تحقیقات بذر: 4 (24)

دسترسی آزاد مقاله

1 - ارزیابی ویژگی‌های جوانه‌زنی، رشد و میزان پرولین گیاه کنجد (Sesamum indicum L.) در شرایط تنش شوری
زهرا مرادیان فرشته آزادبخت خدیجه احمدی رحیم بازمکانی

20.1001.1.22520961.1396.7.24.1.2

به منظورارزیابی اثرتنش شوری برویژگی های جوانه زنی و میزان پرولین گیاه کنجد، آزمایشی به صورت کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 در سه تکرار اجرا شد. تیمار آزمایش شامل تنش شوری در چهارسطح (صفر (آب مقطر)، 5/2، 5، 5/7 دسی‌زیمنس بر متر نمک طبیعی چکیده کامل

به منظورارزیابی اثرتنش شوری برویژگی های جوانه زنی و میزان پرولین گیاه کنجد، آزمایشی به صورت کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 در سه تکرار اجرا شد. تیمار آزمایش شامل تنش شوری در چهارسطح (صفر (آب مقطر)، 5/2، 5، 5/7 دسی‌زیمنس بر متر نمک طبیعی دریاچه قم) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش شوری تأثیر معنی‌داری برصفات درصد و سرعت جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، طول ریشه چه، ساقه چه و نسبت بین آن ها، وزن خشک گیاهچه، شاخص بنیه گیاهچه و میزان پرولین در سطح احتمال یک درصد داشت. تنش شوری باعث کاهش خصوصیات جوانه زنی بذروویژگی های رشد گیاهچه کنجد شد. نتایج مقایسات میانگین نشان داد که بیش ترین درصد جوانه زنی (66/99 درصد)، سرعت جوانه زنی (58/8 بذر در روز)، متوسط جوانه زنی روزانه (11/16 بذر)، طولریشه چه (67/3 سانتی متر)، طول ساقه‌چه (56/2 سانتی متر)، وزن خشک گیاهچه (09/0 گرم)، شاخص بنیه وزنی گیاهچه (66/8) و شاخص بنیه طولی گیاهچه (35/619) در عدم تنش (شاهد) مشاهده شد. تنش شوری میزان پرولین گیاهچه کنجد را تحت تأثیرقرارداد و باعث افزایش آن شد.افزون بر این نتایج نشان داد بذر گیاه کنجد به تنش شوری حساس است و تنش 5/7 دسی زیمنس بر متر بیش ترین آسیب را به این گیاه می رساند. می توان با کاربرد فناوری پرایمینگ و استفاده از ارقام متحمل جوانه زنی گیاه کنجد را در شرایط شوری بهبود و رشد بهتر گیاهچه را باعث گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - اثر پیش تیمار بذر بر خصوصیات جوانه‌زنی سه گونه جنس گون (Astaragalus sp.)
رضا دهقانی بیدگلی آزاده بخشنده فرج پور سیدعلی حسینی تفرش

20.1001.1.22520961.1396.7.24.2.3

گون ها به‌عنوان یکی از بزرگترین جنس های گیاهی جهان بخش قابل توجهی از فلور ایران را شامل می شوند هدف از این تحقیق بررسی تأثیر چند پیش تیمار بذر شامل آب مقطر 100 درجه سانتی‌گراد، جیبرلین، خراش دهی با سمباده، نیترات پتاسیم و سرمای خشک بر ویژگی های جوانه زنی بذر سه گونه گون چکیده کامل

