اثربخشی بسته آموزشی کاهش فرسودگی تحصیلی بر هدف گزینی جهت و انسجام تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه
محورهای موضوعی : علوم تربیتیمحمد نریمانی 1 , سودابه رفیق ایرانی 2 , اصغر نخستین گلدوست 3
1 - استاد ممتاز گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2 - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
3 - استادیار گروه علوم تربیتی و آموزش ابتدایی، دانشکده علوم انسانی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
کلید واژه: فرسودگی تحصیلی, بسته آموزشی, هدف گزینی جهت, انسجام تحصیلی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بسته آموزشی کاهش فرسودگی تحصیلی بر هدف گزینی جهت و انسجام تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه صورت گرفت. روش تحقیق آزمایشی طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر اردبیل در سال تحصیلی 1401 -1400 بودند. با استفاده ار روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۴۰ نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه آماری انتخاب و دو گروه۲۰ نفره (آزمایش و کنترل) گمارده شدند. برای گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای مداخله بسته آموزشی کاهش فرسودگی تحصیلی ارائه شد. برای گردآوری داده ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی، پرسشنامه هدف گزینی جهت و پرسشنامه انسجام تحصیلی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که برنامه آموزشی کاهش فرسودگی تحصیلی تاثیر معناداری بر بهبود هدف گزینی جهت (01/0>P) و افزایش انسجام تحصیلی (01/0>P) دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه داشت.
The current study was conducted with the aim of the effectiveness of the educational package to reduce academic burnout on the goal selection of the direction and academic cohesion of the female students of the second year of high school. The experimental research method was a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population of this research included all the female students of the second year of secondary school in Ardabil city in the academic year of 2001-2001. Using simple random sampling method, 40 students were selected as a statistical sample and two groups of 20 students (experimental and control) were assigned. For the experimental group, 10 sessions of 90-minute intervention training package to reduce academic burnout were provided. In order to collect data in the pre-test and post-test stages, academic burnout questionnaire, direction goal selection questionnaire and academic cohesion questionnaire were used. Data analysis was analyzed by multivariate analysis of covariance. The findings showed that the educational program to reduce academic burnout had a significant effect on improving goal setting (P < 0.01) and increasing academic cohesion (P < 0.01) of girl students in the second year of high school.
_||_