فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - بررسی اثر غلظت آلژنیک اسید(ارگوسان) بر رشد و بقای پست لاروهای میگوی سفید هندی(Fenneropenaeus indicus)
  امیر هوشنگ بحری قباد آذری تاکامی فلورا محمدی زاده
  محرک های ایمنی یکی از راه های مهم برای جلوگیری از بیماری به شمار می روند. در این تحقیق اثر آلژنیک اسید بر روی فاکتورهای رشد از قبیل طول کل، افزایش وزن خشک و میزان بقا در مرحله پست لاروی PL15میگوی سفید هندی(Fenneropenaeus indicus) بررسی گردید. اثر آلژنیک اسید 5/0 درصد(تی چکیده کامل

  محرک های ایمنی یکی از راه های مهم برای جلوگیری از بیماری به شمار می روند. در این تحقیق اثر آلژنیک اسید بر روی فاکتورهای رشد از قبیل طول کل، افزایش وزن خشک و میزان بقا در مرحله پست لاروی PL15میگوی سفید هندی(Fenneropenaeus indicus) بررسی گردید. اثر آلژنیک اسید 5/0 درصد(تیمار 1)، 1 درصد(تیمار 2) و 2 درصد(تیمار 3)، بعلاوه یک تیمار شاهد، جهت مقایسه مورد آزمایش قرار گرفت. با در نظر گرفتن 4 تیمار و 3 تکرار برای هر یک از آنها،12 سطل یکسان استفاده شد که به مقدار 10 لیتر آبگیری و با تراکم 100 پست لارو مرحله زوآ یک در لیتر ذخیره سازی گردید و لارو های مورد آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی، تغذیه شدند. دوره آزمایش از مرحله زوآ یک تاPL15بودکه در پایان روز 25 جهت زیست سنجی و تعیین میزان بقا بررسی شدند. نتایج نشان داد که در مرحله پست لاروی PL15 در تیمار های آزمایشی که از محرک ایمنی استفاده شد طول کل(mm) به ترتیب (15/17 ،42/17 و 45/17 )بوده و با تیمار شاهد86/16 که محروم از اضافه شدن محرک به جیره پایه بودند، اختلاف معنی داری را نشان دادند(05/0 < P).اما در تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0 > P).در خصوص وزن خشک(mg) نیز در تیمار های آزمایشی به ترتیب مقادیر(85/2 ،93/2 و 92/2)در مقایسه با تیمار شاهد 75/2 بدست آمد و همچنین میزان بقا به درصد نیز در پایان عملیات در تیمارهای آزمایشی نزدیک به هم(33/78 ،33/76 و 67/79 )در مقابل مقدار33/60 برای تیمار شاهد محاسبه گردید که مطالعات اخیر حاکی از آن بود که تیمار های آزمایشی در هر 3 غلظت نسبت به تیمار شاهد دارای اختلاف معنی داری بودند(05/0 < P). هر چند که نسبت به همدیگر تفاوت معنی داری در بین آنها مشاهده نشد(05/0 > P). به هر حال استفاده از این فراورده در حداقل میزان در یک برنامه غذایی مطلوب در مرحله پست لاروی، می تواند ایمنی و به تبع آن رشد و بقای پست لاروها را جهت معرفی به استخرهای پرورشی بالا برد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - استقرار زیستگاه های مصنوعی (Artificial reefs)با تاکید بر پراکنش جوامع ایکتیوپلانکتونی درآب های استان هرمزگان(حوزه خلیج فارس)
  سیامک بهزادی بهنام دقوقی فرشته سراجی علی سالارپوری محمد درویشی غلامعلی اکبرزاده محمد صدیق مرتضوی
  در این مطالعه آب های حوزه مرکزی و غرب استان هرمزگان در خلیج فارس(حدفاصل بین جنوب جزیره قشم تا جزیره هندورابی)، جهت مطالعه جوامع ایکتیوپلانکتونی مورد بررسی واقع شد. بدین منظور10 ترانسکت با فواصل طولی 10 مایل در نظر گرفته شد و هر ترانسکت به 3 ایستگاه شامل خطوط ساحلی تا عم چکیده کامل

