فهرست مقالات Plio-Quaternary

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - Petrogenetic Evolution of Plio-Quaternary Mafic Lavas in Nehbandan (East Iran)
  Mohammad Reza Ghasempour Javad Mehdipour Ghazi Habib Biabangard Rahim Dabiri
  Both the Sistan Suture Zone of eastern Iran and the Nehbandan Fault contain Plio-Quaternary Nehbandan mafic lavas. Positive anomalies in the large ion lithophile elements (LILE) and negative anomalies in Nb (niobium) exist in these mafic lavas. This indicates the occurr چکیده کامل

  Both the Sistan Suture Zone of eastern Iran and the Nehbandan Fault contain Plio-Quaternary Nehbandan mafic lavas. Positive anomalies in the large ion lithophile elements (LILE) and negative anomalies in Nb (niobium) exist in these mafic lavas. This indicates the occurrence of subduction magmatism and post-collision volcanism. Petrologic and geochemical analyses distinguished two groups of lava. Group I contains alkaline basalts with a slight depletion in Nb while Group II contains sub-alkaline basaltic andesite to andesite with a sharp depletion in Nb. Geochemical studies show that fractional crystallization and crustal contamination played an important part in the evolution of the Nehbandan lavas. Group II, however, was more greatly affected than Group I. Geochemical studies also indicate that these lavas may have been generated due to a low degree of partial melting (<5%) of garnet and the spinel-bearing lithospheric mantle; Group I shows more garnet than spinel while Group II shows the opposite. The research carried out for this paper suggests that the Plio-Quaternary Nehbandan mafic lavas were formed as a result of slab detachment or delamination and domination, an extensional condition correlated to the thinning of the crust and lithosphere in the Sistan Collision Zone. These conditions are concomitant with localized stretching along the Nehbandan Fault and the upwelling of magma forming mafic lavas. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - کانی شناسی ،پترو گرافی و پتروژنر مجموعه آتشفشانی سهند(شمال غرب ایران)
  فرهاد پیر محمدی علی عامری احمد جهانگیری منصور مجتهدی محمت کسکین
  در منطقه جنوب شرقی تبریز،سنگهای آتشفشانی سهند با سن پلیوکواترنری در بخش شمال غربی زون ایران مرکزی رخنمون دارند.این مجموعه شاما سنگهای آذرآواری(توف و ایگنیمبریت) و گدازه ها(ریولیت،ریوداسیت،داسیت و آندریت) است که با مرز دگر شیب بر روی واحد های رسوبی با سن میوسن قرار دارد. چکیده کامل

  در منطقه جنوب شرقی تبریز،سنگهای آتشفشانی سهند با سن پلیوکواترنری در بخش شمال غربی زون ایران مرکزی رخنمون دارند.این مجموعه شاما سنگهای آذرآواری(توف و ایگنیمبریت) و گدازه ها(ریولیت،ریوداسیت،داسیت و آندریت) است که با مرز دگر شیب بر روی واحد های رسوبی با سن میوسن قرار دارد.کانی های اصلی این سنگها شامل پلاژیوکلاز و هورنبلند می باشندکه در یک خمیره ریز بلور و شیشه ای قرار دارند.بافت داین سنگ ها پورفیری است.کانی شناسی ناهمگن ،شواهد زمین شیمیایی،صحرایی و بافتی همچون بافت غربالی در پلاژیوکلازها ،حاشیه های خلیجی در تمام بلورها،زون بندی نوسانی در پلاژیوکلازها،بالا بودن مقدار کوارتز نورماتیو و حضور آنکلاوهای کاملا گرد شده نشان دهنده این مطلب است که ماگمای اولیه در حین صعود،دچار تحولات ماگمایی از جمله تفریق،تبلور بخشی،هضم و آلایش شده است.در تحول ماگمایی سنگهای آتشفشانی سهند فرایندهای (AFC)موثر بوده و این مساله با شواهد کانی شناسی و ژئو شیمیایی قابل درک است.بررسی ترکیب شیمیایی سنگهای حدواسط تا اسیدی نشان می دهد که ماگمای تشکیل دهنده سنگ های یاد شده کلسیمی-قلیایی است و در محدوده ماگمای پتاسیم متوسط قرار میگیرند.الگوی عناصر خاکی کمیاب این سنگها به شدت تفریق یافته است و فاقد بی هنجاری منفی Eu می باشد.محیط زمین ساختی این سنگ ها در محدوده کمان های ماگمایی پس از برخورد و کمان های حاشیه قاره ای فعال قرار می گیرد. پرونده مقاله