• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - مروری بر پیشرفت‌های اخیر در کاربرد سیانوباکتری‌ها و ریزجلبک‌ها در بهبود کیفیت و افزایش ماندگاری محصولات غذایی دریایی
        مهشید علی‌بابایی امیراقبال خواجه‌رحیمی بهاره نوروزی
        محصولات غذایی به دلیل واکنش‌های میکروبی، شیمیایی و آنزیمی که عامل اصلی فساد سریع کیفیت هستند، بسیار سریع فاسد می‌شوند. امروزه تقاضای روزافزون مصرف‌کنندگان برای غذاهایی باکیفیت بالا همراه با نگه‌دارنده‌های طبیعی مانند عصاره‌های ریزجلبک افزایش‌یافته است. ریزجلبک‌ها جایگزی چکیده کامل
        محصولات غذایی به دلیل واکنش‌های میکروبی، شیمیایی و آنزیمی که عامل اصلی فساد سریع کیفیت هستند، بسیار سریع فاسد می‌شوند. امروزه تقاضای روزافزون مصرف‌کنندگان برای غذاهایی باکیفیت بالا همراه با نگه‌دارنده‌های طبیعی مانند عصاره‌های ریزجلبک افزایش‌یافته است. ریزجلبک‌ها جایگزین‌های بالقوه برای کاهش رشد میکروبی، افزایش پایداری اکسیداتیو و حفاظت از ویژگی‌های حسی غذاها هستند. محققان نشان دادند که استفاده از عصاره‌های ریزجلبک در رژیم غذایی آبزیان می‌تواند کیفیت گوشت را افزایش و تولید را نیز افزایش دهد. در این مقاله مروری، کاربرد مستقیم عصاره‌های مختلف ریزجلبک به‌عنوان نگهدارنده غذاهای دریایی و خواص عملکردی آن‌ها در غذاهای دریایی، مانند: (فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی و ضدمیکروبی) موردبررسی قرار می‌گیرد. علاوه براین، کاربرد بالقوه عصاره‌های ریزجلبک در ترکیب غذاها و تأثیر آن‌ها بر کیفیت غذاها نیز ارائه‌شده است. نتیجه حاصل از مرور مقالات بسیار نشان داد علی‌رغم مزیت‌های فراوان ریزجلبک‌ها، هنوز چالش‌های بسیاری در تولید و استفاده از زیست‌توده ریزجلبک یا مشتقات آن در صنایع غذایی وجود دارد، ازاین‌رو ارزیابی ایمنی و استفاده از غلظت‌های ایده آل برای مطالعات آتی که هنوز برای تعیین غلظت بهینه برای استفاده از عصاره‌های ریزجلبک در مقیاس بزرگ در صنعت و غذاهای دریایی برای توسعه استراتژی‌های مؤثر یا برای جلوگیری از وقوع فساد در محصول غذایی و همچنین برای افزایش رفاه مصرف‌کنندگان ضروری هستند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - مطالعه گذشته‌نگر بر روی میزان شیوع کیست‌هیداتید، گونه‌های فاسیولا و دیکروسلیوم‌دندریتیکوم در کبد گوسفند و بزهای کشتار شده در کشتارگاه ساوه، استان مرکزی و برآورد خسارت‌های اقتصادی ناشی از ضبط کبد از سال 1394 تا 1400
        ناصر حاجی پور
        برخی از انگل‌های زئونوتیک از جمله کیست هیداتید، گونه‌های فاسیولا و دیکروسلیوم دندریتیکوم موجب مرگ‌ومیر و خسارت‌های اقتصادی زیادی در نشخوارکنندگان می‌شوند. هدف از این تحقیق بررسی میزان آلودگی انگل های کبد در گوسفندان و بزهای کشتار شده در کشتارگاه ساوه و برآورد خسارت های چکیده کامل
