بررسی امکان‌سنجی دسترسی به الگوی حکومتی مشترک در میان مذاهب اسلامی با تأکید بر نقش مردم
محورهای موضوعی : فقه و مبانی حقوقمحمد رسول آهنگران 1 , محمد بیروتی 2
1 - استاد فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه تهران (پردیس فارابی)، قم، ایران.
2 - دکتری، حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران.
کلید واژه: شوری, الگوی حکومتی مشترک, فقه امامیه, مذاهب اسلامی, اهل سنت,
چکیده مقاله :
کشورهای اسلامی زمینه بالقوه‌ای را برای هم‌گرایی در فقه حکومتی دارند. با توجه به فقدان حاکمیت الهی و پذیرش حق انتخاب، تبیین الگوی مشترکی برای انتخاب حاکم یک نیاز ضروری به نظر می‌رسد. برای تبیین الگوی حکومتی مشترک، ابتدا الگوهای ارائه شده اهل سنت شامل تشکیل شوری حل و عقد، استخلاف، تغلیب که با بیعت مردم اجرایی می‌شود و از میان سه جریان اندیشه سیاسی معاصر فقه شیعه، دو الگوی نظریه انتخابی ولایت فقیه و نظریه انتصابی ولایت فقیه برای انتخاب حاکم بیان شد. شوری به عنوان الگوی مشترک(بدون در نظر گرفتن مبانی تشکیل) مورد تایید مذاهب اسلامی قرار دارد. الگوهای ارائه شده در ترازوی مصلحت جامعه اسلامی، از لحاظ تزاحم و تعارض با مفسده مورد واکاوی قرار گرفت. در این میان، انواع الگوهای حکومتی دارای مصالح و مقاصدی است که می‌توان از معایب آن چشم‌پوشی کرد. ایجاد شوری برای انتخاب حاکم است. چالشی که الگوی حکومتی مشترک با آن در تعارض آشکار قرار می‌گیرد، پذیرش حکومت استیلاء و استخلاف درجوامع اسلامی است. الگوی استیلاء، حکومت در اسلام را به صورت هرج و مرج معرفی می‌کند و الگوی استخلاف، در اراده مردم برای انتخاب حاکم به بن‌بست می‌رسد.
Islamic countries have the potential to converge in governmental jurisprudence; given the lack of divine sovereignty and the acceptance of the right to vote, explaining a common paradigm for electing a ruler seems a necessity.To elaborate on a common government model, first the Sunnis presented templates include (forming salinity, marriage, intercession, conversion) executed by the people's allegiance, and of the three contemporary political ideas of Shi'a jurisprudence, two models (the Velayat-e Faqih and the Electoral Theory). We have put forward the theory of appointing a governor of the jurisprudence) for the ruling party. Salinity is endorsed by Islamic religions as a common paradigm (regardless of the foundations of formation).The patterns presented in the Islamic community's exponential balance have been explored in terms of corruption and corruption. Among all the patterns of government, there are materials and purposes that can be ignored; creating salience for the ruler.The challenge with which the pattern of shared government is in clear conflict is the acceptance of "sovereignty" and "supremacy" in Islamic societies. In the "domination" model, the government in Islam is presented as chaos, and in the "domination" model, in fact, the will of the people is impassable for the ruler.
قرآن کریم.
نهج البلاغه.
25. Carbonneau, Thomas E. (1987). Transnational Law-Making: Assessing the Impact of the Vienna Convention and the Viability of Arbitral Adjudication. Journal of International Dispute Resolution, Vol. 1.
26. Wessel, Ramses A. (2011). Informal International Law-Making as a New Form of World Legislation. International Organizations Law Review, vol. 8.
_||_