فهرست مقالات Induced resistance

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - مطالعه اثر اسید آمینه متیونین بر بیان ژن بتا 1 و 3 گلوکاناز و فعالیت آنزیم‌های مؤثر در القای مقاومت به بیماری شانکر مرکبات در لیموترش
  وحیده حسبی حسین عسکری سید مهدی علوی مسعود سلطانی نجف‌آبادی حمیدرضا زمانی زاده
  شانکر باکتریایی مرکبات با عامل Xanthomonas citri subsp. citri، یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مرکبات در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر محسوب می‌شود. تجمع پروتئین‌های مرتبط با بیماری‌زایی مانند بتا 1و 3 گلوکاناز در اثر حمله عوامل بیمارگر گیاهی، از جمله مکانیسم‌های دفاعی گیاهان ع چکیده کامل

  شانکر باکتریایی مرکبات با عامل Xanthomonas citri subsp. citri، یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مرکبات در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر محسوب می‌شود. تجمع پروتئین‌های مرتبط با بیماری‌زایی مانند بتا 1و 3 گلوکاناز در اثر حمله عوامل بیمارگر گیاهی، از جمله مکانیسم‌های دفاعی گیاهان علیه عوامل بیماری‌زا به شمار می‌رود. به منظور بررسی بیان ژن PR-2 مرتبط با آنزیم بتا 1و 3 گلوکاناز و نیز فعالیت آنزیم‌های مؤثر در القای مقاومت به بیماری شانکر مرکبات، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. در این مطالعه از اسید آمینه متیونین در غلظت 25 میلی مولار و آب مقطر به عنوان کنترل استفاده گردید. گیاهان تیمار شده، پس از 48 ساعت با 5 میکرولیتر از سوسپانسیون باکتری (با غلظت 108 پرگنه در میلی‌لیتر) به روش تلقیح توسط سرنگ بدون سوزن مایه‌زنی شده و تحت شرایط گلخانه‌ای قرار گرفتند. بر اساس نتایج آزمایش فنوتیپی، بین گیاهان تیمار شده با اسید آمینه متیونین و گیاهان شاهد تیمار شده با آب مقطر سترون، اختلاف معنی‌داری در سطح احتمال 05/0 وجود داشت. همچنین نتایج آزمون مولکولی نشان دهنده افزایش بیان ژن PR-2 در 24، 48 و 72 ساعت بعد از مایه‌زنی در گیاهان تیمار شده بود. بر اساس نتایج حاصل از بررسی آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان در گیاهان تحت تنش، تیمار گیاهان با اسید آمینه متیونین به طور معنی‌داری سبب افزایش فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و فنیل آلانین آمونیولیاز گردید در حالی که در میزان فعالیت آنزیم کاتالاز تأثیر چندانی نداشت. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - تاثیر باکتری های اندوفیت برنج در کنترل زانتوموناس اریزی پاتووار اریزی و الگوی بیان ژن فنیل آلانین آمونیالیاز در شرایط همزیستی با باسیلوس سوبتیلیس
  حدیث یوسفی نادر حسن زاده کیوان بهبودی فرید بیکی فیروزجاهی
  سابقه و هدف: بیماری بلایت باکتریایی برنج یکی از عوامل جدی محدود کننده تولید جهانی برنج است. موثرترین روش کنترل این بیماری استفاده از ارقام مقاوم هست. اما به دلیل تغییر پذیری زیاد و تکامل سریع نژادهای بیماریزا، این ارقام در شرایط مزرعه پایدار نیستند. این مطالعه با هدف ار چکیده کامل

