فهرست مقالات علیرضا سالارزاده

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - بررسی مقاومت به استرس شوری در پست لاروهای میگوی سفید غربی vannamei) (Litopenaeus تغذیه شده از آرتمیای غنی شده با عصاره سیر
  مریم جوادزاده علیرضا سالارزاده مازیار یحیوی محمود حافظیه
  بررسی استرس شوری بر میزان بقاء در پست لاروهای تغذیه شده با عصاره سیر در میگوی سفید غربیvannamei) (Litopenaeus مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در 6 تیمار، هر کدام با سه تکرار صورت پذیرفت. پست لاروها با وزن متوسط 3/1میلی گرم (0013/0گرم)در تیمار شاهد با ناپلیوس آرتمیای غنی ن چکیده کامل

  بررسی استرس شوری بر میزان بقاء در پست لاروهای تغذیه شده با عصاره سیر در میگوی سفید غربیvannamei) (Litopenaeus مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در 6 تیمار، هر کدام با سه تکرار صورت پذیرفت. پست لاروها با وزن متوسط 3/1میلی گرم (0013/0گرم)در تیمار شاهد با ناپلیوس آرتمیای غنی نشده و در سایر تیمارها با ناپلیوس آرتیمای غنی شده با عصاره سیر به ترتیب با غلظت های 200، 400، 600، 800 و 1000 میلی گرم بر لیتر تغذیه گردیدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که کلیه تیمارها نسبت به استرس وارده از لحاظ درصد بقاء نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشته اند (05/0>P)، در بین تیمارها، تیمار دوم یعنی پست لارهای تغذیه شده با ناپلیوس آرتیمای غنی شده با غلظت 200 میلی گرم عصاره سیر بر لیتر، از میزان بازماندگی مطلوب تری (6/81 درصد) در مقایسه با سایر تیمارهای غنی شده با عصاره سیر برخوردار بوده و اختلاف معنی داری را در مقایسه با سایر تیمارها نشان داده اند(05/0>P). میزان بقاء بعد از تیمار 2، تیمار 3 (غلظت 400 میلی گرم عصاره سیر بر لیتر ) و شاهد از درصد بقاء بیشتری نسبت به بقیه تیمارها (به جز تیمار2) برخوردار و کمترین میزان بقا به ترتیب در تیمارهای تغذیه شده با غلظت های 600 ، 800 و 1000 میلی گرم بر لیتر به دست آمده و فقط تیمار دوم از نظر بقاء نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنی دار آماری را نشان داد (05/0>P). پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - بررسی برخی پارامتر های یونی و بیوشیمیایی پلاسمای خون مولدین ماهی صبیتی Sparidentex hasta در فصل تخم ریزی در استان هرمزگان
  مجید افخمی محمد رضا احمدی علیرضا سالارزاده
  در این مطالعه پارامترهای یونی (Na+، K+، Ca +2،Fe+2و Cl-) و فاکتورهای متابولیک (آلکالین فسفاتاز، آلبومین، پروتئین کل و گلوبولین) در سرم خون و ارتباط بین آنها در 30 عدد ماهی صبیتی (Sparidentex hasta) صید شده در سواحل استان هرمزگان(خلیج فارس) بررسی گردید. بر اساس نتایج بدس چکیده کامل