        برخی از انگل‌های زئونوتیک از جمله کیست هیداتید، گونه‌های فاسیولا و دیکروسلیوم دندریتیکوم موجب مرگ‌ومیر و خسارت‌های اقتصادی زیادی در نشخوارکنندگان می‌شوند. هدف از این تحقیق بررسی میزان آلودگی انگل های کبد در گوسفندان و بزهای کشتار شده در کشتارگاه ساوه و برآورد خسارت های اقتصادی ناشی از ضبط آن ها بود. در یک مطالعه گذشته نگر از فروردین ماه 1394 تا فروردین ماه 1400 در مجموع 58699 راس حیوان شامل 13044 راس بز و 45655 راس گوسفند در کشتارگاه ساوه از نظر آلودگی کبد به کیست هیداتید، گونه های فاسیولا و دیکروسلیوم دندریتیکوم مورد بازرسی قرارگرفتند. نتایج نشان داد که 85/72 درصد از حیوانات آلوده به انگل بودند که 18/41 درصد به دیکروسلیوم دندریتیکوم، 08/28 درصد به کیست هیداتید، 58/3 درصد به گونه های فاسیولا آلوده بودند که از لحاظ آماری ارتباط معنی داری وجود داشت. میزان آلودگی به دیکروسلیوم دندریتیکوم، کیست هیداتید و گونه های فاسیولا به ترتیب در گوسفندان 70/21 ، 44/17 و 33/1 درصد و در بزها 48/16، 64/10 و 25/2 درصد بودند. ارتباط بین میزان آلودگی انگلی کبد در فصول مختلف سال‌های مورد مطالعه بجز سال 1394 در گوسفند معنی دار مشاهده نشد. خسارت های اقتصادی ناشی از ضبط کبد گوسفندان و بزهای کشتار شده 23324560000 ریال (24133016 دلار) برآورد شد. بالا بودن میزان شیوع بیماری‌های انگلی در نشخوارکنندگان کوچک منطقه و خسارت های اقتصادی ناشی از ضبط کبدهای آلوده و نیز به دلیل زئونوز بودن اینگونه بیماری ها، به کارگیری روش‌های مدیریتی مناسب جهت پیشگیری و یا کنترل بیماری توسط مراجع ذی صلاح بسیارحائز اهمیت می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضدمیکروبی بیوسورفکتانت‌های مشتق شده از لاکتوباسیلوس پلانتاروم، لاکتوباسیلوس پنتوزوس و لاکتوباسیلوس کازئی
        بهزاد اکبرزاده نجار پیمان آریایی مهرو اسماعیلی رویا باقری
        بیوسورفکتانت‌ها ترکیبات آمفی پاتیکی هستند که توسط بسیاری از میکروارگانیسم‌ها تولید می‌شوند و به علت ویژگی های منحصر به فردشان طیف وسیعی از فعالیت‌های بیولوژیکی را از خود نشان می دهند. هدف از این مطالعه تعیین پتانسیل آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی بیوسورفکتانت‌های جدا شده از چکیده کامل
        بیوسورفکتانت‌ها ترکیبات آمفی پاتیکی هستند که توسط بسیاری از میکروارگانیسم‌ها تولید می‌شوند و به علت ویژگی های منحصر به فردشان طیف وسیعی از فعالیت‌های بیولوژیکی را از خود نشان می دهند. هدف از این مطالعه تعیین پتانسیل آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی بیوسورفکتانت‌های جدا شده از لاکتوباسیلوس پلانتاروم، لاکتوباسیلوس پنتوزوس و لاکتوباسیلوس کازئی بوده است. فعالیت آنتی اکسیدانی بیوسورفکتانت در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از توانایی مهار رادیکال های آزاد2,2-Diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) و هیدروکسیل و فعالیت های ضد میکروبی با استفاده از روش انتشار در چاهک آگار علیه باکتری های پاتوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که فعالیت مهاری DPPH و هیدروکسیل بیوسورفکتانت ها در غلظت 5 میلی گرم در میلی لیتر به ترتیب 51/78-99/81 درصد و 51/69- 56/71 درصد بود و بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به لاکتوباسیلوس پلانتاروم بود (05/0>P). نتایج مهار رشد میکروبی نشان داد تمامی بیوسورفاکتانت ها فعالیت ضد میکروبی بالایی داشتند و فعالیت ضد میکروبی علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (گرم مثبت) بالاتر از سایر باکتری ها (گرم منفی) بود (05/0>P). فعالیت ضد میکروبی بیوسورفاکتانت های مختلف، اختلاف معنی داری نسبت به هم نداشتند. در مجموع بر اساس نتایج حاصله، به نظر می رسد می‌توان از بیوسورفکتانت‌های حاصل از لاکتوباسیلوس ها به‌عنوان آنتی‌اکسیدان‌ و ضد میکروب طبیعی در صنایع غذایی و دارویی استفاده نمود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی میزان سرب و کادمیوم در عسل‌های بهاره و پاییزه شهرستان دلفان لرستان
