امروزه ذرات فلزی به پلیمرهای مورداستفاده در بستهبندی مواد غذایی اضافه میشوند تا خواص مکانیکی و ضدمیکروبی را بهبود دهند. در این مطالعه خواص ضدمیکروبی پوششهای نانو کامپوزیت با دانسیته کم (LDPE) حاوی 5/17، 5/12، 5/7 و 5/2 درصد نانوذرات نقره بررسی گردید. برای تولید نانو چکیده کامل
امروزه ذرات فلزی به پلیمرهای مورداستفاده در بستهبندی مواد غذایی اضافه میشوند تا خواص مکانیکی و ضدمیکروبی را بهبود دهند. در این مطالعه خواص ضدمیکروبی پوششهای نانو کامپوزیت با دانسیته کم (LDPE) حاوی 5/17، 5/12، 5/7 و 5/2 درصد نانوذرات نقره بررسی گردید. برای تولید نانوذرات نقره روش احیاء شیمیایی با استفاده از احیاکننده تریسدیم سیترات انتخاب شد. بهمنظور تأیید سنتز نانو ذرات نقره، مشخصهیابی توزیع ذرات نقره و ساختار کریستالی نقره بهترتیب از آزمونهای UV-Visible، SEM و XRDاستفاده شد. نانو ذرات بلورین با متوسط اندازه 20 نانومتر تأیید شدند. بهمنظور بررسی خاصیت ضدمیکروبی پوششها، رشد باکتری در حضور پوششهای نانو نقره با درصدهای مذکور به روش سنجش دانسیته نوری (OD) بهوسیله دستگاه اسپکتروفتومتر در طولموج 600 نانومتر انجام گرفت. میزان مهاجرت ذرات نانو نقره نیز اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که پوشش حاوی 5/17درصد نانو نقره بیشترین تأثیر را داشت و پوشش حاوی 5/2 درصد فاقد هرگونه تأثیر بود. همچنین مقایسه تأثیر پوششها بر اشریشیا کولای و استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد که تأثیر پوششها روی استافیلوکوکوس اورئوس بیشتر بوده است. نتایج حاکی از وابستگی بین درصد نانوذرات نقره استفادهشده و خاصیت ضدمیکروبی بود. بهاینترتیب که با افزایش درصد نانوذرات نقره، خاصیت ضدمیکروبی افزایش پیدا کرد. همچنین با افزایش درصد نانوذرات نقره میزان رهایش نانوذرات از پوشش نیز افزایش یافت. درنهایت با توجه بهقرار گرفتن میزان مهاجرت نانو ذرات نقره از هر چهار نوع پوشش نانوکامپوزیتی در محدوده مجاز، پوشش 5/17 درصد بهعنوان کارآمدترین پوشش انتخاب شد.
پرونده مقاله
میزان فلزات سنگین، اندیس های فیزیکی - شیمیایی و پروفایل اسیدهای چرب مخصوصاً اسیدهای چرب ترانس در روغن ها، فاکتورهای بسیار مهمی برای تعیین کیفیت آن ها میباشد. در این تحقیق، روغنهای حیوانی 19 منطقه مختلف استان ایلام مورد بررسی قرار گرفت و پس از هضم و استخراج بهروش هضم چکیده کامل
میزان فلزات سنگین، اندیس های فیزیکی - شیمیایی و پروفایل اسیدهای چرب مخصوصاً اسیدهای چرب ترانس در روغن ها، فاکتورهای بسیار مهمی برای تعیین کیفیت آن ها میباشد. در این تحقیق، روغنهای حیوانی 19 منطقه مختلف استان ایلام مورد بررسی قرار گرفت و پس از هضم و استخراج بهروش هضم اسیدی با کمک امواج ریز موج، میزان فلزات سنگین آنها، توسط یک روش بهبودیافته اسپکتروسکوپی جذب اتمی شعله اندازهگیری شده است. پروفایل اسیدهای چرب پس از استخراج و مشتقسازی با روش کروماتوگرافی گازی آنالیز گردید. بهمنظور سهولت در نتیجهگیری دادههای حاصل، نمونهگیریهای مناطق مختلف استان به سه قسمت شهرستانهای شمالی، جنوبی و مرکزی تقسیم شدهاند. مطابق نتایج بهدستآمده میزان مس، کبالت و کروم بهترتیب در دامنه 47/4-04/0، 33/2-02/0 و mg/Kg 54/3 -02/0 گزارش شد که پایینتر از سطح بیشینه مجاز برای فلزات میباشد. در روش اصلاحشده گاز کروماتوگرافی، امکان جداسازی همزمان 27 اسید چرب حاصل شد و جداسازی قابل قبولی برای اسید اولئیک و لینولئیک بهمنظور محاسبه ایزومرهای سیس و ترانس بهدست آمد. طبق نتایج بهدستآمده از پروفایل اسیدهای چرب در مناطق شمالی، مرکزی و جنوبی استان ایلام، در تمامی مناطق میزان اسیدهای چرب اشباع نسبت به اسیدهای چرب غیراشباع و سایر اسیدهای چرب دارای مقادیر بالاتری میباشند.
