به منظور ارزیابی اثر پیشتیمار بذر با اکسین بر شاخصهای جوانهزنی و رشدی گیاهچه تربچه تحت تنش شوری، آزمایشی در سال 97 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح اکسین (صفر (شاهد)، 2/0، 4/0 و 6/0 میل چکیده کامل
به منظور ارزیابی اثر پیشتیمار بذر با اکسین بر شاخصهای جوانهزنی و رشدی گیاهچه تربچه تحت تنش شوری، آزمایشی در سال 97 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح اکسین (صفر (شاهد)، 2/0، 4/0 و 6/0 میلیگرم در لیتر) و چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلیمولار کلسیمکلرید) بودند. در این آزمایش شاخصهای جوانهزنی و رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج نشان داد اثر متقابل اکسین و شوری بر همه شاخصها بهجز کلروفیل a معنیدار بود. کمترین مقدار مربوط به شاخص میانگین مدت زمان جوانهزنی (59/1 روز) در بالاترین سطح شوری تیمار اکسین 6/0 حاصل شد که نسبت به شاهد 32 درصد کاهش نشان داد. بالاترین سرعت جوانهزنی (75/0) در تیمار اکسین 6/0 و شوری 40 میلی-مولار بهدست آمد که نسبت به شاهد 70 درصد افزایش نشان داد. ریشه در این گیاه، تحت تنش شوری، رشد بیشتری را نسبت به ساقهچه نشان داد که نشان میدهد حساسیت ساقه نسبت به ریشه بیشتر بوده است. بیشترین میانگین کاروتنوئید (73/19) در اکسین 4/0 و شوری صفرحاصل شد که نسبت به شاهد 123 درصد افزایش نشان داد. بهطور کلی در این آزمایش شوری باعث کاهش شاخصهای مورد مطالعه گردید اما استفاده از اکسین بهویژه غلظت 6/0 میلی-گرم در لیتر توانست شاخصهای جوانهزنی و غلظت 4/0 رنگیزههای گیاهی را بهبود دهد.
پرونده مقاله
در این پژوهش اثر دگرآسیبی گونه دارویی و اسانسدار درمنه کوهی بر ویژگیهای اولیه جوانهزنی گونه یونجه سیاه مورد بررسی قرار گرفت. بـرای تهیـه اسانس از دستگاه کلونجر استفاده شد. آزمایش فاکتوریل به صورت طرح کـاملاً تصـادفی بـا دو فـاکتور غلظـت اسـانس (سطح صفر (شاهد)، pp چکیده کامل
در این پژوهش اثر دگرآسیبی گونه دارویی و اسانسدار درمنه کوهی بر ویژگیهای اولیه جوانهزنی گونه یونجه سیاه مورد بررسی قرار گرفت. بـرای تهیـه اسانس از دستگاه کلونجر استفاده شد. آزمایش فاکتوریل به صورت طرح کـاملاً تصـادفی بـا دو فـاکتور غلظـت اسـانس (سطح صفر (شاهد)، ppm 100، ppm 200، ppm 300، ppm 400، ppm500) انجام گردید. 4 تکرار 50 تایی از بذر گونه یونجه سیاه روی دو لایـه کاغـذ صافی واتمـن 42 داخـل پتـریدیـشهـای دارای قطـر 10 سانتیمتر قرار گرفت. نمونهها در شرایط کنترل شده ژرمیناتور با دمای تناوبی 25 -15 درجه سـانتی-گراد، رطوبت نسبی %95 و تناوب نوری 8 ساعت روشنایی و 16 ساعت تاریکی قرار گرفتند. شمارش بذرها تا روز چهاردهم به منظور تعیین ویژگیهای جوانه زنی و رشد اولیه بذور قره یونجه ادامه یافت. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانهزنی، سرعت جوانه-زنی، شاخص بنیه، میانگین طول رشد ساقهچه و میانگین طول ریشهچه مربوط به تیمار شاهد بود. و در این تیمار کمترین مدت زمان لازم برای جواته زدن 56/1 روز بود. درصد جوانهزنی در تیمار شاهد 94 درصد بود. بذور یونجه سیاه تا غلظت ppm 300 به جوانه زدن ادامه دادند. کمترین میزان جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و شاخص بنیه، میانگین طول رشد ساقهچه و ریشهچه در این غلظت به حداقل رسید. درصد جوانهزنی در غلظت ppm300 معادل 5 درصد به دست آمد. در غلظتهای 400 و 500 ppm جوانهزنی به طور کامل متوقف شد.
