نقش شبکه های نظارتی اینترپل در مهار تروریسم فراملی

محورهای موضوعی : تحقیقات حقوقی بین المللی

آذر علی نژاد ¹

1 - استادیار گروه معارف اسلامی و حقوق، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان. کرمان

تاریخ دریافت : 1402/08/01 تاریخ پذیرش : 1402/10/28 تاریخ انتشار : 1403/01/21

کلید واژه: تروریسم, مقابله, سازمان های بین المللی, اینترپل, تروریسم فراملی, شبکه های نظارتی,

چکیده مقاله :

زمینه و هدف: گسترش تروریسم به خارج از مرزهای کشورها منجر به شکل گیری نوعی از تروریسم، موسوم به تروریسم فراملی گردید. امروزه گسترش و پیشرفت فناوری‌های ارتباطاتی و اطلاعاتی و استفاده افراد و سازمانهای تروریستی از آن، وضعیتی را ایجاد کرده است که مقابله با این شکل از تروریسم با چالش‌های جدید در سطح بین‌المللی بدل شده و سازمانها و نهادهای متعدد بین‌المللی را نیز درگیر این مقابله و ارائه راهکارهای کارآمد نموده است. اینترپل از جمله سازمانهایی است که با داشتن نهادهای نظارتی در سطح بین‌المللی می‌تواند در زمینه مهار این شکل از ترویسم اقدامات موثری داشته باشد. روش: این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی نگارش یافته است. یافته ها و نتایج: یافته‌ها بیانگر آن است که گروه‌های تروریستی با اهداف، فعالیت‌ها و اشکال سازمانی که فراتر از مبدأ خود هستند را می‌توان فراملی نامید. بنابراین تروریست ها از سه طریق اهداف، اقدامات و شکل سازمانی می‌توانند فراملیتی باشند. اینترپل در مقابله با شبکه تروریسم فراملی شیوه‌هایی اتخاذ نموده است که عبارتند از: الف- شناسایی تروریست های مظنون؛ ب-جلوگیری از سفر افراد مظنون به فعالیت های تروریستی؛ پ- ردیابی منابع مالی تروریست‌ها؛ ت- استفاده از دو شبکه نظارتی شامل پایگاه داده شبکه سیار و پایگاه داده شبکه ثابت. کشورهای عضو اینترپل که اتصال به شبکه های موبایل و ثابت را پذیرفته‌اند و همچنین از آن برای غربال افراد و اسناد در گذرگاه‌های مرزی و سایر نقاط کلیدی استفاده کرده‌اند، کمتر دچار حوادث تروریستی فراملی شده اند.

چکیده انگلیسی:

Field and Aims: The spread of terrorism outside the borders of countries led to the formation of a type of terrorism, known as transnational terrorism. Today, the development and advancement of communication and information technologies and the use of them by terrorist organizations and individuals has created a situation were dealing with this form of terrorism has become a new challenge at the international level, and numerous international organizations and institutions has also involved the international community in this confrontation and providing effective solutions. Interpol is one of the organizations that, by having supervisory institutions at the international level, can take effective measures in the field of curbing this form of terrorism, Method: This article is written in a descriptive-analytical way. Findings and results: The findings indicate that terrorist groups with goals, activities and organizational forms that are beyond their origin can be called "transnational". Therefore, terrorists can be transnational in three ways: goals, actions and organizational form. In dealing with the transnational terrorism network, Interpol has adopted methods that include: a- Identifying suspected terrorists; b- Preventing the travel of people suspected of terrorist activities; C- tracing the financial resources of terrorists; T- The use of two monitoring networks including the mobile network database and the fixed network database. Interpol member states that have adopted the connection to mobile and fixed networks and have also used it to screen people and documents at border crossings and other key points,

متن کامل:



The role of Interpol surveillance networks in curbing transnational terrorism

 

Abstract

Field and Aims: The spread of terrorism outside the borders of countries led to the formation of a type of terrorism, known as transnational terrorism. Today, the development and advancement of communication and information technologies and the use of them by terrorist organizations and individuals has created a situation were dealing with this form of terrorism has become a new challenge at the international level, and numerous international organizations and institutions has also involved the international community in this confrontation and providing effective solutions. Interpol is one of the organizations that, by having supervisory institutions at the international level, can take effective measures in the field of curbing this form of terrorism, and the purpose of this article is to examine the role of Interpol's supervisory networks in this regard.

Method: This article is written in a descriptive-analytical way.

Findings and results: The findings indicate that terrorist groups with goals, activities and organizational forms that are beyond their origin can be called "transnational". Therefore, terrorists can be transnational in three ways: goals, actions and organizational form. In dealing with the transnational terrorism network, Interpol has adopted methods that include: a- Identifying suspected terrorists; b- Preventing the travel of people suspected of terrorist activities; C- tracing the financial resources of terrorists; T- The use of two monitoring networks including the mobile network database and the fixed network database. Interpol member states that have adopted the connection to mobile and fixed networks and have also used it to screen people and documents at border crossings and other key points, compared to member states that have not joined or installed this connection. But they have not activated, they have suffered less transnational terrorist incidents. Of course, it is clear that the aforementioned networks cannot identify the traffic of potential terrorists whose information is not in Interpol or national data banks as suspected terrorists.

Key words: Interpol, terrorism, transnational terrorism, counter terrorism, international organizations, surveillance networks.

 

 

Introduction

The scenario of strengthening the solidarity and cohesion of the international community in dealing with terrorism, with features such as a more serious leadership of the United Nations, a commitment to respect human rights in the fight against terrorism, the formation of a coherent operational strategy, accepting the jurisdiction of the International Criminal Court to punish the perpetrators of terrorist acts and strengthening equality and Economic justice is one of the most likely and most desirable prospects for countering terrorism in the international arena. This can be seen from the historical campaign of countering terrorism in the international arena, when efforts to curb terrorist acts were put on the agenda of the United Nations.

Two important factors have led to the fact that terrorism is important from an international point of view, firstly, the main goal of terrorists is to force governments to accept their demands, and secondly, the level of terrorist acts is reflected in international dimensions. did Accordingly, in 1972, the United Nations General Assembly established a special committee with the agenda of defining terrorism, which, after seven years of efforts, submitted its report to the General Assembly in 1979 without providing a definition of terrorism, in which it explained the reason for not defining terrorism. He had declared the existence of differences of opinion between the developing and developed countries regarding the nature of the activities of the liberation movements. However, the actions at the level of international organizations did not stop and international organizations, considering the importance of the issue of transnational terrorism, especially after the September 11 incident, tried to use the maximum power of the governments and international players in dealing with it. They did it with me. The use of the capacities of the International Criminal Police Organization (Interpol) and the cooperation of the governments as much as possible with this organization took place in this direction.

Thus, Interpol's surveillance methods, which cost millions of euros per year, are valuable given their effectiveness in curbing transnational terrorism, as our analysis will show. In principle, Interpol helps member countries to deal with terrorist organizations by coordinating police activities. Besides that, it offers many services including police training, communication links, coordinating the pursuit of fugitives, etc. to the member countries. This article focuses on one of these services, which is the control of transnational terrorism through Interpol surveillance networks.

Conclusion

The historical campaign of countering terrorism in the international arena shows that countering terrorism is an international challenge. Terrorism is the premeditated use or threat of violence by individuals or groups to achieve a political or social goal by intimidating a large audience beyond the immediate victims. In the description of transnational terrorism, it should be said that just as transnational companies originate from one place and develop operations that expand locally and internationally, terrorist groups with goals, activities and organizational forms that go beyond their origin can also be "transnational". called Two important factors are involved in the recognition of transnational terrorism, which include the different nationality of terrorist perpetrators and the spread of terrorist actions and operations outside the borders of the country where the terrorists are present. Also, distinguishing the nationality of the victims is another criterion for identifying transnational terrorism. In distinguishing transnational terrorism from civil war, it should be said that civil wars are considered as intra-state violent conflicts that pit a state against non-state rivals, whether these rivals are separatists motivated by ethnic nationalist grievances or minorities or revolutionaries whose goal is to displace the ruling elite. to be Civil wars often take the form of insurgencies aimed at mobilizing the population against the government rather than conventional wars in which armies engage each other. One of the institutions that plays an important role in dealing with transnational terrorism is the Interpol organization, which performs this role in different ways. INTERPOL links law enforcement agencies, national headquarters and the General Secretariat of INTERPOL in the fight against transnational crime and terrorism. Specifically, INTERPOL addresses six major criminal concerns: first - corruption, second - drugs and organized crime, third - financial and high-tech crimes, fourth - fugitives, fifth - human trafficking, and sixth - transnational terrorism.

In order to deal with the transnational terrorism network, Interpol uses methods that include the use of tools to identify suspected terrorists. This method is to use the biometric system and enter information in the network 24/7. Another method is to prevent suspected people from traveling. Another way is to trace the financial resources of terrorists, which is done by limiting these resources by the member states. What we specifically considered in this article was Interpol's surveillance networks and their effectiveness in dealing with transnational terrorism. In 2005, Interpol introduced two surveillance networks, a mobile network database and a fixed network database that facilitate the search of persons, motor vehicles and documents in international transit or elsewhere. The main difference between these networks is that in the fixed network it provides access to an online database that is constantly updated, while in the mobile network database it also provides access to an offline database. It is downloaded periodically and updated every 24 to 48 hours. The fact is that global security depends on the level of security in the least secure country. Therefore, the adoption of both networks created by Interpol by a country may divert some transnational terrorist incidents to countries that do not use this technology, thereby reducing transnational terrorism in the monitored and connected countries. Increases in non-connected countries. Analyzes show that INTERPOL member states that have adopted mobile and fixed network connectivity and used it to screen people and documents at border crossings and other key points than those that have not. They did not connect or installed it but did not activate it, they have less transnational terrorist incidents. Of course, these networks cannot identify the transit of potential terrorists whose information is not in Interpol or national data banks as suspected terrorists. What has been said leads us to the conclusion that dealing with transnational terrorism requires serious determination at the international level, and if the governments have serious determination in this regard, it will be very useful to use methods such as the Interpol surveillance network, but if this determination is not serious for various reasons, the international community will not be able to act effectively in dealing with transnational terrorism. It may be said that the non-joining or non-cooperation of some governments with this network is for the same reasons that the international community has not been able to reach a single definition of "terrorism", and this is something that we will always be involved with. However, it is necessary to note that some actions clearly have the characteristics of a terrorist act, and the identification of groups that engage in this type of actions, and the commitment of governments to cooperate with organizations such as Interpol, as well as a serious determination in using the method new methods in dealing with this type of measures, in addition to reducing many internal costs, will help to realize global security as much as possible.

