فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - بررسی امکان تولید مینی‎تیوبر در روش کشت آئروپونیک (هواکشت) و مقایسه آن با روش کشت معمولی
  داود حسن پناه
  این تحقیق به منظور بررسی امکان تولید مینی‎تیوبر دو رقم سیب‎زمینی، در روش هواکشت و مقایسه آن با روش کشت معمولی در سال 1388 در شرکت تولید بذر دشت زرین اردبیل انجام شد. گیاهچه‌های تولیدی از کشت بافت به اتاق تطابق‌پذیری منتقل شدند و سپس در محیط گلخانه‎ای و آزمای چکیده کامل

  این تحقیق به منظور بررسی امکان تولید مینی‎تیوبر دو رقم سیب‎زمینی، در روش هواکشت و مقایسه آن با روش کشت معمولی در سال 1388 در شرکت تولید بذر دشت زرین اردبیل انجام شد. گیاهچه‌های تولیدی از کشت بافت به اتاق تطابق‌پذیری منتقل شدند و سپس در محیط گلخانه‎ای و آزمایشگاهی کشت گردیدند. در روش هوا کشت و معمولی، گیاهچه‎های دو رقم سیب‎زمینی (آگریا و ساوالان) براساس طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و با تراکم کاشت 10×10 سانتی‎متر کشت شدند. در طی دوره رشد و بعد از برداشت صفات طول ریشه، طول استولون، ارتفاع بوته، تعداد و وزن مینی‎تیوبر در بوته و در مترمربع، متوسط اندازه مینی‎تیوبر و وضعیت انبارمانی مینی‎تیوبرها بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس صفات مورد ارزیابی نشان داد که بین روش کشت، ارقام و اثر متقابل آن‎ها از لحاظ صفات تعداد و وزن مینی‎تیوبر در متر مربع، متوسط اندازه مینی‎تیوبر، ارتفاع بوته و طول استولون اختلاف معنی‎دار وجود دارد. رقم ساوالان در روش هواکشت تعداد و وزن مینی‎تیوبر در متر مربع، طول استولون و طول ریشه بیشتری نسبت به رقم آگریا داشت. تعداد و وزن مینی‎تیوبر در متر مربع در روش هواکشت نسبت به روش معمولی به‎ترتیب 110 و 38 درصد بود. در این آزمایش با توجه به افزایش تعداد 493 مینی‎تیوبر در مترمربع روش هواکشت انتخاب و توصیه می‎شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - بررسی روند تغییرات برخی از شاخص‌های رشدی گندم تحت شرایط کم آبی
  حمید دهقان‎زاده منوچهر جم نژاد
  به منظور بررسی تأثیر تیمار های کم آبیاری بر شاخص های رشدی سه رقم گندم نان (Triticum aestivum L.)، آزمایشی در سال های زراعی 87-1386 و 88- 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی نراق به صورت کرت های خرد شده، بر پایه طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا چکیده کامل

  به منظور بررسی تأثیر تیمار های کم آبیاری بر شاخص های رشدی سه رقم گندم نان (Triticum aestivum L.)، آزمایشی در سال های زراعی 87-1386 و 88- 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی نراق به صورت کرت های خرد شده، بر پایه طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. کرت های اصلی شامل زمان آبیاری (آبیاری پس از70 ،90 و110 میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A) و کرت های فرعی شامل ارقام گندم (مهدوی، سپاهان و بک کراس روشن) بودند. تیمارهای آبیاری پس از 70 و 90 میلی متر تبخیر تجمعی، از نظر هیچ یک از شاخص های رشدی تفاوت معنی داری نداشتند ولی، افزایش فاصله دو آبیاری از 90 به 110 میلی متر تبخیر تجمعی، باعث کاهش معنی دار در شاخص های رشدی داشت. در شرایط تیمارهای آبیاری 70 و90 میلی متر تبخیر تجمعی، روند تغییرات شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، سرعت آسیمیلاسیون خالص و سرعت رشد محصول مشابه بود. در حالی که در همه نمونه برداری ها با افزایش فاصله دو آبیاری از 90 به 110 میلی متر تبخیر