  در این مطالعه پارامترهای یونی (Na+، K+، Ca +2،Fe+2و Cl-) و فاکتورهای متابولیک (آلکالین فسفاتاز، آلبومین، پروتئین کل و گلوبولین) در سرم خون و ارتباط بین آنها در 30 عدد ماهی صبیتی (Sparidentex hasta) صید شده در سواحل استان هرمزگان(خلیج فارس) بررسی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده مشاهده گردید که میزان های یون های سدیم، کلر، کلسیم و پتاسیمدارای بیشترین تا کمترین مقدار در پلاسمای خون ماهی صبیتی بود. میزان کل پروتئین بیشتر از گلوبولین و کمی بیشتر از میزان آلبومین بود. ارتباط معنی دار معکوسی بین K+و میزان Na+به K+وجود داشت(P<0.01). کلسیم ارتباط معنی دار مثبتی با سدیم و پتاسیم داشت(P<0.01). در این مطالعه اطلاعات پایه در خصوص پارامتر های بیوشیمیایی خون این گونه در شرایط خلیج فارس گزارش شده است. بنابراین این داده ها می توانند در هشدار اولیه و شناسایی بروز بیماری ها و بررسی وضعیت سلامت جمعیت این گونه در سایر مطالعات آتی مفید و قابل استفاده باشند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - بررسی تاثیرتیمارهای غذایی مختلف بر روی ترکیبات شیمیایی کرم پرتار پرنرئیس نانتیا(Perinereis nuntia)
  ادریس آزور مازیار یحیوی علیرضا سالارزاده پرویز زارع مجتبی نادری
  انواع کرم های پرتار با توجه به ارزش غذایی مناسب و برابری نسبی ارزش غذایی آنها با نیازهای انواع آبزیان، مانند میزان پروتئین و چربی و دارا بودن انواع اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه، مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه 180 عدد کرم با میانگین وزنی 25/0 گرم از منطقه جزر و م چکیده کامل

  انواع کرم های پرتار با توجه به ارزش غذایی مناسب و برابری نسبی ارزش غذایی آنها با نیازهای انواع آبزیان، مانند میزان پروتئین و چربی و دارا بودن انواع اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه، مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه 180 عدد کرم با میانگین وزنی 25/0 گرم از منطقه جزر و مدی سواحل بندر عباس در پاییز سال 89 به صورت تصادفی جمع آوری شدند. نمونه ها با سه نوع تیمار غذایی، غذای تجاری پست لارو، ماکروجلبک سبز(Entermorpha) و ماکروجلبک قرمز(Grasilariya) به مدت 60 روز و با سه بار تکرار، تغذیه شدند. میزان اکسیژن، شوری، درجه حرارت و pH برای ظرف تیمارها به ترتیب 5/6 و 5/38 و 25 و9/7 اندازه گیری شده و مدت زمان روشنایی در طی شبانه روز به صورت 12 ساعت روشنایی، 12 ساعت تاریکی برای تمامی تیمارها به صورت یکسان در نظر گرفته شد. میزان پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر برای نمونه های تغذیه شده با غذای تجاری و ماکروجلبک سبز و ماکروجلبک قرمز به ترتیب(81/8، 39/2، 59/87، 12/1) و(71/7،36/2، 61/87، 85/0) و(91/8، 27/2، 25/86، 97/0) و برای تیمار شاهد از طبیعت (76/7، 19/2، 26/86، 92/0) درصد محاسبه گردید. بیشترین میزان پروتئین و چربی به ترتیب در تیمارهای ماکروجلبک قرمز و غذای تجاری و کمترین میزان آن در تیمارهای ماکروجلبک سبز و تیمار شاهد از طبیعت محاسبه گردید. هر چند که نسبت به همدیگر تفاوت معنی داری در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد(05/0 <P ). پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - بررسی تاثیر آرتمیای غنی شده با زئولیت بر فاکتورهای رشد و بقاء میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)
  ندا بازماندگان فلورا محمدی زاده علیرضا سالارزاده
  این تحقبق در بهار 1392 در پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان به مدت 15 روز انجام شد. با توجه به اولویت پرورش میگوی سفید غربی در کارگاه های تکثیر و پرورش، برای کاهش هزینه های غذایی از آرتمیا به عنوان حامل ماده غنی ساز زئولیت استفاده شد.تراکم میگوی سفید غربی 300 عدد چکیده کامل