پرونده مقاله
جهت بررسی تأثیر نور و درجه حرارت بر جوانهزنی چهار گونه بذر چمن گرمسیری Buchloe dactyloides، Cynodon dactylon، Zoysia japonica و Paspalum vaginatom، آزمایشی درقالب طرح کاملاَ تصادفی باآرایش فاکتوریل در چهار تکرار انجام شد. در این آزمایش تیمارها شامل چهار گونه چمن، دو سط چکیده کامل
جهت بررسی تأثیر نور و درجه حرارت بر جوانهزنی چهار گونه بذر چمن گرمسیری Buchloe dactyloides، Cynodon dactylon، Zoysia japonica و Paspalum vaginatom، آزمایشی درقالب طرح کاملاَ تصادفی باآرایش فاکتوریل در چهار تکرار انجام شد. در این آزمایش تیمارها شامل چهار گونه چمن، دو سطح نوری (روشنایی-تاریکی و تاریکی مداوم) و چهار سطح دمای متناوب شامل: 35-10، 32.5-12.5، 30-15 و 27.5-17.5 درجه سانتیگراد (روز-شب) بود. دراین پژوهش ویژگیهای درصد و سرعت جوانهزنی، و فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز موردبررسی قرارگرفت. نتایج نشان دادکه چهار گونه چمن درشرایط تناوب نوری بهترازتاریکی مداوم جوانه میزنند. بیشترین جوانهزنی درهرچهار گونه درشرایط تناوب نوری و دمای متناوب 30-15 وکمترین جوانهزنی درگونههای B. dactyloidesو P. vaginatom ، شرایط تاریکی مداوم ودمای متناوب 35-10 رخ داد. بررسی سرعت جوانهزنی نشان دادکه درتمام سطوح رژیمهای دمایی بیشترین سرعت جوانهزنی درگونه Z. japonica مشاهده شد و همچنین مشخص شد که کمترین سرعت جوانهزنی در گونه B. dactyloides در دمای 35-10 بود. نتایج مقایسه میانگین برهمکنش اثرتناوب دمایی و نوع گونه برفعالیت آنزیم آلفا آمیلاز نشان دادکه بیشترین فعالیت این آنزیم درتمامی گونهها مربوط به تناوب دمایی 5/27-5/17 درجه سانتیگراد بود. که دراین تناوب دمایی گونه B. dactyloides نسبت به سایرگونهها بیشترین فعالیت آنزیمی را داشت. همچنین باافزایش گستره دمایی بهویژه دمای متناوب 35-10 درجه سانتیگراد گونه P. vaginatum نسبت به سایرگونهها برتری معنیداری نشان داد. بهطورکلی این چهارنوع چمن برای جوانهزنی به نور نیاز دارند ودمای مناسب جوانهزنی 27.5 درجه سانتیگراد درروز و 17.5 درجه سانتیگراد درشب میباشد. همچنین رابطه مستقیمی بین فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز ومیزان جوانهزنی چهار گونه وجودداشت.
پرونده مقاله
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر سالیسیلیکاسید در رفع تنش فلزات سرب و کادمیم در گیاهچههای گیاه شوید بود. دو آزمایش مجزا در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. بذور با غلظتهای صفر، 5/0، 1 و 2 میلی مولار سالیسیلیکاسید پیش تیمار شده، سپس در شرایط آلودگی با غلظته چکیده کامل
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر سالیسیلیکاسید در رفع تنش فلزات سرب و کادمیم در گیاهچههای گیاه شوید بود. دو آزمایش مجزا در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. بذور با غلظتهای صفر، 5/0، 1 و 2 میلی مولار سالیسیلیکاسید پیش تیمار شده، سپس در شرایط آلودگی با غلظتهای صفر، 2، 4، 6 و 8 میلیگرم در لیتر فلز سرب و غلظتهای صفر، 10، 20، 30 و 40 میلیگرم در لیتر فلز کادمیم کشت شدند. نتایج نشان داد بیشترین درصد جوانهزنی (5/75 درصد)، بیشترین مقدار سرعت جوانهزنی (1/44)، بیشترین وزن خشک گیاه (55 میلیگرم)، بیشترین میزان شاخص وزنی (5/3303)، بیشترین میزان پرولین (2/21میکروگرم برگرم وزن تازه) و فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز در نمونه-های پیشتیمار شده با بیشترین غلظت سالیسیلیکاسید (2 میلی مولار) حاصل شدند. همچنین با افزایش میزان تنش و پیش-تیمار با سالیسیلیکاسید، محتوی پرولین و فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز افزایش یافتند. نتایج این پژوهش نشان داد که پیشتیمار سالیسیلیکاسید ممکن است با بهبود سیستم آنتیاکسیدانی در گیاهان تحت تنش فلزات سنگین باعث افزایش تحمل گیاه نسبت به سمیت این فلزات شده است. به نظر میرسد پیش تیمار بذور قیل از کشت با موادی مانند سالیسیلیک-اسید میتواند در بهبود جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچه موثر باشد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر جوانهزنی بذر کنجد ( indica L. (Sesamum در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (صفر، 3-، 6-، 9- و 12- دسی زیمنس بر متر)، و پیش تیمار سیتوک چکیده کامل
به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر جوانهزنی بذر کنجد ( indica L. (Sesamum در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (صفر، 3-، 6-، 9- و 12- دسی زیمنس بر متر)، و پیش تیمار سیتوکینین در دو سطح(شاهد، 2/0 میلی مولار و 5/0 میلیمولار) و تنظیم کننده رشد اکسین در سه سطح (شاهد، 2/0 و 5/0 میلیمولار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر پیش تیمار (سیتوکینین و اکسین) بر درصد جوانهزنی، وزن خشک گیاهچه و شاخص طولی بنیه بذر در سطح یک درصد معنیدار بود. همچنین اثر سطوح شوری بر همه صفات مورد ارزیابی معنیدار بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانهزنی (100 درصد) مربوط به تیمار شاهد بود که البته با اعمال غلظتهای مختلف تنظیم کننده رشد اکسین و سیتوکینین به طور جداگانه و نیز اعمال غلظتهای مختلف هر دو نوع تنظیم کننده رشد اکسین و سیتوکینین تحت تنشهای مختلف شوری اختلاف معنیداری با تیمار شاهد نداشت و کمترین آن مربوط به تیمارهای اعمال شوری 12- دسی زیمنس بر متر (5/75 درصد) بود. بیشترین بنیه بذر (90/11) مربوط به تیمار اکسین 5/ 0میلیمولار توام با بدون شوری و کمترین مربوط به تیمار شوری 12- دسی زیمنس بر متر (190/1) بود. بطور کلی میتوان با کاربرد اکسین 2/0 درصد جوانهزنی بذر کنجد را در شرایط تنش شوری تا 6- دسی زیمنس بر متر بهبود بخشید.