  در این مطالعه آب های حوزه مرکزی و غرب استان هرمزگان در خلیج فارس(حدفاصل بین جنوب جزیره قشم تا جزیره هندورابی)، جهت مطالعه جوامع ایکتیوپلانکتونی مورد بررسی واقع شد. بدین منظور10 ترانسکت با فواصل طولی 10 مایل در نظر گرفته شد و هر ترانسکت به 3 ایستگاه شامل خطوط ساحلی تا عمق 10، 10 تا 20 و20 تا 30 متر تقسیم و نمونه برداری ازایستگاه های دو(20- 10متر) هر ترانسکت به صورت فصلی از فروردین لغایت اسفند ماه سال 86 صورت پذیرفت. جهت نمونه برداری، از ابزارتور دوقلو بونگو با اندازه چشمه 500 میکرون استفاده شد. در طی این بررسی ایکتیوپلانکتون های متعلق به هفت خانواده شانک ماهیان، گاوماهیان، شوریده ماهیان، شگ ماهیان، کفشک ماهیان، کفال ماهیان و Bregmacerotidae شناسایی شد. نتایج حاصل از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تست توکی در سطح 95 درصد نشان داد فراوانی ایکتیوپلانکتون ها در دو حوزه غرب استان( حوزه بندر لنگه تا بندر حسینه و حوزه جزیره کیش) با حوزه مرکزی( حوزه جزیره قشم) دارای اختلاف معنی داری بوده (05/0P<)، اما بین دو حوزه بندر لنگه تا بندر حسینه و حوزه جزیره کیش در غرب استان تفاوت معنی داری مشاهده نشد(05/0p>). نتایج حاصل از همین آزمون، نشان دهنده اختلاف معنی داری بین فراوانی ایکتیوپلانکتون های مشاهده شده دربرخی فصول و ترانسکت ها نسبت به یکدیگر می باشد(05/0p<). هر چند که حضور این جوامع در منطقه مورد بررسی دارای نوساناتی بوده، آب های ساحلی استان درمناطق مورد بررسی، جهت استقرار زیستگاه های مصنوعی به منظور تجمع لارو ماهیان مناسب نتیجه گیری شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - تعیین رژیم غذایی ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus) درآب های خلیج فارس، منطقه جزیره تنب تا هنگام
  علی سالارپوری محمد درویشی سیامک بهزادی محمد مومنی
  ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus) یکی ازگونه های مهم تجاری ماهیان در آب های خلیج فارس می باشد. از صید شناور های تجاری از مهر1384 تا مرداد 1385 اقدام به نمونه برداری گردید. نتایج نشان داد که ستاره دریایی شکننده با 31 درصد بیشترین میزان را در رژیم غذایی این ما چکیده کامل

  ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus) یکی ازگونه های مهم تجاری ماهیان در آب های خلیج فارس می باشد. از صید شناور های تجاری از مهر1384 تا مرداد 1385 اقدام به نمونه برداری گردید. نتایج نشان داد که ستاره دریایی شکننده با 31 درصد بیشترین میزان را در رژیم غذایی این ماهی داشته، در حالی که خرچنگ ریز (19درصد)، ماهی هضم شده(19درصد) و بادام شکلان (15درصد) رتبه های بعدی را بخود اختصاص داده اند. در طبقه طولی کمتر از 14 سانتی متر ستاره دریایی شکننده (50 درصد)، در طبقه طولی 15-20 سانتی متر خرچنگ ریز (6/24درصد) ، در طبقه طولی 21-26 سانتی متر ماهی هضم شده (5/18 درصد) و در طبقه طولی بیشتر از 26 سانتی متر ستاره دریایی شکننده (50 درصد) محتویات معده را به خود اختصاص داده اند. شاخص خالی بودن معده این ماهی برابر با 53 درصد محاسبه شد،که این ماهی را در زمره