فهرست مقالات Plyometric training

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - مقایسه اثر حاد فعالیت پلایومتریک شتابی، پلایومتریک مقاومتی و پلایومتریک معمولی بر شاخصهای آسیب عضلانی دختران فعال
  امین فرزانه حصاری حدیث زعفرانیان
  هدف از تحقیق حاضر، مقایسه مقایسه اثر حاد فعالیت پلایومتریک شتابی، پلایومتریک مقاومتی و پلایومتریک معمولی بر شاخصهای آسیب عضلانی دختران فعال بود. برای این منظور، 10 دختر فعال به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت نمودند. هر آزمودنی در سه جلسه مجزا و به طور تصادفی و متقاطع یکی چکیده کامل

  هدف از تحقیق حاضر، مقایسه مقایسه اثر حاد فعالیت پلایومتریک شتابی، پلایومتریک مقاومتی و پلایومتریک معمولی بر شاخصهای آسیب عضلانی دختران فعال بود. برای این منظور، 10 دختر فعال به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت نمودند. هر آزمودنی در سه جلسه مجزا و به طور تصادفی و متقاطع یکی از سه تمرین پلایومتریک معمولی، پلایومتریک شتابی (بستن کش از بالا به آزمودنی) و پلایومتریک مقاومتی (بستن کش از پایین به آزمودنی) را در هر جلسه اجرا کرد. فعالیت پلایومتریک شامل سه ست 10 تکرای اسکات پرشی بود. سطوح لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز قبل، بعد و 24 ساعت بعد از اجرای فعالیت اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از روش آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری و آزمون تعقیبی بن‌فرونی استفاده شد. نتایج نشان داد که کراتین کیناز 24 ساعت بعد فعالیت نسبت به قبل فعالیت در پلایومتریک مقاومتی افزایش معنیداری داشت. لاکتات دهیدروژناز بین گروه ها و زمانهای مختلف تفاوت معنیداری نداشت. بر اساس نتایج این مطالعه می‌توان گفت که فعالیت پلایومتریک مقاومتی ممکن است نسبت به فعالیت پلایومتریک شتابی و معمولی آسیب عضلانی بیشتری بخصوص در روز بعد از تمرین ایجاد کند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - اثر دو روش متفاوت نیرومندسازی بعد از فعالیت بر عملکرد توان انفجاری و دوی سرعت دختران ورزشکار
  بی بی آسیه کلته مفرد رضا رضایی شیرازی علی مصطفی لو
  هدف پژوهش حاضر اثر دو روش متفاوت نیرومندسازی بعد از فعالیت بر عملکرد توان انفجاری و دوی سرعت دختران ورزشکار بود. روشها: بدین منظور 25 نفر از دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی شهرستان بندر ترکمن جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. آزمودنی‌ها در پنج گروه [تجربی1 (10 دقیقه گرم کرد چکیده کامل

  هدف پژوهش حاضر اثر دو روش متفاوت نیرومندسازی بعد از فعالیت بر عملکرد توان انفجاری و دوی سرعت دختران ورزشکار بود. روشها: بدین منظور 25 نفر از دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی شهرستان بندر ترکمن جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. آزمودنی‌ها در پنج گروه [تجربی1 (10 دقیقه گرم کردن، اسکات موازی با80 درصد 1RM و آزمون سارجنت)، تجربی2 (10 دقیقه گرم کردن، اسکات موازی با 80 درصد 1RM و آزمون دو سرعت)، تجربی3 (10 دقیقه گرم کردن، پرش عمقی از ارتفاع 40 سانتی‌متری با پنج تکرار و دو نوبت و آزمون سارجنت)، تجربی4 (10 دقیقه گرم کردن، پرش عمقی از ارتفاع 40 سانتی‌متری با پنج تکرار و دو نوبت آزمون دو سرعت، با این تفاوت که آزمون دو سرعت پس از چهار دقیقه انجام شد) و گروه کنترل (بدون برنامه تمرینی)] تقسیم شدند. سپس گروه‌های تجربی به برنامه تمرین مقاومتی، پلایومتریک و نیرومندسازی بعد از فعالیت پرداختند.یافته‌ها: نتایج درون گروهی نشان داد که سطح توان انفجاری (پرش سارجنت) آزمودنی‌های گروه تجربی1 (72/12 درصد)، تجربی2 (33/15 درصد)، تجربی3 (44/17 درصد)، تجربی4 (00/24 درصد) افزایش معنی‌داری داشت. همچنین نتایج درون گروهی در آزمون دو سرعت آزمودنی‌های گروه تجربی1 (84/13 درصد)، تجربی2 (14 درصد)، تجربی3 (08/14 درصد)، تجربی4 (55/15 درصد) کاهش معنی‌داری داشت، اما در گروه کنترل سطح توان انفجاری و سرعت تغییر معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از آن است که برنامه تمرین نیرومندسازی بعد از فعالیت این تحقیق موجب بهبود توان انفجاری و سرعت ورزشکاران شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - The effect of plyometric training plus arginine supplementation on injury prevention related to physical fitness level of beach soccer players
  Azadeh Doroodgar Pedram Esmaeilian Dehaghani
  Background: The present study was conducted with the aim of determining the effect of plyometric exercises with arginine supplementation on some physical fitness factors of beach soccer players for the purpose of injury prevention. Method: Based on the research entry c چکیده کامل