تجمعی، کاهش قابل ملاحظه ای در روند تغییرات شاخص های رشدی مشاهده گردید. روند تغییرات سرعت رشد محصول با تغییرات شاخص سطح برگ موزون بود ولی با سرعت آسیمیلاسیون خالص هماهنگی کمتری مشاهد شد. بنابراین ممکن است در شرایط آب و هوایی مشابه با انجام آبیاری بر اساس دوره زمانی 70 و 90 میلی متر تبخیر از تشک تبخیر کلاس A صفات مورد بررسی تفاوت معنی داری نداشته باشند، یعنی با کاهش 22 درصد در مصرف آب آبیاری، در شاخص های رشدی و عملکرد محصول تغییراتی حاصل نشود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - تأثیر میکوریزا (Glomus intraradices)و سطوح مختلف روی بر صفات مورفولوژیک و زراعی ذرت (Zea mays) در سطوح مختلف رطوبت خاک
  نورعلی ساجدی امیر حسین شیرانی راد عبداللّّّّّّه ساجدی هادی خانمحمدی
  به منظور مطالعه اثر قارچ میکوریزا و سطوح مختلف عنصر روی بر برخی از صفات مورفولوژیک، زراعی و عملکرد ذرت سینگل کراس 704 تحت شرایط مختلف رطوبت خاک، آزمایشی به‎صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎ های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی چکیده کامل

  به منظور مطالعه اثر قارچ میکوریزا و سطوح مختلف عنصر روی بر برخی از صفات مورفولوژیک، زراعی و عملکرد ذرت سینگل کراس 704 تحت شرایط مختلف رطوبت خاک، آزمایشی به‎صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎ های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل آبیاری در سه سطح (آبیاری معادل نیاز آبی گیاه، آبیاری معادل 75 درصد آبیاری معادل 50 درصد نیاز آبی گیاه)، تلقیح قارچ میکوریزا در دو سطح (تلقیح با G.intraradices و بدون تلقیح) که در هنگام کاشت با بذر تلقیح گردید و روی از منبع سولفات روی در سه سطح (شاهد، 25 کیلوگرم در هکتار و 45 کیلوگرم در هکتار ) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی روی صفات زراعی و عملکرد دانه مؤثر بود. حداکثر عملکرد دانه ذرت در آبیاری شاهد به دست آمد. با کاربرد قارچ میکوریزا و سولفات روی به‎طور مجزا صفات مورد نظر افزایش یافتند. اثرات متقابل دوگانه قارچ و سولفات روی عملکرد دانه را افزایش داد. اثرات متقابل سه گانه تیمارها (آبیاری، قارچ و سولفات روی) موجب افزایش عملکرد دانه گردید به‎طوری‎که بیشترین مقدار صفات زراعی و عملکرد دانه با استفاده از اثر متقابل سه گانه تیمار آبیاری شاهد، 25 کیلوگرم در هکتار سولفات روی و تلقیح با قارچ G.intraradices حاصل شد پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - ارزیابی تنوع ژنتیکی و روابط بین صفات مورفولوژیکی و عملکرد دانه در ارقام پیشرفته گندم نان (Triticum aestivum L.) با استفاده از روش های آماری چند متغیره
  مینا سرابی علیرضا تاری نژاد ورهرام رشیدی رحیم علیمحمدی
  به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی و ارتباط صفات مختلف مرفولوژیکی با عملکرد دانه در گندم نان، تعداد 30 رقم پیشرفته در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه در سال زراعی 88-1387 مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این آزمایش 19 صف چکیده کامل