 

 

 

 

 

نقش شبکه های نظارتی اینترپل در مهار تروریسم فراملی

چکیده

زمینه و هدف: گسترش تروریسم به خارج از مرزهای کشورها منجر به شکل گیری نوعی از تروریسم، موسوم به تروریسم فراملی گردید. امروزه گسترش و پیشرفت فناوری­های ارتباطاتی و اطلاعاتی و استفاده افراد و سازمانهای تروریستی از آن، وضعیتی را ایجاد کرده است که مقابله با این شکل از تروریسم با چالش­های جدید در سطح بین­المللی بدل شده و سازمانها و نهادهای متعدد بین­المللی را نیز درگیر این مقابله و ارائه راهکارهای کارآمد نموده است. اینترپل از جمله سازمانهایی است که با داشتن نهادهای نظارتی در سطح بین­المللی می­تواند در زمینه مهار این شکل از ترویسم اقدامات موثری داشته باشد و هدف از این مقاله بررسی نقش شبکه­های نظارتی اینترپل در این خصوص است.

روش: این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی نگارش یافته است.

یافته ها و نتایج:  یافته­ها بیانگر آن است که گروه‌های تروریستی با اهداف، فعالیت‌ها و اشکال سازمانی که فراتر از مبدأ خود هستند را می‌توان «فراملی» نامید. بنابراین تروریست ها از سه طریق اهداف، اقدامات و شکل سازمانی می­توانند فراملیتی باشند. اینترپل در مقابله با شبکه تروریسم فراملی شیوه­هایی اتخاذ نموده است که عبارتند از: الف- شناسایی تروریست های مظنون؛ ب-جلوگیری از سفر افراد مظنون به فعالیت های تروریستی؛ پ- ردیابی منابع مالی تروریست­ها؛ ت- استفاده از دو شبکه نظارتی شامل پایگاه داده شبکه سیار و پایگاه داده شبکه ثابت. کشورهای عضو اینترپل که اتصال به شبکه های موبایل و ثابت را پذیرفته­اند و همچنین از آن برای غربال افراد و اسناد در گذرگاه­های مرزی و سایر نقاط کلیدی استفاده کرده­اند، نسبت به کشورهای عضو که به این اتصال نپیوستند و یا آن را نصب کرده اما فعال نکرده­اند، کمتر دچار حوادث تروریستی فراملی شده­اند. البته واضح است که شبکه های مذکور نمی­توانند عبور و مرور تروریست­های بالقوه را که اطلاعات آنها در اینترپل یا بانک­های داده ملی به عنوان تروریست­های مظنون نیست، شناسایی کنند.

واژگان کلیدی: اینترپل، تروریسم، تروریسم فراملی، مقابله  با تروریسم، سازمان­های بین المللی، شبکه­های نظارتی.

 

 

 

مقدمه

سناریوی تقویت همبستگی و انسجام جامعه بین‌المللی در مقابله با تروریسم، با ویژگی‌هایی چون رهبری جدی‌تر سازمان ملل متحد، تعهد به رعایت حقوق بشر در مبارزه با تروریسم، شکل‌گیری راهبرد عملیاتی منسجم، پذیرش صلاحیت دیوان کیفری بین‌المللی برای مجازات عاملان اقدامات تروریستی و تقویت برابری و عدالت اقتصادی، از محتمل‌ترین و مطلوب‌ترین چشم‌اندازهای روندهای مقابله با تروریسم در عرصۀ بین المللی است. این امر را می توان از پویش تاریخی مقابله با تروریسم در عرصه بین المللی ملاحظه نمود که تلاش برای مهار اقدامات تروریستی در دستور کار سازمان ملل متحد قرار گرفت.

دو عامل مهم منجر به آن گردیده است که تروریسم از منظر بین المللی حائز اهمیت باشد، نخست اینکه هدف اصلی تروریست­ها وادار کردن دولت­ها به پذیرش خواسته­های آنان است و دوم اینکه سطح اقدامات تروریستی در ابعاد بین­المللی نمود پیدا کرد. بر این اساس در سال1972 مجمع عمومی سازمان ملل متحد کمیته ای ویژه را با دستور کار تعریف تروریسم تاسیس نمود که پس از هفت سال تلاش گزارش خود را در سال 1979 بدون ارائه تعریفی از تروریسم تقدیم مجمع عمومی کرد که در آن علت عدم تعریف تروریسم را وجود اختلاف نظر میان کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته در خصوص چیستی فعالیت نهضت­های رهایی بخش اعلام نموده بود. با این حال اقدامات در سطح نهادهای بین­المللی متوقف نگردید و سازمان­های بین المللی با توجه به اهمیت یافتن موضوع ترویسم فراملی خصوصا بعد از حادثه یازده سپتامبر سعی در به کارگرفتن حداکثر توان دولت­ها و بازیگران عرصه های بین­المللی در مقابله با ترویسم نمودند. استفاده از ظرفیت های سازمان پلیس جنایی بین­المللی (اینترپل) و همکاری هر چه بیشتر دولت­ها با این سازمان در همین راستا صورت گرفت.

بنابراین، روش‌های نظارتی اینترپل، که میلیون‌ها یورو در سال هزینه می‌کنند، با توجه به اثربخشی آنها در مهار تروریسم فراملی، همانطور که تحلیل ما نشان خواهد داد، دارای ارزش است. سازمان اینترپل در اصل با هماهنگ کردن فعالیت های پلیسی به کشورهای عضو در مقابله با سازمان­های تروریستی یاری می رساند. در کنار آن خدمات متعددی شامل آموزش پلیس، پیوندهای ارتباطی، هماهنگی تعقیب فراریان و ... را به کشورهای عضو ارائه می­دهد. این مقاله بر یکی از این خدمات یعنی کنترل تروریسم فراملی از طریق شبکه­های نظارتی اینترپل تمرکز دارد.

 

1-       ماهیت تروریسم فراملی

تروریسم به هر شکلی ظهور یابد، هدف اصلی آن ایجاد رعب و وحشت جهت نیل به هدف است. این درحالی است که همۀ افراد بشر، از حق امنیت و حیات برخوردارند و همه دولت ها در احترام، تضمین و تحقق این حقوق مسؤولیت دارند که این امر می طلبد جامعۀ بین المللی سیاست های مؤثری را در جهت پیشگیری از بروز رفتارهای مجرمانه؛ به خصوص رفتارهای توأم با خشونت و سلب امنیت مردم؛ از جمله تروریسم و مجازات مرتکبان اقدامات تروریستی به کار بندد.(لوتز¹، 2013: 103) قبلا اشاره کردیم که کمیته ویژه سازمان ملل متحد بر اساس وجود برخی مشکلات که مهمترین آن ناظر بر یک مسئله ایدئولوژیک است از ارایه تعریفی واحد از تروریسم خودداری نمود. به نظر می­رسد همین مسئله ایدئولوژیک محور حقوقدانان و سیاستگذاران و سایر اندیشمندان حوزه علوم انسانی را نیز در ارائه تعریف واحد از تروریسم  ناتوان ساخته است (رهامی، علی نژاد، 1390: 133) اما در بحث از تروریسم با توجه به نوع اقدامات و هدف غایی تروریست­ها و با در نظر گرفتن نقطه اشتراک تمامی تعارف و خصوصیات ارائه شده در خصوص مفهوم تروریسم، می­توان گفت که تروریسم استفاده از پیش برنامه ریزی شده یا تهدید به استفاده از خشونت توسط افراد یا گروه های محلی برای دستیابی به یک هدف سیاسی یا اجتماعی از طریق ارعاب مخاطبان بزرگ فراتر از قربانیان فوری است. 

ماهیت به هم پیوسته سیستم جهانی نه تنها فرصت ها و پیشرفت های بی سابقه ای را در توسعه انسانی به همراه داشته است، بلکه خطرات بیشتری را نیز به همراه داشته است. جنبه سایه جهانی شدن به گروه های جنایتکار و خشن این توانایی را می دهد که پیام خود را منتشر کنند و عملیات خود را گسترش دهند. تأثیر این امر نه تنها سازمان، منابع و روش‌های این گروه‌ها، بلکه استدلال و انگیزه‌های آنها را نیز تغییر می‌دهد. در این شرایط، ما شاهد تکثیر گروه های تروریستی با برنامه ها و عملیات هایی بوده ایم که فراتر از کشورهایی است که این گروه ها در آنجا منشأ گرفته اند و اساساً در آن فعالیت می کنند. روابط بین‌الملل نگران تروریسم فراملی است، زیرا خطرات و سؤالاتی را به همراه دارد که به راحتی از طریق راه‌حل‌های نظم و قانون داخلی حل نمی‌شوند. در دهه‌های اخیر، تروریسم فراملی پس از یازده سپتامبر و متعاقب آن جنگ علیه تروریسم به رهبری ایالات متحده، بحث‌های داغی را هم در حوزه‌های علمی و هم در حوزه‌های عمومی و سیاسی ایجاد کرده است. (آبراهامز²، 2006: 4)

در یک جمع بندی در خصوص تروریسم فراملی می توان گفت که در صورت تحقق شرایط در سه جنبه می­توان از تروریسم فراملی صحبت کرد. از نظر هدف، از منظر نوع اقدامات صورت گرفته و از نظر شکل سازمانی، یک گروه تروریستی و اقدامات صورت گرفته از سوی اعضا آن می­تواند فراملی خوانده شود. این موضوع تمایز مهمی را از گروه‌های تروریستی غیرملیتی مانند ببرهای تامیل³ در سریلانکا و یوسکادی تا آسکاتاسونا⁴ در اسپانیا ایجاد می‌کند که اهداف، عضویت و فعالیت‌های آنها بر سیاست دولتی متمرکز است، حتی اگر از حمایت بین‌المللی برخوردار شوند. در حالی که تعریف تروریسم فراملی نسبتاً ساده است همانطور که نشان می دهد زمانی که موضوع مورد توجه روابط بین الملل است، تعریف تروریسم خود موضوع بحث های زیادی است.(هورگان⁵، 2014: 7)  

2-       تمایز تروریسم داخلی، جنگ داخلی و تروریسم فراملی

شاید هیچ گروه تروریستی فراملی به اندازه دولت اسلامی شام و عراق (که به آنها داعش گفته می شود) توجه و بدنامی برای فعالیت های خود جلب نکرده باشد. در حالی که این القاعده بود که پس از حملات 11 سپتامبر، تروریسم فراملی را به مرکز روابط بین‌الملل رساند، اما دولت اسلامی به دلیل تمایل آنها برای ایجاد یک «خلافت» (امپراتوری اسلامی) در درازمدت مورد توجه قرار گرفت. دولت اسلامی با بهره گیری از هرج و مرج جنگ داخلی سوریه و بی­ثباتی مداوم در عراق پس از سال 2011، کنترل مناطق وسیعی از قلمرو را به دست گرفت. زمانی تقریباً 30 درصد سوریه و 40 درصد عراق را در اختیار داشت. تا سال 2018، اقدامات هماهنگ بین المللی آنها را از بیشتر این قلمرو بیرون راند.