  Background: The present study was conducted with the aim of determining the effect of plyometric exercises with arginine supplementation on some physical fitness factors of beach soccer players for the purpose of injury prevention. Method: Based on the research entry criteria, 20 beach soccer players were selected and were randomly assigned to two groups of plyometric exercises (n=10) and plyometrics with arginine supplement (n=10). Then, age, height, weight, and physical fitness factors including aerobic and anaerobic capacity, muscle strength and endurance, and fat percentage of subjects were evaluated. The first training group received plyometric exercises with arginine supplement. In the second group, plyometric exercises were applied along with placebo. After 8 weeks of training, physical fitness factors were re-evaluated. The correlated T test was used to determine the intra-group changes and the ANCOVA test was used to compare between the groups. The obtained results were analyzed using SPSS version 26 software. Results: The findings showed that both plyometric training programs with and without arginine supplementation had a significant effect on improving aerobic power (P=0.002, P=0.001), anaerobic power (P≥0.01), muscle strength. (P=0.001), muscle endurance (P=0.004) and fat percentage (P=0.001). Also, the results of comparing the effects of two training programs show that there is a significant difference between the two training programs in the variables of aerobic power (P=0.01), anaerobic power (P≥0.05) and fat percentage (P=0.02). Conclusions: According to the results and previous studies, using two types of plyometric exercises, with and without using Arginine supplementation especially with arginine supplementation could be useful to prevent sports related injuries specially ankle and knee sprains and groin strain which are prevalent among soccer players of all types specially beach soccer players. It is explained by different mechanisms including affecting aerobic and anaerobic powers, muscle strength and endurance, and body fat. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - مقایسه هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی با پلایومتریک بر دامنه حرکتی و توان ورزشکاران دارای بی ثباتی مزمن مچ پا
  سجاد حمزه عبدالله البوجاسم حمید  طباطبائی
  هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی با پلایومتریک بر دامنه حرکتی و توان ورزشکاران دارای بی ثباتی مزمن مچ پا بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل ورزشکاران جوان پسر دارای بی‎ثباتی مزمن مچ پا بود. تعداد افراد نمونه 30 نفر (10 نفر برای هر گروه) در نظر گ چکیده کامل

  هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی با پلایومتریک بر دامنه حرکتی و توان ورزشکاران دارای بی ثباتی مزمن مچ پا بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل ورزشکاران جوان پسر دارای بی‎ثباتی مزمن مچ پا بود. تعداد افراد نمونه 30 نفر (10 نفر برای هر گروه) در نظر گرفته شد، که در ابتدا به صورت هدفمند و در نهایت به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و به صورت همتا شده، به دو گروه آزمایش (ثبات مرکزی و پلايومتريك) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. قبل از شروع پروتکل تمرینی، توان انفجاری و دامنه حرکتی (دورسی فلکشن و پلانتار فلکشن) ارزیابی و اندازه‎گیری شد. گروه های تجربی تمریـنات خود را که شامل تمریـنات ثبات مرکزی و پلایومتریک بود، به مدت هشت هفته (3جلسه در هفته) انجام دادند و گروه کنترل در طول انجام پژوهش هیچ‌گونه تمرینات ورزشی خاصی را انجام ندادند. بعد از اجرای هشت هفته پروتکل تمرینی، پس آزمون جهت ارزیابی متغیرها با انداره گیری دامنه حرکتی به‌وسیله گونیامتر و آزمون سارجنت جهت اندازه گیری توان، همانند پیش آزمون انجام شد. تمرینات ثبات مرکزی بر توان تاثیر معنی‎ داری دارد، اما در بهبود دامنه حرکتی (پلانتار فلکشن و دورسی فلکشن) تفاوت معنی دار نبود و از پیش¬آزمون تا پس¬آزمون بهبود معناداری مشاهده نشد. تمرینات پلایومتریک بر توان و دامنه حرکتی (پلانتار فلکشن و دورسی فلکشن) مچ پا تاثیر معنی‎ داری دارد. پرونده مقاله