پرونده مقاله
محصولات کشاورزی از جمله میوهها بهعنوان مواد اولیه تهیه آبمیوهها تحت تأثیر آفات متفاوت قرار میگیرند و بهمنظور مبارزه با این عوامل در فعالیتهای کشاورزی آفتکشها بهطور مرتب مورد استفاده قرار میگیرند. قسمتی از این مواد نهتنها در سطح محصولات باقی میماند بلکه بهد چکیده کامل
محصولات کشاورزی از جمله میوهها بهعنوان مواد اولیه تهیه آبمیوهها تحت تأثیر آفات متفاوت قرار میگیرند و بهمنظور مبارزه با این عوامل در فعالیتهای کشاورزی آفتکشها بهطور مرتب مورد استفاده قرار میگیرند. قسمتی از این مواد نهتنها در سطح محصولات باقی میماند بلکه بهداخل بافت آنها نفوذ میکند؛ بهطوریکه اغلب محصولات کشاورزی که در معرض آفتکشها قرار گرفتهاند حاوی مقادیری از باقیمانده آفتکشها میباشند که بههمراه غذاها وارد بدن مصرفکنندگان میشوند. بههمین دلیل استفاده از روشهای دقیق و کارآمد در ارزیابی مقادیر باقیمانده این ترکیبات در محصولات غذایی از ارزش بالایی برخوردار است. در این کار پژوهشی ترکیبی از روشهای میکرواستخراج مایع-مایع کمک شده با هوا و انجماد قطره شناور آلی برای استخراج و پیشتغلیظ و سپس اندازهگیری کمی برخی از آفتکشهای ارگانوفسفره پرکاربرد در ایران (دیازینون، کلرپریفوس، فوسالون، متیلپاراتیون و متیلآزینفوس) از نمونههای آبمیوه بستهبندیشده به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا توسعه دادهشده است. در شرایط بهینه، 32 میکرو لیتر منتول بهعنوان حلال استخراجکننده، 75 میکرو لیتر استونیتریل بهعنوان حلال کمک پخشکننده در دمای 60 درجه سلسیوس برای استخراج آنالیتها مورد استفاده قرار گرفت. روش پیشنهادی ساده، قابلاعتماد و ارزان بوده و مقادیر مطلوبی برای راندمان استخراج بهدست میدهد بهطوریکه تحت شرایط بهینه راندمان استخراج در محدودهی 79-61 درصد بهدست آمد. درصد انحراف استاندارد نسبی بر اساس مساحت زیر پیک، 6/4 و 9/۶ بهدستآمد که نشان از تکرارپذیری بالای روش ارائه شده دارد. از دیگر مزایای این روش میتوان به مصرف کم حلالهای آلی و زمان آنالیز کوتاه اشاره کرد.
