بررسی تطبیقی عرفان سنایی و جان دان
محورهای موضوعی : شعر
علی دهقان
1
(
عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، گروه زبان و ادبیات فارسی، تبریز، ایران.
)
مریم امینی
2
(
دانش آموخته ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران.
)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
سنایی شاعر دوران ساز تاریخ ادبیات فارسی، در نقطۀ عطف شعر عرفانی ایرانی قرار دارد.جان دان شاعر انگلیسی زبان آمریکایی قرن هفدهم از ویژگی های شخصیتی و فکریمشابه سنایی برخوردار است. احوال متغیّر و روح ناآرام، شخصیت دوگانه و تراژیک، نبوغتحول آفرین در عرصة اندیشة عرفانی، نوآوری و برجستگی در غزلسرایی و شریعت مداریدر عرفان، از صفات بارز و همسان این دو گویندة بزرگ است. بر این اساس، موضوعاتمهم عرفانی مشترک مانند خداشناسی، عشق، کشف و شهود، توبه، فنا و مرگ از دیدگاهسنایی و دان در این مقاله مطالعه می شود.
Sanaee an epoch-maker poet of Persian literature is the turning point of mystical Persian poetry. John Donne the English speaking American poet of Seventeenth-century is of a similar character and thought as Sanaee. Changing status and restless spirit, and tragic dual personality, evolutionary genius in the field of mystical thought, innovation and prominence in lyricism and religious orientation in mysticism are the similar characteristics of these two great belletrists. Accordingly, the common mystical matters as theology, love, intuition, repentance, inexistence and death are read in this article from Sanaee and Donne’s viewpoint.