گون ها به‌عنوان یکی از بزرگترین جنس های گیاهی جهان بخش قابل توجهی از فلور ایران را شامل می شوند هدف از این تحقیق بررسی تأثیر چند پیش تیمار بذر شامل آب مقطر 100 درجه سانتی‌گراد، جیبرلین، خراش دهی با سمباده، نیترات پتاسیم و سرمای خشک بر ویژگی های جوانه زنی بذر سه گونه گون شامل، Astragalus hamosus وAstragalus microcephalus وAstragalus adscendens و تأثیر آن بر برخی خصوصیات رویشی مانند طول ریشه چه و ساقه چه بود. به این منظور بذر گونه‌های مورد نظر از رویشگاه های طبیعی آن در مراتع استان اصفهان در سال 1393جمع آوری گردید و در آزمایشگاه مرکز رشد دانشگاه کاشان در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی به‌صورت فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از این تیمارها می‌تواند نقش موثری در بهبود صفات جوانه زنی ایفا نماید. تیمارهای آب مقطر100 درجه، نیترات پتاسیم و جیبرلین بیشترین تاثیر را بر روی درصد جوانه‌زنی به‌ترتیب به میزان 8/11، 6/11 و 12 درصد ، تیمار جیبرلین بیشترین تاثیر را بر طول ریشه‌چه به میزان 5/7 درصد و تیمارهای جیبرلین، خراش دهی و سرمای خشک بیشترین تاثیر را بر طول ساقه‌چه به‌ترتیب به میزان 7/8، 6/7 و 8 درصد نشان دادند. مقایسه میانگین سرعت جوانه‌زنی به روش دانکن نشان داد که بین تیمارهای خواب شکنی اختلاف معنی‌دار وجود دارد. بیشترین میزان جوانه زنی مربوط به گونه Astragalus hamosus بود که در تمام تیمارها مشاهده شد، همچنین طول ساقه چه و طول ریشه چه در تیمارهای مختلف نسبت به شاهد افزایش نشان داد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - اثر پیش تیمار بذر با سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های جوانه‌زنی گیاهچه‌های کلزا (Brassica napus) در شرایط تنش شوری
فرشاد سرخی مجتبی فاتح

20.1001.1.22520961.1396.7.24.3.4

در تحقیق حاضر برای تعیین اثر پیش تیمار بذر کلزا (Brassica napus) توسط سالیسیلیک اسید جهت بهبود ویژگی‌های جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه ها تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سالیسیلیک اسید در چها چکیده کامل

در تحقیق حاضر برای تعیین اثر پیش تیمار بذر کلزا (Brassica napus) توسط سالیسیلیک اسید جهت بهبود ویژگی‌های جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه ها تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سالیسیلیک اسید در چهار سطح صفر، 2/0، 6/0 و 1 میلی‌مولار و تنش شوری در چهار سطح صفر (شاهد)، 100، 150و 200 میلی‌مولار کلرید سدیم بود. نتایج نشان‌دهنده کاهش درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه در اثر تنش شوری بود. در مقابل سالیسیلیک اسید صفات مورد مطالعه را در شرایط تنش شوری و غیر تنش شوری افزایش داد. در غلظت 200 میلی‌مولار تنش شوری به‌ترتیب در غلظت‌های صفر و 1 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید درصد جوانه زنی 03/38 و 55/70 درصد، سرعت جوانه‌زنی 63/0 و 09/3، طول ریشه چه 11/21 و 47/48 میلی‌متر، طول ساقه‌چه 12/4 و 61/39 میلی‌متر و نسبت ریشه‌چه به ساقه‌چه 24/1 و 93/1 به‌دست آمد. طبق نتایج پیش تیمار بذر توسط سالیسیلیک اسید در مناطق مستعد تنش شوری می تواند باعث افزایش مقاومت بذر کلزا در مرحله جوانه زنی شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - تأثیر پرایمینگ نیترات پتاسیم بر ویژگی‌های جوانه‌زنی گل سازویی (Scrophularia striata) تحت تنش شوری
حسین شریفی مقدم خدیجه احمدی

20.1001.1.22520961.1396.7.24.4.5

به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و نیترات پتاسیم بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاه دارویی گل سازویی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در شهرستان دره شهر در سال 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیترات پتاسیم در سه سطح (0، 3 و 5 درص چکیده کامل

