بررسی ارتباط بین مولفه‌های مدیریت فرصت‌های رشد با نوآوری سازمانی در بانک سپه استان سمنان
محورهای موضوعی : مدیریت کسب و کار
عبدالنظام جعفری
1
*
,
قاسم پروری نژاد
2
1 - گروه اقتصاد و حسابداری، دانشکده مدیریت، دانشگاه امام علی (ع)، تهران، ایران
2 - گروه اقتصاد، واحد مهدی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
کلید واژه: فرصت‌های رشد, نوآوری سازمانی, آمادگی زیرساختی, ضریب پذیرش محیطی, قوانین و مقررات.,
چکیده مقاله :
امروزه در ادبیات مدیریت، به کرات شاهد تأکید بر چگونگی اثرگذاری فرصت‌های رشد در قالب یک منبع حیاتی برای حفظ رقابت‌پذیری و سودآوری می‌باشیم. فرصت‌های رشد به عنوان محور رقابت‌پذیری تلقی می‌گردد، به طوری که مزیت رقابتی پایدار در بسیاری از سازمان‌ها به مقدار قابل ملاحظه‌ای ناشی از فرصت‌های رشد می‌باشد. مدیریت فرصت‌های رشد، عنصر اصلی و محوری در فرآیند مدیریت است و سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا در راستای تبدیل تخصص سازمانی خود به محصولات یا خدمات، مستمراً گام بردارند. با لحاظ نمودن فرصت‌های رشد، اشتباهات کمتر توسط افراد متصور است به طوری که کارایی افزایش یافته و موازی‌کاری یا کاراضافی نیز کاهش می‌یاد. در نهایت شاهد ایجاد فرآیندها یا سیستم‌های مدیریتی نوآورانه‌تر خواهیم بودمدیریت کسب و کار با در نظر گرفتن فرصت‌های رشد، ارتقاء یک رویکرد جامع براي شناسایی، تسخیر، بازیافتن، تسهیم و ارزیابی عملکرد سازمانی است و از جنبه‌های متعدد بر سازمان تأثیر می‌گذارد. نوآوری یکی از الزامات بقاء برای سازمان‌ها تلقی می‌گردد و نقش مدیریت فرصت‌های رشد در نوآوری کاملا روشن می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه میان فرصت‌های رشد با نوآوری سازمانی می‌باشد. جامعه هدف، بانک سپه استان سمنان بوده که 260 نفر از کارکنان آن با روش نمونه‌گیری تصادفی به صورت نمونه انتخاب گردیده و اطلاعات مور نیاز از طریق پرسشنامه استاندارد گردآوری گردیده است. این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی بوده و همچنین از روش همبستگی برای آزمون فرضیه‌ها استفاده شده است. نتایج حاصله نشان داد که از میان مولفه‌های مدیریت فرصت‌های رشد، مولفه آمادگی زیرساختی، مولفه ضریب پذیرش محیطی و مولفه قوانین و مقررات رابطه مثبت و معنی‌داری با نوآوری سازمانی دارد. در حالی که مولفه پذیرش ریسک رابطه معنی‌داری با نوآوری سازمانی ندارد. همچنین از دیدگاه کارکنان بانک سپه استان سمنان، تمامی فرصت‌های رشد در سازمان مذکور در شرایط نسبتاً مطلوبی قرار دارد.
Today, in the management literature, we often see an emphasis on how growth opportunities are a vital resource for maintaining competitiveness and profitability. Growth opportunities are considered the core of competitiveness, so that sustainable competitive advantage in many organizations is significantly derived from growth opportunities. The management of growth opportunities is a central element in the management process and enables organizations to take steps to transform their organizational expertise into products or services. By considering growth opportunities, fewer mistakes are made by individuals, so that efficiency is increased and parallel work or redundancy is also reduced. Ultimately, we will see the creation of more innovative management processes or systems. Business management with growth opportunities in mind promotes a comprehensive approach to identifying, capturing, recovering, sharing and evaluating organizational performance and affects the organization from multiple aspects. Innovation is considered one of the survival requirements for organizations and the role of growth opportunity management in innovation is clear. The purpose of the present study is to investigate the relationship between growth opportunities and organizational innovation. The target population was Bank Sepah of Semnan Province, 260 of whose employees were selected as a sample by random sampling method and information about the needs was collected through a standard questionnaire. This study was applied in terms of purpose and the correlation method was also used to test the hypotheses. The results showed that among the components of growth opportunity management, the infrastructure readiness component, the environmental acceptance coefficient component and the laws and regulations component have a positive and significant relationship with organizational innovation. While the risk acceptance component does not have a significant relationship with organizational innovation.