  سابقه و هدف: بیماری بلایت باکتریایی برنج یکی از عوامل جدی محدود کننده تولید جهانی برنج است. موثرترین روش کنترل این بیماری استفاده از ارقام مقاوم هست. اما به دلیل تغییر پذیری زیاد و تکامل سریع نژادهای بیماریزا، این ارقام در شرایط مزرعه پایدار نیستند. این مطالعه با هدف ارزیابی توانایی باکتری های اندوفیت برنج در بهبود رشد گیاه و کنترل زیستی باکتری زانتوموناس اریزی پاتووار اریزی انجام گردید. مواد و روش‌ها: ابتدا غربالگری جدایه های اندوفیت برای فعالیت آنتاگونیستی روی باکتری زانتوموناس در محیط کشت تریپتیک سویا آگار انجام شد. سپس تحریک رشد گیاه توسط اندوفیت های باکتریایی تحت شرایط اتاقک رشد و گلخانه تعیین گردید. همچنین اثر جدایه ها بر شاخص شدت بیماری و برخی عوامل رشد برنج در شرایط گلخانه مشخص گردید. در نهایت میزان بیان ژن فنیل آلانین آمونیالیاز توسط جدایه اندوفیت باسیلوس سوبتیلیس با روش real-time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: از نظر شاخص قدرت گیاهچه بذرهای برنج، جدایه های OS40، OS23، OS43 و OS31 اثرات آماری معنی داری نسبت به شاهد داشتند. همچنین کاربرد اندوفیت های OS3، OS23، OS31 و OS40 موجب افزایش شاخص های رشد گردید. تلقیح جدایه های باکتریایی OS40 و OS23 در کاهش شدت بیماری و تحریک رشد گیاه موفق تر عمل کردند. سطح بیان ژن PAL در دوره آزمون در گیاهان تیمار OS40 به طور معنی داری بیشتر و سریع تر از گیاهان تیمار زانتوموناس به تنهایی بود. نتیجه گیری: باکتری های اندوفیت برنج توانستند رشد گیاهان را افزایش و بیماری بلایت را کاهش دهند پس می توانند به عنوان راهکاری امید بخش و سازگار با محیط زیست در توسعه کشاورزی پایدار در نظر گرفته شوند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - کنترل زیستی قارچ فوزاریوم اکسیسپوروم فرم اختصاصی لیکوپرسیسی و القای آنزیم دفاعی فنیل‌آلانین‌آمونیالیاز در گوجه‌فرنگی توسط جدایه‌های آنتاگونیست تریکودرما و باسیلوس
  شهناز آل آقائی سعید رضائى مصطفی عبادی حمیدرضا زمانی زاده
  سابقه و هدف: در اغلب کشورها به ویژه ایران، بیماری پژمردگی آوندی فوزاریومی از عوامل اصلی محدود ‌کننده تولید گوجه‌فرنگی است. باتوجه به تأثیر نامناسب کاربرد ترکیبات‌ شیمیایی بر سلامت، مطالعه راهکارهای جایگزین برای کنترل بیماری حائز اهمیت است. این پژوهش با هدف ارزیابی قابلی چکیده کامل

  سابقه و هدف: در اغلب کشورها به ویژه ایران، بیماری پژمردگی آوندی فوزاریومی از عوامل اصلی محدود ‌کننده تولید گوجه‌فرنگی است. باتوجه به تأثیر نامناسب کاربرد ترکیبات‌ شیمیایی بر سلامت، مطالعه راهکارهای جایگزین برای کنترل بیماری حائز اهمیت است. این پژوهش با هدف ارزیابی قابلیت برخی جدایه‌های بومی قارچ تریکودرما و باکتری باسیلوس در کنترل‌ زیستی قارچ فوزاریوم اکسیسپوروم فرم اختصاصی لیکوپرسیسی انجام شد.مواد و روش‌ها: بازدارندگی از رشد میسلیوم‌های قارچ بیمارگر فوزاریوم توسط جدایه‌های تریکودرما و باسیلوس در محیط‌ کشت سیب‌زمینی دکستروز آگار مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین قابلیت کلونیزاسیون این جدایه‌ها نیز بررسی شد. تأثیر کاربرد مجزا و توأم جدایه‌های آنتاگونیست بر شاخص شدت بیماری پژمردگی آوندی فوزاریومی وبرخی عوامل رشدی گوجه‌فرنگی تعیین گردید. همچنین پتانسیل جدایه‌های یاد شده در القای آنزیم ‌دفاعی فنیل‌آلانین‌آمونیالیاز در گیاهچه‌های آلوده به بیمارگر فوزاریوم بررسی شد.یافته‌ها: عوامل بیوکنترلی درجات مختلفی از بازدارندگی رشد فوزاریوم را نشان دادند. جدایه‌های تریکودرما با بازدارندگی قابل‌توجه (72.06% و 69.16%)، در مهار بیمارگر موفق‌‌تر عمل کردند. این جدایه‌ها کلونیزه ‌کننده‌های قدرتمند بیمارگر نیز بودند. آنتاگونیست‌ها با سطوح متفاوت بر شاخص شدت بیماری تأثیرگذار بودند. تیمارهای مجزا و ترکیبی جدایه‌های تریکودرما در مقایسه با باسیلوس، در کاهش شدت بیماری و بهبود عوامل رشد مؤثرتر بودند. سطح فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین‌آمونیالیاز نیز در تیمارهای تریکودرما در مقایسه با شاهد (فوزاریوم) افزایش یافت. کاربرد هم زمان این جدایه‌ها در مقایسه با تیمار مجزا در القای آنزیم موثرتر بود.نتیجه گیری: در این پژوهش جدایه‌های آنتاگونیست تریکودرما عملکرد موفقی در مهار بیمارگر داشتند، از این رو کاربرد این جدایه‌ها به عنوان عواملی با تأثیرات چند جانبه می‌تواند در کنترل‌ زیستی بیماری پژمردگی آوندی فوزاریومی گوجه‌فرنگی کارآمد باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - Induction of Systemic Resistance by Trichoderma harzianum Isolates in Pistachio Plants in-Fected with Verticillium dahliae
  Z. Fotoohiyan S. Rezaee Gh.H. Shahidi Bonjar A.H. Mohammadi M. Moradi
  10.22034/jon.2015.516317
  Twenty isolates of Trichoderma harzianum wereisolated from the rhizosphere of healthy pistachio plants from different localities of Kerman Province, Iran.Five isolates with high antagonistic activity in in vitro assays against Verticillium dahliae (the causal agent of p چکیده کامل