  این تحقبق در بهار 1392 در پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان به مدت 15 روز انجام شد. با توجه به اولویت پرورش میگوی سفید غربی در کارگاه های تکثیر و پرورش، برای کاهش هزینه های غذایی از آرتمیا به عنوان حامل ماده غنی ساز زئولیت استفاده شد.تراکم میگوی سفید غربی 300 عدد پست لارو PL1 در 15 لیتر آب بود.فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب شامل دما، شوری، اکسیژن و pH به صورت روزانه ثبت شد که تعویض آب روزانه به میزان 10 درصد انجام شد. پست لاروهای میگو روزانه در 4 نوبت غذادهی شدند که در صبح و عصر از آرتمیای غنی سازی شده و در ظهر و شب با غذای کنسانتره تغذیه شدند.در این آزمایش 5 تیمار در سطح زئولیت 0، 1، 2، 3، 4 گرم در هر لیتر آب با سه تکرار انتخاب شد هوادهی توسط هواده مرکزی شبانه روزی انجام شد و فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب نیز در تیمارهای مختلف یکسان بود. نتایج این آزمایش نشان داد با افزایش زئولیت در تیمارها، شاخص های رشد مانند میانگین افزایش وزن و طول و درصد رشد نسبی و درصد بقا، اختلاف معنی داری دارد (P<0.05). بازماندگی پست لاروهای تغذیه شده با آرتمیای غنی سازی شده با زئولیت کاهش یافت ولی اختلاف معنی داری را نشان نداد(P>0.05). پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - بررسی رژیم غذایی ماهی طلال (Rastrelliger kanagurta) در آب های ساحلی شهرستان بندرعباس
  کلثوم عوض پور فلورا محمدی زاده علیرضا سالارزاده ادریس آزور علی سالارپوری فرشته سراجی
  ماهی طلال با نام علمی Rastrelliger kanagurtta متعلق به خانواده Scombridae از جمله ماهیان استخوانی، با ارزش اقتصادی بالا در جنوب ایران محسوب می شود. تحقیق بر روی تغذیه این ماهی در سال 89 در محدوده آب های ساحلی شهرستان بندرعباس صورت پذیرفت. تغییرات میزان محتویات معده در گ چکیده کامل

  ماهی طلال با نام علمی Rastrelliger kanagurtta متعلق به خانواده Scombridae از جمله ماهیان استخوانی، با ارزش اقتصادی بالا در جنوب ایران محسوب می شود. تحقیق بر روی تغذیه این ماهی در سال 89 در محدوده آب های ساحلی شهرستان بندرعباس صورت پذیرفت. تغییرات میزان محتویات معده در گروه های طولی مختلف، شاخص خالی بودن معده(CV)، شاخص پری معده(FI)، ترجیح غذایی(FP)، شاخص معدی (GSI) و درصد فراوانی اقلام مشاهده شده در 181 عدد ماهی در طول دوره، مورد بررسی قرار گرفت. دامنه تغییرات طولی این ماهی ها بین 175 تا 285 میلیمتر بود. این ماهی ها با دارا بودن میانگین طول نسبی روده (RLG) (272/0± 906/1)، زئوپلانکتون خوار بوده و تغییرات شاخص خالی بودن معده نشان از پرخور بودن آنها دارد. پاروپایان (کوپه پودا) با میانگین 91/10 درصد در محتویات معده به عنوان غذای ترجیحی و دوکفه ای ها با 20/9 درصد به عنوان غذای دوم این گونه محسوب می شوند. تغییرات شاخص معدی(GaSI)، ضریب چاقی(KF) و شاخص پری معده (FI) بطور ماهانه محاسبه و بالاترین میزان به ترتیب (58/0) در دی ماه،(1121) آبان ماه و(100) در طول دوره مطالعه مشاهده گردید. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - تاثیردما و تغذیه جلبکی برتراکم روتیفر Brachionus plicatilis درشرایط آزمایشگاهی
  حامد عبدالهی فینی مازیار یحیوی علیرضا سالارزاده حجت الله فروغی فرد مریم معزی غلامعلی اکبرزاده
  برای دستیابی به بهترین تراکم رشد روتیفرها در این مطالعه دو نوع تیمار (دما و تغذیه جلبکی) انتخاب و مطالعات در بخش آبزی پروری پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان واقع در شهر بندرعباس در مهرماه 1388 انجام شد. در این آزمایش روتیفر گونهplicatilisBrachionus در شرایط آزمای چکیده کامل

  برای دستیابی به بهترین تراکم رشد روتیفرها در این مطالعه دو نوع تیمار (دما و تغذیه جلبکی) انتخاب و مطالعات در بخش آبزی پروری پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان واقع در شهر بندرعباس در مهرماه 1388 انجام شد. در این آزمایش روتیفر گونهplicatilisBrachionus در شرایط آزمایشگاهی در سه سطح دمای (25 ، 30 و 35 درجه سانتیگراد ) و تغذیه جلبک در سه سطح ( تغذیه منحصراً با Chlorella ،تغذیه منحصراً با Nannochloropsisو تغذیه با ترکیب Nannochloropsis و Chlorella) مورد آزمایش قرار گرفت.جهت بررسی و مقایسه تیمار ها از آنالیز واریانس دو طرفه استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش دما تراکم روتیفرهاافزایش می یابد ، به طوری که در دمای 25 درجه سانتیگراد با کمترین میانگین تراکم و در دمای 35 درجه سانتیگراد با بیشترین میانگین تراکم روتیفر مواجه شده که اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0 P<). همچنین اثرات متقابل دما و تغذیه جلبکی دارای اختلاف معنی داری بود (05/0 P<).در درجه حرارت 35 درجه سانتیگراد و تغذیه با ترکیب Nannochloropsis و Chlorella بیشترین تراکم روتیفرها مشاهده شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  7 - بررسی عملکرد صدف ونوس رنگارنگ (Circenita callipyga) درفیلتراسیون جلبک (Isochrysis aff galbana) در دما و شوری های مختلف
  فاطمه نساء وجدانی علیرضا سالارزاده
  صدف ونوس رنگارنگ (Circenita callipyga) متعلق به خانواده Veneridae یکی ازگونه های بومی خلیج فارس و دریای عمان می‌باشد. این تحقیق از بهمن ماه 1392 تا اردیبهشت ماه 1393 در ایستگاه تحقیقات شیلاتی نرم تنان بندرلنگه انجام شد. میزان فیلتراسیون جلبک Isochrysis aff galbana) )توس چکیده کامل

  صدف ونوس رنگارنگ (Circenita callipyga) متعلق به خانواده Veneridae یکی ازگونه های بومی خلیج فارس و دریای عمان می‌باشد. این تحقیق از بهمن ماه 1392 تا اردیبهشت ماه 1393 در ایستگاه تحقیقات شیلاتی نرم تنان بندرلنگه انجام شد. میزان فیلتراسیون جلبک Isochrysis aff galbana) )توسط این صدف در 6 تیمار دمایی شامل 15، 20، 24، 28، 32 و 36 درجه سانتیگراد و 6 تیمار شوری شامل 20، 25، 30، 35، 40 و 45 قسمت در هزار (ppt) در نظر گرفته شد. هر تیمار شامل 10 عدد از صدف ونوس رنگارنگ با طول پشتی- شکمی (DVM) 2±24 میلی متر در آکواریوم 15 لیتری بود. صدف ونوس رنگارنگ 24 ساعت قبل از شروع آزمایش غذادهی نشده و همچنین یک اکواریم نیز بعنوان شاهد (بدون صدف) جهت بررسی رشد یا مرگ احتمالی جلبک I. galbana) ( در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از فیلتراسیون این جلبک در 6 تیمار دمایی و 6 تیمار شوری توسط صدف ونوس رنگارنگ نشان داد که بیشترین میزان فیلتراسیون در تیمار دمایی 28 درجه سانتیگراد با 300141 ± 3588695 میکرولیتر/ساعت/صدف و کمترین مقدار آن مربوط به تیمار دمایی 20 درجه سانتیگراد با 300141 ± 1451848 میکرولیتر /ساعت/ صدف می‌باشد. میزان فیلتراسیون در تیمار دمایی 28 با 32 درجه سانتیگراد و تیمار دمایی 20 با 15 درجه سانتیگراد اختلاف معنی داری نداشت (P>0.05). در تیمار شوری 20 و 25 صدف‌ها عمل فیلتراسیون انجام نداده و میزان آن صفر بدست آمد. بیشترین میزان فیلتراسیون در شوری 40 قسمت در هزار بوده که معادل 997049±2374067 میکرولیتر/ساعت/صدف می‌باشد. میزان فیلتراسیون در شوری ‌های 35 و 40 ppt معنی دار نبوده است اما با تیمارهای شوری 30 و 45 ppt معنی دار بود (P<0.05). نتایج کلی نشان داد که بهینه دما جهت انجام فعالیت‌های بیولوژیک در صدف ونوس رنگارنگ در درجه حرارت‌های 32-28 سانتیگراد و شوری 40 ppt می‌باشد. پرونده مقاله