پرونده مقاله
برخی از پروبیوتیک ها علاوه بر تعادل فلور میکروبی روده میزبان، می توانند از رشد میکروارگانیسمهای بیماری زا در غذا جلوگیری کنند. در این تحقیق ویژگیهای کیفی و قابلیت زنده مانی دو میکروارگانیسم بیماری زای استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کولای در پنیر لاکتیکی موردبررسی قرار چکیده کامل
برخی از پروبیوتیک ها علاوه بر تعادل فلور میکروبی روده میزبان، می توانند از رشد میکروارگانیسمهای بیماری زا در غذا جلوگیری کنند. در این تحقیق ویژگیهای کیفی و قابلیت زنده مانی دو میکروارگانیسم بیماری زای استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کولای در پنیر لاکتیکی موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور در مرحله اول چهار نوع پنیر لاکتیکی (60 نمونه) پروبیوتیک (حاوی لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس) و غیرپروبیوتیک تهیهشده با شیر حاوی 3 و 5/4 درصد چربی در سه تکرارتهیه و در زمان های صفر، 14، 28، 42 و 56 مورد ارزیابی کیفی قرار گرفت. سپس ، 12 نوع پنیر لاکتیکی {(پروبیوتیک/ غیرپروبیوتیک) درصد چربی (3 و 5/4 درصد) و میکروارگانیسم بیماری زا (عدم حضور، حضور استافیلوکوکوس اورئوس یا اشریشا کلی)} (180 نمونه) تهیه و زنده مانی میکروارگانیسم های بیماری زا در حضور پروبیوتیک در روزهای صفر، 7، 14، 28 و 35 مورد ارزیابی قرار گرفت. افزودن پروبیوتیک ها به پنیر لاکتیکی، اکسیداسیون اسیدهای چرب را بهطور معنی داری کاهش داده و اسیدیته و درصد ترکیبات ازته فرار را افزایش داد (05/0> P). افزودن پروبیوتیک در پنیرهای با درصد چربی بالا، سبب افزایش ترکیبات ازته غیرپروتئینه شد ولی در پنیرهای کم چرب، این شاخص کاهش یافت. افزودن پروبیوتیک به پنیرلاکتیکی رشد استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کولای را بهطور معنیدار کاهش داد (05/0>P ). افزایش درصد چربی، تأثیر معنیدار در مهار رشد باکتری توسط پروبیوتیک ها نشان نداد. با توجه به اثرات مفید افزودن پروبیوتیک ها بر کاهش روند رشد باکتری های بیماری زا و عدمتغییر معنیدار در ویژگی های حسی پنیر لاکتیکی، استفاده از این پروبیوتیک ها در تولید پنیرلاکتیکی کمچرب، توصیه می شود.
پرونده مقاله
فلزات سنگین بهراحتی میتوانند باعث آلودگی زیستمحیطی آبزیان بهخصوص میگوها شوند. با توجه به ارزش غذایی بالای میگو و همچنین اهمیت بررسی سلامت این ماده غذایی، این تحقیق باهدف تعیین میزان برخی فلزات سنگین (روی، سرب، ارسنیک، کادمیوم، نیکل، مس، کروم، جیوه، منگنز و تیتانیوم) چکیده کامل
فلزات سنگین بهراحتی میتوانند باعث آلودگی زیستمحیطی آبزیان بهخصوص میگوها شوند. با توجه به ارزش غذایی بالای میگو و همچنین اهمیت بررسی سلامت این ماده غذایی، این تحقیق باهدف تعیین میزان برخی فلزات سنگین (روی، سرب، ارسنیک، کادمیوم، نیکل، مس، کروم، جیوه، منگنز و تیتانیوم) و ترکیبات آروماتیک حلقوی در این ماده غذایی، در زمستان سال 1397 در شهر تهران انجام شد. 120 عدد نمونه میگوی بستهبندیشده از 10 بسته هموزن و دارای تاریخ تولید و با سایز مشابه که توسط 5 شرکت مختلف بستهبندیشده بودند، بهصورت