فهرست مقالات Seafood

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - بررسی مطالعات انجام شده در زمینه آلودگی مواد غذایی با منشاء دامی به باکتری‌های بیماری‌زا در ایران؛ بخش سوم: غذاهای دریایی
  سید شهرام شکرفروش سید مهدی رضوی روحانی گیتی کریم سید محمد مهدی کیایی نوردهر رکنی مریم عباس والی
  این بررسی گذشته‌نگر، خلاصه ای از مطالعات آلودگی باکتریایی انواع آبزیان در ایران می باشد. مطالعات منتشر شده بیشتر در طول سال های 1378 تا1391 بوده است. باکتری های جدا شده، شامل کلستریدیوم بوتولینوم، کلستریدیوم پرفرنجنس، اشریشیا کولای، لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا، شیگلا، چکیده کامل

  این بررسی گذشته‌نگر، خلاصه ای از مطالعات آلودگی باکتریایی انواع آبزیان در ایران می باشد. مطالعات منتشر شده بیشتر در طول سال های 1378 تا1391 بوده است. باکتری های جدا شده، شامل کلستریدیوم بوتولینوم، کلستریدیوم پرفرنجنس، اشریشیا کولای، لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا، شیگلا، استافیلوکوکوس اورئوس و ویبریو پاراهمولیتیکوس می باشد. بررسی ها نشان می دهند تیپ E کلستریدیوم بوتولینوم شایع‌ترین تیپ کلستریدیم در ماهیان دریائی بوده و غذاهای خانگی وکارگاهی مسئول اکثر مسمومیت ها می‌باشند. حضور کلیفرم‌ها و اشریشیا در آبزیان می تواند به علت آلودگی محیط زیست باشد. حضور آنها در غذاهای دریائی فرآیند شده نیز می تواند به علت آلودگی آب ، دستکاری ماهی و آلودگی در هنگام فرآیند سازی باشد. لیستریا مونوسیتوژنز از انواع آبزیان تازه، منجمد و فرآیند شده جدا شده است. آبزیان ممکن است هنگام فرآوری به این ارگانیسم آلوده شوند. این ارگانیسم سرماگرا می‌تواند در حرارت یخچال رشد کرده و در غذاهای فرآوری شده افزایش یابد. دمای دود سرد (30-20 درجه سلسیوس) باعث از بین بردن لیستریا نمی شود. آلودگی زیاد آب و آبزیان به سالمونلا به علت عدم رعایت بهداشت محیط زیست و همچنین شرایط جغرافیائی محیط است. استفاده از کود کومپوست در مزارع پرورش آبزیان می تواند منجر به آلودگی سالمونلائی شود. جریان فاضلاب به آبگیرها و محل پرورش آبزیان نیز عامل آلودگی است. استافیلوکوکوس ارگانیسم تیپیک محل زندگی آبزیان نبوده و در هنگام فرآیندسازی یا تماس های بعدی و به صورت ثانویه وارد محصول غذائی دریایی می گردد. وجود گونه های ویبریو در نواحی ساحلی معمول است. ویبریوها خصوصاً در آب های گرم فراوان بوده و در فصل تابستان نیز در نواحی معتدل یافت می شوند. گونه های ویبریو همچنین آلوده کننده طبیعی آب های شور نواحی گرمسیری بوده و می توانند در ماهی های پرورشی در این گونه مناطق حضورداشته باشند. به طور کلی موارد شیوع ویبریوز مربوط به مصرف محصول نیم‌پز، یا محصولی است که بعد از فرآیند حرارتی آلوده شده باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - مروری بر مخاطرات ناشی از ویبریو در غذاهای دریائی
  مهدی رئیسی رزا فتاحی پرتو رئیسی
  غذاهای دریائی امروزه جایگاه مناسبی را در تغذیه مصرف کنندگان یافته‌اند. اگرچه مصرف غذاهای با منشاء دریائی می تواند با مخاطراتی نیز همراه باشد که از جمله این مخاطرات می‌توان به انتقال عوامل بیماری زای باکتریائی اشاره کرد. منشاء باکتری های منتقله می‌تواند عوامل بیماری‌زای چکیده کامل

  غذاهای دریائی امروزه جایگاه مناسبی را در تغذیه مصرف کنندگان یافته‌اند. اگرچه مصرف غذاهای با منشاء دریائی می تواند با مخاطراتی نیز همراه باشد که از جمله این مخاطرات می‌توان به انتقال عوامل بیماری زای باکتریائی اشاره کرد. منشاء باکتری های منتقله می‌تواند عوامل بیماری‌زای اولیه یا ثانویه باشد که می توانند باکتری بیماری زای ماهی یا پاتوژن های ثانویه باشند. از جمله مهمترین این باکتری ها ویبریوها هستند که بطور طبیعی در محیط های آبی و در بدن موجودات آبزی یافت می شوند و در صورت مصرف بویژه بصورت خام یا نیم پز منجر به بروز بیماری در مصرف کننده می گردند. از مهمترین گونه ها می توان به ویبریو پاراهمولیتیکوس، ویبریو کلرا، ویبریو ولنیفیکوس و ویبریو آلجینولیتیکوس اشاره کرد. اگرچه ویبریوها دارای پراکندگی جهانی هستند ولی بنظر می رسد شیوع آنها در برخی مناطق بدلیل عادات غذائی بیشتر است. این مقاله به مروری بر گونه های مهم، منشاء آلودگی و گزارشات این باکتری ها می پردازد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - Assessment of Four Heavy Metals Mercury, Lead, Copper and Cadmium Levels in Muscles of Import-ed Tilapia to Iran
  Behsan Hemmatinezhad Mehdi Moradi Sarmeidani Amir Hosein Yoosefi
  10.22034/jchr.2017.544174
  This study was conducted to determine the residues of mercury (Hg), lead (Pb), copper (Cu) and cadmium (Cd) in the imported tilapia fillets. Thirty random samples from imported tilapia fillets were collected from different markets in Isfahan City, central Iran. They wer چکیده کامل

  This study was conducted to determine the residues of mercury (Hg), lead (Pb), copper (Cu) and cadmium (Cd) in the imported tilapia fillets. Thirty random samples from imported tilapia fillets were collected from different markets in Isfahan City, central Iran. They were analyzed using Graphite Furnace Atomic Absorption Spectrometer (Perkin Elmer 800) for Pb, Cu, Cd and flow injection mercury system (Perkin Elmer 400) for Hg. Out of the 30 tested samples, concentration of Hg, Pb, Cu and Cd in the tilapia fillets samples as mean± standard deviation were 0.083±.016, 0.638±0.067, 0.521± 0.081 and 0.136 ± 0.025 mg/kg, respectively. Among these, amounts obtained for all metals except for lead were lower than the permissible level specified by WHO (P<1%). The Pb concentrations in all examined samples were higher than WHO standards. The continuous consumption of these contaminated fish regularly for long time may lead to health troubles. پرونده مقاله