ماهیان با تغذیه متوسط قرار می دهد. ترجیح غذایی این ماهی برای ستاره دریایی (45درصد)، برای خرچنگ ریز(37درصد)، برای بادام شکلان(33درصد)، برای عقربک ماهی(28درصد) و برای میگو و موتو ماهی کمتر از 10 درصد بدست آمد. بررسی فصلی ترکیب غذایی این ماهی نشان داد که در فصل پاییز 1384، خرچنگ ریز(5/38 درصد)، و ستاره دریایی شکننده در تابستان 1385 ( 3/45 درصد) و زمستان 1384 (6/44 درصد)، بیشترین سهم را محتویات معده این ماهی داشته اند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - بررسی ترکیب گونه ای و فراوانی ماهیان درگرگورهای سنتی آبهای استان بوشهرخلیج فارس
  محمد جواد شعبانی مازیار یحیوی کامبوزیا خورشیدیان غلام مرادی حسین شادکامی
  در این بررسی که طی یک دوره 5 ماهه از اسفند 1385 لغایت تیرماه 1386 انجام شد، مقدار 435 کیلو گرم ( 1188 عدد ) آبزی مربوط به 25 گونه از 11 خانواده طی10 بارسرکشی و بازدید از گرگورها صید و زیست سنجی شدند. از نظر تعداد بیشترین فراوانی با 0/54 % در اردیبهشت و کمترین با 2/7 % د چکیده کامل

  در این بررسی که طی یک دوره 5 ماهه از اسفند 1385 لغایت تیرماه 1386 انجام شد، مقدار 435 کیلو گرم ( 1188 عدد ) آبزی مربوط به 25 گونه از 11 خانواده طی10 بارسرکشی و بازدید از گرگورها صید و زیست سنجی شدند. از نظر تعداد بیشترین فراوانی با 0/54 % در اردیبهشت و کمترین با 2/7 % در اسفند بدست آمد. فراوانی گیش پهن با 1/38% نسبت به سایرین بیشترین و سهم سایر گونه ها به ترتیب کوپر با 9/21% ، سنگسر معمولی 5/11% ، شانک زرد باله 7/7% ، هامورمعمولی 1/6% ، گیش بال افشان 7/3% ، گوازیم دم رشته ای 0/3% و سرخو چمن با 1/2% ، بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده بودند؛ که از نظر تعداد 0/94% متعلق به این 8 گونه می باشد. از نظر وزنی نیز سنگسر معمولی با 3/24% بیشترین نسبت به سایرین و سایر گونه ها به ترتیب هامورمعمولی 8/16% ، گیش پهن 2/16% ، کوپر 5/13% ، گیش بال افشان 7/8% ، شانک زردباله 4/7% ، سرخو چمن 8/3% ، صُبیتی 8/1% ، گوازیم دم رشته ای 6/1% و میش ماهی منقوط 3/1% را تشکیل داده بودند؛ که از نظر وزن 5/95% به این 10 گونه تعلق داشته است . براساس نتایج ، متوسط صید یک گرگور در ماه ( CPUE ) در دوره نمونه برداری 8/1 کیلوگرم -گرگور در ماه محاسبه گردید، درحالی که بشترین CPUE در نیمه اردیبهشت با 8/3 و کمترین در اسفند با 8/0 کیلو گرم بر گرگور در ماه بدست آمد . پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - تاثیردما و تغذیه جلبکی برتراکم روتیفر Brachionus plicatilis درشرایط آزمایشگاهی
  حامد عبدالهی فینی مازیار یحیوی علیرضا سالارزاده حجت الله فروغی فرد مریم معزی غلامعلی اکبرزاده
  برای دستیابی به بهترین تراکم رشد روتیفرها در این مطالعه دو نوع تیمار (دما و تغذیه جلبکی) انتخاب و مطالعات در بخش آبزی پروری پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان واقع در شهر بندرعباس در مهرماه 1388 انجام شد. در این آزمایش روتیفر گونهplicatilisBrachionus در شرایط آزمای چکیده کامل