تصادفی نمونه گیری شد. جهت اندازهگیری فلزات سنگین از دستگاه جذب اتمی و از کروماتوگرافی گازی-جرمی برای تعیین هیدروکربنهای حلقوی آروماتیک استفاده شد. تمامی فلزات سنگین، غلظتی کمتر از استاندارد مشخصشده توسط سازمان جهانی بهداشت داشتند. بیشترین میانگین غلظت فلزات سنگین به ترتیب مربوط به روی (ppb 4/6193)، مس (ppb 1597) و آرسنیک (ppb496) و کمترین میانگین غلظت نیز مربوط به عنصر کادمیوم (ppb8/4) بود. ترکیبات نفتالین (ppb 2/1)، آسنفتیلن (ppb14/0)، کرایسن (ppb6/7) و آسنافتن (ppb32/5) در نمونه های میگوی جمعآوریشده وجود داشتند که مقادیر آنها بهجز آسنفتیلن از حد استاندارد تعیینشده (ppb 7/0) بالاتر بود. نمونههای دریایی و پرورشی ازنظر غلظت فلزات سنگین و میزان هیدروکربنهای آروماتیک اختلاف معنیداری نداشتند. بهطورکلی مصرف میگوهای فوق ازنظر وجود فلزات سنگین برای انسان خطری ندارد؛ اما با توجه به امکان انتقال هیدروکربنهای آروماتیک از طریق زنجیره غذایی به انسان، آلودگی به این ترکیبات میتواند بهعنوان یک هشدار برای مصرف زیاد میگو تلقی شود.
پرونده مقاله
< p>استفاده از اسانسهای گیاهی در بازدارندگی رشد و تکثیر باکتریها بهویژه در دهه اخیرافزایشیافته است. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی ترکیب شیمیایی و تأثیر ضد میکروبی اسانس لعلکوهستان در محیط کشت میکروبی و همبرگر بود. فعالیت ضدمیکروبی اسانس لعلکوهستان در مورد استاف چکیده کامل
< p>استفاده از اسانسهای گیاهی در بازدارندگی رشد و تکثیر باکتریها بهویژه در دهه اخیرافزایشیافته است. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی ترکیب شیمیایی و تأثیر ضد میکروبی اسانس لعلکوهستان در محیط کشت میکروبی و همبرگر بود. فعالیت ضدمیکروبی اسانس لعلکوهستان در مورد استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کولای بهوسیله روش دیسک دیفیوژن و چاهک مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 سطح در غلظت اسانس (0، 32/0 و 25/1 میکرولیتر بر گرم) در 4 دوره زمانی (1، 20 ، 40 و 60 روز) با 3 تکرار برشمارش کلی، شمارش استافیلوکوکوس اورئوس ، شمارش اشریشیا کولای، شمارش کپک و مخمر در همبرگر انجام شد. 12 ترکیب شاخص در اسانس لعلکوهستان شناسایی شد. مهمترین ترکیبات شامل ترکیبات فنولی و آلدئیدی بودند. اسانس لعلکوهستان بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را بر استافیلوکوکوس اورئوس با حداقل غلظت بازدارندگی 32/0 میکرولیتر بر میلیلیتر و سپس اشریشیا کولای با حداقل غلظت بازدارندگی ۶۲۵/۰ میکرولیتر بر گرم داشت. همچنین، با افزایش غلظت اسانس گیاه لعلکوهستان، تعداد انواع میکروارگانیسمها کاهش یافت و تنها در شمارش باکتری اشریشیا کولای تفاوت معنی داری بین غلظت شاهد و غلظت 32/0 میکرولیتر بر گرم وجود نداشت، ولی در تمامی انواع میکروارگانیسمها بیشترین کاهش در غلظت 25/1 میکرولیتر برگرم مشاهده شد (05/0>p < /em>). مقدار بالای آلدئید و فنول موجود در اسانس لعلکوهستان از دلایل احتمالی تأثیر ضدمیکروبی گیاه میباشد و اسانس گیاه میتواند بهعنوان یک منبع طبیعی نگهدارنده در غذا مورداستفاده قرار گیرد.
