• فهرست مقالات layer chicken

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - اثرات سینرژیست سیستم های نیترارژیک و گلوتامات ارژیک مرکزی بر اخذ غذا ‏در جوجه‌‌های نوزاد
        مریم پوررحیمی وهاب باباپور نگار پناهی
        دریافت غذا مجموعه ای از مکانیسم های فیزیولوژیک است که نواحی مختلف دستگاه عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گلوتامات نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان دارد. از طرفی نیتریک اکسایدNO) ‎) اخذ غذا در پرندگان را کاهش می دهد. مطالعه حاضر به ‌منظور بررسی اثرات س چکیده کامل
        دریافت غذا مجموعه ای از مکانیسم های فیزیولوژیک است که نواحی مختلف دستگاه عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گلوتامات نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان دارد. از طرفی نیتریک اکسایدNO) ‎) اخذ غذا در پرندگان را کاهش می دهد. مطالعه حاضر به ‌منظور بررسی اثرات سینرژیست گلوتامات و سیستم نیترارژیک بر رفتار تغذیه ای در جوجه‌های نوزاد صورت گرفته است. تعداد 144 جوجه‌ی ماده نژاد تخمگذار(هایلاین) بطور تصادفی در سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. هر آزمایش شامل یک گروه کنترل و 3 گروه تیمار بود (12 جوجه در هر گروه). در تمام آزمایشات، پرندگان پس از 3 ساعت محرومیت از غذا(FD3) ‎ با تزریق داخل مغزی-بطنی (ICV) ‎محلول رقیق کننده یا محلول دارویی را دریافت کردند. سپس به پرندگان اجازه دسترسی بدون محدودیت به غذا و آب داده شد. مصرف غذا (گرم) بر اساس درصد وزن بدن (%BW) ‎اندازه گیری شد. در آزمایش اول، ال- آرژینین (پیش ساز NO، 200، 400 و 800 نانومول) و در آزمایش دوم گلوتامات (75، 150 و 300 نانومول) بصورت داخل بطنی مغزی تزریق شد. در آزمایش سوم، ال- آرژینین (200 نانومول)، گلوتامات (75 نانومول) و ال- آرژینین + گلوتامات تزریق شد. نتایج نشان داد، تزریق ال- آرژینین بصورت وابسته به دوز اخذ غذا را کاهش داد (05/0>p). همچنین، تزریق گلوتامات بصورت وابسته به دوز اخذ غذا را کاهش داد (05/0>p). تزریق هم‌زمان دوزهای تحت اثر ال-آرژینین و گلوتامات بطور معنی داری موجب کاهش اخذ غذا در جوجه های نوزاد شد (05/0>p). با توجه به نتایج، احتمالا یک اثر سینرژیستی بین سیستم های نیترارژیک و گلوتامات ارژیک در کنترل اخذ غذای جوجه های نوزاد وجود دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - اثر هم افزایی اکسی توسین با آگونیست گیرنده مو اپیوئیدی بر اخذ غذای مرکزی در جوجه های نوزاد
        فرامرز راجی مرتضی زنده دل بیتا وزیر احمد اصغری نگار پناهی
        زمینه و هدف: سیستم‌ اپیوئیدرژیک و گیرنده‌های مختلف آن نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان ایفا می‌کنند. از سوی دیگر، اثر کاهشی اکسی‌توسین نیز بر اخذ غذا پرندگان مشاهده شده است. مطالعه کنونی با هدف بررسی اثرات هم‌افزایی اکسی‌توسین با سیستم اپیوئیدرژیک بر رفتار تغذ چکیده کامل
        زمینه و هدف: سیستم‌ اپیوئیدرژیک و گیرنده‌های مختلف آن نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان ایفا می‌کنند. از سوی دیگر، اثر کاهشی اکسی‌توسین نیز بر اخذ غذا پرندگان مشاهده شده است. مطالعه کنونی با هدف بررسی اثرات هم‌افزایی اکسی‌توسین با سیستم اپیوئیدرژیک بر رفتار تغذیه‌ای در جوجه‌‌های تخمگذار صورت گرفته است.روش کار: این مطالعه در سه آزمایش انجام گرفت، به طوریکه هر آزمایش از یک گروه کنترل و سه گروه تیمار تشکیل شده بود. در تمامی گروه‌ها، پرندگان تزریق داخل بطنی مغزی ‎محلول رقیق کننده یا محلول دارویی را پس از 3 ساعت محرومیت غذایی دریافت کردند. در آزمایش اول: سرم فیزیولوژی، اکسی‌توسین(16/0 نانومول )، DAMGO(آگونیست گیرنده‌‌های مو اپیوئیدی، 5/62 پیکومول) و اکسی‌توسین به همراه DAMGO تزریق گشت. آزمایش‌های بعدی مطابق با آزمایش اول انجام شدند، با این تفاوت که DPDPE (آگونیست گیرنده‌های دلتا اپیوئیدی، 20 نانومول) در آزمایش دوم و U-50488H(آگونیست گیرنده‌های کاپا اپیوئیدی، 10 نانومول) در آزمایش سوم، جایگزین DAMGO شده و به تنهایی و همراه با اکسی‌توسین تزریق شدند. پس از تزریق، آب و غذا بدون محدودیت در دسترس پرندگان قرار گرفت و مصرف غذا (گرم) بر اساس درصد وزن بدن ‎اندازه گیری شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تزریق همزمان دوزهای تحت اثر اکسی‌توسین و DAMGO منجر به کاهش معنی‌دار اخذ غذا شد (05/0 p<).نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، به نظر می‌رسد احتمالا یک اثر هم‌افزایی بین اکسی‌توسین با آگونیست گیرنده‌ مو اپیوئیدی در کنترل اخذ غذا در جوجه‌های تخمگذار وجود دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - آدنوکارسینومای متاستاتیک در یک گله مرغ تخم‌گذار (گزارش موردی)