این امر مفهومی بنام تروریسم داخلی را بیشتر روشن کرد. تروریسم داخلی در داخلی یک دولت ایجاد و رشد می کند و هیچ گونه تبعات خارجی بین المللی برای سایر دولتها ندارد. در تروریسم داخلی، عاملان، قربانیان، و اهداف همه از کشور محل وقوع حمله هستند. بمب گذاری اوکلاهاما سیتی توسط تیموتی مک وی در 19 آوریل 1995 یک حادثه تروریستی داخلی منظور گردید زیرا عامل و قربانیان آن آمریکایی هایی از کشور محل وقوع حمله بودند. (دافی⁶، 2015: 2)

در واقع عامل مهم در شناخت تروریسم داخلی شامل یکسان بودن تابعیت عاملان تروریستی و وقوع حمله تروریستی در کشوری که عاملان تابعیت آن را دارند، است. عدم تسری اقدامات و عملیات های تروریستی به خارج از مرزهای این کشور نیز معیار دیگری برای شناسایی و تمایز تروریسم داخلی از فراملی است.

در مقابل، تروریسم فراملی شامل عاملان، قربانیان یا اهدافی از دو یا چند کشور متفاوت است. اگر تروریست ها در کشور دیگری اقدام به حمله تروریستی نمایند، آن حادثه تروریسم فراملی است. هنگامی که یک حمله تروریستی در انگلستان، مثلاً یک آمریکایی را می کشد یا مجروح می کند، این حمله یک رویداد تروریستی فراملی است. بمب گذاری ماراتن بوستون توسط برادران تسارنایف در 15 آوریل 2013 یک حادثه تروریستی فراملی تعریف شد زیرا یکی از عاملان آن غیر آمریکایی بود، همچنین یکی از قربانیان نیز دانشجویی از چین بود. (بریج⁷، 2009: 5)

در این خصوص نیز باید گفت دو عامل مهم در شناخت تروریسم فراملی دخالت دارد که شامل متفاوت بودن تابعیت عاملان تروریستی و تسری اقدامات و عملیات های تروریستی به خارج از مرزهای کشوری است که تروریستها در آن حضور دارند. همچنین تمایز تابعیت فربانیان نیز معیار دیگری برای شناسایی تروریسم فراملی می باشد.

قبلا بیان کردیم که تروریست ها از سه طریق می توانند فراملیتی باشند: از طریق اهداف، اقدامات و شکل سازمانی خود که هر کدام جنبه تاریک جهانی شدن را آشکار می کند. علاوه بر این، در حالی که نمونه هایی از تروریسم فراملی از سال 2001 ممکن است به نظر عمدتاً الهام گرفته از دین باشد، نمی توان نتیجه گرفت که چیزی اجتناب ناپذیر در این مورد وجود دارد، یا اینکه دین به طور خاص عامل مهمی است، اما افراط گرایی به عنوان یک عامل مورد توجه بوده است.(اشمید⁸، 2004: 375)

در اینجا ضرورت دارد تا بین تروریسم فراملی و جنگ داخلی نیز تمایز قائل شویم. جنگ‌های داخلی به‌عنوان درگیری‌های خشونت‌آمیز درون‌دولتی در نظر گرفته می‌شوند که یک دولت را در برابر رقبای غیردولتی قرار می‌دهند، خواه این رقبا جدایی‌طلبان با انگیزه نارضایتی‌های ملی‌گرایانه قومی یا اقلیت‌ها یا انقلابیونی که هدفشان جابه‌جایی نخبگان حاکم است، باشند. جنگ های داخلی اغلب به شکل شورش هایی است که هدف آنها بسیج کردن جمعیت علیه دولت است نه جنگ های متعارف که در آن ارتش ها با یکدیگر درگیر می شوند.

تروریسم در حملات علیه غیرنظامیان و اهداف بسیار نمادین و دارای طنین عاطفی مانند مسجد، راه‌آهن یا ساختمان‌های دولتی ظاهر می‌شود. چنین حملاتی برای به حداکثر رساندن شوک در نظر گرفته شده است. تروریسم فراملی شامل اقداماتی است که در آن قربانیان، مرتکبین و مکان های خشونت نماینده دولت ها و ملیت های مختلف هستند. حملات تروریستی فراملی در عین حال ممکن است توسط بازیگران محلی علیه اهداف خارجی در فضای درگیری جغرافیایی یا توسط ساکنان محلی افراطی یا شبکه های فراملی علیه اهداف خارجی آغاز شود. این ویژگی‌های بازیگر و مکان، تروریسم فراملی را از تروریسمی که توسط احزاب محلی در جنگ‌های داخلی انجام می‌شود متمایز می‌کند.(کرنشاو⁹، 2020: 4)

این دسته بندی های مختلف جنگ داخلی و تروریسم منحصر به فرد نیستند: شورشیان جنگ داخلی می توانند همزمان تروریست های فراملی باشند. مداخله نظامی توسط دولت های خارجی یا نهادهای بین المللی مانند اتحادیه آفریقا، اتحادیه اروپا، ناتو، یا سازمان ملل از ارائه کمک های امنیتی و اطلاعاتی محدود به دولت های محلی درگیر تا استقرار نظامی در مقیاس کامل و اشغال توسط نیروهای زمینی را شامل می شود. در این بین حملات هوایی، عملیات ویژه، و تهیه سلاح و تجهیزات، آموزش و سایر اشکال کمک های زمینی توسط نیروهای خارجی وجود دارد.

در خصوص تروریسم مدرن می توان گفت که تروریسم مدرن همگام با توسعه سلاح های نوآورانه و وسایل حمل و نقل مدرن رشد کرده است. نوآوری‌ها در فناوری تسلیحات، سلاح‌های کشنده را کوچک‌تر و قابل حمل‌تر کرده است، در حالی که شناسایی آنها دشوارتر شده است. صنعت حمل‌ونقل مدرن نه تنها تروریست‌ها را قادر می‌سازد تا ویرانی را به سراسر جهان منتقل کنند، بلکه اهداف آسیب‌پذیری را برای حملات تروریستی ایجاد می نمایند. مهمتر از همه، تروریسم مدرن از توسعه و گسترش رسانه های جمعی و ارتباطات الکترونیکی مدرن بهره برده است که ابزارهای مفیدی را برای هماهنگی حملات در مکان های مختلف در اختیار تروریست ها قرار داده است. (گانور¹⁰، 2005: 9)

با افزایش تهدید تروریسم بین المللی برای صلح و امنیت جهانی، جامعه بین المللی باید به دنبال راه هایی برای تقویت پیوندهای همکاری میان اعضای خود در مبارزه با تروریسم باشد. تسلیحات تروریستی غیرمتعارف نگرانی خاصی را ایجاد نموده زیرا منابع، امکانات، یا ظرفیت های تکنولوژیکی یک دولت را برای تولید مقادیر کشنده گازهای شیمیایی سمی نمی طلبد. در واقع فقط بطور حداقل دانش شیمی - همراه با یک آزمایشگاه ابتدایی و چند ماده اولیه که بیشتر آنها را می توان به راحتی خریداری کرد - برای ایجاد یک سازمان تروریستی با توانایی انجام جنگ های غیر متعارف که می تواند توده های مردم را از میان ببرد کافی است. بر این مبناء تنها توافق گسترده بین المللی در مورد ماهیت پدیده، ماهیت و مقیاس تهدید و اقدامات لازم برای مقابله با آن، کشورهای جهان را قادر می سازد تا به طور مؤثر با تروریسم مبارزه کنند و نفوذ آن را به حداقل برسانند.

3-       اقدامات اینترپل علیه تروریسم فراملی

علیرغم وجود تعاریف متعدد و غیرواحدی از مفهوم تروریسم و تروریست بیان شده است که به طور کلی بیانگر دیدگاه ارائه دهنده آن است، اجماعی بر دسته بندی تروریسم براساس نوع (مانند دولتی، مذهبی، پاتولوژیک، سایبری، نارکوتروریسم و بیوتروریسم)، مقیاس (داخلی و بین المللی)، انگیزه ها و اهداف آن وجود دارد. همچنین، ریشه ها و علل تروریسم می تواند منشا داخلی (مانند شاخص های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی) و خارجی (مانند استعمار و پسااستعمار، درگیری های منطقه ای و دشمنی های تاریخی، دولت درمانده و مناطق بی قانون، و نفوذ فرهنگ و سبک زندگی بیگانه) داشته باشد. چنین زمینه هایی می توانند به عنوان علل اشتراکی در نظر گرفته شوند و صرفا بیانگر دلایل احتمالی تبدیل یک فرد به یک عضو بالقوه سازمانهای تروریستی است.(صالحی نژاد، 1398، 2)

در خصوص جرم بودن تروریسم آنتونیو کاسسه می گوید«به نظر من می توان ادعا نمود که از این گذشته دست کم تروریسم بین المللی، تروریسم مورد حمایت دولت یا تروریسمی، که دولت بر آن چشم می پوشد، جنایتی بین المللی است و هم اکنون به موجب حقوق بین الملل عرفی بعنوان نوع مجزایی از اینگونه جرائم در نظر گرفته و ممنوع است.»(کاسسه، 1380، 385)

سندلر، آرس و اندرز (2011) تخمین زدند که به ازای هر دلار سرمایه گذاری شده در فعالیت­های ضد تروریستی اینترپل، کشورهای عضو به طور متوسط 200 دلار بازده دریافت می کنند. این بازده بزرگ را می­توان با بازده ناامیدکننده مخارج امنیت داخلی ایالات متحده که توسط سندلر، آرس و اندرز (2009) در مطالعه اجماع کپنهاگ به صورت چهار تا ده سنت بر دلار محاسبه شد، مقایسه کرد.(سندلر و همکاران¹¹، 2011: 319)،  مولر و استوارت (2014) نیز در تحقیقات خود نشان دادند که امنیت داخلی ایالات متحده به توجیه ده ها میلیارد دلاری که هر سال خرج می شود، نزدیک نیست (مولر و استوارت¹²، 2014: 237).