پرونده مقاله
یک گام مهم در کنترل علفهایهرز شناسایی ویژگیهای اکوفیزیولوژیک بذر این گیاهان است. به منظور بررسی روشهای مختلف شکست خواب بذر خردلوحشی (Sinapis arvensis L.) آزمایشی در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تکرار در سال 1398 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی چکیده کامل
یک گام مهم در کنترل علفهایهرز شناسایی ویژگیهای اکوفیزیولوژیک بذر این گیاهان است. به منظور بررسی روشهای مختلف شکست خواب بذر خردلوحشی (Sinapis arvensis L.) آزمایشی در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تکرار در سال 1398 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد، سرمادهی مرطوب، غوطهورسازی در محلولهای جیبرلیک اسید با چهار غلظت 500، 1000، 1500 و 2000 قسمت در میلیون به مدت 24 ساعت، غوطهورسازی در محلول سولفوریک اسید غلیظ (98 درصد) به مدت 1، 2 و 3 دقیقه و قرار دادن بذرها در التراسونیک به مدت 10، 20 و 30 دقیقه بود. نتایج نشان داد که صفات اندازه گیری شده تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند. جیبرلیک اسید 1500 قسمت در میلیون دارای بیشترین تأثیر بر جوانهزنی و مؤلفههای رشدی اندازهگیری شده بود. در مقایسه با تیمار شاهد، جیبرلیک اسید 1500 قسمت در میلیون، 80 درصد جوانهزنی بذر علفهرز خردل وحشی را افزایش داد. این در حالی بود که در غالب صفات مورد بررسی سولفوریک اسید تأثیر منفی بر جوانهزنی و مؤلفههای رشدی داشت. از نتایج چنین استنباط میگردد که برخلاف تأثیر مثبت جیبرلیک اسید بر جوانهزنی بذر علفهرز خردلوحشی، سولفوریک اسید غلیظ دارای تأثیر مخرب بر آن بوده و میتواند به عنوان یکی از روشهای مؤثر در کنترل علفهایهرز مطرح باشد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی (کنترل شده) بر جوانهزنی و فعالیت آنزیم آمیلاز بذر برنج، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار شامل فرسودگی (شاهد و دو سطح 87 و 77 درصد جوانهزنی شاهد) و پرایمینگ (شاهد، جیبرلین و اسید سالیسیلیک و چکیده کامل
به منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی (کنترل شده) بر جوانهزنی و فعالیت آنزیم آمیلاز بذر برنج، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار شامل فرسودگی (شاهد و دو سطح 87 و 77 درصد جوانهزنی شاهد) و پرایمینگ (شاهد، جیبرلین و اسید سالیسیلیک و هیدروپرایمینگ) در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1399 انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین درصد و سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه، وزنتر ریشهچه و ساقهچه، وزن خشک ریشهچه و ساقهچه از تیمار پرایمینگ با جیبرلین و بدون فرسودگی حاصل شد. پرایمینگ با جیبرلین درصد جوانهزنی را به میزان 17 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داد (از 5/71 به 5/83 درصد) و این افزایش برای تیمارهای هیدروپرایمینگ و اسید سالیسیلیک در حدود 9 درصد بود. فرسودگی موجب کاهش فعالیت آنزیم آمیلاز شد، ولی انواع پرایمینگ فعالیت این آنزیم را افزایش داد. از نتایج آزمایش چنین استنباط میشود که پرایمینگ بذر، به ویژه با جیبرلین روش مناسب برای کاهش زمان جوانهزنی و افزایش قدرت بذر در بذرهای فرسوده برنج است.
پرونده مقاله