        سعید سیفی علی افضلی لاریجانی
        بروز تومورهای خودبه خودی در تخمدان و با شیوع کمتری نسبت به آن در مجرای تخم بر مرغان، متداول است.لیومیوما و آدنوکارسینوما متداول ترین تومورهای دستگاه تولیدمثلی مرغان تخم گذار می باشند. گزارش حاضر در خصوص رخداد آدنوکارسینومای متاستاتیک در یک گله مرغ تخم گذار با سن 80 هفته چکیده کامل
        بروز تومورهای خودبه خودی در تخمدان و با شیوع کمتری نسبت به آن در مجرای تخم بر مرغان، متداول است.لیومیوما و آدنوکارسینوما متداول ترین تومورهای دستگاه تولیدمثلی مرغان تخم گذار می باشند. گزارش حاضر در خصوص رخداد آدنوکارسینومای متاستاتیک در یک گله مرغ تخم گذار با سن 80 هفته در سیکل دوم تخم گذاری در تابستان سال 1397و در استان مازندران می باشد. 8 قطعه مرغ تخم گذار تلف شده مربوط به گله مذکور،به بخش بیماری های طیوردانشکده دامپزشکی دانشگاه تخصصی فناوری‎هاینوین آمل ارجاع داده شدند. در کالبدگشایی، در مزانتر و سطح سروزی روده ندول های متعدد سفید-خاکستری مشاهده شد. تخمدان حاوی ندول های سفید-خاکستری بود. همچنین در چند مورد آسیتشکمی دیده شد. نمونه گیری از بافت های درگیر به عمل آمد و جهت پایدارسازی در فرمالین بافر 10 درصد قرار گرفت.در مطالعه میکروسکوپی، سلول های نئوپلاستیک مکعبی شکل در لایه های سروزی روده قرار داشتند. سلول ها دارای اندازه های مختلف، لبه های نامنظم، سیتوپلاسم گرانولی ائوزینوفیلی، هسته های گرد، هستک های ناهموار و دانه های کروماتین بودند. در روده سلول های نئوپلاستیک با ساختاری شبیه به تومور تخمدان مشاهده شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - Effects of Strain, Age and the Interrelationships between External and Internal Qualities of Eggs in Two Strains of Layer Chickens in Northern Guinea Savannah Zone of Nigeria
        ام. کبیر آر.اُ. سلیمان آر.کا. ادریس اس.بی. آبدو اُ.ام. دائودو اس.ام. یاشیم ام.آر. حسن اچ.وای. آدامو ان.ام. اچه تی.اس. اُلوگبمی آی.آی. آددیبو
        An experiment was conducted to determine the differences in body weight (BW), feed intake (FI) and some egg production traits of two strains of layer chickens (Isa Brown and Nera Black) and correlate the relationships between the tested traits. The study commenced when چکیده کامل
        An experiment was conducted to determine the differences in body weight (BW), feed intake (FI) and some egg production traits of two strains of layer chickens (Isa Brown and Nera Black) and correlate the relationships between the tested traits. The study commenced when the layers were 26 weeks old and a total of 200 (100 of each strain) were used. Sixty fresh eggs (30 from each strain) were collected at 26th, 32nd and 38th weeks of lay. The results of analysis of variance for main effect of strain revealed significant (P<0.05) differences in BW with Isa Brown (IB) weighing heavier (1978 g) than Nera Black (NB) (1887 g). There was however no strain effect on FI. The values for the external egg quality traits for egg weight, shell weight and shell thickness were found, respectively as 58.06 g vs. 54.26 g, 5.4 g vs. 5.00 g and 0.44 mm vs. 0.31 mm in favour of IB. While the values for internal egg quality traits for albumen weight, yolk weight and yolk height were found, respectively as 36.46 g vs. 33.60 g, 15.60 g vs. 12.26 g and 1.86 cm vs. 1.62 cm in favour of IB. Other traits tested (egg lenght, egg width, albumin height and haugh unit) were unaffected by strain. Main effect of age showed that most of the internal and external egg traits decreased with increase in age of the layers. Yolk weight increased with increasing age of the layers, which implies that eggs from younger birds would be expected to have lower amount of cholesterol. The correlation analysis for most of the tested traits were positive. BW positively and significantly (P<0.05) correlated with FI (0.73) and egg weight (0.54). It was concluded that age numerically decreased most of the tested qualities of egg while srain had significant (P<0.05) effect on BW and some egg quality traits with Isa Brown performing better than Nera Black in northern guinea savannah of Nigeria. پرونده مقاله