تسهیل نقل و انتقالات و مسافرت به نقاط مختلف جهان سبب شده مجرمین بتوانند برای فرار از مجازات به خارج از کشور متواری شوند. باتوجه به سرزمینی بودن حاکمیت دولت‌ها، تعامل مثبت بین‌دولتی، بالاخص بین کشورهای عضو سازمان اینترپل می‌تواند در جهت استقرار یک نظام عادلانه کیفری موثر واقع شده به طوری که هیچ کشوری مامن مجرمین متواری نشود.(گودرزی و رزمی، 1397: 50) آنچه می تواند از تهدیدات ناشی از جرایم سازمان یافته در هر دو عرصه داخلی و فراملی بکاهد اتخاذ سیاست ها و راهبردهایی اجرایی و کارا است که ضمن توانمندسازی سازمان های مسئولی چون اینترپل، منجر به کاهش فعالیت های مجرمانه سازمان های جنایتکار نیز گردد. نتایج مطالعات حاکی از آن است که بهبود، تقویت و تجهیز کارآمد دستگاه های قضایی و پلیسی از طریق گسترش ارتباطات و همکاری­های بین المللی به ویژه با کشورهای همسایه و عقد قراردادهای منطقه ای و بین المللی جهت همکاری با سایر کشورها، از مهم ترین تدابیر مطلوب در راستای مقابله با جرایم سازمان یافته فراملی می باشندسیادت و پیرعلی، 1395: 54). در ادامه سازوکارهای اتخاذی از سوی سازمان اینترپل در راستای مقابله با تروریسم فراملی مورد بررسی قرار می­گیرد.

1-2- شناسایی تروریست های مظنون 

اینترپل پل ارتباطی میان تمامی پلیس‌های ملی ۱۹۵ کشور عضو است. علاوه بر آشنایی با تدابیر عمومی این سازمان برای پیشگیری و برخورد با کلیه جرایم از قبیل اعلان­ها و پایگاه­های اطلاعاتی، اینترپل پروژه‌ها و تدابیر ویژه‌ای برای تعداد کثیری از جرایم مهم دارد (سلیمی، 1402)، اینترپل در سال 1923 به عنوان یک سازمان بین المللی مستقل با مأموریت ارتقای همکاری بین المللی در مبارزه با جرایم بین المللی تأسیس شد. در حال حاضر، اینترپل دارای 195 کشور عضو است که حق عضویت تعیین شده عمدتاً برای کارکنان، زیرساخت ها و عملیات سازمان تأمین می شود و باقیمانده بودجه اینترپل از کمک های داوطلبانه تامین می شود.

 اینترپل آژانس‌های مجری قانون، دفاتر مرکزی ملی¹³ و دبیرخانه عمومی اینترپل¹⁴ را در مبارزه با جرایم و تروریسم فراملی مرتبط می‌کند. به طور خاص، اینترپل به شش نگرانی اصلی جنایی می پردازد: نخست- فساد، دوم- مواد مخدر و جرایم سازمان یافته، سوم- جرایم مالی و فناوری پیشرفته، چهارم- فراریان، پنجم-  قاچاق انسان، و ششم- تروریسم فراملی. (مک کرو¹⁵، 2023: 4)

پس از چهار حمله از طریق آسمان در 11 سپتامبر 2001 (از این پس، 11 سپتامبر)، اینترپل 20 تا 25 درصد از منابع سالانه مبارزه با جرم و جنایت خود را برای هماهنگ کردن تلاش های اجرای قانون بین المللی برای مقابله با تروریسم فراملی هزینه نمود. اینترپل شبکه های ارتباطی، امکانات آموزشی، بهترین شیوه ها، پایگاه های های داده اطلاعات و سایر ظرفیت های خود را در اختیار کشورهای عضو قرار می دهد تا در دستگیری تروریست های مظنون به آنها کمک کند. بسیاری از این دستگیری ها زمانی اتفاق می افتد که تروریست ها هنگام تلاش برای عبور از مرزهای کشورها شناسایی می شوند.(همان منبع: 6)

ايجاد يك شبكه جهاني جهت تبادل اطلاعات ميان پليس كشورهاي عضو، نقطه آغاز مهمي براي همكاري موثر ميان کشورها می باشد. دراين راستا اينترپل اقدام به طراحي و ايجاد يك سيستم ارتباط جهاني با نام I/24/7   نموده است. اين سيستم ابزاري است پيشرفته براي تسهيل فعاليتهاي پليس بين‌المللي جنائي كه دسترسي سريع و آسان اعضاي اين سازمان را به اطلاعات مهم پليسي فراهم مي‌سازد. اين سيستم داراي مكانيزم ‌هاي كليدي جهت ارتقاي همكاري، تشريك مساعي و ارتباطات ميان اينترپل‌هاي سراسر جهان مي‌باشد.

اعضای اینترپل و ماموران اجرای قانون در کشورهای عضوآنها می توانند از طریق پیوند ارتباطی امن شبکه، I/24/7   که یک پورتال اینترنتی با دسترسی محدود است، ارتباط برقرار کنند. هنگام اتصال به  I/24/7 مأموران اجرای قانون درکشورهای عضو، اعضا می‌توانند اطلاعات را به اشتراک بگذارند و به پایگاه‌های اطلاعاتی و منابع آنلاین اینترپل دسترسی داشته باشند. شبکه  I/24/7همچنین توسط اینترپل برای صدور اعلان های دستگیری (قرمز) و پخش اخبار منتشر شده توسط کشور برای هشدار به کشورهای عضو برای بازداشت مجرمان یا تروریست های مظنون استفاده می شود. در میان بسیاری از موارد دیگر، پایگاه های اطلاعاتی اینترپل حاوی اطلاعات مربوط به تروریست های مظنون و اسناد مسافرتی دزدیده شده و گم شده¹⁶ است. چنین اسنادی توسط تروریست ها و جنایتکاران برای عبور از مرزهای بین المللی استفاده شده است که بررسی اقدامات تروریستی گذشته نشان می دهد که این امر در مورد برخی از هواپیماربایان 11 سپتامبر نیز صادق بوده است.(هوک¹⁷، 2022: 383)

امروزه استفاده از طریق سیستم بایومتریک موجب شناسایی دقیق تر افراد مظنون شده است. داده‌های بیومتریک  مانند تصاویر چهره و اثر انگشت، می‌تواند منجر به شناسایی دقیق افرادی شود که از هویت جعلی استفاده می‌کنند و در نتیجه تلاش‌ها برای شناسایی تروریست‌ها و انجام تحقیقات و پیگردهای موفق را بهبود می‌بخشد. اینترپل در این راستا اقدام به ایجاد پروژه ای نمود که از طریق (چهره، تصویربرداری، تشخیص، جستجو و ردیابی¹⁸) به به کشورهای عضو کمک می کند تا داده‌های بیومتریک جنگجویان تروریست خارجی  و دیگر مظنونان تروریستی را به اشتراک بگذارند.¹⁹

افسران مجری قانون محلی با استفاده از تجهیزات سیار به ثبت داده های بیومتریک زندانیان محکوم به جرایم مرتبط با تروریسم می پردازند. این داده‌ها سپس در پایگاه‌های اطلاعاتی اینترپل ذخیره می‌شوند، برای مثال به‌عنوان هشدار آبی²⁰ که هشدارهای بین‌المللی برای جمع‌آوری اطلاعات اضافی درباره هویت، مکان یا فعالیت‌های یک شخص در رابطه با جرائم هستند.

2-2- جلوگیری از سفر افراد مظنون به تروریسم

گروه های تروریستی افراد، اغلب جوانان، را تحریک می کنند تا جوامع خود را در سراسر جهان ترک کنند و به مناطق درگیری سفر کنند، در درجه اول در عراق و سوریه و همچنین به طور فزاینده ای در لیبی. نحوه هدف گیری و رادیکالیزه شدن افراد استخدام شده با تمرکز بیشتر بر رسانه های اجتماعی و سایر کانال های دیجیتال تغییر کرده است. در این خصوص داده های بیومتریک در شناسایی جنگجویان تروریست خارجی و جلوگیری از عبور آنها از مرزها اهمیت فزاینده ای دارد. از طریق اینترپل، این امکان وجود دارد که اطلاعات و هشدارها را در مورد شبکه‌های تروریستی فراملی به اشتراک گذاشت تا روش‌ها، انگیزه‌ها و تامین مالی آنها را بهتر درک کند و در نهایت مظنونان را شناسایی و دستگیر کنند.

در حال حاضر پایگاه های اطلاعاتی اینترپل حاوی جزئیات حدود 135000 جنگجوی تروریست خارجی است.²¹ این امر اینترپل را به بزرگ‌ترین مخزن چنین اطلاعاتی در جهان تبدیل نموده که می‌تواند در شناسایی این افراد به هنگام مسافرت حیاتی باشد. این داده ها از تعدادی از نقاط حساس از جمله مرزها، میدان های جنگ و زندان ها جمع آوری شده است.اسناد مسافرتی دزدیده شده دارایی کلیدی برای تحرک تروریست ها، به ویژه برای جنگجویان تروریست خارجی است .این امر برای مقامات مرزی ضروری است که اطلاعات هویتی و گذرنامه مسافران را با پایگاه داده اسناد مسافرتی دزدیده و مفقود اینترپل بررسی کنند.