  به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی و ارتباط صفات مختلف مرفولوژیکی با عملکرد دانه در گندم نان، تعداد 30 رقم پیشرفته در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه در سال زراعی 88-1387 مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این آزمایش 19 صفت شامل عملکرد دانه و اجزای آن، خصوصیات مورفولوژیکی گیاه و دانه و صفات کیفی ارزیابی شدند. نتایج حاصل از تجزیه به مولفه ها نشان داد که دو مولفه اول و دوم در مجموع 51/75 درصد از کل تغییرات داده ها را توجیه نمودند به طوری‎که مولفه‎های اول و دوم، به ترتیب به عنوان مولفه عملکرد و مولفه فنولوژی شناخته شدند. بر اساس تجزیه رگرسیون مرحله ای، صفات تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در مترمربع، ارتفاع بوته و طول سنبله اصلی 7/98 درصد از سهم اجزای عملکرد را تشکیل داده و سهم موثرتری در توجیه عملکرد دانه داشتند. تجزیه علیت داده‎های کمی نشان داد که بزرگ ترین اثر مستقل بر عملکرد دانه به‎ترتیب مربوط به وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله و ارتفاع بوته بود. نتایج تجزیه خوشه ای به روش وارد نشان داد که ارقام مورد مطالعه در سه گروه طبقه بندی شدند و گروه سوم با 3/23 درصد از کل ارقام دارای میانگین عملکرد دانه بالاتری (57/2513 کیلوگرم در هکتار) نسبت به دو گروه اول و دوم بود. با توجه به نتایج بدست آمده در شرایط آب و هوایی تحقیق حاضر رقم N-76-16 به عنوان رقم مطلوب با عملکرد بالا برای منطقه معرفی و می تواند جهت تحقیقات تکمیلی و بهنژادی مورد گزینش قرار گیرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - اثر محلول‎پاشی مقادیر و منابع مختلف پتاسیم بر عملکرد و خصوصیات کمی و کیفی گل ژربرا رقم استانزا (Gerbera jamesonii cv. Stanza)
  شراره مرتضایی‎فرد سپیده کلاته جاری مجید بصیرت
  این پژوهش به منظور بررسی تأثیرمحلول پاشی نمک‌های مختلف پتاسیمی شامل سیلیکات پتاسیم، نیترات پتاسیم و سولفات پتاسیم در مقادیر صفر، 5/1 و 3 گرم بر لیتر پتاسیم (k) بر عملکرد و کیفیت گل شاخه بریدنی ژربرا رقم استانزا انجام گرفت. پژوهش در سال 1387 در منطقه پاکدشت ورامین اجرا گ چکیده کامل

  این پژوهش به منظور بررسی تأثیرمحلول پاشی نمک‌های مختلف پتاسیمی شامل سیلیکات پتاسیم، نیترات پتاسیم و سولفات پتاسیم در مقادیر صفر، 5/1 و 3 گرم بر لیتر پتاسیم (k) بر عملکرد و کیفیت گل شاخه بریدنی ژربرا رقم استانزا انجام گرفت. پژوهش در سال 1387 در منطقه پاکدشت ورامین اجرا گردید. طرح آزمایشی، طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار در نظر گرفته شد که هر تکرار شامل چهار گلدان بود. نتایج تجزیه آماری نشان داد که عملکرد بوته‌ها تحت تأثیر تیمارهای کودی قرار گرفت و تمام تیمارهای پتاسیمی باعث افزایش معنی‌دار عملکرد در سطح احتمال 1% شدند ولی اثر تیمار نیترات پتاسیم بیشتر از سایر تیمارها بود. تیمارهای نیترات پتاسیم و سیلیکات پتاسیم در غلظت 3 گرم در لیتر در مقایسه با سایر تیمارها و شاهد باعث افزایش معنی‌داری در سطح احتمال 1% در قطر گل و قطر ساقه گل دهنده شدند. نمک‎های مختلف پتاسیم باعث افزایش در شدت سبزی برگ در کلیه تیمارها نسبت به شاهد در سطح احتمال 5% شدند. اندازه گیری میزان پتاسیم برگ نشان داد که در کلیه تیمارهای مورد آزمایش با افزایش پتاسیم، غلظت پتاسیم برگ نیز افزایش یافت. با افزایش غلظت پتاسیم برگ، کاهش معنی داری در غلظت کلسیم و منیزیم برگ مشاهده گردید و هیچ اثر منفی بر کیفیت گل با وجود افزایش پتاسیم مشاهده نشد. مقایسات میانگین براساس آزمون چند دامنه ای دانکن صورت گرفت. از نتایج به‎دست آمده چنین استنباط می‌گردد که برای به‎دست آوردن بیشترین تعداد گل و گل‌هایی با کیفیت بهتر در بوته، محلول پاشی تیمارهای نیترات پتاسیم و سیلیکات پتاسیم با غلظت سه گرم بر لیتر صورت گیرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - اثر مقادیر مختلف چهار منبع کودی نیتروژن‌دار بر عملکرد دانه و روغن کلزا و مقدار نیتروژن باقی‌مانده در خاک