به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و نیترات پتاسیم بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاه دارویی گل سازویی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در شهرستان دره شهر در سال 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیترات پتاسیم در سه سطح (0، 3 و 5 درصد) و تنش شوری با غلظت های کلرید سدیم در چهار سطح (0 (آب مقطر)، 5/2، 5 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، ترکیب تیماری نیترات پتاسیم و تنش شوری تأثیر معنی داری بر صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه نشان داد. همچنین نتایج مقایسه میانگین اثر برهمکنش پرایمینگ و تنش شوری نشان داد که بیش ترین درصد و سرعت جوانه زنی بذر گیاه در عدم تنش شوری و کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد به ترتیب با میانگین های (33/73 درصد) و (44/6 بذر در روز) بدست آمد. کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد نیز باعث افزایش شاخص بنیه گیاهچه شد، به طوری که در عدم تنش با میانگین 93/97 دارای بیش ترین میزان شاخص طولی بنیه گیاهچه را داشت. افزون بر این بیش ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه نیز در عدم تنش با کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد مشاهده شد. در کل می توان چنین استنباط کرد که کاربرد سطوح نیترات پتاسیم باعث بهبود صفات جوانه زنی و پارامترهای رشد گیاه گل سازویی در شرایط تنش شوری شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - نقش اصلاح کننده‌های ضدتنش پلیمری، معدنی و بیولوژیک بر عملکرد و حفظ قدرت جوانه‌زنی گیاه دارویی نازبو (Ocimum basilicum L. var. keshkeny levelu)
محمد شاهین دانشمندی محمد خراشی زاده

20.1001.1.22520961.1396.7.24.5.6

به منظور بررسی تأثیر سه اصلاح کننده طبیعی خاک در شرایط تنش آبی بر عملکرد و حفظ قدرت جوانه‌زنی گیاه دارویی نازبو سه مطالعه جداگانه به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار اجرا شد. در هر سه آزمایش سطوح تنش کم آبی شامل100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی به عنو چکیده کامل

به منظور بررسی تأثیر سه اصلاح کننده طبیعی خاک در شرایط تنش آبی بر عملکرد و حفظ قدرت جوانه‌زنی گیاه دارویی نازبو سه مطالعه جداگانه به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار اجرا شد. در هر سه آزمایش سطوح تنش کم آبی شامل100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی به عنوان فاکتور اول طرح اعمال گردید. فاکتور دوم آزمایش‌ها شامل سطوح چهارگانه سوپر جاذب پلیمری (صفر، 75، 125 و 225 کیلوگرم در هکتار)، سطوح زئولایت معدنی (صفر، 6، 12 و 18 تن در هکتار) و آزمایش سوم نیز چهار سطح کود دامی(صفر، 20، 40 و 60 تن در هکتار) تعیین شد. نتایج بدست آمده نشان داد بیشترین عملکرد بذر، وزن هزار دانه و فاکتور تورم در تیمار کود دامی بدست آمد (به ترتیب 36/4 گرم در بوته، 650/1 گرم و 83/19 میلی لیتر). شرایط تنش آبی باعث کاهش جوانه‌زنی پس از گذشت یکسال از برداشت بذر نازبو شد. بیشترین و کمترین درصد جوانه‌زنی نوبت دوم در تیمار کوددامی 40 تن و شاهد بدست آمد (به ترتیب 5/84 درصد و 67 درصد). نتایج حاصل از آزمایش نشان داد در بین سه ماده استفاده شده، تیمار کوددامی 40 تن بهترین نتایج را در جهت تولید و حفظ قدرت جوانه‌زنی بذر نازبو دارد، از این رو، استنباط می&lrm;‌شود این ماده بیولوژیک و زیست تجزیه پذیر قادر است با کنترل روابط آبی بین خاک و گیاه، شدت تنش کم آبی را در شرایط تولید و انبارمانی بذر گیاه دارویی نازبو را کاهش دهد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - اثر پیش تیمار بذر با آب و اشعه فرابنفش بر برخی از خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی گیاه نخود فرنگی (Pisum sativum L.)
بهنوش رسایی سعید جلالی هنرمند علی رسایی مجید عبدلی

