فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - ارزیابی برخی ارقام و اکوتیپ های یونجه (.Medicago sativa L) از نظر صفات زراعی، مورفولوﮋیکی وکیفی
  َشهره آقا محمد حسین تجریشی خداداد مصطفوی ویدا قطبی
  به منظور ارزیابی و مقایسه عملکرد کمی و کیفی ارقام و اکوتیپ‌های یونجه ایرانی و خارجی 12 رقم و اکوتیپ یونجه در آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به مدت دو سال (1395-1396) ارزیابی شدند. نتایج حاصل نشان داد که چکیده کامل

  به منظور ارزیابی و مقایسه عملکرد کمی و کیفی ارقام و اکوتیپ‌های یونجه ایرانی و خارجی 12 رقم و اکوتیپ یونجه در آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به مدت دو سال (1395-1396) ارزیابی شدند. نتایج حاصل نشان داد که تفاوت معنی‌داری برای عملکرد علوفه، صفات زراعی شامل ارتفاع بوته، سرعت رشد مجدد و تعداد ساقه در هر گیاه و همچنین کیفیت علوفه شامل درصد پروتئین خام، میزان خاکستر، درصد فیبر خام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) و کربوهیدرات‌های محلول مشاهده شد. اثر متقابل سال × اکوتیپ برای صفات عملکرد تر و ماده خشک کل و همچنین ارتفاع بوته معنی‌دار بود. از بین اکوتیپ‌های بررسی شده، اکوتیپ‌های مهاجران، ملک‌کندی و قهاوند بیشترین عملکرد علوفه تر و خشک را داشتند. نتایج همبستگی ساده بیانگر آن بود که بیشترین همبستگی مثبت و معنی‌دار بین عملکرد علوفه تر و خشک (98/0) وجود داشت. تجزیه به مولفه‌‌های اصلی نشان داد که 74 درصد از تغییرات کل، توسط دو مولفه اول توجیه شدند. نتایج تجزیه خوشه‌ای ژنوتیپ‌های مورد مطالعه را در سه گروه قرار داد. در گروه اول اکوتیپ‌های قهاوند، مهاجران و ملک‌کندی قرارگرفتند که از نظر عملکرد علوفه در حد مطلوبی بودند، در گروه دوم چالشتر، لجند و سکوئل از نظرکیفیت علوفه در حد مطلوبی بودند. در گروه سوم بقیه ارقام با عملکرد و کیفیت علوفه در حد متوسط قرار گرفتند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - تعیین سهم و اهمیت صفات مورفولوژیک بر عملکرد میوه ارقام هیبرید اصلاحی خیار گلخانه‌ای
  گلنوش بزرگزاد مریم گل آبادی
  به منظور ارزیابی صفات زراعی و عملکرد میوه 23 رقم هیبرید اصلاح شدۀ خیار گلخانه‌ای و تعیین روابط بین آن‌ها، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانۀ تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) انجام شد. اطلاعات جمع‌آوری ش چکیده کامل

  به منظور ارزیابی صفات زراعی و عملکرد میوه 23 رقم هیبرید اصلاح شدۀ خیار گلخانه‌ای و تعیین روابط بین آن‌ها، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانۀ تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) انجام شد. اطلاعات جمع‌آوری شده بر اساس صفات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد عبارت از: عملکرد کل و تعداد کل میوه، عملکرد و تعداد میوه در سه بازۀ زمانی (ابتدای دوره، میان‌دوره، پایان دوره)، ارتفاع بوته، طول و عرض برگ، طول و قطر میوه، قطر ساقه، روز تا گلدهی و میوه‌دهی و اولین گرۀ گلدار بودند. ضرایب همبستگی بین صفات نشان داد که هر یک از صفات تعداد کل میوه و قطر میوه همبستگی مثبت و معنی‌داری را با عملکرد کل میوه داشتند. نتایج حاصل از ضرایب مسیر برای عملکرد میوه خیار نشان داد که صفت تعداد میوه بیش‌ترین اثر مستقیم و مثبت را بر عملکرد میوه داشته لذا این صفت به خوبی معرف عملکرد بالای میوه بوده و می‌تواند به عنوان معیاری مناسب جهت گزینش ارقام با عملکرد بالا محسوب شود. تجزیه رگرسیون مرحله‌ای نشان داد که 30/96 درصد از کل تغییرات عملکرد میوه به تنهایی توسط تعداد کل میوه توجیه می‌شود. از طرف دیگر عملکرد کل میوه، عملکرد و تعداد میوۀ پایان دوره، بیشترین تغییرات تعداد کل میوه را توجیه کردند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - ارزیابی ژنتیکی صفات فیزیولوژیکی مرتبط با تحمل به خشکی در برخی از ژنوتیپ‌های گندم نان در شرایط دیم
  زهرا مروتی عزت اله فرشادفر محمد حسین رومنا
  چکیده:به منظور بررسی ارتباط فنوتیپی و ژنوتیپی میان خصوصیات فیزیولوژیک مرتبط با تحمل به خشکی و همچنین بررسی تنوع ژنتیکی و برآورد پارامترهای ژنتیکی این شاخصه‌ها در شرایط کشت دیم، 19 ژنوتیپ گندم نان در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاور چکیده کامل