پایگاه‌های اطلاعاتی دیگر برای مدیریت قوی مرزها، پایگاه‌های اطلاعاتی اسمی اینترپل که حاوی جزئیات اطلاعات شخصی و سابقه جنایی افراد مشمول درخواست همکاری بین‌المللی است و پایگاه داده اسناد مسافرتی مرتبط با اعلامیه‌ها هستند.(دفلم²²، 2022: 9) هنگامی که اطلاعات تروریستی در سطح جهانی به اشتراک گذاشته می شود، هر بررسی ترافیکی، کنترل گذرنامه یا جستجوی تصادفی احتمال شکست در عملیات تروریسم را دارد.

3-2- ردیابی منابع مالی تروریستها

از آنجا که هر اقدام تروریستی مستلزم صرف هزینه است، در نتیجه پول را باید به مثابه خونی دانست که در رگهای سازمانهای تروریستی جریان دارد، به گونه ای که بدون آن، این سازمانها قادر به ادامه حیات یا انجام فعالیتهای خود نخواهند بود. (کارگری، 1391 : 116 - 115 ) لذا جامعه بین المللی دریافت تا زمانی که منابع مالی تروریسم خشکانده نشود، تروریسم سرکوب نخواهد شد. (الهویی نظری، 1396، 726) تامین مالی تروریسم از طرق مختلفی ممکن است انجام گیرد که یکی از آنها کمک ثروتمندان و دولت هاست و حمایت مالی از تروریسم اغلب متوجه این شیوه است. از این رو اشخاصی که بدون اغراض حمایتی و صرفا با انگیزه های سودجویانه با گروه های تروریستی یا اشخاصی که با گروه های تروریستی در ارتباط هستند، داد و ستد و تعامل مالی دارند، بهتر است مشارکت کنندگان در تامین مالی تروریسم بدانیم نه حامیان مالی تروریسم.(شمس ناتری و اسلامی، 1394، 261)

در ماده(18) کنوانسیون سرکوب تامین مالی تروریسم، بر این امر تاکید شده که به منظور پیشگیری از تامین مالی تروریسم دولتها باید اقدامات تقنینی را اتخاذ نمایند. این اقدامات باید از انجام فعاليت هاي غيرقانوني مندرج در ماده(2) افراد و سازمانها در داخل قلمروهايشان جلوگیری نماید. بر این اساس ایجاد اختلال در جریان کمک های مالی تروریست ها برای محدود کردن فعالیت های آنها ضروری است. واقعیت آن است که هر جنایتی که منجر به سود شود می­تواند برای تامین مالی تروریسم مورد استفاده قرار گیرد. این بدان معنی است که یک کشور ممکن است با خطرات مالی تروریسم مواجه شود، حتی اگر خطر یک حمله تروریستی کم باشد.

منابع تامین مالی تروریسم شامل، کلاهبرداری سطح پایین، آدم ربایی برای باج، سوء استفاده از سازمان های غیرانتفاعی، تجارت غیرقانونی کالاها (مانند نفت، زغال سنگ، الماس، طلا و مواد مخدر "کاپتاگون²³") و ارزهای دیجیتال می باشد اما محدود به این موارد نمی گردد. بر این اساس با ایجاد اختلال در جریان تامین مالی تروریست ها و با درک بودجه حملات قبلی، می توان به جلوگیری از حملات در آینده کمک نمود.(دفلم²⁴، 2005: 177)

بر این مبناء اینترپل روابط خود را با تعدادی از نهادها حفظ نموده تا به اجرای سیاست های سطح بالا و همکاری برای مقابله با تامین مالی تروریسم کمک نماید. این نهادها عبارتند از: الف- گروه ویژه اقدام مالی²⁵ که یک نهاد بین دولتی است که استانداردهای بین المللی را برای مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم تدوین می کند. ب- نهادهای منطقه ای به سبک اف ای تی اف²⁶ که بهترین شیوه ها را در منطقه مربوطه خود منتشر می کنند. پ- گروه اگمونت²⁷، شبکه ای متشکل از 159 واحد اطلاعات مالی از سراسر جهان.

در سطح عملی، اینترپل به دنبال تشویق همکاری بهتر بین واحدهای اطلاعات مالی (اف- آی یو²⁸) و پلیس در کشورهای عضو می باشد تا اشتراک گذاری اطلاعات و تجزیه و تحلیل اطلاعات را تشویق نماید²⁹. بخش کلیدی این امر ترویج گسترش فعالیت شبکه I/24/7 سیستم ارتباطات پلیس جهانی امن اینترپل، به اف – آی- یوها در سراسر جهان است. ³⁰

در سایت اینترپل در این خصوص نمونه ای بیان شده است که می تواند شیوه عملکرد این سیستم را نشان دهد. بر این مبناء یکی از کشورهای عضو اینترپل در اروپا درخواست کمک برای تحقیقات تامین مالی تروریسم می نماید که در آن مظنون، سفر اعضای خانواده و دیگران را به مناطق درگیری با انتقال وجوهی به ارزش حدود 18000 یورو تامین مالی کرده بود. افسران متخصص اینترپل به منظور ساده کردن تحقیقات مشاوره ارائه کردند و با چهار کشور عضو دیگر از آفریقا، آمریکا و خاورمیانه که وجوه انتقال داده شده بود، ارتباط برقرار کردند. به درخواست کشوری که درخواست تحقیق داده بود، اینترپل اعلان قرمزی برای مظنون منتشر کرد که متعاقباً در کشور عضو دیگری که قبلاً نامرتبط بود دستگیر و برای پیگرد قانونی تحویل داده شد. ³¹

4-       شبکه های نظارتی اینترپل در مقابله با تروریسم  

در سال 2005، اینترپل دو شبکه نظارتی را معرفی نمود که شامل پایگاه داده شبکه سیار³²و پایگاه داده شبکه ثابت³³ که جستجوی افراد، وسایل نقلیه موتوری و اسناد را در ترانزیت بین المللی یا سایر نقاط تسهیل می کند. تفاوت اصلی بین این شبکه ها این است که در شبکه ثابت امکان دسترسی به یک پایگاه داده آنلاین را فراهم می کند که به طور مداوم به روز می شود، در حالی که در پایگاه داده شبکه موبایل دسترسی به یک پایگاه داده آفلاین را نیز فراهم می کند که به صورت دوره ای و به روز شده هر 24 تا 48 ساعت دانلود می شود.(انگریست³⁴، 2009: 23)

این فناوری‌ها در عملکرد اینترپل نشان دهده است که می تواند در مهار جنایات بین‌المللی و تروریسم فراملی مؤثر باشند. با این حال، تا دسامبر 2008، تنها 47 کشور از 188 کشور عضو اینترپل، این فناوری ها را پذیرفته بودند که بیانگر آن است که اثرات خارجی فراملی مبارزه با جرم و جنایت ناشی از دو پایگاه فوق به طور کامل توسط کشورهای عضو پیاده سازی داخلی نشده است.

سندلر به منظور درک دلایل این مزایای بهره برداری نشده، بررسی کردند که چرا برخی کشورها پیوستن به شبکه های سیار و ثابت را انتخاب کردند و برخی دیگر از اعضاء از پذیرش آن خودداری کردند. آنها دریافتند که درآمد سرانه، جمعیت و آزادی‌های دموکراتیک عوامل اصلی تعیین‌کننده برای نصب فناوری‌های فوق در کشورهای عضو اینترپل هستند. تا اوت 2012، بیش از صد عضو به شبکه های موبایل یا ثابت یا هر دو متصل بودند. این افزایش عضویت زمانی اتفاق افتاد که اینترپل برای آموزش کشورهای عضو خود در مورد مزایای این دو پایگاه داده در مبارزه با جنایات بین‌المللی و تروریسم فراملی فعالیت بیشتری کرد، با این حال، همه کشورهای عضو باز از این شبکه ها استفاده نکردند.(سندلر³⁵، 2011: 321)

کشورهای عضو البته باید به خاطر داشته باشند که جلوگیری از تردد آزادانه تروریست‌های فراملی از کشوری به کشور دیگر، ضعیف‌ترین مشکل عمومی است، زیرا تروریست‌ها به دنبال عبور از مرزهای با حداقل هوشیاری هستند علاوه بر این مبناء، اگر دو پایگاه اینترپل حملات تروریستی فراملی را در کشورهای پذیرنده محدود کنند، حملات برنامه‌ریزی شده احتمالاً به کشورهای دیگر منتقل می‌شوند، جایی که فناوری‌های مشابه در آنجا به کار نمی‌روند. 

در واقع باید گفت که اگرچه تروریسم فراملی برای بسیاری از کشورها نگران کننده است، شبکه های طراحی شده توسط اینترپل اساساً تنها برای مهار تروریسم فراملی نیست. بلکه به منظور کاهش جرایم بین المللی (مثلا قاچاق انسان) نیز می باشد. توسط دو پایگاه اینترپل همچنین مجرمان غیر از تروریست‌ها را از عبور از مرزهای بین‌المللی منصرف می‌کند و این امر در ایجاد محدودیت برای فعالیت های تروریسای بسیار موثر است.(ایندرز³⁶، 2011: 264)

توانایی کشورهای عضو برای دستگیری جنایتکاران و تروریست ها در مرزهایشان در پایان سال 2005 زمانی که اینترپل پیشنهاد پایگاه داده شبکه سیار و پایگاه داده شبکه ثابت (یا هر دو) را به اعضای علاقه مند ارائه کرد، بسیار افزایش یافت. هر دو شبکه های مذکور یک ابزار سیستماتیک کارآمد برای بررسی افراد، وسایل نقلیه موتوری و اسناد سفر در برابر پایگاه‌های اطلاعاتی جهانی اینترپل فراهم می‌کند. از طریق این دو شبکه، کشورها می توانند تمام گذرنامه ها و وسایل نقلیه موتوری را در گذرگاه های مرزی و سایر نقاط بررسی کنند. در عرض چند ثانیه، گذرنامه‌های اسکن شده یا اسناد خودرو توسط این دو شبکه - نسبت به بانک‌های اطلاعات ملی- بررسی می‌شوند. در غیاب این دو پایگاه، این جستجوها به دلیل رفتار مشکوک انجام می شود که دارای در واقع یک امر تصادفی است و لذا نمی توان به عنوان یک روش کارآمد در نظر گرفت. علاوه بر این، مأموران مرزی باید پست وظیفه خود را ترک کند و شماره پاسپورت یا سایر اسناد را در پورتال I/24/7کلید بزند که چنین اقدامی اشتباه و خطرناک است.(گاسبنر³⁷، 2011: 240)

کشورها بسته به زیرساخت هایشان ممکن است به پایگاه داده شبکه سیار و پایگاه داده شبکه ثابت یا هر دو متکی باشند. یکی از تفاوت های کلیدی میان این دو پایگاه تازگی و به روز بودن اطلاعات قابل دسترسی است. شبکه اطلاعات ثابت دسترسی آنلاین بلادرنگ به پایگاه‌های اطلاعاتی اینترپل را امکان‌پذیر می‌سازد، در حالی که پایگاه اطلاعات موبایل حاوی یک کپی از این پایگاه‌های اطلاعاتی است. این نسخه آفلاین به صورت دوره ای، ظرف 48 ساعت یا کمتر به روز می شود. 