پرونده مقاله
مواد در ابعاد نانو که از نسبت سطح به حجم بالایی برخوردارند واکنشپذیری بهتری با سایر ترکیبات دارند. گسترش فناوری نانو در دههی اخیر، فرصتهایی برای کشف اثرات ضد باکتریایی نانو ذرات ایجاد کرده است. در این پژوهش خواص ضد باکتریایی نانوذره روی آلومینات(ZnAl2O4) علیه باکتری چکیده کامل
مواد در ابعاد نانو که از نسبت سطح به حجم بالایی برخوردارند واکنشپذیری بهتری با سایر ترکیبات دارند. گسترش فناوری نانو در دههی اخیر، فرصتهایی برای کشف اثرات ضد باکتریایی نانو ذرات ایجاد کرده است. در این پژوهش خواص ضد باکتریایی نانوذره روی آلومینات(ZnAl2O4) علیه باکتریهای عامل بیماریهای غذازاد اشریشیا کولای و سودوموناسآئروژینوزا بررسی شد. با استفاده از نانوذره روی آلومینات سنتز شده فعالیت ضد باکتری به روش انتشار دیسک بر آگار مورد ارزیابی قرار گرفت. قطر هالههای عدم رشد نشاندهنده میزان حساسیت باکتریها به نانو مواد مورداستفاده بود. حداقل غلظت مهارکنندگی از رشد باکتریها (MIC) و حداقل غلظت کشندگی باکتریها (MBC) به روش ماکرودایلوشن در لولههای استریل آزمایشگاهی انجام گرفت. بررسی آماری با آزمون T test انجام گرفت. با استفاده از نتایج بهدستآمده در این بررسی قطر هاله عدم رشد سودوموناس آئروژینوزا (8/1 ± 06/16 میلی متر) نسبت به اشریشیاکولای (2/2±64/11 میلی متر) بیشتر بود (p < 0.05). کمترین غلظت مهارکننده رشد و غلظت کشندگی باکتریها مربوط به باکتریسودوموناس آئروژینوزا بود و باکتری اشرشیاکولای فاقد آن بود. با توجه به نتایج بهدستآمده در این مطالعه نانو ذرات روی آلومینات علیه باکتریسودوموناس آئروژینوزافعالیت ضد باکتری بسیار خوبی نشان داد و میتواند بهعنوان یک ترکیب ضدباکتریایی جدید در مطالعات بستهبندی مواد غذایی مورداستفاده قرار گیرد.
پرونده مقاله
در میان محصولات لبنی، بستنی محصول بسیار محبوبی در سراسر جهان است. لذا در این تحقیق امکان تولید بستنی پروبیوتیک حاوی ژل آلوئه ورا مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ژل آلوئه ورا در غلظت های 0، 5، 10 و 15 درصد به نمونههای بستنی اضافه گردید و تأثیر آن بر بقای باکتری لاکتوبا چکیده کامل
در میان محصولات لبنی، بستنی محصول بسیار محبوبی در سراسر جهان است. لذا در این تحقیق امکان تولید بستنی پروبیوتیک حاوی ژل آلوئه ورا مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ژل آلوئه ورا در غلظت های 0، 5، 10 و 15 درصد به نمونههای بستنی اضافه گردید و تأثیر آن بر بقای باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم موردبررسی قرار گرفت. هم چنین برخی از ویژگی های شیمیایی و حسی بستنی ارزیابی شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که افزودن ژل آلوئه ورا تأثیر معنی داری بر اسیدیته، رطوبت و چربی نمونه های بستنی پروبیوتیک نداشته است اما شمارش میکروبی و خواص حسی این محصول را بهطور معنیداری (05/0˂p ) تحت تأثیر قرارداد. در نمونه های حاوی غلظت های 10 و 15 درصد ژل آلوئه ورا طی زمان نگهداری تعداد باکتری پروبیوتیک بهترتیب به log CFU/ml15/8 و 19/8 افزایش یافت. ارزیابی کلی حسی نمونه های بستنی نشان داد که بیش ترین امتیاز حسی مربوط به تیمار حاوی 10 درصد ژل آلوئه ورا می باشد. لذا بستنی حاوی 10 درصد ژل آلوئه ورا ازنظر پذیرش حسی و بقای باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم مناسب بود.
پرونده مقاله