  چکیده:به منظور بررسی ارتباط فنوتیپی و ژنوتیپی میان خصوصیات فیزیولوژیک مرتبط با تحمل به خشکی و همچنین بررسی تنوع ژنتیکی و برآورد پارامترهای ژنتیکی این شاخصه‌ها در شرایط کشت دیم، 19 ژنوتیپ گندم نان در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه در طول سال 94-1393 کشت گردید. تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف معنیداری بین ژنوتیپ‌های مورد ارزیابی از نظر صفات عملکرد دانه، پایداری غشا، میزان آب نسبی ازدسترفته، آب ازدسترفته برگ، آب حفظشده برگ، کارایی مصرف آب و میزان سبزینگی برگ در شرایط کشت دیم وجود دارد. نمای چندضلعی بایپلات ژنوتیپ - صفت نشان داد که ژنوتیپ شماره 12 (wc-4931) برترین ژنوتیپ نسبت به سایر ژنوتیپ‌های مورد بررسی از نظر عملکرد دانه، راندمان مصرف آب، آب نگهداری شده در برگ‌های بریده‌شده و میزان سبزینگی برگ بود. رابطه ژنتیکی مثبت و معنی‌داری میان راندمان مصرف آب و عملکرد دانه، میان کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و آب ازدست‌رفته برگ و میان آب نگهداری شده در برگ‌های بریده‌شده و درجه سبزینگی برگ مشاهده شد. از طرف دیگر، وراثت‌پذیری و پیشرفت ژنتیکی بالا برای عملکرد دانه، پایداری غشا و راندمان مصرف آب مشاهده شد که حاکی از عمل افزایشی ژن‌ها است. براین‌اساس، با توجه به سهم بالای اثرات افزایشی در صفات پایداری غشا، عملکرد دانه و راندمان مصرف آب، انتخاب در نسل های اولیه در برنامه اصلاحی پیشنهاد میشود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - تأثیر محلول پاشی پاکلوبوترازول و تاریخ کاشت در میزان ساقه روی و عملکرد کشت پاییزه چغندرقند
  مجید حسین زاده دایوش طالقانی سعید صادق زاده حمایتی محمدرضا اردکانی داود حبیبی
  همواره ساقه روی یکی از محدودیت های کشت پاییزه چغندرقند به شمار می رود. در این راستا آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بر روی رقم نیمه مقاوم شریف در ایستگاه تحقیقاتی مغان در دو سال زراعی 1395-1393 انجام شد. فاکتور اول آزمایش (A) تاری چکیده کامل

  همواره ساقه روی یکی از محدودیت های کشت پاییزه چغندرقند به شمار می رود. در این راستا آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بر روی رقم نیمه مقاوم شریف در ایستگاه تحقیقاتی مغان در دو سال زراعی 1395-1393 انجام شد. فاکتور اول آزمایش (A) تاریخ کاشت و با سه سطح شامل a1(کاشت 18 مهر)، a2(کاشت سوم آبان )و a3( کاشت 25 آبان) و فاکتور دوم آزمایش(B) محلول پاشی پاکلوبوترازول با دو سطح b1(محلول پاشی 300 میلی گرم در لیتر) وb2(عدم محلول پاشی) بود. نتایج تجریه واریانس مرکب داده ها نشان داد که اثر تاریخ کاشت برای صفات درصدِ قند قابل استحصال، سدیم ریشه، ضریب استحصال و قند ملاس در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد و همچنین اثر متقابل تاریخ کاشت و پاکلوبوترازول نیز جهت کنترل ساقه روی در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که تاریخ کاشت اول بیشترین میزان ساقه روی و عملکرد ریشه را به ترتیب با 88/20 درصد و 52/51 تن درهکتار از خود نشان داد، و تاریخ کاشت دوم نیز عملکرد ریشۀ 8/50 تن در هکتار داشت که در گروه آماری مشابه تاریخ کاشت اول قرار داشت. ولی ساقه روی آن 29/5 درصد بود. اثر متقابل تاریخ کاشت دوم و مصرف پاکلوبوترازول نیز با 44/57 تن درهکتار و 23/4 درصد، به ترتیب بیشترین عملکرد ریشه و کمترین ساقه روی را داشت. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - پاسخ گیاه گوجه فرنگی در شرایط القای مقاومت به رایزوکتونیا سولانی با استفاده از عوامل بیوکنترل باکتریایی جهش یافته با پرتو گاما
  فاطمه ساعدی دیزجیکان پیمان فروزش سمیرا شهبازی
  پژوهش حاضر با هدف مطالعه گیاه گوجه فرنگی در شرایط القای مقاومت به رایزوکتونیا سولانی با استفاده از عوامل بیوکنترل باکتریایی جهش یافته با پرتو گاما صورت گرفت. در این تحقیق ازسه گونه باکتری باسیلوس شاملB1 B600 B419استفاده شد. جهش تصادفی با استفاده از اشعه گاما انجام گرفت. چکیده کامل