20.1001.1.22520961.1396.7.24.6.7

به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر به صورت هیدروپرایمینگ و اشعه فرابنفش (UV) بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نخود فرنگی رقم دورین (cv. Dorian)، آزمایشی طی سال 1393 در آزمایشگاه هیدروپونیک پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چکیده کامل

به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر به صورت هیدروپرایمینگ و اشعه فرابنفش (UV) بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نخود فرنگی رقم دورین (cv. Dorian)، آزمایشی طی سال 1393 در آزمایشگاه هیدروپونیک پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای اعمال شده بر روی بذر شامل: (1) بذر خشک (شاهد)، (2) هیدروپرایمینگ به مدت 14 ساعت، (3) هیدروپرایمینگ + UV-A، (4) هیدروپرایمینگ + UV-AB و (5) هیدروپرایمینگ + UV-C بودند. نحوه اجرای تیمارهای 3، 4 و 5 بدین صورت بود که بذرها پس از قرارگیری در آب به مدت 12 ساعت (هیدروپرایم)، به ترتیب تحت تابش پرتوهای فرابنفش UV-A، UV-AB و UV-C به مدت 2 ساعت قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای پرایمینگ بر وزن تر، طول گیاه و میزان پراکسید هیدروژن در سطح یک درصد و بر شاخص سبزینگی و محتوای آب نسبی برگ در سطح پنج درصد معنی دار و بر عملکرد کوانتومی فتوسیستم II غیرمعنی‌دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشانگر این مطلب بود که تیمارهای هیدروپرایمینگ و هیدروپرایمینگ + UV-A سبب بیشترین افزایش وزن تر، طول گیاه و شاخص سبزینگی برگ نخود فرنگی نسبت به شاهد (عدم پرایمینگ) شد. تیمار هیدروپرایمینگ + UV-AB سبب کاهش صفات فوق شد. به طور کلی می توان بیان کرد که پیش تیمار بذور با آب (هیدروپرایم) و هیدروپرایمینگ + اشعه UV-A تأثیر مثبتی بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی نخود فرنگی داشت ولی کاربرد توأم آن ها به خصوص اشعه UV-AB کارایی چندانی ندارد و برای این گیاه مفید نبود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - تأثیر پرایمینگ سالیسیلیک اسید بر تحرک ذخایر بذر و جوانه‌زنی بذر گندم در مقایسه با چاودار وحشی در شرایط تنش خشکی
اصغر گنجه علی عبادی سدابه جهانبخش قاسم پرمون

20.1001.1.22520961.1396.7.24.7.8

به‌منظور ارزیابی تأثیر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر تحرک ذخایر بذر و افزایش توان رقابتی گندم با چاودار وحشی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی شامل صف چکیده کامل