 بنابراین، پایگاه داده شبکه ثابت تا حدودی داده های به روزتری را ارائه می دهد. با این حال، این مزیت احتمالاً با گذشت زمان از بین می رود زیرا پایگاه اطلاعات موبایل به طور منظم به روز می شود. در عمل، این تاخیر کوتاه نباید هیچ تفاوت موثری بین این دو پایگاه  ایجاد کند. این دو پایگاه امکان دسترسی به پایگاه‌های اطلاعاتی عظیم حاوی میلیون‌ها رکورد را نیز فراهم می کند که توسط همه کشورهای عضو اینترپل قابل دسترس است و این پایگاه های داده اطلاعات به طور مداوم به روز می شوند.

با این حال، بزرگی جریان سوابق در مقایسه با اندازه رکوردهای موجود در پایگاه‌های داده اطلاعات بسیار ناچیز است. بنابراین، جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی اینترپل از طریق شبکه داده موبایل، جریان سوابق را از آخرین به‌روزرسانی از دست می‌دهد. برای مثال، اگر از زمان آخرین به‌روزرسانی، مظنون تروریستی جدیدی ظاهر شود، این می‌تواند بین اطلاعات پایگاه داده شبکه سیار و پایگاه داده شبکه ثابت تفاوت ایجاد کند، اما پس از آن اعلان قرمز این تطابق ایجاد می گردد. البته پیش‌بینی می‌شود که تروریست‌ها از اسناد مسافرتی دزدیده شده یا گم شده از قبل³⁸، استفاده کنند. ³⁹ کشورها همچنان می توانند بدون امکان استفاده از این دو پایگاه داده اطلاعات نسبت به دستگیری تروریست ها اقدام نمایند، زمانی که رفتار یک فرد مشکوک ایجاب می کند و یا فردی خود را تسلیم می کند.⁴⁰

بررسی داده‌های سالانه کشورهای عضو اینترپل، از سال 2005 تا 2011 می تواند میزان استفاده از این فناوری ها را به وسیله کشورهای عضو نشان دهد. شکل 11 تعداد کشورهای متصل به پایگاه داده شبکه سیار و پایگاه داده شبکه ثابت را از سال 2004 تا 2011 نشان می دهد. در طول سال 2005، سوئیس و لیختن اشتاین اولین کشورهایی بودند که به این شبکه ها پیوستند. تا پایان سال 2006، بلژیک، لیتوانی، اسپانیا، سنت کیتس و نویس و ترکیه نیز به این شبکه پیوستند. تعداد کشورهای متصل به شبکه موبایل و ثابت در سال 2007 به 24 کشور، در سال 2008 به 47 کشور، در سال 2009 به 71، در سال 2010 به 94 کشور و در سال 2011 به 102 کشور رسید.

 

 

 

علاوه بر تاریخ دقیق اتصال هر کشور، اطلاعات بخش تجزیه و تحلیل اینترپل تعداد جستجوهای هر کشور عضو را برای سال‌های 2008 تا 2011 را نیز ارائه نمود. تعداد کل جستجوهای دو پایگاه داده موبایل و ثابت توسط کشورهای عضو نشان داد که برخی از کشورهای متصل واقعا از این شبکه ها استفاده نمی‌کنند و همچنین برخی از کشورهایی که به طور رسمی نامرتبط هستند، زمانی که رفتارهای مشکوک یا رویدادهای بین‌المللی برانگیخته می‌شوند، از طریق پورتال  I/24/7اطلاعات خود را جستجو می‌کنند. چنین آستانه ملایمی از نظر تعداد کشورهایی که واقعاً از از این دو پایگاه استفاده کرده‌اند تفاوت ایجاد می‌کند و بنابراین می‌توان آن‌ها را به عنوان یک عرف رفتاری در دولتها در نظر گرفت. جدول زیر تعداد موارد سالانه کشور و میانگین تعداد جستجوها را گزارش می‌کند که بر اساس اینکه کشورها به طور رسمی به هر دو شبکه متصل بوده‌اند و اینکه آیا تعداد جستجوها بالاتر یا کمتر از آستانه 1000 بوده است طبقه‌بندی شده است. جدول زیر همچنین نشان می دهد که در 124 مورد در سال، کشورها به طور رسمی به هر دو پایگاه متصل بودند اما کمتر از 1000 جستجو در شبکه انجام دادند (به طور متوسط 81.1 جستجو در سال). این ارقام نشان می دهد که آن کشورها، اگرچه به طور رسمی به این پایگاه ها متصل هستند، اما به طور سیستماتیک از شبکه استفاده نکرده اند. علاوه بر این، نمونه ما شامل مواردی است که در آن کشورهایی که به طور رسمی به شبکه متصل نیستند، بیش از 1000 جستجو در شبکه از طریق پورتال 7/24 خود انجام دادند (به طور متوسط 897974.9 جستجو). اگرچه این کشورها کشورهای متصل به پایگاه های موبایل و ثابت نبودند، اما حجم جستجوهای آنها به اندازه کافی زیاد است که نشان دهنده استفاده بیش از حد معمول از شبکه است. به طور خلاصه، جدول زیر نشان می دهد که آستانه 1000 جستجو، استفاده سیستماتیک تری از شبکه را نسبت به وضعیت اتصال مشخص می کند. از این پس، زمانی که کشوری واقعاً از شبکه موبایل و ثابت یا 7/24 برای انجام حداقل هزار جستجو در سال استفاده می‌کند، در در تجزیه و تحلیل و آمار در نظر گرفته می‌شود. (گاردیازبال⁴¹، 2015: 7)

 

 

بنابراین، کشوری در یک سال خاص اگر تعداد کل جستجوها (در هر دو شبکه) بیش از 1000 باشد، تحت بررسی قرار می گیرد. با این حال، دامنه زمانی تجزیه و تحلیل ما از سال 2005 تا 2011 است. این دامنه نه تنها شامل دوره 2008 تا 2011 است که تعداد جستجوهای آن در دسترس است، بلکه دوره 2005 تا 2007 را نیز شامل می شود که فقط اطلاعاتی در مورد وضعیت اتصال پایگاه داده شبکه سیار و پایگاه داده شبکه ثابت دارد اما هیچ اطلاعاتی دیگری قابل دسترسی نیست.

متغیر نتیجه، تعداد حوادث تروریستی فراملی است که در یک کشور به انجام می رسد، که از طریق پروژه «تروریسم بین المللی: ویژگی های رویدادهای تروریستی»⁴² در دسترس است . این پروژه اطلاعات زیادی را برای کسانی که می‌خواهند تروریسم بین‌المللی را فراتر از ارجاعات گزینشی یا حکایتی تجزیه و تحلیل کنند، ارائه می‌کند. این پروژه داده‌های مربوط به ویژگی‌های گروه‌های تروریستی فراملی، فعالیت‌های آن‌ها که تأثیرات بین‌المللی دارند و محیطی که در آن فعالیت می‌کنند را ارزیابی می‌کند. مجموعه داده پروژه، جامع ترین و پر استنادترین مجموعه داده عمومی در مورد تروریسم فراملی است.(میکولوس و همکاران⁴³، 2016: 2)

پروژه «تروریسم بین المللی: ویژگی های رویدادهای تروریستی» از رسانه های خبری برای شناسایی حوادث تروریستی فراملی و محل وقوع آنها در کشور استفاده می کند. شکل زیر نمودار زمانی تعداد حوادث تروریسم فراملی را در نمونه ما برای دوره 2000 تا 2011 نشان می دهد. در طول دوره فرعی 2005 تا 2011، تعداد کل حوادث به گروه کشورهای تحت بررسی (دارای هر دو شبکه) و کشورهایی که دارای این دو شبکه نیستند. البته لازم به ذکر است که برخی کشورهایی که ابتدا به شبکه های موبایل و ثابت ملحق شدند، قبل از پیوستن به شبکه یا پس از آن فقط چند حادثه داشتند، به عنوان مثال، سوئیس در کل دوره نمونه، قبل یا بعد از پیوستن به شبکه ها هیچ حادثه ای را تجربه نکرد. (همان منبع: 4)

 

 

 

واقعیت آن است که امنیت جهانی به سطح امنیت در کشوری که کمترین امنیت را داراست بستگی دارد. بنابراین، پذیرش هر دو شبکه ایجاد شده توسط اینترپل به وسیله یک کشور ممکن است برخی از حوادث تروریستی فراملی را به کشورهایی که از این فناوری استفاده نمی کنند منحرف نماید، در نتیجه تروریسم فراملی را در کشورهای تحت نظارت و متصل کاهش داده و آن را در کشورهای متصل نشده افزایش می دهد.( گاردیازبال ، 2015: 9)

تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد که کشورهای عضو اینترپل که اتصال به شبکه های موبایل و ثابت را پذیرفته اند و همچنین از آن برای غربال افراد و اسناد در گذرگاه های مرزی و سایر نقاط کلیدی استفاده کرده اند، نسبت به کشورهای عضو که به این اتصال نپیوستند و یا آن را نصب کرده اما فعال نکرده اند، کمتر دچار حوادث تروریستی فراملی شده اند. برآوردها نشان می دهد که کشوری با 64 میلیون نفر، مانند فرانسه در سال 2008، به طور متوسط هر سال 0.32 کمتر از حوادث تروریستی فراملی را در نتیجه استفاده از هر دو شبکه اینترپل تجربه می کند. این کاهش حملات تروریستی ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما برای اکثر کشورها کاهش قابل توجهی در حوادث تروریستی فراملی حدود 30 درصد است و در سطح جهانی، این می تواند به کاهش حملات بسیار منجر شود.(همان: 10)