  برای دستیابی به بهترین تراکم رشد روتیفرها در این مطالعه دو نوع تیمار (دما و تغذیه جلبکی) انتخاب و مطالعات در بخش آبزی پروری پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان واقع در شهر بندرعباس در مهرماه 1388 انجام شد. در این آزمایش روتیفر گونهplicatilisBrachionus در شرایط آزمایشگاهی در سه سطح دمای (25 ، 30 و 35 درجه سانتیگراد ) و تغذیه جلبک در سه سطح ( تغذیه منحصراً با Chlorella ،تغذیه منحصراً با Nannochloropsisو تغذیه با ترکیب Nannochloropsis و Chlorella) مورد آزمایش قرار گرفت.جهت بررسی و مقایسه تیمار ها از آنالیز واریانس دو طرفه استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش دما تراکم روتیفرهاافزایش می یابد ، به طوری که در دمای 25 درجه سانتیگراد با کمترین میانگین تراکم و در دمای 35 درجه سانتیگراد با بیشترین میانگین تراکم روتیفر مواجه شده که اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0 P<). همچنین اثرات متقابل دما و تغذیه جلبکی دارای اختلاف معنی داری بود (05/0 P<).در درجه حرارت 35 درجه سانتیگراد و تغذیه با ترکیب Nannochloropsis و Chlorella بیشترین تراکم روتیفرها مشاهده شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - پویایی جمعیت ماهی ساردین سند(Sardinella sindensis) در آب های ساحلی بندرجاسک
  قاسم فرخنده تورج ولی نسب احسان کامرانی
  ساردین سند Sardinella sindensis یکی ازگونه های مهم تجاری ماهیان سطح زی ریز در آبهای ساحلی بندر جاسک می باشد. پارامترهای پویایی جمعیت این ماهی از شهریور1387 تا خرداد ماه 1388مورد مطالعه قرارگرفت. نمونه برداریها بصورت ماهانه و از صید تجارتی شناورهای پرس ساین دوقایقی انجام چکیده کامل

  ساردین سند Sardinella sindensis یکی ازگونه های مهم تجاری ماهیان سطح زی ریز در آبهای ساحلی بندر جاسک می باشد. پارامترهای پویایی جمعیت این ماهی از شهریور1387 تا خرداد ماه 1388مورد مطالعه قرارگرفت. نمونه برداریها بصورت ماهانه و از صید تجارتی شناورهای پرس ساین دوقایقی انجام گردید. پارامترهای رشد L∞ وK برای این گونه به ترتیب 20 سانتی متر و4/1(در سال) تخمین زده شدند. حداقل و حداکثر طول کل ساردین سند به ترتیب 5/9 و9/19سانتی متر و میانگین آن 7/15 سانتی متر ثبت شدند. to این ماهی برابر با 17/0- و بیشینه سن آن 5/2سال محاسبه شد.معادله رشد وان برتالانفی برای این گونه به صورت ((17/0-)- t)4/1-)exp-1)20= L(t)بدست آمد. این ماهی دو بار بازگشت شیلاتی در طول سال دارد و بیشینه بازگشت شیلاتی در ماه شهریور و به مقدار7/17 درصد بود. رابطه طول کل- وزن کل برای این ماهی به صورت 8328/2L0131/0=W بدست آمد. مقدار مرگ و میر کل (Z)با ضریب اطمینان 95 درصد به طور متوسط 15/3 (در سال) محاسبه گردید. مرگ و میر طبیعی (M) و مرگ ومیر صیادی(F) به ترتیب 45/2 (در سال) و70/0 (در سال) تعیین گردید.ضریب بهربرداری(E) برابر 22/0 بدست آمد، مقدار این ضریب بهره برداری برای تلاش صیادی حاضر پایین می باشد. بیانگر آن است که ذخیره موجود پتانسیل بهره برداری بیشتر را نیز دارد. بر اساس آمار صید موجود به نظر می رسد، صیادان منطقه جاسک تمایل چندانی به صید ماهیان سطح زی ریز نداشته، درحالی که صید غیر هدف توسط این صیادان ارجحیت بیشتری داشته است. پرونده مقاله