نقش سرمایه اجتماعی در مدیریت توسعه پایدار شهر تهران (مورد مطالعه: منطقه 8 شهر تهران)
محورهای موضوعی : خانواده
کورش پارسا معین
1
(عضو هیئت علمی گروه علوم تربیتی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی ، رودهن، ایران)
تهمینه شمس مشهدی
2
(گروه علوم اجتماعی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.)
کلید واژه: سرمایه اجتماعی, مدیریت, توسعه پایدار, شهر تهران,
چکیده مقاله :
هدف از انجام این پژوهش تبین نقش سرمایه اجتماعی در مدیریت توسعه پایدار (از خودبیگانگی، ساختار مدیریتی، هماهنگی پویا) در شهر تهران (مطالعه موردی منطقه 8) می‌باشد. روش مطالعه توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی، و شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای بوده است. تعداد نمونه براساس فرمول کوکران 384 نفر حاصل شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته است که براساس نظر متخصصان اصلاح و اعتبار یابی شد. برای سنجش فرضیه‌ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که میان سرمایه اجتماعی و میزان از خودبیگانگی که یکی از مؤلفه‌های توسعه پایدار است رابطه معناداری (768.) وجود دارد، و همچنین میان دیگر مؤلفه‌های توسعه پایدار از جمله ساختار مدیریتی (842a.) همبستگی و هماهنگی پویا (652a.) همبستگی وجود دارد.
The purpose of this study was to explore the role of social capital in three dimensions of sustainable development management (alienation, management structure, dynamic coordination) in Tehran (case study of 8 area). The study was a descriptive-correlational survey, and a multi-stage sampling method. The sample size was 384 people based on the Cochran formula. The data gathering tool was a researcher-made questionnaire that was corrected by experts. To measure the hypotheses, Pearson correlation coefficient was used. The results showed that there is a meaningful relationship between social capital and the degree of alienation that is one of the components of sustainable development (768), as well as among other components of sustainable development of Sentence Management Structure (.842a) Solidarity and Dynamic Coordination (.652a) There is solidarity.
_||_