اگرچه هر حادثه تروریستی فراملی به طور متوسط یک نفر را می کشد و دو نفر را مجروح می کند، اما کاهش این حوادث از طریق دو شبکه اینترپل به معنای دستگیری احتمالی تروریست ها و ایجاد اختلال در اقدامات گروه های تروریستی است. علاوه بر این، ممکن است در مواقعی یک رویداد مهم تروریستی، مانند 11 سپتامبر یا بمب گذاری در قطار شهری مادرید در سال 2004، متوقف شود، جایی که نتیجه آن عملیات، کشتار وخرابی وسیعی در پی داشت. در واقع این استدلال وجود دارد که بازده حتی برای حوادث کوچک نیز زیاد است، زیرا مهار چنین حوادثی پوشش رسانه ای حملات را کاهش می دهد، جذب تروریست را محدود می کند و اضطراب جامعه را کاهش می دهد. علاوه بر این، کاهش حوادث تروریستی فراملی در سرتاسر جهان به کشورها اجازه می دهد که تا حدودی هزینه های امنیت داخلی را کاهش دهند. (سن⁴⁴، 2022: 6)

نکته قابل توجه عبارت است از تأثیر بررسی شبکه های موبایل و ثابت اینترپل بر تروریسم فراملی که ممکن است تحت تأثیر مداخله در کشورها باشد. این مداخله ممکن شامل فرآیندی باشد که آن را ضعیف ترین پیوند می نامیم. ضعیف ترین اثر پیوند مربوط به جابجایی احتمالی حوادث تروریستی فراملی از کشورهای متصل به شبکه ها به کشورهایی است که از این فناوری استفاده نمی کنند. ضعیف‌ترین اثر پیوندی می‌تواند بر تخمین‌ها نقش داشته باشد، زیرا بخشی از اثر بررسی با افزایش تعداد حوادث تروریستی فراملی در کشورهای غیر متصل به شبکه ها مطابقت دارد. نوع دوم تداخل بین واحدها، اثرات همتا است که به موجب آن کشورهای متصل یا غیر متصل به شبکه های اینترپل از استفاده کلی فناوری ها بهره می برند. اثر همتا ممکن است تا حدی با سیستم هاب اسپیک⁴⁵ سفر هوایی مرتبط باشد، جایی که مسافران باید از مراکز اصلی (مانند هیترو در لندن، شارل دوگل در پاریس، یا فرودگاه فرانکفورت در آلمان) سفر کنند. ) به مقصد نهایی خود برسند. اگر فرودگاه‌های اصلی در کشورهای دارای سیستم متصل به شبکه ها باشند، اثرات همتایان بیشتر خواهد بود. (گاردیازبال ، 2015: 10)

البته شبکه های موبایل و ثابت اینترپل نمی‌توانند حوادث تروریستی فراملی را که در آن یک عامل به دارایی‌های خارجی (یعنی افراد یا اموال) برای اهداف سیاسی حمله می‌کند را حذف کنند. علاوه بر این، شبکه های مذکور نمی توانند ترانزیت تروریست های بالقوه را که اطلاعات آنها در اینترپل یا بانک های داده ملی به عنوان تروریست های مظنون نیستند، شناسایی کنند. بنابراین، شبکه های اینترپل می توانند مقابله با تروریسم فراملی را بهبود بخشد، اما نمی تواند آن را از بین ببرند. یک نقطه ضعف بالقوه این شبکه ها ممکن است مربوط به افزایش تروریسم داخلی باشد، به طوری که مقامات باید مراقب این انتقال با گسترش استفاده از این شبکه ها باشند. برای حملات تروریستی داخلی، کشورها انگیزه‌های مناسبی برای اتخاذ اقدامات پیشگیرانه دارند، زیرا هر گونه منافع حاصله به طور کامل توسط کشور عامل به دست می‌آید و هیچ تبعات خارجی فراملی وجود ندارد.

البته اگر بخواهیم هزینه‌های اینترپل را در نظر بگیریم، کل بودجه عملیاتی اینترپل در سال  (2011) 60 میلیون یورو اعلام گردیده است. بر اساس درصدهای گذشته محاسبه شده توسط سندلر، آرس، و اندرز (2011) برای سال های 2006 و 2007، حدود 23 درصد از بودجه اینترپل صرف هماهنگی مبارزه با تروریسم می شود. برای مثال، آنها تمام هزینه های I-24/7 را در تلاش های اینترپل برای مقابله با تروریسم لحاظ کردند. اگر از درصد آنها استفاده کنیم، کمتر از 13.8 میلیون یورو توسط اینترپل در سال 2011 برای کمک به فعالیت های ضد تروریسم کشورهای عضوش هزینه شده است. .( سندلر و همکاران، 2011: 325) کشورهای عضوی که از شبکه های متصل استفاده می‌کنند، قبل از اینکه مقامات مرزی‌شان بتوانند از فناوری و پایگاه‌های اطلاعاتی برای جستجو استفاده کنند، هزینه‌های راه‌اندازی اولیه را دارند. لذا پیرامون امنیت داخلی می توان گفت که هزینه‌های کوچک اینترپل در خنثی کردن تروریسم فراملی با ایمن‌تر شدن مرزهای کشورها، بازپرداخت بیشتری دارد.

نتیجه گیری

پویش تاریخی مقابله با تروریسم در عرصه بین المللی بیانگر آن است که مقابله با تروریسم یک چالش بین المللی است. تروریسم در ماهیت استفاده ی از پیش برنامه­ریزی شده یا تهدید به استفاده از خشونت توسط افراد یا گروه ها برای دستیابی به یک هدف سیاسی یا اجتماعی از طریق ارعاب مخاطبان بزرگ فراتر از قربانیان فوری است. در توصیف تروریسم فراملی باید گفت همان‌طور که شرکت‌های فراملیتی از یک مکان سرچشمه می‌گیرند و عملیات‌هایی را توسعه می‌دهند که در سطح محلی و بین‌المللی گسترش می‌یابد، گروه‌های تروریستی با اهداف، فعالیت‌ها و اشکال سازمانی که فراتر از مبدأ خود هستند را می‌توان «فراملی» نیز نامید. دو عامل مهم در شناخت تروریسم فراملی دخالت دارد که شامل متفاوت بودن تابعیت عاملان تروریستی و تسری اقدامات و عملیات های تروریستی به خارج از مرزهای کشوری است که تروریستها در آن حضور دارند. همچنین تمایز تابعیت فربانیان نیز معیار دیگری برای شناسایی تروریسم فراملی می باشد. در تمایز تروریسم فراملی از جنگ داخلی باید گفت جنگ‌های داخلی به‌عنوان درگیری‌های خشونت‌آمیز درون‌دولتی در نظر گرفته می‌شوند که یک دولت را در برابر رقبای غیردولتی قرار می‌دهند، خواه این رقبا جدایی‌طلبان با انگیزه نارضایتی‌های ملی‌گرایانه قومی یا اقلیت‌ها یا انقلابیونی که هدفشان جابه‌جایی نخبگان حاکم است، باشند. جنگ های داخلی اغلب به شکل شورش هایی است که هدف آنها بسیج کردن جمعیت علیه دولت است نه جنگ های متعارف که در آن ارتش ها با یکدیگر درگیر می شوند. یکی از نهادهایی که در مقابله با تروریسم فراملی نقش مهمی ایفاء می نماید سازمان اینترپل می باشد که این نقش را از طرق مختلف اعمال می نماید. اینترپل آژانس‌های مجری قانون، دفاتر مرکزی ملی  و دبیرخانه عمومی اینترپل  را در مبارزه با جرایم و تروریسم فراملی مرتبط می‌کند. به طور خاص، اینترپل به شش نگرانی اصلی جنایی می پردازد: نخست- فساد، دوم- مواد مخدر و جرایم سازمان یافته، سوم- جرایم مالی و فناوری پیشرفته، چهارم- فراریان، پنجم- قاچاق انسان، و ششم- تروریسم فراملی.

اینترپل در راستای مقابله با شبکه تروریسم فراملی از روش هایی استفاده می کند که به کارگیری ابزارهایی برای شناسایی تروریست های مظنون از جمله این روشها می باشد. این روش استفاده از سیستم بایومتریک و وارد نمودن اطلاعات در شبکه 7/24 می باشد. روش دیگر جلوگیری کردن از مسافرت افراد مظنون است. شیوه دیگر ردیابی منابع مالی تروریست­ها است که این امر با محدود نمودن این منابع توسط کشورهای عضو انجام می شود. آنچه در این مقاله مد نظر ما به صورت خاص قرار گرفت شبکه های نظارتی اینترپل و کارآیی آن ها در مقابله با تروریسم فراملی بود. در سال 2005، اینترپل دو شبکه نظارتی را معرفی نمود که شامل پایگاه داده شبکه موبایل و پایگاه داده شبکه ثابت که جستجوی افراد، وسایل نقلیه موتوری و اسناد را در ترانزیت بین المللی یا سایر نقاط تسهیل می کند. تفاوت اصلی بین این شبکه ها این است که در شبکه ثابت امکان دسترسی به یک پایگاه داده آنلاین را فراهم می کند که به طور مداوم به روز می شود، در حالی که در پایگاه داده شبکه موبایل دسترسی به یک پایگاه داده آفلاین را نیز فراهم می کند که به صورت دوره ای و به روز شده هر 24 تا 48 ساعت دانلود می شود. واقعیت آن است که امنیت جهانی به سطح امنیت در کشوری که کمترین امنیت را داراست بستگی دارد. بنابراین، پذیرش هر دو شبکه ایجاد شده توسط اینترپل به وسیله یک کشور ممکن است برخی از حوادث تروریستی فراملی را به کشورهایی که از این فناوری استفاده نمی کنند منحرف نماید، در نتیجه تروریسم فراملی را در کشورهای تحت نظارت و متصل کاهش داده و آن را در کشورهای متصل نشده افزایش می دهد. تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد که کشورهای عضو اینترپل که اتصال به شبکه های موبایل و ثابت را پذیرفته اند و همچنین از آن برای غربال افراد و اسناد در گذرگاه های مرزی و سایر نقاط کلیدی استفاده کرده اند، نسبت به کشورهای عضو که به این اتصال نپیوستند و یا آن را نصب کرده اما فعال نکرده اند، کمتر دچار حوادث تروریستی فراملی شده اند. البته این شبکه ها شبکه های مذکور نمی توانند ترانزیت تروریست های بالقوه را که اطلاعات آنها در اینترپل یا بانک های داده ملی به عنوان تروریست های مظنون نیستند، شناسایی کنند. آنچه بیان گردید ما را به این نتیجه می رساند که مقابله با تروریسم فراملی نیازمند عزم جدی در سطح بین المللی است و اگر دولت­ها در این خصوص عزم جدی داشته باشند بهره گیری از روش هایی همچون شبکه نظارتی اینترپل بسیار مفید خواهد بود اما اگر این عزم به دلایل مختلفی جدی نباشد جامعه جهانی قادر نخواهد بود در مقابله با تروریسم فراملی موثر عمل نماید. شاید بتوان گفت که نپیوستن و یا همکاری نکردن برخی دولت ها با این شبکه به همان دلایلی باشد که هنوز جامعه جهانی نتواسته است به تعریف واحدی از «تروریسم» دست یابد، و این امری است که ما همواره با آن درگیر خواهیم بود. اما لازم است توجه شود که برخی از اقدامات به وضوح دارای ویژگی های یک اقدام تروریستی هستند و شناسایی گروه هایی که به این نوع از اقدامات دست می زنند و تعهد دولت ها به همکاری با سازمان هایی همچون اینترپل و همچنین عزم جدی در استفاده از روش های نوین در مقابله با این نوع اقدامات، علاوه بر اینکه از بسیاری از هزینه های دخالی خواهد کاست به تحقق هر چه بیشتر امنیت جهانی کمک خواهد نمود.