  مهدی مهرپویان احمد گلچین سلیمان جمشیدی
  به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف کودهای نیتروژن دار بر عملکرد و مقدار روغن کلزا رقم SLM046 و میزان نیتروژن باقی‎مانده در خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. کود نیتروژنه در پنج سطح شامل بدون کود، 60، 120، 180 و24 چکیده کامل

  به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف کودهای نیتروژن دار بر عملکرد و مقدار روغن کلزا رقم SLM046 و میزان نیتروژن باقی‎مانده در خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. کود نیتروژنه در پنج سطح شامل بدون کود، 60، 120، 180 و240 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از چهار منبع کودی شامل اوره با پوشش گوگردی، اوره معمولی، نیترات آمونیم و سولفات آمونیم در سه نوبت هم‌‌زمان با کاشت، مرحله‌ی ساقه روی و نیز شروع غلاف بندی کلزا مصرف شد. تنها اوره با پوشش گوگردی به صورت یک جا در زمان کاشت مصرف گردید. بیشترین عملکرد دانه و روغن از بالاترین سطح کودی اوره معمولی حاصل شد. هم‎چنین بالاترین میزان نیتروژن کل باقی‌مانده در خاک، با کاربرد اوره با پوشش گوگردی به دست آمد. با بالا رفتن سطح کودی از صفر تا 240 کیلوگرم در هکتار میزان نیتروژن کل باقی‎مانده در خاک افزایش یافت. به علاوه، مقادیر بالاتری از نیترات خاک با کاربرد نیترات آمونیم، اوره معمولی و اوره با پوشش گوگردی در مقایسه با سولفات آمونیوم به دست آمد. بالاترین وکم‌ترین غلظت آمونیوم خاک به ترتیب از مصرف اوره با پوشش گوگردی و کود نیترات آمونیم حاصل شد. در مجموع، علی‌رغم کاربرد مقادیر متفاوت نیتروژن در کلزا، میزان نیترات و آمونیوم باقی‎مانده در خاک پس از برداشت محصول کلزا، از میزان آنها قبل از کشت پایین‌تر بود که این امر نشان دهنده ی قابلیت بالای کلزا در برداشت نیتروژن از خاک است. هم‎چنین، مشخص شد که با افزایش مقادیر نیتروژن، میزان کارآیی مصرف نیتروژن کاهش می‌یابد و به ترتیب بالاترین و کمترین کارآیی مصرف نیتروژن از مصرف کود نیترات آمونیوم و اوره با پوشش گوگردی به‌دست آمد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  7 - پرایمینگ سالیسیلیک اسید بر جوانه‎زنی، بنیه و برخی خصوصیات مورفولوژیک گیاهچه‌های گلرنگ
  لیلا محمدی فرید شکاری جلال صبا اسماعیل زنگانی
  پرایمینگ بذر از جمله روش هایی است که جهت بهبود و افزایش جوانه زنی بذر و سبز کردن گیاهچه تحت شرایط تنش و بدون تنش مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید و هیدروپرایمینگ بر روی بنیه و خصوصیات گیاهچه های گلرنگ، رقم گلدشت، آزمایشی به‌صو چکیده کامل

  پرایمینگ بذر از جمله روش هایی است که جهت بهبود و افزایش جوانه زنی بذر و سبز کردن گیاهچه تحت شرایط تنش و بدون تنش مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید و هیدروپرایمینگ بر روی بنیه و خصوصیات گیاهچه های گلرنگ، رقم گلدشت، آزمایشی به‌صورت مزرعه ای انجام گردید. تیمارهای آزمایشی در هشت سطح شامل پرایمینگ با سطوح ۴۰۰، ٨۰۰، ١٢٠٠، ١٦۰۰، ۲۰۰۰، ۲۴۰۰ میکرومولار سالیسیلیک اسید، یک تیمار هیدروپرایمینگ و تیمار شاهد (بذر تیمار نشده) بودند. پرایمینگ با سالیسیلیک اسید موجب گردید نه‌تنها سرعت ظهور گیاهچه‌ها، بلکه درصد ظهور و تعداد گیاهچه‌های استقرار یافته نیز افزایش یابد. علاوه براین، بر اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید وزن خشک کل گیاهچه، طول ریشه، تعداد برگ و شاخص سطح برگ افزایش و میانگین زمان سبز کردن کاهش یافت. بیشترین چگالی ریشه در غلظت ۲۴۰۰ میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده گردید که نسبت به بذر خشک و هیدروپرایمینگ افزایشی ٦٠ درصدی داشت. نتایج نشان داد علاوه بر این ‌که تعداد برگ از ٧/٦ در تیمار شاهد به ١٧/١٠ در غلظت۲۴۰۰ میکرومولار رسید، سطح برگ نیز به ازای هر تک برگ به طور متوسط به مقدار ٣٠ درصد در بالاترین غلظت سالیسیلیک اسید افزایش پیدا کرد، که نشان می دهد پرایمینگ با سالیسیلیک اسید می تواند هم از طریق افزایش سطح تک برگ و هم تعداد برگ موجب افزایش سطح برگ کل بوته و شاخص سطح برگ گردد. نتایج نشان داد پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید بسیار مؤثرتر از هیدروپرایمینگ بوده و موجب افزایش بنیه بذر و نمود گیاهچه های گلرنگ گردید. به‎ازای افزایش غلظت سالیسیلیک اسید به‎کار رفته یک روند افزایشی در طول و وزن خشک ریشه مشاهده گردید. علاوه بر این که سالیسیلیک اسید طول ریشه را افزایش داد، چگالی ریشه ها نیز افزایش پیدا کرد و متراکم ترین ریشه‎ها در گیاهچه های تیمار شده با غلظت‎های بالاتر سالیسیلیک اسید دیده شد. به‌طور کلی هیدروپرایمینگ تاثیر چندانی بر افزایش کمیت صفات ارزیابی شده نداشت به گونه‌ای که در بیشتر صفات مورد ارزیابی، کمترین مقادیر اندازه‌گیری شده در تیمار بذر شاهد و هیدروپرایمینگ مشاهده شدند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  8 - ارزیابی دگرآسیبی سورگوم جارویی (Sorghum vulgare var. technicum) بر جوانه زنی و رشد گیاهچه جو (Hordeum vulgare‌)
  سمیه هاشمی‎زاده سلیمان جمشیدی شهرام شاهرخی
  سورگوم جارویی به صورت گسترده در منطقه میانه برای تولید جاروی سنتی کشت شده و تناوب آن با جو یکی از تناوب های رایج این منطقه می باشد. این تحقیق به منظور تعیین قابلیت دگرآسیبی سورگوم جارویی بر جوانه زنی و رشد اولیه جو انجام گرفت. اثر عصاره آبی 5/2، 5، 5/7 و 10% ریشه و ان چکیده کامل

  سورگوم جارویی به صورت گسترده در منطقه میانه برای تولید جاروی سنتی کشت شده و تناوب آن با جو یکی از تناوب های رایج این منطقه می باشد. این تحقیق به منظور تعیین قابلیت دگرآسیبی سورگوم جارویی بر جوانه زنی و رشد اولیه جو انجام گرفت. اثر عصاره آبی 5/2، 5، 5/7 و 10% ریشه و اندام هوایی سورگوم جارویی نمونه برداری شده بعد از کاشت در چهار مرحله به فواصل یک ماهه و نیز اثر ترشحات ریشه گیاهچه های سورگوم جارویی به روش اتاقک هم تراز آگار بر گیاهچه های جو، هم‎چنین اثر عصاره آبی 5 و 10% بقایای دست نخورده و سوخته بلافاصله و یک ماه بعد از برداشت بر جوانه زنی و رشد اولیه جو در آزمایشگاه بررسی شد. هم‎چنین، اثر عصاره 5/2، 5، 5/7 و10% اندام هوایی سورگوم جارویی سه ماهه بر رشد گیاهچه جو در گلخانه مطالعه شد. عصاره ریشه سورگوم جارویی نسبت به عصاره اندام هوایی بر جوانه زنی جو کمتر بازدارنده بود و عصاره اندام هوایی سه ماهه بیشترین اثر بازدارنده بر جوانه زنی و رشد اولیه جو را داشت. هم‎چنین ترشحات ریشه سورگوم جارویی بر رشد ساقه چه بیشتر از ریشه چه جو تأثیرگذار بود. به علاوه، سوزاندن بقایای گیاهی سورگوم جارویی در تخفیف خاصیت دگرآسیبی آن تا 77% مؤثر بود. اثر عصاره دهی سورگوم جارویی در گلخانه از تأثیر مستقیم آن در آزمایشگاه بر ویژگی های گیاهچه جو کمتر بود. نظر به خاصیت قابل توجه دگرآسیب سورگوم جارویی بر جو، بایستی در قرار دادن تناوب جو با سورگوم جارویی ملاحظات کافی در مدیریت بقایای محصول سورگوم جارویی به عمل آید. پرونده مقاله