  Twenty isolates of Trichoderma harzianum wereisolated from the rhizosphere of healthy pistachio plants from different localities of Kerman Province, Iran.Five isolates with high antagonistic activity in in vitro assays against Verticillium dahliae (the causal agent of pistachio wilt), were investigated for their effect on the defense enzymes, peroxidase (PO), phenyl alanine-ammonia lyase (PAL) as well as the total phenol and protein contents in pistachio seedlingsexposed to V. dahliaeunder greenhouse conditionsfor one month after inoculation. The results indicated that all of five isolateshad the ability to induce defense enzymes in treated pistachio seedlings;the Tr8 isolate had the maximum PAL activity and a corresponding increase in the total phenol content.The maximum PO activity and increase in total of protein contentwere seen with the Tr5 and Tr19 isolates, respectively. The increase in the activity of these enzymes when pistachio seedlings treated with antagonist alone or in combination with pathogen was greater than for plants inoculated with pathogen alone. In addition, Tr8 induced a significantly higher level of resistance in pistachio seedlings; therefore it showed the highest inhibition about 45.4% of verticillium wilt disease. This study suggests that the increased induction of defense related enzymes results in increased total phenol and protein contentsdue to enhanced resistance to invasion of pistachio seedlings by verticillium wilt. Outcomes of the study will be useful in formulating T.harzianum isolates for control of verticillium wilt in pistachio plants. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - القای مقاومت گندم به بیماری پاخوره با کاربرد متیل جاسمونات و چند گونه قارچ میکوریز
  احمد بانشی صدیقه محمدی
  10.22034/aej.2017.528713
  بیماری پاخوره یکی از مهم ترین بیماری های گندم می باشد که توسط قارچ خاکزی Gaeumannomyces graminis ایجاد می شود. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر گونه های قارچ میکوریز و متیل جاسمونات در القای مقاومت گندم آلوده به قارچ مذکور انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با آز چکیده کامل

  بیماری پاخوره یکی از مهم ترین بیماری های گندم می باشد که توسط قارچ خاکزی Gaeumannomyces graminis ایجاد می شود. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر گونه های قارچ میکوریز و متیل جاسمونات در القای مقاومت گندم آلوده به قارچ مذکور انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل با 32 تیمار در سه تکرار در شرایط گلخانه انجام گرفت. فاکتور اول وجود و عدم وجود بیمارگر، فاکتور دوم گونه های قارچ میکوریز شامل Glomus hoi، G. mosseae و G. intraradices و فاکتور سوم غلظت های متیل جاسمونات در مقادیر 0، 1/0، 5/0 و 5/1 میلی مولار بود. عوامل القا کننده مقاومت فوق الذکر در مرحله گیاهچه به خاک اطراف ریشه اضافه و در بازه های زمانی 24 و 120 ساعت میزان فنل اندازه گیری و روند تغییرات آن مورد بررسی قرار گرفت. میزان فعالیت فنل کل در اکثر تیمارهای سالم نسبت به تیمارهای بیمار القا شده بیشتر بود. میزان فنل کل در گیاهان بیمار با هر عامل القای مقاومت در بازه زمانی 120 ساعت بیشتر از میزان آن در بازه زمانی 24 ساعت بود ولی به طور کلی گیاهان سالم بیشترین میزان فنل کل در دو بازه زمانی 24 و 120 ساعت را داشتند. کاربرد G. intraradices همراه با غلظت 5/1 میلی مولار متیل جاسمونات بیشترین تأثیر را در القای مقاومت داشت و پیشنهاد می شود از این ترکیب در مرحله گیاهچه به عنوان کود بیولوژیک جهت القای مقاومت برای مقابله با بیماری پاخوره گندم استفاده شود. پرونده مقاله