منابع:

-       الهویی نظری، حمید، فامیل زوار جلالی، امیر (1396) مسئولیت بین المللی دولتهای تأمین کننده مالی تروریسم، فصلنامه مطالعات حقوق عمومی، شماره 47

-       بصیری، علی، آقا محمدی، زهرا (1396) آینده‌پژوهی خاورمیانه طی سه دهه آینده؛ تحلیل روندهای مقابله با تروریسم در سطح بین‌الملل، تحقیقات سیاسی و بین المللی، 9 (31)

-       رهامی، محسن، علی نژاد، آذر (1390) ریشه های ایدئولوژیک تروریسم، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 3 (41)، 131-151.

-       سلیمی، صادق (1402). اینترپل : از تعقیب تا تضمین حقوق متهمین و مجرمین، چاپ اول، تهران: موسسه مطالعات و پژوهش­های حقوق شهر دانش.

-       سیادت، سعیده، پیرعلی، علی رضا (1395) جرایم سازمان یافته فراملی و نقش اینترپل در مقابله با آن، مطالعات بین المللی پلیس، 25

-       شمس ناتری، محمد ابراهیم، اسلامی، داوود(1394) ماهیت کیفری تامین مالی تروریسم، مطالعات حقوق کیفری و جرم شناسی، 2(4)

-       کارگری، نوروز (1391) درونمایه های تروریسم، تهران: نشر میزان.

-       گودرزی، مسعود، رزمی، سمیرا (1397) نقش پلیس اینترپل در ناامن سازی جهان برای مجرمین، امنیت انتظامی دریایی، 35

-       کاسسه، آنتونیو(1380) حمله تروریستی به مرکز تجارت جهانی و بر هم خوردن برخی مقوله های تعیین کننده حقوق بین الملل، ترجمه زهرا کسمتی، اطلاعات سیاسی – اقتصادی، 173 و 174

-       صالحی نژاد, علیرضا(1398) ضرورت رویکردی اجتماعی روانشناختی برای مقابله با تروریسم: چرا افراد به گروه های تروریستی ملحق می شوند، سومین همایش سالانه انجمن علمی مطالعات صلح ایران علوم انسانی و اجتماعی وصلح، تهران، انجمن علمی مطالعات صلح ایران

-       Abrahms, Max (2006) Why Terrorism Does Not Work, International Security, 31(2)

-       Angrist, J. D., & Pishke, J.‐S. (2009). Mostly harmless econometrics: An empiricist's campaign. Princeton, NJ: Princeton University Press.

-       Bridge, S. T. (2009) ‘Russia’s New Counteracting Terrorism Law: The Legal Implications of Pursuing Terrorists Beyond the Borders of the Russian Federation’, 3, Columbia Journal of East European Law.

-       Crenshaw, Martha (2020) Rethinking Transnational Terrorism AN INTEGRATED APPROACH, United States Institute of Peace, 158.

-       Deflem M., Maybin L. C. (2005). Interpol and the policing of international terrorism: Developments and dynamics since September 11. In Snowden L. L., Whitsel B. (Eds.), Terrorism: Research, readings, and realities.

-       Deflem, Mathieu (2022) The Declining Significance of Interpol: Policing International Terrorism After 9/11, Sag Journals, First published.

-       Duffy, Helen (2015) Terrorism’ in international law, Published online by Cambridge University Press.

-       Enders, W., & Sandler, T. (2011). Who adopts MIND/FIND in INTERPOL's fight against international crime and terrorism? Public Choice, 149.

-       Gardeazabal, Javier (2015) INTERPOL's Surveillance Network in Curbing Transnational Terrorism, J Policy Anal Manage, 34 (4)

-       Gassebner, M., & Luechinger, S. (2011). Lock, stock, and barrel: A comprehensive assessment of the determinants of terror. Public Choice, 149.

-       Horgan, John (2014) The Psychology of Terrorism Second Edition, eBook Published, London.

-       Houck, M., W.P. McAndrew. (2020) Interpol review of forensic science management literature 2016-2019, Forensic Sci. Int.: Synergy, 2

-       Lutz, James M. and Lutz, Brenda J. (2013). Global Terrorism, 3rd ed. London: Routledge.

-       McAndrew, William P. et al. (2023) Interpol review of forensic management, 2019–2022, Forensic Science International: Synergy, 6

-       Mickolus, Edward F.; Sandler, Todd; Flemming, Peter A.; Simmons, Susan L. (2016) "The International Terrorism: Attributes of Terrorist Events (ITERATE) Datasets", https://doi.org/10.5683/SP/YRFU12, Borealis, V4

-       Mueller, J., & Stewart, M. G. (2014). Evaluating counterterrorism spending. Journal of Economic Perspectives, 28,

-       San, Serdar (2022) Transnational policing between national political regimes and human rights norms: The case of the Interpol Red Notice system, Sag Journals, 26(4)

-       Sandler, T., Enders, W., & Gaibulloev, K. (2011). Domestic versus transnational terrorism: Data, decomposition, and dynamics. Journal of Peace Research, 48

-       Schmid, A., (2004) ‘Terrorism: The Definitional Problem’, Case Western Reserve Journal of International Law.36

-       Ganor, Boaz (2005) Strategy of Modern Terrorism, Innovation Exchange, 10

 

21

 

---

[1]  .Lutz

[2]  . Abrahms

[3]  . Tamil Tigers (LTTE)

[4]  . Euskadi Ta Askatasuna (ETA)

[5]  . Horgan

[6]  . Duffy

[7]  . Bridge

[8]  . Schmid

[9]  . Crenshaw

[10]  . Ganor

[11]  . Sandler et al.

[12]  . Mueller & Stewart

[13]  . Members’ National Central Bureaus (NCBs)

[14]  . INTERPOL General Secretariat (IPGS)

[15]  . McAndrew

[16]  . Suspected terrorists and stolen and lost travel documents (SLTD)

[17]  .Houck

[18]  . Facial, Imaging, Recognition, Searching and Tracking

[19]  . https://www.interpol.int/en/Crimes/Terrorism

[20]  . Blue Notices

[21]  . https://www.interpol.int/en/Crimes/Terrorism/Identifying-terrorist-suspects

[22]  .Deflem

[23]  . captagon

[24]  .Dflem

[25]  . Financial Action Taskforce (FATF)

[26]  . Financial Action Task Force (FATF)

[27]  . Egmont Group

[28]  . Financial intelligence units (FIUs)

[29]  . واحد اطلاعات مالی یک مجموعه تشکیلات ملی مرکزی در کشورهاست که از طریق ارتباط با سیستم بانکی، بیمه‌ای، مالیاتی، گمرکی، و … اطلاعات و گزارش‌های مالی مشکوک را دریافت و مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد.

[30]  . https://www.interpol.int/en/Crimes/Terrorism/Preventing-terrorist-travel

[31]  . https://www.interpol.int/en/Crimes/Terrorism/Tracing-terrorist-finances

[32]  . Mobile INTERPOL Network Database (MIND)

[33]  . Fixed INTERPOL Network Database (FIND)

[34]  .Angrist

[35]  . Sandler

[36]  . Enders

[37]  . Gassebner

[38]  . INTERPOL’s SLTD database

[39]  . در این خصوص می توان به بانک اطلاعاتی گذرنامه های مفقوده و مسروقه اینترپل اشاره نمود. این پایگاه داده به پلیس کمک می کند تا تروریست ها و جنایتکارانی را که اغلب از اسناد مسافرتی جعلی برای عبور از مرزها استفاده می کنند، شناسایی و دستگیر کنند. پایگاه داده مذکورحاوی اطلاعاتی درباره اسناد مسافرتی و هویتی است که به‌عنوان دزدیده، گم شده، باطل، نامعتبر یا به سرقت رفته گزارش شده است. افسران مجری قانون در سراسر جهان می توانند اعتبار یک سند مسافرتی یا هویتی را در چند ثانیه با استفاده از پایگاه داده SLTD بررسی کنند. پایگاه داده SLTD حاوی اطلاعاتی درباره اسناد مسافرتی و هویتی است که به‌عنوان خالی، مفقود، باطل، نامعتبر یا دزدیده شده گزارش شده‌اند.

[40]  . البته همه کشورهای مرتبط با این دو پایگاه از این فناوری برای جستجو استفاده نمی کنند. در مارس 2014، زمانی که دو مسافر با گذرنامه‌های دزدیده شده سوار بر پرواز 370 خطوط هوایی مالزی شدند و توسط مالزی، یک کشور دارای پایگاه داده ثابت از ژوئن 2007، غربالگری نشدند، این موضوع کاملاً مشخص شد.

[41]  . Gardeazabal

[42]  . The International Terrorism: Attributes of Terrorist Events (ITERATE)

[43]  . Mickolus et al.

[44]  .San

[45]  . hub‐spoke system

---