (1387). بیان، تهران: میترا.
شمیسا، سیروس. (1391). سبک‌شناسی نظم، تهران: دانشگاه پیام نور.
فتوحی، محمود. (1391). سبک‌شناسی، تهران: سخن.
وردانک،پیتر. (1393). مبانی سبک¬شناسی، ترجمۀ محمد غفاری، تهران: نشر‌نی.
هاشمی، محمدجواد. (1382). اقبال لاهوری بیدارگر شرق، زاهدان: نهاد نمایندگی رهبری در مورد اهل سنت سیستان.
همایی، جلال‌الدین. (1363). فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران: طوس.
مقالات
بخردی، پروین، شمیسا، سیروس، و مدرس¬زاده، عبدالرضا. (1398). سبک¬شناسی شهرآشوب-هاي مسعود سعد سلمان. علمی تفسير و تحليل متون زبان و ادبيات فارسی (دهخدا). 13(49)، 209-237. Dol: 10.30495/dk.2021.686460
رادفر، ابوالقاسم. (1380). سبک و درون‌مایۀ شعر اقبال لاهوری. نثر پژوهی ادب فارسی (ادب و زبان)،9(8و9)، 1-12.
پایان¬نامه
عرب فیروزجایی، زینب. (1388). بررسی افکار و سبک‌شناسی اشعار در مثنوی‌های اقبال لاهوری، پایان¬نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
سایت
https://3danet.ir/iqbal-shekveh/
References
Books
Ahmadi, A. (1971). Danai Raz. Mashhad: Zovar Publishing. [In Persian]
Batani, M. R. (1970). Description of the grammatical structure of the Persian language. Tehran, Amirkabir. [In Persian]
Fatuhi, M. (2012). Stylistics. Tehran: Sokhn. [In Persian]
Hashemi, M. J. (2004). Iqbal Lahori Bidargarh Sharq, Zahedan: Organization of Leadership Representation regarding Sunni Sistan. [In Persian]
Homai, J. (1985). Rhetorical techniques and literary arts. Tehran: Tos. [In Persian]
Iqbal Lahori, M. (1988). Collections of Urdu Poems. Tehran: Pedevar. [In Persian]
Iqbal, J. (1984). Javidan Iqbal Zinda Rood. Trans. Shahin Dekht Kamran Moghadam, Volume 1, Unavailable: Iqbal Academy of Pakistan. [In Persian]
Shafi'i Kadkani, M. R. (1975). Imaginary images in Persian poetry. Tehran: Nile. [In Persian]
Shafi'i Kadkani, M. R. (2002) Iranian literature from the time of Jami until today, the history of Iranian literature from the beginning to today. Trans. Yaqub Azhand, Tehran: Gostareh. [In Persian]
Shamisa, S. (2008A). Badie. Tehran: Mitra. [In Persian]
Shamisa, S. (2008B). Farhang Talmihat. Tehran: Ferdous. [In Persian]
Shamisa, S. (2009). Bayan. Tehran: Mitra. [In Persian]
Shamisa, S. (2013). Stylistics of order. Tehran: Payam Noor University. [In Persian]
Verdank, P. (2013). Basics of stylistics. Trans. Mohammad Ghafari, Tehran: Ney Publishing. [In Persian]
Articles
Bekhradi,P., Shamisa,S., & Modarres Zadeh, A. R. (2021).Stylistic Analysis of Shahr-ashoubs of Mas'ud-e-Sa'd-e-Salman. Interpretation and Analysis of Persian Language and Literature Texts (Dehkhoda), 13(49), 209-237. Doi:10.30495/dk. 2021.686460. [In Persian]
Radfar, A. (2008). Style and content of Iqbal Lahori's poetry. Prose Studies in Persian Literature, 9(8&9), 1-12. [In Persian]
Thesis
Arab Firouzjaei, Z. (2008). Investigation of the thoughts and stylistics of poems in Iqbal Lahori's masnavis, Master's Thesis, Allameh Tabatabai University. [In Persian]