به‌منظور ارزیابی تأثیر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر تحرک ذخایر بذر و افزایش توان رقابتی گندم با چاودار وحشی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی شامل صفر (شاهد)، 3- ، 6- و 9- بار و پیش تیمار با اسید سالیسلیک شامل صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌مولار بود. نتایج نشان داد، جوانه زنی گندم تحت تأثیر تنش خشکی و پرایمینگ با سالیسیلیک اسید قرار گرفتند. تغییرات درصد جوانه زنی در اثر تنش به صورت خطی بوده ولی متوسط زمان جوانه زنی به‌صورت معادله درجه دوم بود. به ازای افزایش یک واحد تنش خشکی درصد جوانه زنی 12/0 واحد کاهش یافت. تغییرات درصد جوانه زنی در اثر مصرف سالیسیلیک اسید به صورت معادله پیک بود. این در حالی بود که تغییرات متوسط زمان جوانه زنی به‌صورت سیگموئیدی تنظیم گردید. بالاترین مقدار درصد جوانه زنی 38/95 درصد در غلظت 13/2 میلی مولار سالیسیلیک اسید بدست آمد و بالاترین متوسط زمان جوانه زنی با میانگین 73/3 بود. تنش خشکی بر میزان ذخایر، کارایی ذخایر و کسر ذخایر گندم معنی دار بود و تأثیر سالیسیلیک اسید تنها بر میزان ذخایر و برهم کنش تنش در سالیسیلیک اسید تنها بر میزان استفاده از ذخایر معنی دار شد. روند تغییرات کارایی ذخایر به صورت پیک و کسر ذخایر به صورت درجه دوم بود. برهم کنش تنش در سالیسیلیک اسید نیز نشان داد، در تمام سطوح سالیسیلیک اسید به جز غلظت 5/1 میلی مولار، روند تغییرات میزان ذخایر به صورت درجه دوم بود. همچنین درصد جوانه زنی چاودار وحشی تحت تأثیر تنش خشکی قرار گرفت به طوری که بالاترین درصد جوانه زنی با میانگین 38/90 مشاهده شد که با شیب تغییرات 89/0 و در پتانسیل 98/7- بار به 50 درصد مقادیر خود رسید. روند تغییرات میزان ذخایرچاودار به صورت سیگموئیدی بود، به طوری که بالاترین میزان ذخایر با میانگین 68/16 و با شیب کاهش 66/2 مشاهده شد که در پتانسیل 67/6- بار به 50 درصد مقدار خود رسید. به طور کلی مشاهده شد کاربرد سالیسیلیک اسید تنها توانست میزان استفاده از ذخایر را در شرایط تنش بهبود بخشد ولی بر توان تحمل گندم تحت تنش خشکی تأثیر چندانی نشان نداد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - اثر نانو ذرات کیتوزان و اکسید آهن بر جوانه‌زنی و شاخص‌های رشد اولیه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در شرایط تنش شوری
علی منصوری احمد احمدی حشمت امیدی

20.1001.1.22520961.1396.7.24.8.9

شوری یکی از محدودیت های محیطی است که 20 درصد از مزارع آبی جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. به منظور بررسی اثر پرایمینگ با نانوذرات کیتوزان و نانواکسید آهن، بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه گلرنگ در شرایط تنش شوری، دو آزمایش مجزا به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصا چکیده کامل

شوری یکی از محدودیت های محیطی است که 20 درصد از مزارع آبی جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. به منظور بررسی اثر پرایمینگ با نانوذرات کیتوزان و نانواکسید آهن، بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه گلرنگ در شرایط تنش شوری، دو آزمایش مجزا به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه فرآوری بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد تهران در سال 1396 اجرا شد. در آزمایش اول اثر سطوح کیتوزان (صفر، هیدروپرایم، 2/0 و 4/0 درصد وزنی-حجمی) در شرایط تنش شوری (سطوح صفر، 5/2، 5 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) بر درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه زنی، میانگین مدت جوانه زنی، طول گیاهچه، طول ریشه چه، وزن تر گیاهچه و شاخص طولی بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود ولی بر وزن خشک گیاهچه اثر معنی‌داری نداشت. بهترین سطح کیتوزان برای بدست آمدن بهترین شرایط سطح 2/0 درصد بود. در آزمایش دوم اثر سطوح نانو اکسید آهن (صفر، هیدروپرایم، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر) در شرایط تنش شوری (سطوح ذکر شده) بر تمامی صفات ذکر شده به جز طول گیاهچه، در سطح 1درصد معنی‌دار بود. طبق نتایج بدست آمده بهترین سطح نانو اکسید آهن سطح 200 میلی گرم بود. تنش شوری نیز بر تمامی صفات به جز وزن خشک گیاهچه در سطح 1درصد اثر منفی و معنی دار داشت. سطوح 4/0 درصد کیتوزان و400 میلی گرم نانو اکسید آهن نسبت به سطوح 2/0 درصد و 200 میلی گرم اثر ضعیف تری نشان دادند که احتمالاً به خاطر اثر سمیت این غلظت ها می باشد. پرونده مقاله

XML

فهرست مقالات