        رامین قاسمیان یادگاری امیر رضا کرمی بناری محمد حسین موثق غازانی
        در میان آلاینده‌های محیطی، فلزات سنگین برای سلامتی انسان خیلی خطرناک می‌باشند. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان سرب وکادمیوم در عسل‌های پاییز 1396 و بهار 1397 در لرستان بود. 60 نمونه عسل از نواحی مرکزی، کاکاوند و خاوه شهرستان دلفان لرستان به صورت تصادفی جمع‌آوری و سپس توسط د چکیده کامل
        در میان آلاینده‌های محیطی، فلزات سنگین برای سلامتی انسان خیلی خطرناک می‌باشند. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان سرب وکادمیوم در عسل‌های پاییز 1396 و بهار 1397 در لرستان بود. 60 نمونه عسل از نواحی مرکزی، کاکاوند و خاوه شهرستان دلفان لرستان به صورت تصادفی جمع‌آوری و سپس توسط دستگاه اسپکتوفتومتر جذب اتمی شعله آنالیز شدند. سرب وکادمیوم در تمامی نمونه‌ها تشخیص داده شد. بیشترین سطح سرب و کادمیوم در نمونه‌ها به ترتیب 2/32 و 32/0 میکروگرم بر کیلوگرم بود. میانگین غلظت سرب در عسل‌های بهاره و پاییزه به ترتیب دربخش مرکزی 84/2 ± 57/21 و47/2 ± 83/28، کاکاوند3/1± 8/10 و 89/1± 66/13 و خاوه76/1 ± 72/7 و 55/1 ± 44 /16میکروگرم بر کیلوگرم بود. میزان سرب درعسل‌های بهاره خاوه بطور معنی داری پایین تر از سایر نواحی بود ( 05/0 >p). میانگین غلظت کادمیوم در عسل بهاره و پاییزه در بخش مرکزی 02/0 ± 13/0 و03/0 ± 26/0 در کاکاوند014/0 ± 11/0 و02/0 ± 18/0 و در خاوه02/0 ± 04/0 و 01/0 ± 08/0 میکروگرم بر کیلوگرم به‌ترتیب بود. میزان کادمیوم درعسل‌های بهاره خاوه بطور معنی داری پایین‌تر از سایر نواحی بود ( 05/0 >p). با توجه به کمتر بودن متوسط مقادیر سرب وکامیوم در‌ نمونه‌های عسل پاییزه و بهاره در شهرستان دلفان نسبت به‌ حد استاندارد‌های بین‌المللی، می‌توان نتیجه‌گیری نمود که مصرف این عسل‌ها از لحاظ فلزات سنگین سرب وکادمیوم خطری درپی ندارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - تعیین باقی‌مانده اکسی‌تتراسایکلین در فرآورده‌های گوشتی توزیعی در شهر تبریز به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا
        جعفر شادجو محمدحسین موثق
        مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها در پرورش دام، منجر به بروزباقی مانده های آنتی بیوتیک‌ در گوشت شده و می تواند سلامت افراد جامعه را تهدید کند. هدف از این مطالعه تعیین میزان باقی مانده های اکسی تتراسایکلین در فرآورده های گوشتی در شهر تبریز بود. تعداد۶۰ نمونه فرآورده گوشتی (سو چکیده کامل
        مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها در پرورش دام، منجر به بروزباقی مانده های آنتی بیوتیک‌ در گوشت شده و می تواند سلامت افراد جامعه را تهدید کند. هدف از این مطالعه تعیین میزان باقی مانده های اکسی تتراسایکلین در فرآورده های گوشتی در شهر تبریز بود. تعداد۶۰ نمونه فرآورده گوشتی (سوسیس، کالباس و همبرگر، هرکدام ۲۰ نمونه)از فروردین‌ماه تا خردادماه سال 1400 از فروشگاه های عرضه مواد غذایی در شهر تبریز به‌صورت تصادفی ساده جمع آوری گردید. جهت تعیین میزان اکسی تتراسایکلین در نمونه ها از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا استفاده گردید. نتایج نشان داد که میانگین مقدار اکسی تتراسایکلین در سوسیس، کالباس و همبرگر به ترتیب به میزان 06/7±48/82، 27/4±35/57 و 65/3±79/150 میکروگرم در هر کیلوگرم بود. در هر سه نوع نمونه ازلحاظ میانگین باقیمانده اکسی تتراسایکلین اختلاف معنی‌داری مشاهده گردید (۰۵/۰p<). باقیمانده اکسی تتراسایکلین در همه نمونه‌ها مشاهده گردید ولی در هیچ‌یک از نمونه ها بیش‌ازحد مجاز کدکس آلیمنتاریوس (200 میکروگرم بر کیلوگرم) نبود. میانگین باقی‌مانده اکسی‌تتراسایکلین در همبرگر به‌صورت معنی‌داری بیش از نمونه‌های سوسیس و کالباس بود. در همبرگر با 90 درصد گوشت، میانگین میزان اکسی تتراسایکلین بیش از همبرگر با 70 درصد گوشت بود که می‌تواند در ارتباط با درصد گوشت فرآورده باشد (۰۵/۰p<). اگرچه میزان باقی مانده اکسی تتراسایکلین در مطالعه حاضر کمتر از حد مجاز بود اما با توجه به مصرف فرآورده های گوشتی در کشور، کنترل و پایش حضور آنتی بیوتیک ها در مواد غذایی با منشأ دامی، ضروری می باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - تعیین ویژگی‌های میکروبی و شیمیایی میگوهای عرضه شده در شهرستان آبادان
        محمد نری میسا ابراهیم رحیمی
        میگو از پرطرف‌دارترین منابع پروتئین دریایی در سراسر دنیا محسوب می شود. این آبزی به علت دارابودن ارزش غذایی و اقتصادی بالا، محصول عمده صادراتی در بسیاری از کشورهای دنیا است. صنعت میگو درصد قابل‌توجهی از کل محصولات آبزی‌پروری را شامل می شود. چنانچه این ماده غذایی با ارزش چکیده کامل
        میگو از پرطرف‌دارترین منابع پروتئین دریایی در سراسر دنیا محسوب می شود. این آبزی به علت دارابودن ارزش غذایی و اقتصادی بالا، محصول عمده صادراتی در بسیاری از کشورهای دنیا است. صنعت میگو درصد قابل‌توجهی از کل محصولات آبزی‌پروری را شامل می شود. چنانچه این ماده غذایی با ارزش به میکروارگانیسم های پاتوژن آلوده شود می تواند سلامت بسیاری از افراد هر جامعه را مورد مخاطره قرار دهد؛ در همین راستا هدف از مطالعه حاضر تعیین ویژگی های میکروبی و شیمیایی میگوهای عرضه شده شهرستان آبادان است. تعداد 100 نمونه میگو را از شهرستان آبادان به صورت تصادفی ساده نمونه گیری کرده و در کنار فلاسک یخ و در شرایط سترون به آزمایشگاه تخصصی بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد انتقال داده و آزمون های میکروبی شامل استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلای، سالمونلا و توتال کانت و آزمون شیمیایی TVN، روی نمونه های میگو انجام شد. نتایج نشان داد میزان آلودگی در استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا و اشرشیاکلای به ترتیب 14 درصد، 7 درصد و 2 درصد بود، همچنین میزان آلودگی های توتال کانت، TVN و کلی فرم در محدوده قابل قبولی بود. با توجه به اهمیت بالای میکروارگانیسم های پاتوژنی اشرشیاکلای و سالمونلا، لذا نظارت دقیق و هر چه بیشتر نهادهای نظارتی جهت کاهش بار آلودگی لازم و ضروری است. پرونده مقاله