1) صفرزاده، حسین، تدین، اعظم و حرمحمدی، مریم. (1391). بررسی استراتژی های مدیریت کسب و کار بر نوآوری و عملکرد سازمانی (مطالعه موردی مراکز بهداشتی و درمانی شمال فارس)، فصلنامه علمی پژوهشی دانشکده بهداشت یزد، 1(34)، 76-86.
2) طالقانی، غلامرضا، انواری، علی و افتخاری، لیلا. (1391). رابطه میان مدیریت کسب و کار و نوآوری سازمانی در یک شرکت بیمه، پژوهشنامه بیمه، 105، 151-171.
3) طباطباییان، سید حبیب الله و بناب پاکزاد، مهدی. (1385). بررسی سیستم‌های سنجش نوآوری و ارائه چارچوبی برای سنجش نوآوری در ایران، فصلنامه مدرس علوم انسانی، 1(44)، 161-190.
4) عبدالکریمی، مهوش. (1382). مدیریت دانش، فن آوری و خلاقیت نقش آن‌ها در بهبود کارایی و اثربخشی فرآیندها، چهارمین کنفرانس بین‌المللی مدیران کیفیت، 24/4/1382 تهران.
5) علامه، سیدمحسن، زارع، سیدمحسن. (1387). بررسی رابطه بین مدیریت دانش، نوآوری و عملکرد سازمانی، اولین کنفرانس ملی خلاقیت شناسی، TRIZ و مهندسی نوآوری ایران، تهران.
6) محمدی، حامد. (1388). مدیریت کسب و کار در سازمان‌های دولتی، مجله تدبیر، 212.
7) محمدی، ناهید. (1384). خلاقیت و نوآوری، روزنامه همشهری، 13 (3730).
8) علیرضایی، ابوتراب، تولایی، روح‌الله. (1387). راهکار‌های تقویت نوآوری و شکوفایی در سازمان، مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت، 2(3)، 67-96.
9) میرفخرالدینی، سید حیدر، حاتمی نسب، سید حسن، طالعی‌فر، رضا و کنجکتو، امیررضا. (1389). بررسی رابطه بین مدیریت دانش، نوآوری و عملکرد سازمانی، چشم انداز مدیریت بازرگانی، 2(35)، 103-118.
10) نکودری، مریم، یعقوبی، نور محمد. (1390). بررسی عوامل تسهیل کننده مدیریت کسب و کار در سازمان، پژوهش‌های مدیریت عمومی، 4(13)، 95-119.
11) نوروزیان، میثم. (1387). کاربرد مدیریت کسب و کار در بخش دولتی، مجله تدبیر، شماره 156.
12) ودادی، احمد، عبدالعلیان، حمیده (1390). بررسي رابطه بين مديريت کسب و کار و نوآوري سازماني در منابع انساني شركت ملي پخش فراورده‌هاي نفتي ايران، فصلنامه مدیریت منابع انسانی در صنعت نفت، 4(13)، 141-158.
13) Darroch, J. (2005). Knowledge management, innovation and firm performance. Journal of Knowledge Management, 9(3),101–115.
14) Gibbert, M., Leibold, M., Probst, G., (2002). Five styles of customer knowledge management, and how smart companies use them to create value. European Management Journal, 5(20), 459-469.
15) Lee, H., & Choi, B. (2003). Knowledge management enablers, processes, and organizational performance: An integrative view and empirical examination. Journal of Management Information Systems, 20(1), 179–228.
16) Liao, Shu-Husien, Wu, Chi-Chuan, )2010(. System perspective of knowledge management, organizational learning, and organizational innovation, Expert Systems with Applications, 37(2), 1096-1103.
17) Montes, F. JL., Moreno, A., R., Fernandez, L.M.M, (2004). Assessing the organizational climate and contractual relationship for perceptions of support for innovation, Internatinal Journal of Manpower, 25(2), 167-180.
18) Sarin, S., McDermott, C., (2003). The effect of team leader characteristic on learning, knowledge application, and performance of Cross_functional new product development teams, Decision Science, 34(4), pp: 707-739.
19) Sedera, Darshana , Gable, Guy, (2010). Knowledge management competence for Enterprise System success. The Journal of Strategic Information Systems, 19(4), 296-306.
20) Schroeder, A., Pauleen, D. (2007). KM governance: investigating the case of a knowledge intensive research organization; Journal of Enterprise Information, 20(4), 414-431.
21) Teresa, L., Chia-Ying, L., Tien-Shiang, L. (2006). A contingency model for knowledge management capability and innovation, Industrial Management & Data Systems, 106(6), 855-877.
22) Wong, S.H.Y.. Chin, K.S., (2007), organization innovation management: An organization wide perspective, Industrial Management & Data System, 107 (9), 1290-1315.