  پژوهش حاضر با هدف مطالعه گیاه گوجه فرنگی در شرایط القای مقاومت به رایزوکتونیا سولانی با استفاده از عوامل بیوکنترل باکتریایی جهش یافته با پرتو گاما صورت گرفت. در این تحقیق ازسه گونه باکتری باسیلوس شاملB1 B600 B419استفاده شد. جهش تصادفی با استفاده از اشعه گاما انجام گرفت.نتایج نشان داد بالاترین فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در گیاه آلوده به عامل بیمارگر مشاهده گردید. این افزایش فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز ناشی از پاسخ گیاه به عامل بیمارگر می باشد که منجر به افزایش فعالیت این آنزیم گردید است که نشان دهنده افزایش اکسیداسیون در گیاه است. کلیه تیمارها به استثنای تیمار B1+P‌ سطوح فعالیت آنزیم پراکسیداز پایین تری را نسبت به گیاه آلوده به بیمارگر نشان دادند.کلیه تیمارهای بیوکنترل باکتریایی نسبت به نمونه شاهد افزایش قابل توجهی در میزان کلروفیل a نشان دادند. در گیاهان تیمارشده با عامل بیوکنترل، بالاترین میزان کلروفیل b در تیمارهای B1+P وB600+P محاسبه شد. بالاترین درصد وقوع بیماری در گیاه آلوده به عامل بیمارگر و کمترین درصد وقوع در تیمار B419 + P مشاهده گردید. هم چنین تیمار با عامل بیوکنترل موتانت باعث افزایش عملکرد در گوجه فرنگی شده و حتی درتیمار با بیمارگر و جدایه موتانت B419 بالاترین میزان عملکرد ثبت شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - بررسی اثر شوری و اندازه بذر بر واکنش های جوانه‌زنی، کارایی تبدیل ذخایر بذر و فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانت در جو (Hordeum vulgare L.)
  اکرم فتحی کوزه گرانی تورج میر محمودی سامان یزدان ستا
  به‌منظور بررسی اثر شوری و اندازه بذر بر واکنش جوانه‌زنی، رشد گیاهچه و کارایی تبدیل ذخایر بذر در جو در شرایط تنش شوری آزمایشی صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی تکرار در سال 1397 انجام شد. فاکتور اول انواع شوری در چهار سطح (صفر شاهد، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر) چکیده کامل

  به‌منظور بررسی اثر شوری و اندازه بذر بر واکنش جوانه‌زنی، رشد گیاهچه و کارایی تبدیل ذخایر بذر در جو در شرایط تنش شوری آزمایشی صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی تکرار در سال 1397 انجام شد. فاکتور اول انواع شوری در چهار سطح (صفر شاهد، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر) و فاکتور دوم اندازه بذر(در سه اندازه ریز (وزن دانه کمتر 25 گرم)، متوسط (وزن هزار دانه بین 25-48 گرم) درشت (وزن هزار دانه بیش از 48 گرم)) بود. در این بررسی بالاترین درصد جوانه زنی بذر (89 درصد)، میانگین جوانه زنی روزانه (02/4 بذر)، سرعت جوانه زنی (26/0)، طول ریشه چه (04/5 سانتی متر)، طول ساقه‌چه (32/5 سانتی متر) و وزن خشک ساقه‌چه (026/0 گرم به سطح صفر شوری (شاهد) اختصاص داشت همچنین کمترین مقادیر فعالیت آنزیم‌های آنتی-اکسیدانت به سطح صفر شوری اختصاص داشت. در بین اندازه‌های مختلف بذر بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی (56/86 درصد)، میانگین جوانه‌زنی روزانه (09/4 بذر)، سرعت جوانه‌زنی (26/0)، و مقدار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت به بذور با اندازه ریز و بالاترین طول ریشه‌چه (31/5 سانتی متر)، طول ساقه چه (94/5 سانتی متر)، وزن خشک ساقه‌چه (026/0 گرم)، به بذور با اندازه درشت اختصاص داشت. در بین تیمارهای اثر متقابل بالاترین متوسط زمان جوانه‌زنی روزانه در بذور با اندازه درشت در سطح 12 دسی‌زیمنس شوری و بالاترین وزن خشک ریشه چه (065/0 گرم)، وزن ذخایر مصرف شده بذر (062/0 گرم) و درصد انتقال ذخایر بذر (69/78 درصد) به بذور درشت در سطح صفر شوری اختصاص یافت. پرونده مقاله